kino

w kinie odbywał się jakiś super mega ważny event, wcale nie była to premiera filmowa. musiała wygłosić parę przemówień, pouśmiechać się do kogo trzeba, poudawać, jaka to ona super fajna i elegancka. tak naprawdę miała ochotę stąd uciec, zdjąć szpilki i wpełznąć do wanny, żeby wziąć długą i gorącą kąpiel. tyle by dała za spokój duszy i ciała!

to pewnie olivia zaproponowała ją do tego przemówienia xd sama dziś była w londynie na dwóch otwarciach szpitali i musiała gadać więc liczyła na to, że faye ją tutaj wyręczy i czegoś się nauczy.
pewnie olivia pomagała jej przemówienie napisać też! swoją drogą skandal że nina nie skończyła z leo xdddddddddddd nie wiem w sumie co z leo, po jego wybrykach sądzę że nie żyje hehehehe.
olivia wraz z innymi klaskała kiedy faye zakończyła swoją przemowę i podała jej kieliszek szampana kiedy zeszła z piedestału - wspaniale wyszło - pochwaliła faye. olivia była młodsza, ale był jej mentorką.

wiesz co, napisałam przecież w karcie, że ma rodzinną tajemnicę, HALO. tak naprawdę pewnie jest dzieckiem Leo, bo jakby to było gdyby nie była xD a pan Cavendish dał się na dziecko złapać...
oczywiście, że olivia jej pomagała dosłownie ze wszystkim, faye czuła się totalnie zagubiona w tym świecie, w którym żyła. szkoda tylko, że to jej życie to jedna wielka iluzja, mamusia najwyraźniej nie chciała wyjść za przygłupa, którego i tak do tej pory musi kochać. odebrała od niej kieliszek szampana i się napiła - dziękuję ci olivio, naprawdę sporo dla mnie robisz. myślisz, że rodzice będą ze mnie dumni? - zapytała rozglądając się niepewnie po sali.

nie doczytałam xddddddddddddddddd a myślałam, że przeczytałam bardzo uważnie, ech.
to chyba jednak leo żyje xd albo i nie, myślę że ktoś mógł go mocno sklepać za coś głupiego co zrobił, nie zdziwiłabym się.
olivia za to była tutaj jak ryba w wodzie, ale od małego się przygotowywała do takich eventów, takiego życia. ba, miała to we krwi - najważniejsze żebyś ty była z tego dumna, inaczej ludzie to zauważą - olivia nie lubiła tego robić, ale była dumna z tego co robi bo zawsze były to dobre rzeczy. dlatego zawsze tak dobrze się prezentowała.

jak ty czytasz. przecież napisałam, że faye boi się, że ktoś ujawni wszystko o tym jak jest naprawdę xD A LEO MUSI ŻYĆ BO CASPER MUSI MIEĆ ZIOMECZKA. a faye ojca. pewnie nadal prowadzą tą kawiarnię razem
wypięła pierś i starała się udawać, że jest bardzo, ale to bardzo pewna siebie. czy była dumna? cholera wie, faye niezbyt ogarniała własne emocje. uśmiechnęła się do olivii niemrawo. - pewnie, że jestem, z każdym wystąpieniem uczę się przecież czegoś nowego, nie? życie w arystokracji nie jest takie proste jakby mogło się wydawać. to mnie mamusia załatwiła - ostatnie zdanie dodała trochę ciszej i poprawiła sukienkę, żeby ładniej się układała.

to nie było jasno napisane w karcie, odczep się xd tak, przeczytałam ją jeszcze raz!!!!
jak się tak wypinała to olivia ją obserwowała. pewnie będzie musiała dać jej lekcję dobrej postawy ;x
- to prawda, idzie ci coraz lepiej - pamiętała jak faye pierwszy raz przemawiała i nawet parę razy się zająknęła, a teraz już tego nie robiła! odwróciła się w jej kierunku tak żeby jej plecy podziwiali gapie i przytknęła kieliszek z szampanem do ust żeby mówić nieco niemrawo, tak żeby postronni nie słyszeli - no jasne, że nie jest. ale żyjesz w takiej rodzinie w jakiej żyjesz, musisz to zaakceptować - wyjaśniła. ona to w pełni akceptowała.

woooooow xDDD to zapamiętaj za mnie wszystkie imiona postaci bo ja oczywiście mam problem i zapominam. tak czy inaczej oznajmiam, ze tajemnicą jest to, że jest dzieciakiem leosia.
pokiwała głową ze zrozumieniem i uśmiechnęła się do kogoś, kto właśnie się im przypatrywał. popijała powoli szampana, miała wrażenie że wszyscy się i tak na nie gapią. a w szczególności jakichś dwóch młodzieńców. faye od razu spaliła raka. - mhm, zaakceptowałam. znaczy próbowałam. nie po to poszłam na mechatronikę, żeby ciągle w sukienkach siedzieć - uśmiechnęła się na koniec ponownie i odmachała dyskretnie jakiemuś chłopakowi, który puszczał jej oczko.

tajemnica rozwikłana, ale ciii xd
jasne, że wszyscy się na nie gapili, jakżeby inaczej? wyglądały świetnie i ich imiona padały już nieraz w towarzyskim światku, dlatego też były już rozpoznawalne.
- potraktuj studia jako wdzięczny dodatek do tego wszystkiego, hobby - faye chyba nie myślała że będzie budować roboty/maszyny itp? naiwniara xd chwyciła jej rękę, którą machała i zatrzymała - daj spokój, to jakieś płotki - wskazała wzrokiem za panów po czterdziestce popijających whisky z lodem - jeśli chcesz coś ugrać to musisz rozmawiać z nimi - pewnie ruszyły w ich kierunku.

jeszcze nikt o tym nie wie, ale się dowie... xd
piękne, młode dziewczyny zawsze były obiektem pożądania. faye może niekoniecznie lubiła być w centrum, skoro uciekła do st. albans ale od czasu do czasu musiała się pokazać z olivką dla spokoju ducha ojczulka. ruszyła niepewnie za nią. faye od zawsze marzyła żeby budować maszyny i brudzić się smarem! nie chciała być wiecznie napuszona. przypatrzyła się panom. - ale ja nie wiem czy ja coś chcę ugrać? a powinnam coś ugrać? - zapytała przerażona. nie wiedziała co się dzieje.

ojoj....
olivia też nie lubiła być w centrum zainteresowania, ale wiedziała że musiała dlatego też to robiła. i wychodziło jej to perfekcyjnie! - zawsze w takich sytuacjach powinnaś chcieć coś ugrać - wyjaśniła - ugrać zaproszenie na kolejne wydarzenie, pieniądze dla fundacji, zainteresowanie twoją osobą - tłumaczyła jej, a kiedy podeszły do tych gości to olivia odruchowo zaczęła komplementować ich osiągnięcia, bo wiedziała kim są i czym się zajmują.

ojojoj i to bardzo
faye gapiła się to na olivię a to na nich, to na olivię i tak w kółko. uśmiechała się, starała się brylować i nadążać za dziewczyną. uczyła się od niej dużo nowych rzeczy i nie było to coś, co dotyczyło składania samochodów czy silników. ten świat miała wrażenie że był gdzieś poza nią. jeden z panów w międzyczasie próbował złapać biedną faye za pośladek, na co dziewczyna zareagowała piskiem. no i zrobił się raban. ups? - jejku! co to ma być! - tupnęła nóżką i odeszła od towarzystwa z burakiem na twarzy.

olivii już się udało coś załatwić, ale wtedy faye narobiła hałasu i uciekła. dla księżniczka ta rozmowa już była spalona, dlatego grzecznie podziękowała i podeszła do faye. chwyciła ją mocno za nadgarstek i ruszyła z nią do damskiej toalety - co to było?! - zapytała zamykając z impetem drzwi do toalety. nie lubiła kiedy ktoś robił coś takiego, na dodatek nie uzgadniał tego z nią.

- tamten... tamten mnie złapał za pośladek! co za cham przebrzydły! wybacz olivio, ale muszę już iść... zostałam skompromitowana! do zobaczenia - żachnęła się i uciekła. dobranoc.

olivia też uciekła żeby uniknąć skandalu. dobranoc!

wychodził właśnie z jakiegoś arthousowego filmu z kina. pewnie w myślach właśnie kontemplował co zobaczył!

nate był na wieczornym spacerze (tym razem bez psów). jak zobaczył patricka, to przystanął na chwilę i nie wiedział w którą stronę uciekać i rozglądał się jak jakaś postać z kreskówki. w końcu dał susa za samochód, licząc na to, że patrick go nie zauważy w słowiańskim przykucu.

hahaahahahahahaha.
miał pecha bo nie zauważył że obok stał zaparkowany motor patricka. zaszedł go pewnie od tyłu i nate go nie zauważył. zaczął grzebać coś przy motorze, ale zaraz zauważył chłopaka - co robisz? - zapytał zerkając na ulicę szukając osoby przed którą się chował, bo zdecydowanie tak było.

nate musiał działać szybko, więc w tamtym momencie wydawało mu się, że schowanie się za samochodem to będzie dobry pomysł... ale niestety szybko okazało się, że wcale tak nie było. wręcz przeciwnie, wybrał najgorszą możliwą opcję. słysząc głos patricka nieomal się przewrócił, ale odepchnął się ręką od ziemi i zaczął się krzątać przy samochodzie jakby czegoś szukał.
- eee, wypadły mi gdzieś klucze. - wymyślił i zaaferowany szukał niewidzialnych kluczy.

biedny nate tylko bardziej się wkopał. patrick był bardzo pomocny dlatego od razu zaproponował - pomogę - i zaczął chodzić wokół samochodu i szukać kluczy obok, pod samochodem, wszedzie gdzie się dało. nawet świecił latarką z telefonu - jesteś pewien że nie zapodziały ci się gdzieś w kieszeni? - zerknął na niego gasząc latarkę.

zrobiło mu się strasznie głupio kiedy patrick zaczął mu pomagać. eh, byłoby jednak łatwiej jakby wyminęli się na chodniku rzucając krótkie "cześć". co mu strzeliło do głowy z tym ukrywaniem się?!
- nie musisz, naprawdę... - przekonywał go, ale ten już chodził z latarką. - sam nie wiem... - wymamrotał i przeszedł z drugiej strony samochodu, żeby dyskretnie wyciągnąć klucze z kieszeni, pochylić się i podnieść je ze zwycięskim, acz niezręcznym uśmiechem. - znalazłem, super, dzięki, to ja już pójdę - już bardziej zmieszany chyba nie mógł być.

byłoby łatwiej, ale jak się okazało nate chyba nie lubił, albo nie potrafił łatwiej xd
- brawo - pochwalił go że jednak znalazł klucze. dobrze, że nie przejrzał jego podstępu... - okej - zaczął się zbierać, usiadł na motor chwycił kask i przez chwile się zawahał - odwieźć cię? będziesz szybciej, gdziekolwiek masz być - zaproponował. patrick będzie odwoził wszystkie twoje postacie xd

odzywały się w nim czasem geny głupoty po mamie. patrick wcale nie będzie wszystkich odwozić, bo nate wcale nie chciał dać się skusić na przejażdżkę. od czasu kiedy zachorował unikał wszelkich niebezpiecznych akcji typu jazda na motorze czy rozmowy z patrickiem. 
- nie trzeba, idę dosłownie tutaj. - machnął ręką w budynek za sobą, to znaczy ten obok kina. było to jakieś dziwne i bezużyteczne dla niego miejsce, o, na przykład kantor. popatrzył niepewnie na patricka i jednak jakaś dziwna siła w środku nie pozwalał mu się ruszyć z miejsca. skoro już doszło do ich spotkania, którego nie udało się uniknąć... - co u ciebie? - wypalił, chociaż patrick już miał jedną nogę na gazie. - przepraszam, nie będę cię zatrzymywać, chciałeś już jechać. - znowu zrobiło mu się głupio. przy patricku zachowywał się jak nieśmiała gimnazjalistka.

ciekawe czy coś jeszcze odziedziczył po bree. niech żałuje, że nie chciał z nim jechać! dałby mu kask, mógłby go złapać w pasie, obwąchać go.... no dobra mógłby tego nie przeżyć z tym delikatnym sercem!
zerknął na kantor i uniósł brew - zrozumiałbym market, kwiaciarnie, ale kantor? - zawetował jego marny wybór budynku - wybierasz się gdzieś? - dopytał. na jego szczęście patty zdjął noge z gazu - nie śpieszę się nigdzie - na nieszczęście nejta - w porządku, byłem na ciekawym filmie, spodobałby ci się - bo pewnie wcześniej wspólnie na takie filmy chodzili xd

poziom głupoty i genów matki jeszcze do ustalenia xd serce wybuchnie mu prędzej od przypadkowych spotkań z patrickiem niż podczas jazdy motorem!
odwrócił się, żeby spojrzeć na budynek, na który nieopacznie wskazał. kantor? to zdecydowanie nie był jego dzień. 
- emm, moi rodzice wyjeżdżają, załatwiam to w ich imieniu. - wymyślił. niby ciągle takie faile ze strony nate'a, ale jednak potrafił się w miarę z nich wyłgać i nie wyjść na totalnego idiotę. z drugiej strony to niedobrze, że tak łatwo przychodziły mu kłamstwa! - tak, jakim? opowiadaj. - oprócz tego, że chodzili na filmy to jeszcze mieli rytuał podczas którego patrick opowiadał mu całe fabuły filmów jeżeli oglądał coś sam. jak patrick się nigdzie nie spieszył to będzie mu opowiadać film przez dwie godziny... o tym na pewno łatwiej pogadać niż o tym co u nich słychać tak naprawdę.