biblioteka miejska

myślałam, że na siebie, ale skoro sugerujesz, że w dwie różne strony...xd
ta, na końcu się okaże, że ted jest kryptopsycholem i to on trzyma dziewczyny w piwnicy xd
- nie wiadomo, może w świecie mugoli są roboty, nie możemy wykluczać tej opcji - stwierdził, że skoro zaczął głupi temat to trzeba go dalej zagłębiać. musiał coś robić dobrze skoro podjęła tę konwersację. 
ted myślał o tobiasie tak samo często jak ja o nim piszę xd

zależy od punktu widzenia xd
i że tak na prawdę to on jest fernando i trzyma dziewczyny w ukryciu xd
- no tak, zapomniałam o mugolach - przybliżyła się do niego zupełnie jakby miała mu zdradzić sekret - bo zakładam, że w świecie pottera jesteśmy czarodziejami, a nie mugolami prawda? - zapytała żartobliwie. najwyraźniej miała słabość do pottera i dlatego brnęła w ten temat! może to było coś takiego czego nikt o niej nie wiedział, że lubiła serię o czarodziejach!
tobias forever w myślach twoich i tedzia.

albo ted na nią, a ona ostentacyjnie w drugą stronę xd to najbardziej prawdopodobne.
hahahah plot twist.
zalała go fala gorąca kiedy się tak do niego zbliżyła. zaśmiał się dość nerwowo, bo za bardzo skupił się na jej bliskości, a za mało na tym co mówiła i dopiero po chwili dotarło do niego co w ogóle powiedziała.
- tak, w świecie pottera na pewno dostałem ten mój zagubiony list z hogwartu - rzucał głupimi żarcikami i zastanawiał się czy lilibet się z niego nabija czy jednak znaleźli porozumienie. wow ted mógł poznać jej sekret!

to prawda, najbardziej serio scenariusz xd
ted niby szanował i doceniał dziewczyny, ale jak tylko jakaś się zbliżyła to od razu hormony dawały o sobie znać xd a chciał być taki inny od reszty!
- też tak uważam - przytaknęła mu - i na pewno miałabym sowę - dodała zaraz angazując się w tą konwersację przez co tylko pokazała, że żadna z niej elegancka księżniczka, a zwykły potterowski geek. może jej przeznaczeniem nie było bycie royals.

potrafił hamować swoje żądze w przeciwieństwie do reszty st. albans. raz mu się zdarzyło przespać z przypadkową dziewczyną i same tragedie z tego wyniknęły. tak! znowu myślę o tobiasie!
rozpromienił się kiedy wspomniała o sowie. wcześniej wydawała się taką nieosiągalną boginią, ale teraz zniżyła się do jego poziomu xd 
- może znaleźlibyśmy się razem w gryffindorze - poczuł się zbyt pewny siebie skoro ona sama uwazała się za krukona. ech, podryw na pottera jednak nietrafiony xd

lepiej żeby nie sypiał z nikim xd
zniżyła się do jego poziomu, ale potem on to wszystko zniszczył! - wszyscy wybierają bycie gryfonem - skrytykowała trochę jego pospolitość. stracił swoją szansę xd odłożyła ostatnią książkę, uśmiechnęła się na pożegnanie i uciekła!

raczej nie groziło mu to.
wypożyczył jedną z jej książek, żeby się douczyć i następnym razem jej zaimponować, ale poszedł też po połowę harry'ego pottera, żeby własnie to czytać na wycieczce i przypomnieć sobie jakieś szczegóły, dzieki którym również będzie mógł jej zaimponować xd takie poświęcenie!

siedziała tu w kącie i pisała w pamiętniku, bo nie chciała wracać do domu.

ojoj, biedna stefka. przyszedł tu sobie wypożyczyć jedną książkę, bo jej potrzebował na wykłady. zauważył w kącie stefkę i do niej podszedł - wszystko ok? - zapytał zmartwiony.

podniosła głowę wytrącona ze swojej myśli i urywając pisanie w połowie zdania. a oczywiście miała kiczowaty kolorowy długopis z pomponem, który trząsł się jak pisała.
- tak. czemu nie? coś się stało? - rozejrzała się naokoło. może za bardzo się wciągnęła i nie usłyszała alarmu przeciwpożarowego?

- siedzisz tu całkiem sama w kącie, myślałem, że coś się stało - martwił się na serio. miał serce, a wypadki i traumy rodzeństwa znowu sprawiły, że odezwało się jego lodowate serce. gapił się tak na nią przez chwilę - na pewno ci tu wygodnie? - zapytał znów - za chwilę zamykają - spojrzał na zegarek przy okazji.

- nie, nie - zaprzeczyła szybko i przycisnęła otwarty pamiętnik do swojej klatki piersiowej. - tak, jest w porządku. jestem przyzwyczajona do bycia samą i siedzenia w kącie - i do niewygody xd myślała, że tymi słowami zapewnia go, ze jest okej, ale to brzmiało dość kiepsko xd - ojej, która jest godzina? - przestraszyła się, że przegapi godzinę policyjną. nie miała telefonu ani zegarka, a dawno nie patrzyła na wielki zegar na środku biblioteki.

- to dobrze, że nic się nie stało - uśmiechnął się do niej. lubił stefkę, była sympatyczna i mimo wszystko miał do niej jakąś tam słabość. wiadomo, że wobec niej i romki był nieuczciwy ale sympatia pozostała nadal. jak do sporej części różowych xd - proszę - pokazał jej tarczę zegarka - to ja jednak może cię odprowadzę do domu? - zaproponował ponownie.

- naprawdę, nie martw się o mnie - zapewniła go. stefka też zawsze będzie miała do niego słabość, bo był pierwszym chłopakiem, który się z nią całował. i nie próbował jej zaciągać do łóżka, w przeciwieństwie do wszelkich jej ostatnich nieudanych interakcji z chłopakami. spojrzała na jego zegarek i zamknęła pamiętnik, który wrzuciła do swojego kolorowego plecaka razem z przyborami do pisania i naklejkami, którymi wyklejala swoje wpisy. - nie ma potrzeby... wiem jak trafić - zapewniła go zamykając plecak. nie chciała, by ktokolwiek wiedział gdzie mieszka. tym bardziej felix, z którym w sumie nie miała już nic wspólnego.

- no dobrze, skoro tak mówisz, to zapewne tak jest. nie będę nalegał, żeby cię odprowadzać do domu - zapewnił ją, odsuwając się trochę. oparł się o jakąś półkę i tak ją obserwował dalej - jak tak bardzo się śpieszysz, to leć - uśmiechnął się. trzymał w dłoniach jakąś książkę ze swojego kierunku, nie wiem, może o jakimś sławnym aktorze którego biografię miał przeanalizować czy coś.

popatrzyła na niego niepewnie jak tak stał i ją nadal obserwował. czuła się onieśmielona, zresztą jak zawsze w jego towarzystwie. nadal nie rozumiała czemu wtedy zwrócił na nią uwagę i tak samo nie wiedziała czemu chciał rozmawiać z nią teraz kiedy było już po wszystkim.
- nie spieszę się - powiedziała szybko. - to znaczy, to ty powiedziałeś, że już zamykają... - odchrząknęła znów bardziej niepewnie, jak zwykle kiedy za szybko wypaliła coś co naprawdę myslała, a nie to co myślała, że inni chcą usłyszeć. - a ja nie mam gdzie się podziać - przyznała się.

kiedy usłyszał, że nie ma się gdzie podziać, mina mu zrzedła - och, stephanie... - powiedział zawieszając głos - mogę cię przekimać parę dni. albo ewentualnie możesz zostać moją współlokatorką na tyle ile będziesz chciała - zaproponował jej, bo mógł teraz to zrobić. miał własne mieszkanie - obiecuję, że będziesz tylko współlokatorką i nic więcej. mnie i tak większość dni nie ma, jestem w teatrze na próbach albo na uczelni - westchnął - to jak? - mówił poważnie!

- c-co? - wydukała z siebie i zamrugała. zupełnie nie to miała na myśli i miała ochotę się z tego wycofać, ale zrobiło jej się głupio, że tak to zrozumiał i nie chciała teraz, żeby było jeszcze bardziej głupio jak zacznie się tłumaczyć xddd wspaniała stefka wkręcająca się w randomowe sytuacje. - dlaczego chciałbyś to dla mnie zrobić? nie rozmawialiśmy już od dawna - zauwazyła. zdziwiło ją to, że tak szybko jej to zaproponował, tym bardziej po tym jak zakonczyli znajomość na kiepskich warunkach. co było już bardzo dawno i stephanie zdążyła zapomnieć o tej całej wściekłości, którą czuła wobec niego. od tego czasu romy i tak znalazła nowego chłopaka, olała stefkę, rozstała się z chłopakiem i znowu przygarnęła stefkę.

- ale co co? - zapytał bo nie rozumiał. miał wrażenie, że jego i jej komunikaty były jasne, ale chyba mieli dwie różne rzeczy teraz na myśli - bo mam własne mieszkanie, mogę ci zaoferować kąt u siebie a poza tym i tak cię lubię - zapewnił ją (nie żebym pisała ciągle się xd) - czyli masz gdzie się podziać, nie masz gdzie sie podziać, czy o co chodzi, bo już sam nie wiem? mogłabyś mi to wytłumaczyć? - poprosił ją o wyjaśnienia teraz. stefka sama się wplątywała w takie rzeczy no i potem kończyła jak kończyła!

jej komunikaty nie były ani trochę jasne. nie chciała dać się odprowadzić i zasugerowała, że nie ma co ze sobą zrobić (bo nie chciała wracać!), a teraz felix proponował jej, żeby wylądowała u niego w mieszkaniu. była gotowa zgadzać się na wszystko i wkopywać się w bardzo niezręczną sytuację, ale na szczęście zaraz zadał pytanie, które dało jej szansę na wyjaśnienie.
- mam gdzie się podziać. to znaczy mam dach nad głową. po prostu się tam nie spieszę... - przełknęła ślinę. nie chciała za dużo zdradzać, ale chciała tez zabić czas, żeby wrócić w ostatniej chwili przed godziną policyjną. - ale to bardzo miłe, że chciałeś mi pomóc - dodała pospiesznie. jednak nie był dupkiem xd no chyba że chciał ją zaprosić do siebie, żeby zaciągnąć do łózka jak wszyscy ostatnio!

- okej, ale wiedz, że jeżeli nie będziesz miała gdzie się podziać ponownie i nie będziesz miała co ze sobą zrobić, to tutaj masz mój adres - wziął długopis i napisał jej na dłoni, bo nie miał pod ręką kartki - zapisz go sobie gdzieś. zapraszam na herbatę, pogaduszki, cokolwiek. a jak nawet będziesz szukać pokoju, to też zapraszam - nie, nie planował jej zaciągać do łóżka. naprawdę chciał jej pomóc znaleźć bezpieczny kąt. miał wobec niej teraz trochę uczucia jak do własnej siostry, która wymagała również od niego samego opieki. brat sobie radził, jakoś tam, ale tiffy była zagubiona - chodź, przejdziemy się w takim razie, okej? - zaproponował przechadzkę.

- dziękuję - patrzyła na swoją dłoń kiedy po niej pisał. wydawało jej sie to bardzo miłe, aż za miłe. niech felix uważa, bo kiedyś stefka faktycznie postanowi uciec z domu i wyląduje na jego progu. - pokój naprawdę nie będzie potrzebny - musiała jeszcze jego i siebie upewnić. wiedziała, że ucieczka do przypadkowego chłopaka, którego widziała kilka razy w życiu nie byłaby lepszą opcją mieszkaniową od rodziny zastępczej. a wręcz, że mogłaby się wkopać w coś jeszcze gorszego. wiele razy przerabiała przeprowadzki i wiedziała, że można spaść z deszczu pod rynnę. - na pewno miałeś własne plany - nie chciala się narzucać.

przywita ją z otwartymi ramionami, jak hector dorotkę xd
- nie, nie mam żadnych planów. u rodziców i rodzeństwa już byłem, na wykładach byłem, kumple mają swoje zajęcia, więc na pewno się nie narzucasz swoimi planami stefa - zapewnił ją i zaproponował od razu swoje ramię. czy ja wiem, na pewno lepiej byłoby jej u felixa, bo on dom traktował jako dom, a nie jak imprezownię. w domu odpoczywał, uczył się do ról, spał, grał w gry i przyjmował rodziców - idziemy? - zapytał.

i będzie tak samo jak hector żałował xd chociaż stefka nie chciałaby się narzucać i robić jakiekolwiek problemy, więc nawet by nie zauważył, że tam jest.
- no dobrze... ale tylko jeśli to naprawdę nie problem - musiała się upewnić pięć razy, a potem faktycznie poszli. ale nie złapała go pod ramię, bo się wstydziła xd przespacerowali się chwilę, a potem rozeszli w swoje strony.

musieli się spotkać w bibliotece, wiadomo!
lilibet przeglądała jakieś książki w dziale technicznym i szukała kilku do wypożyczenia, dziś miała czas tylko dla siebie wow!