korytarz

było jej przykro, że darcy śmiała się z niej! wzięła to bardzo personalnie do siebie! od razu zestresowała się i zaczęła miętolić rękawy swojego swetra. znowu zamiast zadowolonej uśmiechniętej reginy była tą nieśmiałą dziewczyną chcącą zakopać się w kołdrze przed całym światem - dlaczego tak mowisz? - wydukała w końcu z siebie patrząc w podłogę.

nie chciala jej sprawiac przykrosci! po prostu nie wiedziala czy regina wie w co sie pakuje. czula, ze jako kolezanka powinna ja ostrzec. zauwazyla zmiane w jej humorze I zrobilo jej sie glupio, ze ja wysmiala. - mnie tez z nim cos kiedys laczylo - miala kwalifikacje zeby sie wypowiadac na ten temat.

regina mniej więcej wiedziała, że oscar potrafi się chujkowato zachowywać, ale nagle zrobił się przy niej uroczy i to było silniejsze - och - zdziwiła się i nie spodziewała takiego wyznania - przepraszam! przepraszam! - zaczeła nerwowo machać rękoma zupełnie jakby to była jej wina, że oscar i darcy już nie kręcili ze sobą. nie wiedziała jak się zachować!

- nie masz za co przepraszac - uspokoila ja. - po prostu nie trac dla niego glowy, nie warto - rozumiala dlaczego dziewczyna chcialaby chodzic z oscarem do lozka, ale wedlug niej powinna uwazac zeby nie dac sie omamic. nie miala juz wiecej do powiedziania I zrobilo sie niezrecznie wiec poszla.

a regina wróciła do pokoju i miała overthink!