Mieszkanie Claudii

First topic message reminder :

-Tak twierdzę, dlaczego sądzisz, że to nie prawda? - zapytał gdy już wtachał wózek do mieszkania Claudii. Wtedy zajął się rozbieraniem Victora, zdjął mu czapeczkę, kurtkę, potem sam się rozebrał i powędrował z malcem do salonu, połozył go na kanapie i szukał w wózku jakiś zabawek dla Niego - więc?

Czarlie musiał sobie wpoić sam. I jak był mały to raczej grał w szachy, albo na fortepianie. No, albo uciekał przed Lexie, bo wtedy uważał dziewczynki za coś bardzo fuj. - Na prawdę to nic wielkiego - zapewniał Ją - wszyscy się ucieszą, że Cię poznają! Taki na przykład Ambasador Włoch, jest dla mnie jak wujek! Właśnie, musimy kiedyś wybrać się do Mediolanu, fajne miasto - spojrzał potem na Nią i zmarszczył czoło, zdał sobie sprawę, że nigdy tego Jej nie mówił. - Claudia, to moi rodzice, dla mnie to normalne. No.. Pojedźmy do tego Paryża jak najszybciej, kurcze jutro - stwierdził, bo już taaak chciał żeby się poznali - typowa Francuska to.. moja mama - zaśmiał się.

Słuchała go i jego słowa brzmiały dla niej jakby opowiadał jej jakąś fabułę filmu. -Dla ciebie to normalne, bo się w takim środowisku wychowałeś. Dla mnie to istna otchłań, Charlie. Ale...wiem, jakie to ważne dla ciebie bym poznała twoich rodziców, więc pojadę tam. -odpowiedziała uśmiechając się i patrząc mu też w oczy. -Jutro? Dobra, chcę to mieć za sobą! Ale jeśli zahaczymy o Niemcy, to niestety nie przedstawię cię mojej mamie i bratu. -oznajmiła.

- nie przedstawisz? - zapytał spoglądając na Nią, ale tak się ucieszył, ze się zgodziła, ze jej. Pewnie już wszedł w telefonie na linie lotnicze, zabukował lot i wszystko w głowie obmyślał.

/ powinien jeszcze poprosić Lexie o urlop xdd

/na pewno poprosił!

/no nie wiem, bo pewnie by się nie zgodziła!

-Nie utrzymuję z nimi kontaktu, odkąd wyprowadziłam się do Anglii z tatą. Zresztą matka dla mnie nigdy nie była matką, najważniejsze rozmowy przeprowadzałam zawsze z ojcem. Matka miała Michaela do pieszczenia. Ale to nieistotne. Najbardziej zależy mi byś poznał tatę. -odpowiedziała i słabo się uśmiechnęła. Zerknęła mu przez ramię, co też robi. -Potraktowałeś to poważnie -stwierdziła. -Ale..to dobrze, bardzo! -cmoknęła go szybko w żuchwę.

/do samego szefa dzwonił!
-rozumiem.. - pocałował Ją w czoło i zapewnił, że jak najszybciej chce poznać Jej tatę, a potem poleciał do siebie się spakować! i jak będziemy grali następnym razem to we Francjiiiii bo nie będziemy sie bawić w samoloty i inne takie! no. Bo teraz ja uciekam.

Spoko, spoko. W takim razie Claudia też pobiegła się pakować, pewnie zajmie jej to całą noc zastanawiając się co wziąć, żeby olśnić rodziców Charliego.

Okej, to Charlie pojawił się przed drzwiami mieszkania Claudii. W dłoniach trzymał doniczkę z kwiatkiem. Powiedzmy, że ze storczykiem bo do taki doniczkowy, który czaje bo mamy w domu! Ładny był kwiatek. Bo stwierdził, że dawno Jej nic nie dal, no moze prócz karty kredytowej w Paryżu xD

Moja mama choruje na storczyki, mamy chyba z 4. Kiepski z ciebie byłby ogrodnik. Claudia akurat była w stroju sportowym, w przylegających spodenkach 3/4 i obcisłym topie na ramiączkach. Pewnie wtajemniczała się w stretching dla początkujących. Zakupiła sobie nawet karimatę. Akurat robiła jakiś skłon, kiedy usłyszała pukanie. Wyprostowała się, poprawiła koński ogonek z włosów i otworzyła drzwi. -Mój Francuzik! W końcu cię wypuścili z pracy. -przywitała go z szerokim uśmiechem, pocałowała w usta i wpuściła do środka. Popatrzyła na kwiatka. -Tym razem storczyk, wydzielę specjalny parapet dla kwiatków otrzymanych od ciebie. -zaśmiała się. -Dziękuję. -uśmiechnęła się uroczo i odstawiła doniczkę na okno w salonie. -Właśnie ćwiczyłam, mogłeś mnie uprzedzić, że wpadniesz. -zaczęła zwijać karimatę.

Moja mama właśnie też lubiła, dlatego je znam! I nie dostawała tyle doniczek, bo zazwyczaj dawał Jej cięte kwiaty albo wino, cicho siedź! xD
Odwzajemnił oczywiście Jej pocałunek. - wypuścili, na chwilę - zamknął za sobą drzwi i przyjrzał się karimacie i Jej strojowi - kurcze, na prawdę ćwiczysz. Właściwie to sobie nie przeszkadzaj - zaśmiał się tylko wesoło i oparł o framugę drzwi do salonu.

Coś taki nerwowy!xd -Na chwilę? Zdążymy w tym czasie wypić herbatę? -spytała, trochę żartobliwie, ale też po części można było to pytanie wziąć na poważnie. Chociaż w jakiś sposób jej to schlebiało, że w końcu upragniony wolny czas poświęcił, by ją odwiedzić. -hej, wątpiłeś w to paskudniku?! -szturchnęła go w ramię marszcząc czoło i ściągając usta. -Zobacz, co już potrafię! -stanęła w takim rozkroku, że mogła łokcie oprzeć o podłogę, też już tak umiem! Wyprostowała się po chwili, nieco zaczerwieniona, oparła ręce na biodrach. -I co? Łyso ci? -spojrzała na niego rozbawiona z miną cwaniaczki, unosząc lekko podbródek.

/nie zdążą, Lexie go potrzebuje w biurze, zaraz zacznie wydzwaniać xddd

Ojezuseriotakumiesz!? łałcia. - myślę, że zdążę wypić nawet kawę - stwierdził bo wiadomo był na nagach ciągle i mało spał , zresztą kawa jest dobra zawsze. - jak śmiałbym wątpić! - zasmiał się, ale tak było, dopiero to co mu pokazała sprawiło, że zmienił zdanie. Zrobił duze oczy i klasnął parę razy w dłonie. - No, brawo kochanie - pocałował Ją w czerwony policzek. - dla mnie kawa, dla ciebie herbata? - zapytał i podreptał do kuchni, bo przecież wiedział, gdzie co ma.

Trening czyni mistrza! Ale do szpagatu jeszcze daleeeko. Gdy usłyszała krótkie brawa ukłoniła się lekko rozstawiając ręce na boki, jakby łapała skrawki sukienki. -Zobaczysz, co będę potrafić za miesiąc! -zapewniła go. Skinęła głową na jego pytanie i gdy zniknął w kuchni, ona zwinęła sprzęt z salonu i podreptała do sypialni. Wzięła szybki prysznic, przebrała się w jakieś stare dżinsy i czarny t-shirt i dołączyła do Charliego. Napoje pewnie już były gotowe. Usiadła wygodnie na krzesełku. -Opowiadaj, co ci w tej pracy robią, skarbie. -powiedziała z troską w głosie, miała pewnie pretensje do wytwórni, że tak zamęczają jej mężczyznę!
/ciulu, ja ci dam!xd

/hahah, spadóweczka ciulu:*

Charlie już na pewno siedział na blacie, bo ma takie duze i pił sobie kawę. Gdy weszła, to postawił obok Niej herbatę i wrócił na swoje poprzednio zajmowane miejsce. - męczą mnie - jęknął, ale zaraz się lekko uśmiechnął - nie no, daję radę. Było cholernie dużo do roboty, musiałem przysiedzieć. wyjaśnił pokrótce o kontroli i takich tam. - a Ty? co robiłaś prócz ćwiczeń oczywiście, gdy mnie nie było? - zapytał odstawiając na chwilę tylko kubek i szukając czegoś dobrego w lodówce xD
/bijcie się xD

-Mogliśmy trochę poczekać z tym wyjazdem do Francji. Teraz już wszystko wróciło do jako takiej normalności? -dopytywała się, no bo ją to interesowało przecież. Sama powinna się rozejrzeć za jakąś pracą, ale nie mam żadnego pomysłu. -Ćwiczyłam, biegałam codziennie rano, mówię ci, naprawdę mnie to wciągnęło! No i odwiedziłam jeszcze tatę w międzyczasie. Strasznie się samotna czułam, więc postanowiłam z nim trochę pobyć, ku jego zadowoleniu oczywiście. Już mi obiecywał, że niedługo odwiedzi nas tutaj. -odpowiedziała, podmuchała trochę i napiła się herbaty. -Mam sałatkę z kurczakiem, jeśli jesteś głodny. -poinformowała go. Zresztą sama zgłodniała. Podeszła do niego i zawiesiła się na jego ramieniu. -Też bym coś zjadła..-mruknęła przeglądając lodówkę, może natrafi na jakieś produkty, z których da się upichcić coś lepszego niż sałatka.
/wycofaj stąd swoje szkitki Arabie! ;d nie umiem się bić ;<

-wyjazd do Francji był w najlepszym momencie, ja tego potrzebowałem, a Ty zmieniłaś nastawienie, to najważniejsze - pewnie skubnął sobie troszkę tej sałatki, ale obczajał co tam ma. - mógłby przyjechać, lubie go - stwierdził tylko , krótko bo dalej myślał gorączkowo. Gdy tak się na nim uwiesiła to się uśmiechnął tylko i zaczął wyciągać. Ser, szynkę, pomidory, paprykę, co tam jeszcze ma dobrego no i drożdże haha. - zrobimy pizzę! - ucieszył się i zamknął już lodówkę.

-Skoro tak uważasz, to nie będę się kłócić. Mi ten wyjazd też zrobił dobrze. -przyznała. Strasznie się ucieszyła, kiedy Charlie powiedział jej, że lubi jej ojca. -Naprawdę? To fantastycznie! -uśmiechnęła się szeroko i wisząc jeszcze tak na nim, cmoknęła go w kość jarzmową. Wyprostowała się i spojrzała na składniki,a potem na niego. -Umiesz robić ciasto na pizzę? Bo ja nigdy tego nie robiłam. -stwierdziła drapiąc się po głowie z zabawną miną.

- pewnie, ze umiem - powiedział na luzie, bo nauczyła go na pewno jakaś kucharka w ich domu. Bo on pewnie lubił tak wpadać do kuchni i gadać z kucharkami, bo były jak jego babcie czy coś. - to proste, serio. - uśmiechnął się i wziął się do dzieła. Mąka, drożdże, mleko, woda? no wiadomo. I pewnie cały się upaćkał z tej mąki. I Claudię też, bo pacnął Ją w nos!.

-No to do dzieła. -zrobiła na moment duże oczy i uśmiechnęła się po żabiemu. Claudia coś tam pewnie mu podawała, czy cokolwiek robiła, by być przydatną. Zaśmiała się, bo Charlie zamienił się w mąkowego stwora. -heej! -udała oburzenie, gdy oberwała w nochal i mu oddała, targając mu włosy odrobiną mąki, którą zgarnęła z blatu. Nie była to jakaś wielka ilość, ale jakaś część włosów Charlesa była biała. Ale zabawnie, haha.

On dzielnie pracował.. no przynajmniej na początku. Potem gdy ciasto rosło sam wkręcił się w zabawę. Zaśmiał się gdy go ubrudziła mąką i potrząsnął głową. - wyglądam teraz jak mój dziadek - w sensie, że siwe włosy! I wziął na dłonie trochę mąki i dmuchnął Ją na włosy Claudii - mmm moja kochana, ileż to już lat jesteśmy ze sobą? - powiedzial takim głosem staruszka i zaśmiał się, bo nie wytrzymał.

Claudia śmiała się przez większość czasu. Gdy dmuchał w jej stronę, zamknęła oczy, pokręciło jej trochę w nosie i kichnęła dwa razy. -Kochany mój, za 2 tygodnie minie nam połowa wieku! Trzeba zaprosić dzieci, z wnukami, na nasze złote gody. -odpowiedziała takim starczym głosem i chichrała się tak samo jak on.