south signal box muzeum

blake'a nie za bardzo interesowaly pociagi, ale mial ciezki dzien z mama wiec musial gdzies uciec i zrobic sobie od niej przerwe. z dzieciakami dobrze sie dogadywal wiec nie przeszkadzalo mu to, ze bylo ich tu pelno. stanal obok brata tonyego i zaczal zadawac mu pytania na temat pociagu, ktoremu sie przygladal.

normalny człowiek chciałby przerwy w cichym i spokojnym miejscu, a blake wolał krzyczące nad uchem dzieciaki. dziwna forma relaksu xd
tony zasłuchał się w to co opowiadał przewodnik i nie zauważył jak stracił brata z oczu. po chwili dopiero do niego dotarło i zaczął się nerwowo rozglądać. już jedno dziecko porwali ostatnio xd - jake?! - zaczął go wołać po imieniu i szukać!

w ciszy nasiedzi sie w domu kiedy chowa sie przed matka xd dzis potrzebowal czegos co odwroci jego uwage i nie bedzie sie zameczal swoimi myslami. dzieciaki skutecznie uniemozliwaly mu myslenie o czymkolwiek innym niz haos jaki tu sie dzial. blake nie mial zamiaru nikogo porywac dlatego nie przejmowal sie, ze gadanie z dzieciakiem moze wygladac podejrzanie. kucnal przy malym i teraz to on pokazywal mu jakis pociag i opowiadal o nim.

natomiast tony freakował niczym prawdziwa madka i już wszczynał alarm że porwali mu brata. przepychał się pomiędzy dzieciakami sprawdzając czy przypadkiem każdy jasnowłosy chłopaczek nie jest jego braciszkiem. kręcił się wokół jednej wystawy więc dopiero kiedy podszedł do drugiego eksponatu zauważył jake'a i jakiegoś gościa - ej, ej, ej - wparował na pewniaka - odsuń się - burknął do blejka dość niemiło. włączyła się mu nadmierna opiekuńczość.

nie zdziwil sie tonem chlopaka bo zdawal sobie sprawe z tego jak moze wygladac to ze dorosly facet zaczepia male dziecko. czasami zdazalo mu sie wzbudzic strach u rodzicow, ale przewaznie dosc szybko orientowali sie, ze wcale nie sprawia zagrozenia. - tylko rozmawiamy - usmiechnal sie i wstal. - jake opowiadal mi o swoich ulubionych kolorach - powiadomil go. zdazyl juz poznac jego imie. zawsze o to pytal bo to sprawialo dzieciakom radosc. mogly sie potem chwalic kolegom, ze blake ich zna.

przynajmniej był świadomy tego, że to mogło wyglądać dziwnie z boku! i faktycznie tak było, bo tony się bardzo zestresował - rozmawiacie? - zaciągnął brata żeby stanął za nim. przyglądał się chwilę jemu, wyglądał podejrzanie i tak - niech zgadnę, powiedział że niebieski tak? - zaśmiał się - tak jak każdy mały chłopiec - uważał, że blake zmyśla. nie wyglądał na godnego zaufania!

byl swiadomy, ale zbytnio sie tym nie przejmowal. byl niegrozny wiec nie mial zamiaru zbytnio sie bronic czy tlumaczyc dlaczego gada z dziecmi. tlumaczyli sie tylko winni. - i zielony - spojrzal na malego i usmiechnal sie do niego. - matt bardziej lubi fioletowy niz niebieski - zazartowal kiedy tony powiedzial, ze kazdy chlopiec lubi niebieski i skinal glowa w strone dzieciaka, o ktorym mowil.

on wiedział, że był niegroźny. natomiast osoby wokół niezbyt go znające mogły mieć odmienne zdanie/obawy!
spojrzał na brata - nie mówiłeś że zielony - bo to musiała być nowa faza, tak jak pociągi pewnie he he. zerknął na chłopca o którym mówił. pewnie i on i jego mama machali do blake'a - pracujesz tu? - zapytał, bo to wydawało mu się najsensowniejszą opcją.

to prawda, ale zawsze udawalo mu sie uspokoic ich obawy!
odmachal mamie i chlopcu, po czym powrocil wzrokiem do tonyego. - nie, nie przepadam za pociagami - przyznal, po czym pochylil sie do chlopca. - tak przynajmniej myslalem zanim zaczales mi o nich opowiadac - powiedzial do jake'a.

może z tony'm też się uda!
liczył na to, że może faktycznie tu pracuje i dlatego się tutaj kręci. wtedy mógłby mu odpuścić xd - stop - próbował zatrzymać to że mówił - czyli nie pracujesz tu, ale przychodzisz i zaczepiasz cudze dzieci? - dopytywał. już chciał go na policje zgłosić xd

uwazal, ze tak bedzie!
mogl sklamac i miec spokoj xd nie mogl jednak dawac zlego przykladu dzieciom co utrudnialo jego zycie czasami. - po prostu z nimi rozmawiam - nadal nie uwazal to za nic zlego. - z dziecmi sie dogaduje najlepiej - dalej zartowal bo nie wiedzial, ze tony juz mysli o wykrecaniu numeru na policje. - maja do powiedzenia ciekawsze rzeczy - rozbawiony puscil oczko jego bratu.

mógł skłamać, ale tego nie zrobił. dlatego teraz tony rozważał zadzwonienie/pójscie na policje. czyli był odpowiedzialny tylko jeśli chodzi o jego brata.
nie wierzył w jego słowa i w to, że dorosły gość wolał rozmawiać z dziećmi niż z dorosłymi - idziemy jake'a - zabrał brata i stwierdził, że nie bedzie dalej gadać z tym świrem. na drugi dzień poszedł na policje żeby jego portret pamięciowy zrobić xd next!

w karcie ma napisane, że lubi chodzić po muzeach, więc była właśnie tutaj i czytała tabliczki o pociągach nawet zainteresowana. pewnie była na haju i myślała, że to ciekawe xd

hehe nie wiem po co tu przyszedl silas. zgubil sie xd a tak naprawde to nie byl tu jeszcze nigdy wiec tak postanowil spedzic dzien wolny. chwile sie wahal czy podejsc do charlotte, ale ostatecznie zdobyl wystarczajaco odwagi. - czesc, co ciekawego pisza? - przywital sie i spojrzal na tabliczke, ktora czytala. wygladala na bardzo zainteresowana wiec pomyslal, ze faktycznie byly na niej wypisane jakes fascynujace fakty xd

oni też pasują awkami xd jak wszystkie nasze postacie xddd powinnyśmy decydować o szipach na podstawie kompatybilości awków xddd
uśmiechnęła się na widok silasa. chyba pierwszy raz to on ją zagadywał, a nie ona jego. postęp!
- 15 września 1830 roku w parkside william huskisson wpadł na tory wprost pod nadjeżdżający pociąg. to pierwsza znana ofiara śmiertelnego wypadku w historii kolei. był rozproszony rozmową z księciem wellington - wyczytała i podniosła na niego wzrok. - też byś się rozproszył i nie zauważył nadjeżdżającej lokomotywy podczas rozmowy ze mną? - spytała. wspaniałe randomowe ciekawostki z internetu xd

hahah to przeznaczenie i awki nam podpowiadaja xd
moze po rozmowie z georgem poczul sie jakby go laczylo z nia wiecej xd nie mogl sie az tak wczuwac w role i robic method acting po tym jak sie calowali.
- och - nie spodziewal sie takich mrocznych faktow w muzeum, ktore odwiedzaly dzieci. speszyl sie kiedy uslyszal jej pytanie wiec odwrocil wzrok. - calkiem mozliwe - zasmial sie nerwowo. byla ladna i go oniesmielala. sam by wskoczyl pod pociag jesli wdal by sie z nia w jakas niezreczna rozmowe tak jak teraz xd

podświadomie tak ustawiamy xd
ciągle nie wymyśliłam jak charlotte zareaguje na to, że silas będzie grał jej brata w musicalu, pewnie skończy się na tym, że ją to podnieci xd psycho.
- interesujące - odpowiedziała tajemniczym tonem i znowu spojrzała na tabliczkę jakby chciała z niej wyczytać jeszcze więcej informacji albo wskazówek jak sprawić, że ludzie będą wpadać pod pociąg z wrażenia. - dlatego, że jestem księżniczką czy dlatego, że chciałbyś mnie całować? - zerknęła na niego kątem oka.

tak xd
haha psychiczna charlotte xd gdyby wiedzial, ze sie podnieci to by sie troche zniechecil pewnie bo to jednak bylo dosc dziwne.
mial ochote zapasc sie pod ziemie kiedy zadawala mu coraz gorsze pytania. poprawil szalik, ktory nagle zaczal go drapac w szyje. - to pierwsze pewnie - wymamrotal. nie byla to do konca prawda bo bardziej wolal ja calowac.

podnieci ją to, że wziął udział w czymś takim xd kolejny zły kandydat, ktorego nie zaakceptuje babcia, jeszcze gorszy niż river xd chociaż może pójdzie to w drugą stronę i charlotte się wkurzy za to jak została sportretowana. nie zadecydowałam jeszcze!
- więc widzisz mnie tylko jako księżniczkę - mruknęła niezadowolona, bo wolałaby usłyszeć inną odpowiedź. przeszła dwa kroki dalej, skupiając się na kolejnej tabliczce.

to juz lepiej xd jakby sie podniecila dlatego, ze gral jej brata to byloby pokrecone xd on nie mial nic wspolnego z tym jak zostanie pokazana wiec nie powinna sie wkurzac na niego! silas bedzie mial doswiadczenie z udawniem wazniaka wiec wcale nie bedzie gorszy od rivera xd
- sklamalem - przyznal sie ze stresu. nie lubil kiedy ludzie sie na niego denerwowali, a charlotte nie wygladala teraz na zadowolona. nie ruszyl sie z miejsca i tylko na nia zerkal.

nie była aż tak psychiczna xd na kimś będzie musiała się wyżyć za takie sportretownie. silas nie dość, że jest odwrotnością chłopca z dobrego domu to jeszcze zhańbi nazwisko windsorów musicalem. kiepski start!
silas będzie mówić charlotte to co chce usłyszeć tylko po to, żeby się nie denerwowała na niego? to się źle dla niego skończy xd
odwróciła się w jego stronę i wbiła w niego wzrok, ale też nie zbliżyła się ani kroku.
- więc co naprawdę chciałeś powiedzieć? - nie ułatwi mu tego.

ups! swietnie sie nadawal na kandydata dla niej skoro chciala zrobic rodzinie na zlosc. george by go chyba wywiozl gdzies i zamknal w lochu xd
mozliwe, ze tak bedzie xd przynajmniej do czasu kiedy sie do niej przyzwyczai. tyle dobrze, ze chociaz nie klamal zeby wyszlo na jej tylko zmusila go tym do powiedzenia prawdy. wlozyl reke do kieszeni zeby nie bylo widac jak sie zdenerwowal i tak zaczal skubac skorke na kciuku. - jesli bylibysmy na ich miejscu - pokazal na tabliczke. - to bardzo mozliwe, ze bym sie rozproszyl tym, ze chcialbym cie pocalowac - wydusil w koncu to z siebie.

charlotte w związku z odtwórcą roli george'a to byłyby nagłówki w stylu tego, że ben platt jest z kolesiem, który też grał evana hansena xd 
dojdą do takiej granicy, której już nie będzie chciał przekroczyć i nauczy się być bardziej asertywny. dostrzegła jego zmieszanie, ale wcale nie zamierzała mu ułatwiać ani odpuszczać. kącik jej ust lekko drgnął w ledwo zauważalnym przebłysku triumfalnego uśmiechu. 
- przerąbane, że przejechałby cię wtedy pociąg - oznajmiła jak gdyby nigdy nic. - jeśli bylibyśmy na ich miejscu - powtórzyła po nim gwoli ścisłości.

haha charlotte pewnie by sie cieszyla xd
same zalety ich znajomosci, obydwoje by dobrze na tym wyszli. w tej chwili zalowal, ze do niej podszedl. moglby w spokoju ogladac wystawe, a teraz meczyl sie w jej towarzystwie. lubil ja, ale nie przepadal za tym jak wprawiala go w zaklopotanie. - tak - pokiwal glowa. - chyba dobrze, ze nie jestesmy - przynajmniej dla niego.

mimo wszystko charlotte wolała jak pisali o niej same dobre rzeczy. 
ech, charlotte wywoływała w nim sprzeczne emocje xd lubił ją na tyle, że chciał ja zagadywać, a potem podczas rozmowy przypominało mu się, że lepiej trzymać się od niej z daleka xd
roześmiała się na jego słowa i rozejrzała naokoło.
- tu raczej nic ci nie grozi - przyznała, bo małe modele pociągów raczej go nie zaatakują. - cóż, jeśli czegoś możemy się nauczyć z historii williama huskissona to to, że nigdy nie można za długo czekać, żeby kogoś pocałować - wymyśliła morał tej historii i zerknęła na niego czekając aż złapie przynętę.