Mieszkanie Claudii

First topic message reminder :

-Tak twierdzę, dlaczego sądzisz, że to nie prawda? - zapytał gdy już wtachał wózek do mieszkania Claudii. Wtedy zajął się rozbieraniem Victora, zdjął mu czapeczkę, kurtkę, potem sam się rozebrał i powędrował z malcem do salonu, połozył go na kanapie i szukał w wózku jakiś zabawek dla Niego - więc?

Na to pół wieku zrobił oczy jak pięć złotych! - no taaak, jak oni wszyscy przyjadą, gdzie my ich ugościmy? Ile to już tego będzie? 10 wnuków? ale tylko dwa prawnuki - powiedział kiwając głową no i w końcu pocałował ją tak wiesz, że ledwo się tyknęli ustami, no bo jednak w tym wieku nie wolno przesadzać, bo serce stanie, albo co!

-10, 10...jeszcze nasza najmłodsza córka jest przy nadziei, olaboga. -złapała się za głowę i pokiwała nią na boki. -Musimy wynająć im jakiś pensjonat. -stwierdziła i doglądnęła ciasta, które ciągle rosło. Odwzajemniła ten 'starczy' pocałunek trzymając się za swoje zbolałe korzonki. -Kochanie, musisz mnie przed snem natrzeć maścią, krzyż mnie boli. -jęknęła.

Charlie się troszkę przeraził jednak, tą perspektywą, no ale.. xD
-dobrze, moja droga, że za młodu ćwiczyliśmy, Ty się rozciągałaś. Inaczej to byśmy teraz z łóżka nie wstawali! A te nasze wnuki? tylko komputer i komputer - załamał się troszkę tymi wnukami, wiadomo i już zaśmiał. - kochanie? Zostaniemy lepiej przy dwójce dzieci, co? - zapytał już normalnie i tak też Ja pocałował. Albo i więcej niż normalnie bo tak mrrr.

Claudia nawet w najśmielszych snach nie marzyła o takiej gromadce! Nie chciała zostać krową rozpłodową. Zawtórowała mu śmiechem i objęła za szyję, brudząc mu jeszcze karczek mąką, która została jej na palcach. -Ani mi się śni większa ilość! Liczbę wnuków też poprosimy ograniczoną. -stwierdziła zabawnie i odwzajemniła pocałunek, równie mruczasto jak i on. A ciasto zaraz im z miski spierrr..niczy! xd

Ciasto chyba rośnie aż urośnie i stop, nie? Albo nie? Nie wiem. - Wnuki to tam pal licho, chyba nam ich wszystkich nie będą zwalać na głowę? - uśmiechnął się jeszcze do Niej. no to do dzieła. - połozył przed Nią kulę ciasta - zrób z tego kółeczko - powiedział takim smiesznym tonem, a sam zajął się sosem z pomidorów, takim wiesz do rozsmarowania na dole. Potem potarł ser, pokroili rózne tam inne pierdółki i pizza hop do pieca.

Jak robiłam z mamą pączki to ciasto rosło szybko i wyłaziło nieco za miskę xd ale też nie wiem nic więcej, czy uciekłoby całkowicie. -W jednym czasie chyba nie...-odpowiedziała przeciągając ostatnie 'e'. Zrobiła więc ładne kółko z ciasta rozciągając je i zawijając brzegi do środka tak, no wiesz. Gdy już pizza znalazła się w piecu, Claudia trochę posprzątała na blacie i ogólnie ogarnęła kuchnię. A potem przytuptała do niego i przytuliła się do niego obejmując go pod żebrami i opierając podbródek o podbródek. Jego był pewnie trochę chropowaty, bo miał kilkudniowy, seksowny zarost. -Tęskniłam za tobą przez te kilka dni. -stwierdziła cieplutkim głosem.

Na pewno miał taki zarost, bo golenie się nie jest fajne. Gdy się przytuliła umieścił dłonie na Jej biodrach i najpierw pocałował w czółko- ja też za Tobą tęskniłem, Kochanie - wymruczał tak uroczo i patrzył na Nią zakochanymi oczami. Jeśli mogą być zakochane oczy, pewnie mu się świeciły na Jej widok i w ogóle. I dzielnie się trzymał, bo już był wieczór, a on pewnie ostatnio spał przedwczoraj i to ze cztery godziny. Stali tak sobie przytuleni, ale piec zrobił piiic i było gotowe. Wyciągnął pizze, by Claudia się czasami nie poparzyła i ułozył na talerzu, dał keczupek i w ogóle wszystko ładnie zanieśli do saloniku.

/jacyż oni są słodcy. SAMA JESTEŚ ARAB, pewnie teraz szpanujesz tym co Cię nauczyłam;<<<<< i ten, Szarli, nie chcesz Lexie?xd

/o mówisz przez sz, chociaż Ty xD ale że dla kogo? ;D

/dla Pierre'a oczywiście, chyba byli umówieni? tylko nie pamiętam na kiedy xd

/ no na dzisiaj, dlatego pisałem ,że zawiedziony jest! xD

Ona miała jakiś szósty zmysł, bo patrząc w te jego zakochane oczy pewnie dostrzegła też zmęczenie,no bo idzie w oczach to wyczytać. Uśmiechała się ciepło, było jej tak bardzo przyjemnie. A potem pizza dała o sobie znać. Gdy już znaleźli się w salonie, od razu wzięła się za jedzenie. Była ciekawa jak jej wyszła pierwsza w życiu pizza. Ugryzła, przeżuła i połknęła. -Jesteśmy mistrzami. -stwierdziła dumnie, bo naprawdę wyszło im wszystko pysznie. Po chwili skończyła jeden kawałek i wzięła drugi. -Przyjechałeś samochodem? Zostaniesz na noc? -zapytała między kęsami. No bo mógł do pracy jechać od niej, a chciała go jeszcze mieć trochę dla siebie, bo nie wiadomo, co znów go czeka w robocie.
/wcale nie szpanuję,bo już nie pamiętam tych zwrotów ;<

-samochodem, ale nie mam tutaj ubrań - powiedział miedzy kęsami. No, a nie mógłby iść do pracy na drugi dzień w tym samym przecież. Nawet jeśli siedział w robocie całą noc, to zawsze miał koszulę na przebranie i w ogóle. Wiadomo, przecież to praca z ludźmi - a chętnie bym został - zjadł tą wspaniałą pizzę. - faktycznie, jest świetna.

-Spoczko. -odpowiedziała i dokończyła, trzeci już z kolei, kawałek pizzy. Miała dosyć, przeszła się jeszcze do kuchni po butelkę piwa, ewentualnie dwie, jeśli Charlie też chciał, bo go zapytała przed pójściem. Ułożyła się wygodnie na kanapie i popijała sobie piweczko. -Ile spraw ułatwiłoby się, gdybyśmy mieszkali razem...-tak sobie wspomniała. Nie miało to żadnego podtekstu oczywiście.

/pierre ma smsa ciulu:*

- w sumie mogę zostać i jechać rano najpierw do siebie, a potem do pracy - tak się głosno zastanawiał patrząc na to piwo, bo wtedy mógłby je sobie wypić. Chociaż czy chciał?! Wziął Jej nogi na swoje i miział palcami. - ułatwiło by. Nawet gdybym czasami wracał tylko na noc, mógłbym spać obok Ciebie - takim to rozmarzonym tonem mówił.

-Byłoby wspaniale. -skomentowała jego głośne zastanawianie się. Przymknęła nieco oczy, gdy zaczął miziać jej nogi, piła sobie i niczego do szczęścia nie było jej potrzeba. -Noc zawsze byłaby nasza. -stwierdziła ciepłym głosem i pomiziała jego szyję nosem.

-kusisz, kusisz - powiedział cichutko i wziął to piwo, bo stwierdził, że zostanie. Otworzył piwo i zrobił łyk ze śmieszną miną, wiadomo. - ale kochanie, takie wspólne mieszkanie, to chyba wiesz, trochę logistyczna operacja. Mówiłaś, że chciałabyś zabrać jakieś rzeczy, meble.. - w ogóle on sobie nie wyobrażał tego, że ma w mieszkaniu łóżko z baldachimem xD

Uśmiechnęła się triumfująco, gdy zabrał to piwo, bo to oznaczało, że zostanie. Nie zwróciła mu uwagi na tą jego minę, kiedy napił się piwa. Zawsze mógł gdzieś znaleźć jeszcze to podarowane jej wino, chyba że wtedy opróżnili całe. -No tak, ale niewiele. Na pewno te rzeczy, które mają dla mnie jakąś wartość sentymentalną. A jakieś większe rzeczy, np. łóżko, o które się spieraliśmy (chyba się spierali) mogłabym wywieźć do taty. Jestem w stanie pójść na duże kompromisy. -odpowiedziała i złapała go za uszy, a potem zrobiła noski miłoski, hah. A łóżko jest fajne! Sama chciałabym takie mieć xd

Takie łózko? jaaaa.. mam nadzieję, że jak będę miał kiedyś z kimś zamieszkać, to bez takiego łóżka. No, jednak nie do końca mój styl. - chyba, że coś nie podoba Ci się w moim mieszkaniu, oczywiście możemy je zmienić, to znaczy gdyby co! A w Twoim łóżku moglibyśmy spać u Twojego taty - uśmiechnął się i wziął jeszcze jeden łyk piwa. Mógłby się zgodzić na zmiany w salonie, bo w końcu to byłoby ich wspólne mieszkanie.

Na moje samotnicze życie takie łóżko jest idealne. No bo przecież mój facet nie spałby w takim babskim łóżku, kupilibyśmy jakieś bardziej neutralne. -Pomyślimy nad zmianami jak już przejdziemy do czynów. I dobry pomysł z moim łóżkiem. -przyznała. W zasadzie dawno nie była u niego w mieszkaniu i pozapominała o niektórych drobiazgach w salonie. A już na pewno na tą chwilę nie wiedziała, co chciałaby tam zmieniać.

Ja tam w domu śpię na materacu na podłodze, także polecam taką formę łożka, bardzo wygodne! Neutralne. W ogóle mam teraz taki pusty pokój praktycznie, podoba mi się, ale mniejsza. - właśnie, jak przejdziemy do czynów - oboje jakoś w tej kwestii byli mało odważni i nie umieli podjąć tej decyzji. Rozmawiali o tym i rozmawiali..ale zawsze zostawało na tym, że mieszkaja osobno.

Zawsze takie w swoim pokoju chciałam, jak nocuję u Łukasza to śpię na takim wielgachnym materacu, wygodne, potwierdzam. Zapadła chwila ciszy, Claudia podrapała się po brwi i napiła się piwa. -No właśnie, Charlie. Kiedy zamierzamy przejść do czynów? Będziemy tak o tym rozmawiać w nieskończoność? -musiała w końcu zapytać,no bo co.

Popatrzył na Nią i uśmiechnął się, potem sięgnął do kieszeni marynarki, która leżała tam gdzieś na fotelu, wiec się nachylił. Wyciągnął z Niej klucze i dał Claudii do ręki - jak dla mnie, możesz pojechać tam już jutro. Rozejrzeć się, stwierdzić co Ci odpowiada, co nie.. a ja przewiózłbym Twoje rzeczy- powiedział całkiem spokojnym tonem!

Wzięła od niego klucze i popatrzyła najpierw na nie, a potem na niego. -Skoro tak, to ok! -uśmiechnęła się szeroko, po małym rozmyśleniu. Spodziewała się jakiegoś terminu bardziej odległego, tydzień, czy 2 tygodnie, ale już o tym nie wspomniała. Skoro Charlie podjął decyzję to należy ją zaakceptować, bo jeszcze się rozmyśli i co. -Tak się cieszę! -oznajmiła na koniec i zarzuciła mu ręce na szyję, tuląc go do siebie mocno.