stacja kolejowa

po prostu jeszcze nie uświadomiła sobie, że nawet jeśli zaplanowała swoje życie dwadzieścia lat w przód, to los może mieć w nosie jej plany.
- całowałam się z kimś kto nie jest moim chłopakiem, jak mogłoby to nie być głupie? jestem najgorszą osobą na świecie. - dramatyzowała. czuła się winna wobec adama, to oczywiste. tym bardziej, że tak bardzo podobało jej się całowanie z marty'm. niestety wizyta adama tylko bardziej upewniła ją w przekonaniu, że podczas ich pocałunków już dawno nie czuła fajerwerków. - obie opcje są złe! jeśli mu powiem to nie będzie chciał mieć ze mną nic wspólnego. jeśli mu nie powiem, to całe życie będzie mnie to dręczyć. - tak czy inaczej będzie nieszczęśliwa.

nie będzie zadowolona, nie lubiła niespodzianek.
- dzięki - wtuliła się w niego. - a jeśli powiem, że to eks mojej siostry, którą namówiłam, żeby się z nim rozstała, bo uznałam go za totalnego przygłupa? wtedy będę najgorszą osobą na świecie? - spytała mrucząc w jego klatę i licząc na to, że archie nie dosłyszy wszystkich informacji, które ona musiała po prostu wyrzucić z siebie. - tak, ale on chyba myśli, że będzie z tego coś więcej. wczoraj przyszedł do mnie i chciał mi dać psa!!! uwierzysz?! w dodatku był u mnie adam i go zobaczył. jak dobrze, że się nie wydało. - wzdychała. - no właśnie nie wiem! i miałam nadzieję, że ty mi powiesz?! - spojrzała na niego wyczekująco, bo jak do tej pory jego pomysły były niesatysfakcjonujące, w ogóle się nie starał.

pozdrawiam brata siostry peggy xd byłoby kiepsko w tej rodzinie gdyby wszystkie siostry się z nim całowały.
- ja nigdy nie popełniam błędów! - poprawiła go ostrzejszym tonem. to był jeden z głównych powodów, dla których była tak bardzo na siebie zła. nie była najgorszym człowiekiem na świecie, bo całowała się za plecami swojego chłopaka z kimś innym. była najgorszym człowiekiem na świecie, bo nie była małą perfekcyjną ułożoną peggy jakie wrażenie chciała sprawiać. - oczywiście, że nie. co ja bym z nim zrobiła? co on sobie myślał? włazić mi tak w życie i przynosić psa. - wywróciła oczami, przypominając sobie ten niedorzeczny pomysł. peggy w dodatku miała dwa koty, więc tym bardziej nie mogła przygarniać psa. archie zażartował, ale ona zamyśliła się nad tym na poważnie. - właściwie... może mogłabym zacząć nowe życie w la. - zaczęła się zastanawiać na głos. skoro i tak połowa jej bliskich tam chciała wyjechać / wyjechała to nie brzmiało to tak źle. - ale to nie pasuje do mojego planu pięcioletniego! - jęknęła zaraz. miała całe życie rozplanowane, a jeden dwa trzy głupie pocałunki z marty'm wywołały wątpliwości we wszystko w co wierzyła do tej pory.