debbie & daniel

nadszedł dzień przeprowadzki! daniel był szczęśliwy, bo cały dzień zajmował się przeprowadzką i nie wiedział, że wszyscy naokoło dostali listy od królowej. niech ma chociaż ten jeden wieczór radości.
- to ostatnie pudło. - postawił je koło paru innych i westchnął ze zmęczenia.

nareszcie na swoim! debbie gdyby tylko wiedziała, że daniel nie dostał zaproszenia, to by jej przykro było z tego powodu. jeszcze bardziej przykro się jej zrobi jak daniel pójdzie ze swoją byłą, wtedy dopiero będzie miał piekło w domu. dobrze, że na razie miała na głowie plan pozbycia się gigi z życia aggie to się nie nudziła xd i tak ostatnio tylko piła, z bree między innymi xd usiadła na jednym z pudełek i przeciągnęła się zmęczona - nareszcie sami - wymamrotała przymykając oczy. duffy się gdzieś też kręcił pod jej nogami.

trochę im to zajęło! debbie też nie dostała zaproszenia, co jest bardzo niesprawiedliwe, ale cóż poradzić, że skiba cały bal stworzyła tak, żeby tylko dopiec danielowi xd pójście z hanią będzie jego jedyną szansą na wkręcenie się do elity i spotkania królowej, debbie powinna to docenić. bree już nie pije, bo ma areszt domowy do końca życia. jeszcze chwila, a sprzymierzą się przeciw hani. chociaz aggie pewnie kibicowała hani i danielowi hehe.
- zrobiliśmy to! - wyszczerzył się i dał jej buziaczka.

debbie nie dostała zaproszenia bo przecież nikt jej tutaj nie lubi xd będzie przez cały dzień pić z rozpaczy, tak samo jak biedny john, xd cóż, skiba stworzyła tak cały bal, żebym też ja zagrała tymi, którymi dawno nie grałam, pozdro brooklyn ;x nawet frankie dziwka dostała zaproszenie...xd debbie miała ochotę z tej okazji się upić, bo to była dopiero okazja do świętowania - w końcu na swoim, jezu, myślałam, że dzisiaj padnę. tyle tych pudełek i pudełeczek. nie mam siły, a muszę iść pod prysznic - jęknęła niezadowolona.

ale debbie ma lepsze osiągnięcia niż połowa zaproszonych i tak naprawdę królowa nie zaprosiła naszej power couple, bo boi się, że ją przyćmią. i dobrze, graj tymi, ktorymi nie grasz, a nie, że się kurzą! nie godzi się!
- też już nie mam siły! nie wiem jak to się stało. mieliśmy tyle rzeczy przygotowanych zawczasu, a tu okazało się, że i tak była z tym masa roboty... - przyznał i usiadł na ich nowiutkiej, wygodnej kanapie.

ja się serio zastanawiam, jakim cudem frankie jest godna królowej a debbie już nie ;oo taki widocznie plan rozbicia naszej power couple jest ;x nie pochwalam. na dodatek planuję zrobić kolejne postaci! eh.
zajęczała jak usiadł na tej kanapie i wyciągnęła do niego ręce - też chcę na kanapę - jęczała dalej nieszczęśliwie. nogi ją bolały okropnie, ręce też - albo zanieś mnie do łazienki, zrobię sobie wielką, odprężającą lawendową kąpiel i w końcu zasnę - potarła dłonią twarz - nie wiedziałam, że przeprowadzka stwarza aż tyyyle problemów - ziewnęła w dłoń.

no przecież ci mówię, że skiba zrobiła wszystko wbrew danielowi! tak samo jak jude czy lena, którzy tam są chyba z przypadku. mówiłam, że się nie zgadzam z połową listy xd spoko, ja będę robiła jeszcze dwie, więc rób i się nie wstydź ;x
- nie mam siły, teleportuj się tu, kochanieeeee - też wyciągał do niej ręce, ale była za daleko kanapy. - mam cię nosić jak kolejne pudełko? - zaśmiał się. już się ich dzisiaj trochę nanosił! pewnie musiał przenieść wszyyystkie swoje książki, papierki i segregatory. - ostatnio przeprowadzałaś się dużo razy. - przypomniał jej z rozbawieniem.

własnie, co tam w ogóle robią davenporci xd widocznie rodzina królewska lubi ich rodzinę, albo słyszała kiedyś ich twórczość i zaprosiła ich bo są mili xd jude to tam jude, weźmie morgan i będzie spoko xd tyle, że ja ja chcę zrobić ich aż 5....
- to fakt. jak przeprowadzałam się z los angeles to było tak samo. potem od ciebie do siebie i tak w kółko... o matko kochana, mam nadzieję, że to ostateczna przeprowadzka w moim życiu - zaśmiała się. podniosła swój lekki tyłek i usiadła obok niego na kanapie, wtulając się w jego ramiona - to co, wspólna kąpiel? - zaproponowała.

może rodzice kiedyś występowali na dworze i tak przekupili rodzinę królewską, żeby wszystkich ich zaprosić. to rob 5, niczym się nie przejmuj, ja stwierdziłam, że też już nie będę się przejmować, bo granica i tak zawsze się przesuwa xd daniel od zawsze mieszkał w tym samym miejscu, więc ta przeprowadzka była jego pierwszą. zwykle to do nich sie wprowadzali i wyprowadzali ludzie xd
- też mam taką nadzieję! - roześmiał się. - nigdzie cię nie wypuszcżę! - stwierdził, tym bardziej, że usiadła obok niego i mógł ją złapać i pokazać, jak bardzo nie zamierza jej nigdzie wypuszczać. z tym, że był zmęczony i było to widać po jego uścisku. - bardzo chętnie. ale jestem bardzo, bardzo brudny. - wymruczał jej do uszka.

możliwe, że tak było! a zaprosili ich całą trójkę, żeby lena i ralfie nie czuli się poszkodowani. co by to było, jakby tylko edie dostała zaproszenie, byłoby im przykro, eh. tak, zrobię 5, ale to stopniowo, nie wszystko na raz. jeszcze znajdę jeden ryjek dla facecika i już ;x
cóż, ona się ciągle przeprowadzała. miała przeprowadzki w małym palcu, ciągle na walizkach, ciągle gdzieś musiała uciekać. zaśmiała się również. oboje byli mega zmęczeni, ale bez przesady - jak bardzo? - wymruczała wprost w jego usta, bo zamierzała go pocałować, ale musiała się trochę z nim podrażnić.

ja też robię stopniowo, bo i tak po drodze zamarzy mi się parę kolejnych. ja ostatnimi czasy mam duże problemy ze znajdywaniem ryjków dla chłopców. dla dziewczynek mam więcej!
- tak bardzo jak jestem zmęczony. - ziewnął przeciągle i tyle było z ich flirtowania. teraz mieszkali razem, byli jak stare dobre małżeństwo, więc niech debbie się przygotuje na nieopuszczoną klapę i zaschnięte resztki owsianki w misce w zlewie. to nie będzie bajka!

bo dla dziewczynek zawsze jest więcej niż dla chłopców. debbie poklepała go po udzie i tylko się uśmiechnęła - to ja idę do wanny a ty może odpocznij, skoro jesteś taki zmęczony - odkleiła się od niego. wyciągnęła jakieś ręczniki, coś do przebrania i wszystko co potrzebne i zniknęła w łazience, skoro temu się nie chciało do niej iść.

to niestety prawda ;x dlatego mam więcej dziewczynek i nie da się wprowadzić równowagi!
- zaraz do ciebie dołączę. - zapewnił ją i posłał parę buziaczków w powietrzu na pożegnanie, ale zanim zwlókł się z kanapy, to na niej zasnął, w dodatku chrapiąc strasznie. debbie musiała go nosić na rękach do łóżka xd next!

nie zaniosła go do łóżka, bo nie jest taki lekki sorry xd sama się walnęła na łóżko i poszła spać.

przyszła do daniela bo chciała w końcu zobaczyć to wspaniałe mieszkanie!

no tak, wszyscy ostatnio przychodzili zobaczyć ich wspaniałe mieszkanie. debbie siedziała na środku salonu i ogarniała sprawy na cały tydzień, bo w weekend musiała pilnie lecieć do sztokholmu na konferencję i kalendarz się jej kompletnie nie domykał. słysząc dzwonek do drzwi, wymamrotała kilka przekleństw pod nosem i podniosła swój chudy tyłek. leniwie poszła otworzyć - cześć - przywitała się. nie ma co, super powitanie xd

Debbie popisała się niesamowitą gościnnością witając maryśkę xd - cześć, jest daniel? pomyślałam, że zrobię mu niespodziankę i przyjdę- zapytała rozglądając się. na pewno z Debbie się znały, i maryśka oczywiście ją lubiła tak jak i każdego innego człowieka na świecie oprócz matta xd

dobrze, że w tej nienawiści do matta wspierała ją edie, nie była sama xd o proszę, czyli jednak ktoś prócz daniela ją lubił! to ona też musiała ją jakimś cudem lubić, wiecznie chodziła uśmiechnięta, zadowolona, sprawiała, że daniel się też uśmiechał. spojrzała za siebie na bałagan jaki zrobiła w salonie i wróciła wzrokiem do marysi - niee, daniel niestety musiał wyjść i załatwić ważną sprawę, wejdź, zapraszam na herbatę. akurat zrobiłam - zaprosiła ją do środka - od razu przepraszam za bałagan - posłała jej przyjazny uśmiech.

to w sumie dość istotna sprawa jest, jakby nie patrzeć xd jednak ją ktoś lubi. maryśka z resztą nie mogłaby nie lubić dziewczyny daniela, który jest jej najlepsiejszym przyjacielem od chyba zawsze xd no chyba, że jakoś by go skrzywdziła, to nie mogłaby liczyć na jakieś ułaskawienie... - o nie... - westchnęła. - on jest wiecznie zapracowany! nie możesz go przekonać, że chwila odpoczynku go nie zabije? ja staram się wtłuc mu to do głowy od jakiś 10 lat i nic... no jak o ścianę. - westchnęła i weszła do środka. - nie przejmuj się.... żyję w gorszym.- zaśmiała się bo maryśka nie była z tych co lubią robić porządki.

ona nie miała za to w ogóle przyjaciółek. dobra, ostatnio skumała się z aggie ale to tylko dlatego, że miały wspólnego wroga. debbie nie mogłaby skrzywdzić daniela. kiedyś jak była młodsza i głupsza, robiła to za każdym razem jak widziała przystojnego faceta, ale teraz raczej stawiała na karierę. pod ich nogi przypałętał się duffy! - nie mam na niego wpływu jeżeli chodzi o pracę - rozłożyła bezradnie dłonie i się roześmiała - sama sporo pracuję - wytłumaczyła od razu. zebrała papiery, walnęła je na stół i poszła po herbatę dla nich - chcesz obejrzeć najpierw mieszkanie? - zaproponowała. duffy radośnie machał ogonem, wyczuł, że mary jest dobrym człowiekiem!

no maryśka nie mogła na to narzekać, ale mimo wszystko według niej przyjaciół nigdy za wiele, a wrogów nie można sobie robić na każdym kroku. takie jej motto życiowe xd ojaa mają psiaka? jestem bardzo do tyłu. maryśka też o tym nie wiedziała ale jak tylko zobaczyła go od razu się ucieszyła i kucnęła, żeby go wygłaskać na wszystkie możliwe sposoby. - jaki on kochany! - rozpływała się. kochała zwierzaczki i pewnie dlatego była na weterynarii xd - sporo pracujesz, ale chyba nie aż tyle co on. nikt nie pracuje tyle co on to już jest nienormalne. - pokręciła głową bo kompletnie tego nie rozumiała. - tak! - powiedziała radośnie i ruszyła za Debbie, która jej pewnie wszystko opowiedziała.

mają, takiego jak ma daniel na awku. słodkiego małego białego psiaka, który kochał wszystkich ludzi i zastępował debbie towarzystwo, którego jej czasami brakowało. niby jej praca była jej towarzystwem, bo miał sporo roboty, dzień w dzień latała na wywiady, latała za jakimiś ludźmi, jeździła na konferencje, a na dodatek musiała ogarniać artykuły do gazety. pokazała jej wszystko z dokładnością do każdego detalu, mieli piękny duży dom w końcu. usiadły sobie na kanapie i delektowały się herbatą - duffy, chodź - poklepała miejsce obok siebie - przygarnęliśmy go ze schroniska. od razu się w nim zakochałam. kto jest moim najlepsiejszym słoneczkiem, no ktooo? - wytarmosiła psiaka.

słodziaczek. nie ma się co dziwić, że Debbie brakowało towarzystwa skoro daniela nie ma całymi dniami w domu i pewnie wraca w środku nocy i wcześnie rano znów wychodzi... mary będzie musiała go przekonać, że to nie jest odpowiedni styl życia i że powinien z Debbie założyć rodzinę a nie stać się pracoholikiem xd już najdzie sposób, żeby go do tego przekonać. a potem ewentualnie będzie musiała przekonać tylko Debbie z czym może jej pójść o wiele trudniej niż z danielem.. pewnie mary się zachwycała. nie pamiętam nawet ale ona chyba mieszkała w akademiku to tym bardziej jej się to podobało. - jest cudowny. - uśmiechnęła się i podrapała go za uchem.

- to opowiadaj, co tam u ciebie mary. dawno się nie widziałyśmy, a akurat nie ma daniela w domu to możemy spokojnie porozmawiać - poklepała ją po dłoni. nie były może przyjaciółkami, ale zawsze debbie mogła wysłuchać nowości z jej życia. czy ja wiem, czy mary przekona daniela do założenia rodziny... wątpię. specjalnie jej kupił psa, żeby przestała gadać o dzieciach i dała mu w końcu wieczny spokój. ona też przestała naciskać. w domu też przestali się widywać, a rozmowy prowadzili wyłącznie o pracy. cóż, taka dziwna z nich para ;x