internet&tacos

przyszła tu nie po tacosy, tylko internet, bo tak długo stalkowała jo w social mediach, że aż skończył jej się internet i przyszła tu się podłączyć do wifi.
- cześć billy. - usiadła przy stoliku obok. - mogę tu usiąść czy znowu zaczniesz na mnie krzyczeć albo ustalisz granicę, że ten stolik jest po twojej części miasta i nie mogę tu przebywać?

uniósł wzrok, a tu jego była żona. nawet się nie zdenerwował, że się do niego przysiadła - nie zamierzam na nikogo krzyczeć, spokojnie. możesz przebywać sobie gdzie tylko chcesz - powiedział spokojnym tonem i się jej przez chwilę przyglądał - widzę, że się opaliłaś - miał talent do zauważania takich pierdół xd

też mu się przyglądała, ale w sposób podejrzliwy, bo była nastawiona na jego negatywną reakcję, a on tymczasem był nienagannie miły. podejrzane!
- zauważyłeś? och. wyglądam bosko, prawda? - odgarnęła lekko włosy, żeby mógł się lepiej przyjrzeć jej opalonym ramionkom.

- tak, bosko - przytaknął jej, bo co miał zrobić? nie chciał się znów kłócić o takie bzdury. dziękował bogu, że już dawno się z nią rozwiódł i że ma z nią spokój. szkoda tylko, że nie do końca był rozwiedziony i w papierach nadal figurowali jako małżeństwo bo jak widać, nie tak prosto było dostać rozwód kościelny. ciekawe jak to wyjdzie na jaw - byłaś na wakacjach? odpoczęłaś? - pytał zdawkowo, bo nie za bardzo o czym mieli rozmawiać.

- billy! - zachichotała na jego komplement, który w sumie sama mu podsunęła, a teraz zachowywała się jakby była zaskoczona. - nie patrz na mnie takim wzrokiem, między nami dawno skończone. - chichotała myśląc, że william znowu się w niej zakochuje jak ją teraz widzi. william będzie próbował wziąć znowu ślub, a tu niespodzianka xd - och tak, było cudownie, byłam w meksyku, wyobrażasz sobie? musiałam przylecieć do wielkiej brytanii, żeby w końcu wybrać się do meksyku, który sąsiaduje z krajem, w którym spędziłam całe swoje życie. wszechświat jednak działa w dziwaczny sposób! - opowiadała, bo wyglądało na to, że go to interesuje.

wystarczy, że będzie próbował wziąć kredyt na jakąś super wysoką kwotę i nie będzie mógł, bo ich obowiązuje wtedy wspólnota majątkowa xd nie zamierzał się z nikim żenić! olivia przynajmniej nie chciała, a innych kandydatek nie miał tymczasowo. popukał się po czole jak pomyślała, że to był z jego strony jakiś flirt - nie jesteśmy razem już dawno, to nie był z mojej strony komplement, po prostu przyznałem ci rację mary - zauważył wzdychając ciężko - meksyk? no proszę proszę. pojechałaś tam ze znajomymi czy z nowym facetem? - zapytał ot tak. bo jak z facetem to już gościowi współczuł xd

też może być. olivia taka chętna do zamążpójścia to nie wiadomo!
- czyli w końcu przyznajesz, że mam zawsze rację. - chichotała dalej, bo to typowa rzecz, o którą mogli się kłócić w swoim małżeństwie. była w wyjątkowo dobrym humorze. pogodziła się z faktem, że william jest w tym mieście, więc nie była tak wstrząśnięta jak przy poprzednim spotkaniu. - i z tym i z tym. - bo myślała, że thomas jest jej facetem, a uczniowie jej znajomymi xd - zaskoczony, że układam sobie życie w st. albans? - założyła nogę na nogę.

na pewno nie z nim xd
- niech ci będzie donaldson - mruknął, wywracając oczami. napił się swojego napoju ze szklanki i spojrzał na zegarek, bo musiał rozeznać się w tym która już tutaj godzina jest i kiedy może stąd zniknąć, żeby móc popracować - spoko, wszystkiego najlepszego na nowej drodze życia. nie wzbudza to we mnie jakichś większych emocji prócz tego, że ciesze się twoim szczęściem - skłamał. gdzieś miał jej szczęście i jej związki - ja też sobie układam życie w albans - wzruszył ramionami - więc nic nowego - westchnął.

nigdy nie wiadomo!
- wiedziałam! - powinien wiedzieć, że nie może jej nawet w najmniejszym stopniu sugerować, że ma rację, bo potem jej odwala. ech. - dziękuję, billy. cieszę się, że możesz być taki dojrzały i nie będziesz próbować niszczyć mojego szczęścia. to bardzo ładne z twojej strony, że pozwalasz mi ruszyć dalej. doceniam. wiem, że to nie mogło być dla ciebie łatwe. - wzruszyla się i ułożyła dłoń na sercu. - więc masz kogoś? - oczywiście, że się zainteresowała jakimi ochłapami się pocieszał po niej!

nie sądzę
wolał przyznawać jej rację niż wydzierać na środku kolejnej restauracji, bo nigdzie by ich już razem nie wpuścili razem. była żona w albans przeszkadzała mu bardzo, bo wiedział, że znała się z olivią, a olivia nie miała bladego pojęcia, że był kiedyś żonaty. jakie to przykre. ale miał swoje tajemnice najwyraźniej - proszę bardzo, nie ma za co. jesteśmy dorośli, a przynajmniej tak mi się wydaje - mruknął - nie, nie mam nikogo - bo taka była prawda. nie był z olivią w żadnym związku.

- och, nie martw się. w końcu ci przejdzie i będziesz mógł znów się zakochać i znaleźć szczęście na nowo. - poklepała go po ramionku, przekonana, że william nadal ją kochał, bo teraz tak się zachowywał! najpierw złamał jej serce i ją zostawił, a teraz okazywało się, że cierpiał bardziej niż ona i na pewno żałował swojej decyzji xd ale było już za późno, mary miała kogoś innego.

tym razem postanowił wyprowadzić mary z błędu - nie kocham cię już od paru lat i nie jestem w tobie zakochany już od bardzo ale to bardzo dawna. przestałem cię kochać jakoś po dwóch latach naszego małżeństwa i uważałem je potem za błąd jednak nie do końca było ono błędem bo mieliśmy też szczęśliwe chwile. nie wiem dlaczego jesteś wręcz przekonana o tym, że coś nas nadal łączy - powiedział wprost, nie zważając na to czy jej tym złamie serce czy nie czy się popłacze czy nie - jasne czy nie za bardzo? - zapytał upewniając się że zrozumiała.

oczywiście jego słowa ją bardzo zabolały, jak zawsze kiedy william chciał jej udowadniać jak bardzo jej nie kocha. nie zamierzała jednak znowu okazywać słabości, poryczeć się i uciekać. musiała stawić czoła swoim demonom, czyli williamowi.
- jest dla mnie całkowicie jasne, że nic nas nie łączy. to chyba ty coś źle zrozumiałeś. ja wcale nie przyjechałam tu dla ciebie. - odpowiedziała szybko. - nie przyjechałam tu dla nikogo - poprawiła się, bo wmawiała to sobie i światu uparcie - ale gdybym przyjechała dla kogoś, to na pewno nie dla ciebie. - tłumaczyła mu.

- ja pierdole, mary! nigdy nie twierdziłem, że przyjechałaś tu dla mnie! specjalnie uciekłem do albans, żeby nie musieć sie już z tobą już nigdy więcej spotykać ale jak widać, świat jest cholernie mały i wylądowaliśmy razem w jednym mieście. błagam cię, przynajmniej uznajmy to, że się nie kochamy, nic nas nie łączy i że małżeństwo mamy za sobą. jakiekolwiek w sumie relacje mamy za sobą - dobrze, że nie była w ciąży! bo by się od niej nigdy nie uwolnił - czemu ty nadal nie rozumiesz, co? o co ci chodzi? - zapytał zdenerwowany.

- to ty próbujesz znowu ze mną flirtować i mówisz mi, że wyglądam bosko. - jego próba przytakiwania jej, żeby się odczepiła, szybko przyniosła odwrotny skutek xd - dałeś mi jasno do zrozumienia, że nasze małżeństwo jest zakończone, więc jedyne czego nie rozumiem to dlaczego znowu próbujesz mieszać się do mojego życia i znowu złamać mi serce! nie możesz zaakceptować tego, że jestem szczęśliwa bez ciebie i że wcale nie przyjechałam tu dla ciebie i wcale nie chodzi o ciebie? - ona tam wiedziała swoje. a niby przed chwilą chwaliła go za jego dojrzałość xd

- okej, nadal jesteś taką samą idiotką z którą się rozstawałem. sorry, ale nie zamierzam więcej z tobą rozmawiać, to poniżej teraz mojego jakiegokolwiek stanu psychicznego. nie po to wyjechałem do albans, żeby teraz odbywać z tobą po raz setny tą samą rozmowę o tym, że cię nie chcę, nie kocham i mam cię totalnie w dupie, czego jeszcze nie kumasz mary! mam ci to wyryć na czole czy co?! nie chcę z tobą być! koniec - nakrzyczał na nią, wstał i wyszedł. next.

znowu się popłakała, bo ponownie triggerował jej załamanie nerwowe i będzie przez niego tylko coraz większą wariatką, ech.

w przypływie furii wrzucił do śmietnika swój telefon i teraz próbował go odnaleźć wisząc na kontenerze i szukając go w śmieciach.

charlotte przyszła na tyły knajpy, bo chciała spalić papierosa w spokoju poza ciekawskimi spojrzeniami/migawkami paparazzich. skrzywiła się widząc kogoś grzebiącego w śmietniku i właściwie to miała stamtąd uciekać kiedy rozpoznała luciena.
- czegokolwiek szukasz, lepiej kupić nowe. - zagadała go, ale z odpowiedniej odległości, bo nie zamierzała się zbliżać do śmierdzących śmietników.

kiedy ona uciekała od blasku fleszy george pewnie się w nich pławił xd
mógł wyglądać jak bezdomny bo zazwyczaj nosi szerokie ciuchy bo takie lubił, dlatego szarlot mogła go pomylić! - nawet jeśli to małe kotki w pudełku? - zażartował niezbyt trafnie xd

przynajmniej skupiał na sobie uwagę, a ona mogła cichaczem uciekać. i tak wiadomo, że to on był zawsze w centrum uwagi, a ona była tylko dodatkiem. takie mieli przydzielone role.
- po pierwsze dlaczego małe kotki w pudełku miałyby się znaleźć w śmietniku. - rozłożyła ręce, podejmując tę bezsensowną dyskusję, bo jak wiadomo moje postacie nigdy sobie nie odpuszczą okazji do bezsensownej dyskusji.

niczym elżbieta i małgorzata! każdy na swoim miejscu!
twoje postacie i te bezsensowne dyskusje, to jest wspaniałe ;x - bardzo proste - dalej grzebał nie spoglądając na nią - bo ktoś je tam wsadził - i najwyraźniej to miał być on xd przechylił sie jednak za mocno i zaraz wpadł do kontenera. ups.

tak!
nie wiem skąd się biorą te bezsensowne dyskusje, normalnie w życiu jak ktoś zaczyna to nie daję się złapać na haczyk xd kiedy wpadł do śmietnika to jej pierwszym instynktem było uciec, ale jednak postanowiła się zlitować i podeszła pół kroku bliżej.
- będziesz potrzebował pomocy z wydostaniem się? - oczywiście nie zamierzała mu pomagać osobiście. poza tym ona była taka malutka, że w normalnym ulicznym koszu by się zatopiła, a co dopiero w kontenerze.

ha ha, może dlatego że nie dajesz się w realu to musisz je odbywać tutaj!
pewnie chwile nic nie mówił zupełnie jakby się tam utopił. dopiero po chwili ze śmietnika wyłoniła się ręka trzymająca telefon - dam sobie radę! - próbował wygramolić się ze śmietnika trzymając telefon w ustach. i w końcu wyskoczył - przytulas? - zażartował bo miał na sobie tony bakterii ze śmietnika.

może tak xd
spaliła do konca papierosa w oczekiwaniu na jego odpowiedź, a kiedy wyłonił się ze śmietnika to wręcz przebiegła trzy kroki do tyłu.
- fuj! - skomentowała, bo akcja była paskudna, nawet jak na niego. wolała z nim wciągać kokę i mieć wspólną fazę niż oglądać jak nurkuje w śmietniku. - dlaczego jesteś taki nienormalny?! - wytknęła mu.