debbie & daniel

- chciałam żeby nam wyszło, najwidoczniej jesteśmy zbyt do siebie podobni, żeby stworzyć jakikolwiek związek daniel. byliśmy szczęśliwi. naprawdę szczęśliwi - podeszła do niego, żeby po raz ostatni się do niego przytulić i go pocałować eh ;c - wcale nie jesteś głupi - zaśmiała się przez łzy. - dasz sobie w życiu radę, zobaczysz - pokiwała głową. stanęła na palcach i go po prostu pocałowała.

- właśnie przez to powinniśmy zbudować najlepszy związek. - westchnął. - ale może takie mamy charaktery... i może spotkamy się za parę lat, kiedy oboje będziemy robić kariery. - uśmiechnął się lekko. jemu też oczy szkliły. nie oddał jej pocałunku, wolał po prostu się do niej przytulić i tak zostać jak najdłużej mógł. wiedział, że przytula ją po raz ostatni.

- możliwe, że tak będzie daniel. życzę ci bardzo dużo szczęścia w życiu. - pogładziła go po policzku. wyswobodziła się z jego ramion - klucze zostawiłam na stole. z duffym też się już pożegnałam. trzymajcie się i do zobaczenia, kiedyś - wzięła walizkę z pokoju i tyle ją widziano w albans. next, zacznij.

- ja tobie też. zresztą nie muszę, wiem, że sobie poradzisz. - posłał jej ostatni smutny uśmiech. na pewno mu jeszcze na odchodnym powiedziała, że wyjeżdża realizować american dream, bo inaczej by myślał, że może jeszcze ją spotka w st. albans. a danielowi za to całe życie się już zupełnie rozwaliło.