south signal box muzeum

każde jej słowo brzmiało jak pisk w moich uszach xd
no właśnie, gena nie oszukasz. eden miał w sobie krew hollywoodów, przynajmniej wiadomo że nie jest adoptowany.
- ja tu nie pracuję - wskazał na siebie - nie musisz mi za nic płacić - zaśmiał się z głupiutkiej dziewczyny - po prostu nie rób tu zdjęć skoro nie można - wskazał na aparat karcąc ją ponownie - rozumiesz? - dopytał bo nie był pewien.

na pewno miała akcent, który sprawiał, że jej słowa były odbierane jako nadmiernie piskliwe.
to był test na hollywoodzkie geny.
wysłuchała go i pokiwała głową. ming o wiele więcej rozumiała niż mogło mu się wydawać, w końcu musiała coś ogarniać jeśli tu studiowała.
- rozumiem. przepruszam. ja źle usłychałam. ja przyprowadziłam siebie tu dopiero dwa miesiąca temu. jestem z chiny. - zaczęła mu się tłumaczyć i schowała portfel, telefon i aparat.

tak brzmi w moich uszach nawet teraz xd
jak nie rucha to znaczy, że nie hollywood!
była całkiem urocza, ale wyglądała jak małolata dlatego eden niezbyt się nią interesował w kontekście seksualnym! szkoda, że ming miała odwrotnie! - w porządku, nie musisz się tłumaczyć - roześmiał się machając rękoma - chyba musisz trochę podszkolić język - zauważył bo brzmiała śmiesznie.

i dziadek wydziedziczał takich xd
- ciągły czas się uczę! - wyrzuciła z siebie, bo miała już dość tego, że wszyscy się czepiali jej tego, że źle mówiła po angielsku, podczas gdy naprawdę się starała. chińczycy zawsze jarają sie jak cudzoziemiec powie "dzień dobry" po chińsku i chwalą go za jego zdolności, więc było jej przykro, że anglicy robili dokładnie odwrotnie i przez to traciła twarz. dlatego uciekła zestresowana z tego muzeum, bo chciała zaimponować edenowi, a zamiast tego myślała, że zrobiła z siebie pośmiewisko.

bo anglicy jak francuzi, chcieli żeby wszyscy mówili czystą angielszczyzną. nie przejął się i poszedł dalej patrzeć na eksponaty.

muzeum było praktycznie puste, a on siedział przy jednej z makiet i patrzył jak jeżdżą pociągi.

czul sie dzisiaj niespokojny wiec musial sobie znalezc jakies zajecie, ktore pomoze mu sie uspokoic. przyszedl tutal w tym samym celu. usiadl obok lucka i wlepil wzrok w pociag.

lucek miał dziś akurat dobry dzień. odwrócił głowę żeby spojrzeć na arthura. poznał go po zapachu pewnie he he - cześć - mruknął i od razu przysunął dłoń bliżej jego i popukał go małym palcem.

spojrzal na jego palec. - czesc - odpowiedzial i zaraz podniosl wzrok z powrotem na pociag. potrzebowal chwili ciszy wiec nie wydawal sie zbyt chetny do rozmowy. mogl zostac w domu, ale nie mial ochoty sie az tak izolowac.

pewnie wyczytał z jego twarzy że nie chciał gadać. za dużo czasu spędzili razem w psychiatryku. dlatego nic nie mówił tylko smyrał go małym palcem i też patrzył na makietę. pociąg jeździł tam w kółko i wydawał dźwięki plus leciała z niego prawdziwa para. to było fascynujące. zaraz jednak luckowi było mało więc z małego palca przeszedł do położenia dłoni na jego.

docenial to, ze lucien uszanowal jego potrzebe wyciszenia sie. jego dotyk zawsze byl dla arthura kojacy wiec chwycil jego dlon gdy polozyl ja na jego. - dawno nie jechalem pociagiem - wyznal mu, dalej obserwujac zabawke jezdzaca w kolko.

lucek zawsze wiedział co dla niego najlepsze! pewnie był dużą łyżeczką jak spali razem! awwwwwww! dobrze, że nie odtrącił jego dłoni, wtedy by uciekł! - tęsknisz za tym? - zapytał skoro już arthur się odezwał.

aww, slodko!
- chyba troche - wzruszyl ramionami. - wtedy kiedy chcialbym uciec stad - dodal. zdazalo to sie dosyc regularnie. niestety nie mogl uciekac od swoich problemow. glownie przez to, ze wiekszosc byla w jego glowie.

nie mógł też uciekać bo był księciem i wcale nie było to takie łatwe!
- też bym tak chciał - pokiwał głową. on raczej nie uciekał bo mamusia by się o niego zamartwiała a on nie miał serca jej tego robić. wrażliwiec! - ale nie mogę - spojrzał na niego - może kiedyś przejedziemy się razem pociągiem? - zaproponował jednak - w tą i z powrotem? - wycieczka na stację do londynu i potem do st. albans he he.

moze by sie zgodzili gdyby zaproponowal zeby go odeslali do psychiatryka i powiedzieli, ze pojechal na wakacje xd
- ja tez nie moge - scisnal jego dlon troche mocniej. z checia by z nim uciekl. troche dalej niz do londynu! - mozemy sie przejechac - spojrzal na niego. - w ta i z powrotem - usmiechnal sie lekko.

chętnie by go pewnie zostawili w psychiatryku na zawsze xd
on tez był uciekł dalej, ale pewnie był z mamusią zżyty, bardziej niż ksiaże ze swoją rodziną. powinien do lucka i jego mamy przyjść na obiad. byłoby słodko! - myślisz, że możemy wykupić cały przedział żeby nikt nam nie przeszkadzał? - nie chciał ze starymi babami siedzieć!

i tak by sie nikt nie skapnal xd
jesli by go zaprosil to pewnie by przyszedl do nich na obiad! chyba mu pisalam w karcie, ze jest maminsynkiem wiec po czesci rozumial jego przywiazanie. - na pewno - pokiwal glowa. nie ma rzeczy, ktorych nie zalatwilyby pieniadze.

może romy xd
i pewnie potem będzie zazdrościł luckowi mamusi! podjarał się faktem, że będą razem jeździć. już miał jakieś wyobrażenie. usiadł okrakiem na ławce, na której siedzieli oboje i przybliżyl sie do niego - zrobimy to dzisiaj? - patrzył na niego z szatańskim uśmieszkiem i podjudzał go.

moze xd
pewnie tak! jego mamusia nie poswiecala mu tyle uwagi ile by chcial. miala niestety inne obowiazki! spojrzal na niego niepewnie bo nie wiedzial co mial na mysli. - pojedziemy w ta i z powrotem? - przeniosl wzrok na jego usmiech.

no to mamusia lucka z chęcią by go przyjęła. miała już wprawę w wychowywaniu wariatów xd - dokładnie tak - pokiwał głową i zbliżył się żeby go pocałować. brakowało mu tego - proszę? - zamrugał oczyskami.

moze by jej bylo troche lzej jak by sie soba zajeli xd
przyknal oczy gdy lucek go pocalowal, ale zaraz gwaltownie sie od niego odsunal. - mam dziewczyne - wymamrotal pospiesznie i wstal. - romy to moja dziewczyna - powiedzial do siebie. musial sobie przypomniec.

to sie nigdy nie stanie xd musi dzwigać ten krzyż xd
zdziwił się, że momentalnie się odsunął od niego. ostatnio tak nie było! - dziewczynę? nic nie mówiłeś - miał zdziwiony głos - czy to znaczy, że nie pojedziemy nigdzie? - zrobił smutną minkę. nawet nie zapamiętał imienia jego dziewczyny.

- mam dziewczyne, teraz mowie - powiedzial zestresowany tym, ze o niej zapomnial. pewnie bardziej sie przejmowal, ze rodzinka bedzie na niego zla jesli dowiedza sie, ze ma dziewczyne, a caluje sie z innymi na boku. szkoda, ze nie wiedzial, ze takie rzeczy sa dozwolone i bardzo popularne xd - pojedziemy - wahal sie troche. - nie teraz - podjal ostateczna decyzje i speszony uciekl.

był zdziwiony tym obrotem sytuacji i siedział smutno gapiąc się na pociagi!

był tu z braciszkiem i jakimiś innymi dzieciakami i ich rodzicami na zorganizowanej wycieczce. jego braciszek najwyraźniej jarał się pociągami. tony nie, ale był w stanie się poświęcić!