fontanna

- no tak - pokiwał głową. zapomniał już o tym. albo nie sądził, że matt dotrzyma słowa i aż tak się dla niego poświęci. teraz tym bardziej nie mógł mu nie wybaczyć. skoro żadna go nie chciała to już się wystaczająco namęczył. - możesz ją już zgolić - oznajmił mu. - dobrze cie widzieć - dodał i zaraz go objął.

- dziękuję! - odetchnął z taką ulgą, jakby cody właśnie zdjął z niego wyrok śmierci... bo trochę tak było. przytulił go mocno, ogólnie bardzo romantyczna ta scenka. się odsunął, poklepał go po pleckach. - ciebie też! wracasz na stałe? - pokazał na walizkę.

uśmiechnął się po czym pokiwał głową. - tak. na razie sie już nazwiedzałem. pora trochę od tego odpocząć - pokepał walizkę. - tęskniłem za st albans i za wami - przyznał. wszędzie dobrze, ale w domu jednak najlepiej. nocowanie w namiocie to nie to samo.

awww, w st. albans był dom. albo po prostu wszystkie drogi prowadzą do st. albans.
- my też za tobą tęskniliśmy, brachu! - walnął go z pięści w klatę, oczywiście w ramach okazywania miłości. - to co robiłeś przez ten czas? opowiadaj wszystko. albo nie, czekaj, idziemy do domu, wrzucisz walizkę do pokoju, po drodze zgarniemy piwo i wtedy wszystko opowiesz! - zaczął planować. nie widział nawet opcji, że cody nie będzie mieszkał dalej z nimi. dla matta oczywistością było, ze tak będzie.

st albans było ich przeznaczeniem. - świetny pomysł - to poszli i przez całą noc opowiadał mu swoje przygody i pokazywał zdjęcia.

Wiadomix, że Bobix cały weekend spędzał na melanżu. I nie mogło być inaczej teraz. Spizgany jak Afroman, w swoim chyba jedynym teledysku, przechadzał się po tym pięknym angielskim miasteczku. Stanął przed fontanną i zaczął gapić się w pryskającą na wszystkie strony wodą, w której widział oczka i buzię... i tonę metalu, który błyszczał w wodzie. Obejrzał się przez jedno, później też przez drugie ramię i niewiele myśląc (bo myślenie to akurat nie była żadna z jego wielu zalet) wskoczył do fontanny i zaczął wybierać monety, za które zamierzał kupić sobie śniadanie.
Albo działkę maryśki, bo żarcie zawsze mógł jakoś wyżebrać od znajomych.