marty, anderson i flynn

tia xd
marty był fatalnym pocieszycielem. nie był zbyt poważnym człowiekiem więc nie potrafił też pocieszać w poważnych sytuacjach. słuchał jednak maud bez przerywania dając się jej wygadać, a na koniec położył ręce na jej ramionach i spojrzał na nią - czy mam porozmawiać z tym dilerem i powiedzieć żeby znalazł studia w innym mieście? - co zapewne skończyłoby się bójką xd - i jak sie czujesz z tym, że mi powiedziałaś? - zapytał wprost. kompletnie nie wiedział co miał teraz powiedzieć!

cóż poradzić, marty był jedyną osobą z tej całej ekipy, której ufała najbardziej. mieli największą więź między sobą zupełnie tak samo jak john i edie, parędziesiąt lat temu. zapewne oni również się do tej pory przyjaźnią. maud drżały teraz ręce ze zdenerwowania, wszystko się jej z tego stresu mieszało. spojrzała na niego - nie, nie musisz z nim rozmawiać. wystarczająco mi namieszał w życiu, dam radę sama - westchnęła - nie wiem, dziwnie. tyle czasu was okłamywałam, że już straciłam rachubę ile tych kłamstw było - przyznała się mu.

mieli największą więź ze sobą bo uprawiali seks.
jest taka szansa, że się przyjaźnią i stąd marty i maud aż tak dobrze się dogadują!
- dasz radę sama, jesteś pewna? - bo skoro zaczęła o tym opowiadać to raczej nie da rady sama, ale marty nie chciał się mieszać i mieszać jej w życiu - masz zamiar powiedzieć reszcie? - myślał o zielonych oczywiście, o benku nie, sorry ben xd

to też prawda xd a przy okazji marty nie był jej bully, w przeciwieństwie do roriego xd
- nie wiem, ostatnio zaatakował mnie w supermarkecie, wyzywając mnie od kłamców i puszczalskich - westchnęła - rory to specyficzny człowiek - mruknęła niezadowolona - tak, myślisz, że powinnam każdemu z osobna czy może walnąć bombę na czacie? bo muszę się wygadać skoro już to zaczęłam - wyjęła telefon z kieszeni spodni - mam nawet przygotowaną wiadomość w drafcie - pokazała mu. ben też pozna prawdę. wcześniej niż później niestety.

rory po prostu był złym człowiekiem na razie xd
- nagabuje cię? - dopytywał, bo to brzmiało troche jakby tak było. maud nie spotykała sie z nim specjalnie, a jednak go widywała. spojrzał na wiadomość, którą przygotowała i oddał jej telefon - myślę, ze powinnaś o tym powiedzieć na imprezie żeby wszyscy mogli cię przytulić i okazać wsparcie - zaproponował. może był troche empatyczny jednak. czat był dla niego bezduszny.

na razie xd
- nagabuje mnie gdzie się da. w domu, na uczelni, w supermarkecie, na ulicy - mrukneła i schowała telefon do kieszeni z powrotem - myślisz, że powinnam? może niekoniecznie na imprezie, bo nie wolno mi chodzić na razie na imprezy, ale zwołajmy jakieś kryzysowe spotkanie, co ty na to? muszę się wygadać i to już - zauważyła.

- może powinnaś coś z tym zrobić? - a przez to miał na myśli, powiedzieć rodzicom, albo policji. może zatrzymaliby tego świra! - możemy zwołać spotkanie, chociażby u mnie - zaproponował swoje lokum - będzie kulturalnie, tylko piwko - zaproponował - ale oczywiście ty nie będziesz pić tylko mówić - poklepał ją po ramieniu. to najlepsze co potrafił wymyślić.

- może powinnam faktycznie zgłosić nękanie na policji. mam na niego całą kartotekę, może dla mnie też będą w miarę łagodni skoro kupowałam od niego dragi - westchnęła - marty, to dobry pomysł. tak musimy zrobić. nie mogę was wszystkich bez końca okłamywać, bo to bez sensu. właściwie to mam jeszcze jedno pytanie, dlaczego nie jesteś na mnie zły, co? myślałam, że będziesz - mruknęła nieszczęśliwie.

- nie zamkną cię dlatego że brałas, musieliby wtedy zamknąć 1/3 angielskich obywateli, ale na pewno zrobią coś z nim skoro sprzedaje - pokiwał głową. marty taki pomocny, kto by pomyślał! - doskonale, zorganizuje to jakoś - klasnął w dłonie i już pisał w tej sprawie na ich wspólnym czaciku - dlaczego miałbym być na ciebie zły? - zaśmiał się.

- mam nadzieję. jutro zgłoszę to na policję, mam nadzieję, że go zamkną i że odpowie za to co robi - przytuliła się do niego - dziękuję marty za to co dla mnie robisz, wiesz? jesteś taki wyrozumiały i w ogóle - uśmiechnęła się do niego - nie wiem co bym bez ciebie zrobiła - zapewne nic, tak jak edie bez johna xd słodziaki - ulżyło mi - pocałowała go w policzek.

biedny rory, znowu bedzie ją dręczył jeśli przez nią wyląduje za kratami!
- zawsze bym to dla ciebie zrobił - przyznał, a potem zamówili jakieś fit jedzonko i marty nawet ją karmił he he. next!

przyszedł do marty'ego pochwalić się, że nie ma już gipsu. dzwonił do drzwi.

niestety, ale martiego w tym momencie nie było w domu! była za to quinn, która ledwo co wyszła spod prysznica i poleciała od razu otworzyć drzwi bo myślała, że to jej brat zapomniał kluczy - znowu zapomniałeś klu... a to ty anderson - otworzyła szerzej drzwi, żeby go wpuścić.

czyżby otworzyła w samym ręczniczku? albo chociaż mokrych włosach!
- prawda, zgubiłem gdzieś wasze klucze - powiedział na przywitanie i zaczął się ładować do mieszkania bez pytania. przez krótki czas kiedy unikał louisa przecież tu pomieszkiwał! - maaartyyy! - zawołał włażąc.

w samym ręczniku z mokrymi włosami xd
- nie ma go, więc nie ma sensu wołanie martiego - uśmiechnęła się, zamykając za nim drzwi. przez chwilę mu się przyglądała - miałeś klucze do naszego mieszkania? a to ciekawe... - poprawiła włosy wpadające w oczy - jak chcesz możesz tu poczekać ze mną na mojego brata ale nie wiem kiedy wróci bo wyszedł na długo - wzruszyła ramionami.

double trouble.
- chcesz powiedzieć, że fatygowałem się taki kawał drogi ledwo ciągnąć nogę za sobą, a jego nawet nie ma? - popatrzył na quinn poważnie, chociaż ciężko było na nią patrzeć powaznie i się skupiac kiedy była taka seksowna i roznegliżowana. - skoro już przyszedłem to zostaję. - oznajmił i przekuśtykał do kanapy gdzie się rozsiadł wygodnie. musiał zostać, bo nie miał sił na wędrówkę z powrotem. anderson chciał zrobić niespodziankę marty'emu, a trzeba było się umówić, ech.

hehe
mógł do niego po prostu zadzwonić a nie tak bez sensu się do niego fatygować! a marty pewnie uciekł na imprezę bez siostry, musiał sobie odreagować kłótnię z elką czy coś. nie wiem. może się zjawi kiedyś - fajnie, że nie masz już gipsu - wskazała na jego uwolnione kończyny i się do niego ładnie uśmiechnęła - powinnam się w sumie ubrać, bo nie wypada mi chodzić przy kolegach braciszka tak półnaga. zaraz wracam - zniknęła w swoim pokoju a jak wróciła to nadal miała mokre włosy ale na sobie zamiast ręcznika kusą sukienke, a stanika i tak nie miała bo nie czuła takiej potrzeby zakładania - chcesz może jakieś piwko? - zaproponowała.

anderson był zbyt spontaniczny, żeby umawiać się z kimś telefonicznie. gdzie w tym przygoda xd
- tak. w końcu mogłem zobaczyć co na nim napisałaś. - pokazał jej język, bo wcale nie narysowała serduszek i wyrazów sympatii. - mi to nie przeszkadza - zaśmiał się kiedy poszła się przebrać. oczywiście tak w żarcikach! chociaż jak wiadomo anderson ma słabość do sióstr swoich przyjaciół oraz przyjaciółek swoich sióstr xd obczaił ją jak wróciła w tej sukience. no co, chłop siedział miesiąc zamknięty w domu, coś mu się od życia należy. - myslałem, że nigdy nie zapytasz. - powiedział z entuzjazmem, bo musiał tak o suchym pysku siedzieć te pięć minut jak się przebierała.

to teraz narażał się na zaloty quinn xd
- sam się prosiłeś o to, żebym ci nie napisała samych miłych rzeczy! ale przecież i tak wiesz, że cię uwielbiam andy - posłała mu buziaczka i poszła do kuchni, żeby przynieść im za chwilę po piwku. usiadła sobie obok niego, właściwie usiadła na własnych nogach i się napiła piwka - to co tam u ciebie andy, mój ulubiony kumplu mojego braciszka? jak się trzymasz? korzystasz z życia bez ograniczeń? - zapytała opierając głowę o rękę i mu się przypatrywała.

będzie musiał pogodzić się z konsekwencjami xd
- jaaa? ja zawsze jestem łasy na komplementy i same miłe rzeczy, quinnie-beennie. - odwdzięczał się jej za tego andy'ego. jak bardzo andy mi do niego nie pasuje. xd - poza tym nie napisałaś tego na papierze, to znaczy na gipsie, więc się nie liczy. nikt mi nie uwierzy. - paplał swoje. traktował ją jak młodszą siostrę kumpla i nie doszukiwałby się w tej wymianie zdań czegokolwiek więcej. otworzył sobie piwko i roześmiał się na jej wysyp pytań. - tak, ćwiczę już do triathlonu i występu baletowego. - przytaknął.

mogą być bardzo przyjemne wbrew pozorom xd
- no no na pewno - pstryknęła go w nos a potem się roześmiała. lubiła jak tak na nią mówił, możliwe, że takich samych zdrobnień w dzieciństwie używali jej rodzice, skoro była upragnioną i ukochaną córeczką. a wyrosła na taką niegrzeczną dziewczynę! - jak chcesz, mogę ci to wszystko napisać jeszcze raz w jakimś pamiętniczku, który zapewne trzymasz pod poduszką. już sobie wyobrażam, jak codziennie siadasz sobie przy biurku i zaczynasz każde zdanie od drogi pamiętniczku... - zażartowała sobie z niego. szkoda, że nie wiedział, że siostra kumpla na niego leciała! z resztą, na kogo ona nie leciała - właśnie wyobraziłam sobie ciebie w tutu! - puściła do niego oczko.

właśnie z pozoru mogą być przyjemne, ale konsekwencje konsekwencji mogą być gorsze xd
próbował wymyślać dziwne zdrobnienia, a jej się podobało!
- skąd wiedziałaś? podglądałaś mnie jak tu mieszkałem i wyciągnęłaś mój pamiętnik spod poduszki i go czytałaś?! - podjął jej żarty i już się zaśmiewał. anderson zawsze żartował sobie ze wszystkimi dziewczynami, a potem okazywało się, że na niego leciały i wychodziła z tego afera xd a on chciał tylko się dobrze bawić. - i jak wyglądam? - zamachał brewkami. nie ma to jak żarty z andersona piszącego w pamiętniczku i noszącego tutu. bardzo po męsku.

ale od czego są dramki w końcu, prawda? xd
śmiała się z tej wizji mimo wszystko, bo była bardzo ale to bardzo zabawna - a teraz wyobraziłam sobie to jako kombos. ty, siedzący przy biurku i piszący w tutu o swoim dniu. piękna kombinacja - poklepała go po ramieniu i wypiła spory łyk piwka - wiesz co jeszcze mam ciekawego dla ciebie? - wstała na chwilę, żeby sięgnąć do szuflady w przedpokoju - nie chcesz przypadkiem ze mną zajarać? skoro i tak czekamy na martiego... - zawachlowała śmiesznie brwiami i znów sie do niego przysiadła - to będzie dłuuuugi wieczór andy - poklepała go po udzie.

hehehe
- ej! - wziął poduszkę z kanapy i walnął nią w quinn. - niby się śmieję, ale czuję, że mnie obrażasz. - powiedział rozbawiony. patrzył na jej tyłek w kusej sukience jak się oddaliła do przedpokoju. ale to tylko dlatego, że chciał się jak najszybciej dowiedzieć co ona dla niego ma! a miała oczywiście to co tygryski i andersony lubią najbardziej. sam miał z trzy blanty w kieszeni, bo myślał, że będą jarać z marty'm, ale skoro quinn sama oferowała to nie zamierzał przyznawać się do swoich zapasów. - tak o mnie dbasz, quinnie-minnie! - ucieszył się i już wyciągał zapalniczkę. - ale jak przyjdzie marty to mówimy, że to ty mnie namówiłaś do złego, bo nie mogę wyjść na tego, który sprowadza jego młodszą siostrę na złą drogę. - zastrzegł jeszcze, bo nie chciał mieć kłopotów.

marty najwyżej będzie troooochę zły!
- no wiadomo, że co złego to ja! jestem przecież najgorszą z singletonów - puściła mu buziaczka i odpaliła skręta. wzięła jednego bucha i podała mu od razu jointa. quinn miała to do siebie, że namawiała ludzi do złego i kończyło się to później w różny sposób. zaczęła się bawić jego włosami od niechcenia - nie obrażam cie, ja bym cię miała obrażać, andy-mandy? przecież mówiłam, że jesteś moim ulubionym kumplem mojego ukochanego braciszka! oj nie dąsaj się już! - pocałowała go w policzek.