plac zabaw

- widzę, że ktoś tutaj chce być w centrum mojej uwagi - uśmiechnął się do niej a jak tylko jej córka poleciała na zjeżdżalnię, objął ją w talii i przysunął bliżej siebie - stęskniłaś się chociaż troszeczkę za mną? ale tak troszeczke? - zapytał całując ją w szyję.

- ja zawsze musze byc w centrum uwagi - zazartowala choc mowila zupelnie powaznie. nie byla chetna by dzielic sie uwaga nawet ze swoja corka. zarzucila mu rece na szyje gdy ja objal. - moze troszeczke - przyznala sie, przygladajac sie mu.

- troszeczkę mi w zupełności wystarczy - uśmiechnął się, spoglądając i upewniając się czy mała na pewno się bawi i nie patrzy na nich. pocałował ją w końcu - przestań w końcu mi obiecywać że częściej będziemy się widywać i zawsze mi gdzieś uciekasz. nie chcę żebyś mi wiecznie uciekała - pocałował ją w dolną wargę.

- coz moge powiedziec, jestem bardzo rozchwytywana - powiedziala nieskromnie. byla zadowolona gdy ja w koncu pocalowal. nie klamala gdy mowila, ze za nim tesknila. - w takim razie musimy ustalic kiedy sie widzimy teraz - usmiechnela sie I odzajemnila pocalunek.

- w takim razie musisz mnie wpisać do swojego kalendarza na stałe - puścił do niej oczko. naprawdę nie żartował kiedy mówił że chce żeby go wpisała w swój grafik spotkań, bo chciał się z nią widywać częściej niż raz na sto lat. znając życie i tak się częściej widywali bo moje postacie żyją już dawno własnym życiem i trudno je poskromić - a co powiesz na to, żebyś dzisiaj przenocowała z siostrą u mnie, hm? - zaproponował.

- pomysle nad tym - usmiechnela sie. tak naprawde dla niego znalazla by czas, ale musiala chociaz poudawac bardziej niedostepna niz byla. postacie maja wlasne zycie jak w toy story kiedy nas nie ma hehe. - nie wiem czy rodzice sie na to zgodza - mowila zgodnie z prawda, ale tez obawiala sie, ze mala sie zbyt przywiaze do noah.

muszą mieć jakieś życie poza nami xd na pewno bogate i pełne wrażeń! a my je tylko od czasu do czasu wzbogacamy - no weź, jedna noc. przecież twoja siostra będzie bezpieczna. przygotuję jej łóżko, albo będzie spała razem z nami jeżeli nie będzie chciała spać sama. a rano zrobię wam na śniadanie naleśniki, robię je najlepsze na świecie - próbował ją zachęcić do tego żeby faktycznie z nim poszła.

na pewno!
- nie watpie w to, ze bedzie bezpieczna.. moi rodzice sa bardzo rygorystyczni - sluchala jego argumentow. ktore byly calkiem niezle bo na pewno marzyla o takich idealnych chwilach z partnerem skoro nigdy jej to nie bylo dane z ojcem malej. - jesli przekonasz ich to sie zgodze - zaproponowala bo wiedziala, ze bedzie ciezko.

- okej, dobra, niech będzie. w takim razie najpierw pójdziemy po zgodę twoich rodziców a potem pójdziemy do mnie jak się uda. obiecuję ci, że jak ich przekonam, spędzimy sobie razem bardzo relaksujący wieczór, bo wiem, że tego potrzebujesz - pomiział ją po policzku i pocałował. pewnie jak się zgodzą, to naprawdę zamierzał spać ewentualnie z tą małą razem w łóżku jakby się bala sama spać! poświęciłby się.

- zgoda - usmiechnela sie lekko. umowili sie na ta randke I potem poszli do niej przedstawic noah, ale rodzice sie niestety nie zgodzili na pyjama party wiec bedzie sie musial troche bardziej postarac.

wyszła ze szpitala i powoli stawała na nogi, chodząc na terapię i machając do fotografów. wyszła na wieczorny spacer, żeby zażyć świeżego powietrza, ale zamiast tego siedziala teraz na huśtawce i paliła papierosa.

franek przyszedł tu przypadkiem. miał obitą mordę, parę szwów założonych, generalnie nie wygladał najlepiej. na nosie miał założone czarne okulary. podszedł do annie i usiadł sobie obok niej na huśtawce - cześć - przywitał się i też sobie zapalił.

w pierwszej chwili jak jakaś ciemna sylwetka szła w jej stronę to poczuła wewnętrzny niepokój, że florence powróciła, żeby dokończyć swojego dzieła, ale na szczęście rozpoznała franka, nawet w ciemnych okularach. po ich wspólnej nocy rozpoznawała go po budowie ciała, nawet w ubraniu heh.
- o kurwa, miał rację, że "ten drugi wygląda gorzej". - odparła na powitanie i przyglądała się jego obitej twarzy, bo widziała już jak wygląda nico. franek wiecznie poobijany, jak nie przez nico, to ojca albo ochroniarza annie xd to już był jego standardowy look.

franek non stop chodził pobity. nie miał szans wyzdrowieć, ciągle ktoś na niego napadał. nie dziwne, że ciągle chodził ze złamanym nosem xd spojrzał na nią - ja wiem, że mi się należało, ale twój brat jest pierdolnięty - zaciągnął się papierosem i wydmuchał parę kółeczek - jak się czujesz? - zapytał. on nie zamierzał się nad sobą użalać.

twarz francoisa była już nieodwracalnie zdeformowana xd
- to też twój brat - zauważyła od razu i chrząknęła pod nosem na ironię tego stwierdzenia. zaciągnęła się papierosem, przez chwilę unikając odpowiedzi na jego pytanie. też nie chciała się nad sobą użalać. - jestem tak cholernie zmęczona tym, że ludzie w kółko mnie o to pytają - odpowiedziała więc i wbiła wzrok w buty. sama nie wiedziała jak się czuje, dopiero odpakowywała to na terapii, za to publicznie już musiała recytować odpowiedzi przygotowane przez królewskich pr-owców.

o to dobry pretekst żeby ją zmienić xdddd
- szczerze powiedziawszy nie wiem czy nadal jesteśmy braćmi po tym co się wczoraj stało. nie wiem dlaczego on nie zajmuje się własnym życiem, ma dziewczynę, ma studia a interesuje się tym co się stało między nami - westchnął niezadowolony - wybacz, nie chciałem cię urazić - mruknął wycofując się od razu z pytania.

hehe tak, tyle razy dostał w mordę, że twarz mu się zmieniła xd
- bo to co stało się między nami było popierdolone, francois - spojrzała na niego poważnie. nawet nie broniła nico, bo wiedziała od samego początku, że tak to się skończy i dlatego wpakowała się w szopkę z george'm. zresztą teraz szopka z george'm była jedynym powodem, dla którego wkurzona madeline jeszcze nie wyrzuciła jej z domu. - w porządku. akurat ty jesteś jedną z niewielu osób, które mają prawo do tego pytania. - zauważyła i lekko odbiła się nogami od ziemi, wprawiając huśtawkę w niewielki ruch. - a jak ty się czujesz? - spojrzała na niego. jej żałoba była publiczna i wszyscy się ją pytali jak się czujesz, a tymczasem prawie nikt nie wiedział, że francois też swoje przeżywał.

tak, takie będzie wytłumaczenie xd dokładnie xd
- wiem, że to było popierdolone jednak nie będę mówił, że żałuję i takie tam, bo nie żałuję. żałuję jedynie że tak to się skończyło a nie inaczej annie. i ty o tym wiesz. nie chciałem żebyś zaszła w ciążę, żebyś straciła tą ciążę. wolałbym, żeby to dziecko się urodziło, żeby było szczęśliwe - westchnął - to wszystko jest pojebane... - przyznał jej rację - do dupy się czuję. nadal nie mogę przestać o tym myśleć, że mielibyśmy córeczkę. wiecznie mam w głowie to a co by było gdyby. pierdolony mętlik, który nie daje mi spać - wyzna jej poważnie.

hehe. masz kogoś w zanadrzu?
nic nie mówiła, słuchając go, bo francoisowi łatwiej przychodziło mówienie o tym wszystkim, a ona w przeciwieństwie do niego się zamykała. co najwyżej napisze o tym mnóstwo piosenek i w ten sposób wyrazi co tak naprawdę czuje, chociaż będzie pisać metafory, które tylko ona zrozumie. poza tym ona trochę żałowała tego co się stało, może nie konkretnie tej nocy, ale ciągu wydarzeń, które to wywołało. jak bardzo jeden pijacki wybryk może narobić bałaganu w życiu...
- ja ciągle próbuję sobie ją wyobrazić w swojej głowie... jak by wyglądała. czy tak jak ty miałaby dołeczki gdyby się śmiała. - wymamrotała.

w zanadrzu nie mam! ale to nie problem żeby kogoś znaleźć xd chyba, że masz jakieś propozycje ciekawe.
złapał ją za rękę, bo poczuł, że oboje teraz tego potrzebowali. nie mógł inaczej wyrazić swojego bólu. oboje cierpieli, chociaż on dopiero od niedawna. wszyscy go nienawidzili znów, maddie to go wyzywała od najgorszych, nico groził mu śmiercią jeżeli kiedykolwiek się jeszcze spotkają z annie, blaise powiedział że go wydziedzicza i że go nie chce znać i znów wszystko było jego winą - wiem. ja też. byłaby śliczną blondyneczką podobną do ciebie. miałaś jakieś imię? coś myślałaś? - musieli o tym porozmawiać, bo to była ich forma terapii.

nie mam nikogo pasującego do niego xd
kiedy złapał ją za rękę, oczy znowu jej zaszkliły, ale nie popłakała się. już dawno powinna wyczerpać się z łez, ale te ciągle ją nachodziły. w takich głupich momentach, kiedy francois łapał ją za rękę albo znajdowała projekty śpioszków, które madeline wcześniej przygotowała. nad annie teraz wszyscy się litowali, ale jednak mama była wkurzona i w przeciwieństwie do reszty rodziny dystansowała się od skakania nad "biedną poszkodowaną annie". właściwie madeline dala jej do zrozumienia, że annie sama to na siebie ściągnęła.
- miałaby długie włosy, które zaplatałabym jej w warkocze. - uśmiechnęła się niepewnie pod nosem na te wyobrażenia. george ją wspierał, ale nie mogła z nim rozmawiać o tych rzeczach, on tego nie rozumiał. to było coś co łączyło ją tylko i wyłącznie z francoisem. - nie wiedziałam, że to będzie dziewczynka zanim... - urwała i westchnęła. - myślałam nad julią dla dziewczynki i sebastian dla chłopca. - przyznała. o tym też nie rozmawiała z george'm, bo to nie był jego wybór. no, co najwyżej drugie i trzecie imię nadaliby po królewsku.

hahaha zastanawiam się nad bartem ackermansem.
z francoisem mogli o tym na spokojnie porozmawiać, bo to było ich dziecko i czuli się z nim oboje emocjonalnie związani a george nie bardzo. george nie czuł się nawet emocjonalnie związany z annie, a co dopiero z jakimś obcym dzieciakiem - nie płacz annie. nie mogę patrzeć jak płaczesz - chciało mu też się płakać, bo tak samo przeżywał jak ona. ani nico, ani maddie ani blaise ani george nie rozumieli ich bólu - tak, dokładnie. biegałaby w takich pięknych warkoczykach, miałaby taką śliczną różową sukieneczkę - zaczął się wzruszać i zaczęły mu płynąć łzy z oczu - julia, pięknie. julia windsor - zaśmiał się przez łzy - tak bardzo mi przykro, że jej nie zdążyłaś poznać - pocałował ją w wierzch dłoni.

nie jest zły xd
annie i george mieli dość dziwną relację i nawet jeśli mimo wszystko łączyła ich jakaś więź, to on nigdy nie mógłby zrozumieć co czuje i nie byłoby to to samo co łączyło teraz ją i francoisa. teraz już na zawsze byli połączeni tym jednym wydarzeniem, czlowiekiem, którego wspolnie stworzyli i bólem, który tylko oni dzielili.
- nie płaczę - udawała silną i otarła szybko oczy. znowu zaciągnęła się papierosem, których paliła teraz więcej niż przed ciążą, szukając jakiegokolwiek sposobu zduszenia bólu. - kurwa, nie płacz - mruknęła kiedy do jego oczu zaszły łzy, przez co ona też zaczęła płakać, tym bardziej jak podawał imię i nazwisko ich nienarodzonego dziecka. - zmieniłaby świat - też zaśmiała się gorzkawo. nie kłamała, w końcu kobiety w rodzie windsorów to silne babki, rządziłaby wielką brytanią kolejne sto lat jak praprababcia. oparła głowę o łańcuch huśtawki i zawiesiła wzrok na francoisie. - przepraszam, że odcięłam cię od tego. zasługiwałeś na więcej. - wyszeptała. teraz widziała, że gdyby od samego początku powiedziała mu prawdę to miałaby w nim wsparcie.

hahahah nie jest zły nie jest dla mnie wystarczające! jeszcze teraz wpadł mi w oko nathan niehaus.
wytarł pospiesznie łzy, które leciały mu po policzkach, nie mógł ich powstrzymać. każde wspomnienie o ich córce go bolało, tak samo zapewne jak ją. george nigdy w życiu nie zrozumie tego, że dziecko chociaż niechciane, miałoby całkiem dobrych rodziców. może trochę popierdolonych i łączyło ich zbyt wiele, ale rodzice nie byli aż tacy źli - byłaby dzielną dziewczyną. chociaż nie nosiłaby mojego nazwiska, zawładnęłaby światem i byłaby najlepszą królową na świecie, a przynajmniej sprawiedliwą - śmiał się przez łzy - nie musisz mnie przepraszać, tak musiało się widocznie stać annie - przyznał jej i pomiział ją po policzku.

niehaus nie pasuje xd
george i tak zrobił dla annie wiele, będąc gotowym przyjąć rolę ojca jej dziecka, z którym przecież nie miał nic wspólnego. co prawda doprowadziłoby to do tego, że dziecko annie i francoisa wychowywałoby się w jeszcze bardziej nienormalnej rodzinie niż cruz-joyce i w świetle reflektorów, ale to juz wina złych wyborów annie.
- teraz świat będzie nadal popierdolony, bo ona nie przybędzie go naprawić. - podsumowała z lekkim śmiechem. dobrze, że byli w stanie to sobie wyobrażać i się z tego śmiać. - byłaby za dobra dla tego świata. nie należała tutaj. - westchnęła bardziej sentymentalnie. "tak musiało się stać", czyli nie powiedziała francoisowi = wkręciła się w akcję z george'm = fanka george'a zepchnęła ją ze schodów = straciła dziecko. kiedy pomiział ją po policzku wykręciła się na huśtawce bardziej w jego stronę, wsuwając swoje kolana między jego uda i przytknęła czoło do jego czoła. przymknęła oczy i nic nie mówiła.