parliament hill

- teraz nie chodzę na imprezy ani tym bardziej nie upijam się na umór co weekend z kumplami, teraz jestem grzecznym studentem aktorstwa, który musi brać leki, bez których wróciłby do stanu poprzedniego - wzruszył ramionami. taka była prawda, leki go wyciszyły i stonowały, zaczął uważać na to co robił i z kim robił. niedobre korpo indeed! - treserką delfinów? to fajnie nawet brzmi. a jak to się w ogóle robi? jak się tresuje delfiny? - zapytał.

- rozumiem, przepraszam, że o to spytałam. - zmieszała się, że to była taka prywatna sprawa. tak naprawdę felix mógłby ominąć tę informację (tak jak ona unikała mówienia o swojej sytuacji), ale i tak stefka poczuła się odpowiedzialna za to, że zmusiła go do trudnych wyznań. zmarszczyla nosek na jego pytanie. - nie wiem? - spojrzała na niego ze znakiem zapytania wymalowanym na jej twarzy. nie chciała być tą treserką tak na serio, więc nie interesowała się z czym to się je.

objął ją ramieniem i się roześmiał - nic się nie stało, to ja za dużo gadam. wybacz, ale dawno nie byłem na randce i po prostu wyszedłem z wprawy. ale mam nadzieję, że mimo wszystko spędzasz czas przyjemnie - miał taką nadzieję, ze się z nim nie nudziła, bo nie chciał, żeby tak było! - późno już, powinienem był cię odwieźć z powrotem do albans, prawda? - zapytał zmartwiony.

- tak, jest bardzo miło. dziękuję za zaproszenie. - odpowiedziała trochę oficjalnie, ale to dlatego, że ciągle była nieco speszona, tym bardziej jak objął ją ramieniem. spędzała czas przyjemnie, ale jednak miała milion myśli w głowie i nie zachowywała się zbyt swobodnie. - jeśli byś mógł to byłabym wdzięczna, a jeśli nie to pewnie jedzie jakiś pociąg czy autobus... - zaczęła. liczyła tylko na to, że bilet na pociąg z londynu nie wyzeruje wszystkich jej oszczędności, co było bardzo możliwe!

- nie ma problemu steph, damy radę - powiedział jej i zapewne odwiózł do domu ale nie pod sam dom bo nie chciała a on sam pojechał na chatę.

siedziała tu sobie i paliła jointa.

a tiffy razem z nią. już trochę ją brało i złapała celeste za ramię z odgłosem jakby doznała jakiegoś olśnienia.
- one wyglądają jak my za sześćdziesiąt lat! - wskazała na jakieś staruszki.

celeste chyba za często jarała bo nic ją nie wzięło a przynajmniej miała takie wrażenie że nic się nie dzieje z nią. spojrzała na jakieś babeczki - ojaaaa, ej, faktycznie - zaśmiała się z jej trafnej uwagi - chcesz się ze mną przyjaźnić do końca życiaaa? - zapytała poważnie.

tiffy wbrew pozorom nie jarała tak często i tylko z koleżankami, bo przy louisie odwalałaby głupie akcje.
- żartujesz? oczywiście, że tak - aż oczy jej zaszkliły jak patrzyła teraz w piękne przyjacielskie oczyska celeste. - myślisz, że one znają naszą przyszłość? - dodała szeptem przyciskając policzek do policzka celeste i przyglądając się staruszkom.

zagapiłam się sorry xd
przytuliła się do niej i pocałowała ją w policzek - awww, to urocze, że chcesz się ze mną przyjaźnić do końca życia! jesteś taka urocza. znaczy, ciekawe czy ja nie wyjadę przypadkiem gdzieś albo ty z louisem, bo też tak może być - zauważyła dywagując trochę - nie wiem, zapytajmy je może - wstała i pociągnęła ją do góry, żeby pójść do staruszek.

luzik.
- a ty nie chcesz się ze mną przyjaźnić do konca życia? - spytała zatroskana, że celeste nie odpowiedziała żadnym "ja ciebie też"". - spokoooojnie - wstała też, ale zatrzymała ją w miejscu trzymając ją za rękę. - co im powiemy? nie możemy ich wystraszyc! - zauważyła. cały czas mówiła szeptem w konspiracji. - chociaż jeśli one są tutaj w naszej czasoprzestrzeni i my jesteśmy we właściwej to znaczy, że to one podróżowały w czasie i przybyły do tej czasoprzestrzeni, więc wiedzą, że nas tu spotkają i mają dla nas jakieś rady albo ostrzeżenie... - gadała do siebie bardziej. trawa trochę uderzała jej do głowy.

- znaczy nie no ja też chcę się z tobą przyjaźnić do końca swojego życia tylko wiesz, zastanawiam się jak to będzie dalej! i czy nie wyjadę do rodziny mamusi, bo to jest moje najskrytsze marzenie od dziecka, a ty nie założysz rodziny z louisem i będziesz mieszkała też w jakimś super fajnym miejscu - zauważyła spoglądając na nią i przytulając się do niej za chwilę - coooo? nie rozumiem? - nie mogła tego rozkminić - ale że jak? one są w czasoprzestrzeni... nie wiem o co chodzi - roześmiała sie - zapytajmy je o to, jaka nas czeka przyszłość! - pociągnęła je do staruszek - musimy o coś panie zapytaj - dźgnęła tiffy w ramię, żeby coś powiedziała.

- ale nadal możemy się przyjaźnić nawet jeśli rozjedziemy się w różne zakątki świata! - jęknęła. - i przychodzić na parliament hill w wieku osiemdziesięciu lat i palić zioło! - może jak będzie miała tyle lat to będzie miała juz więcej doświadczenia z jaraniem i nie będzie jej tak łatwo brało. - cofnęły się w czasie z innej czasoprzestrzeni tej za sześćdziesiąt lat! - tłumaczyła celeste jak szły do pań. kiedy przyjaciółka wyznaczyła ją jako tę, która miała spytac, to aż się wyprostowała. - eee czy w przyszłości samochody latają? - spytała głupio i odwróciła się do celeste. - spanikowałam! - poinformowała ją znacznie głośniej niż myślała.

- oj wiem tiffy wieeeem! - zmierzwiła jej włosy rozbawiona. chichrała się jak głupi do sera kiedy ta wypaliła z tym pytaniem! wcale się nie zdziwiła, że spanikowała. a taka odważna była wcześniej - przepraszamy panie, miłego wieczoru - powiedziała nadal się chichrając aż padła na trawnik i się zaczęła turlać ze zbocza xd

- a czemu ty nie pytasz? - popatrzyła na celeste zawiedziona jej decyzjami życiowymi i brakiem odwagi, bo liczyła na to, że przyjaciółka jednak stanie na wysokości zadania. a ta tylko się chichrała... i w dodatku zaczęła się turlać. dlatego tiffy szybko ruszyła za nią. - czeeeeekaj! nie zdążyłyśmy ich o nic waznego spytać! nie uciekaj! - rozpędziła się z górki, więc biegła koło celeste niczym struś pędziwiatr.

celeste nie chciała się wcale turlać, ale się turlała, na dodatek zrobiło się jej okropnie niedobrze od tego kręcenia się w kółko a nie mogła się zatrzymać! w pewnym momencie jednak się zatrzymała a jak się zatrzymała to się po prostu porzygała a na dodatek porzygała na jakiegoś przystojnego kolesia, który próbował ją złapać - okurwaaaaaaaaaaaaa tifffy - jęknęła, a koleś się na nią wydarł.

tiffy tak się rozpędziła, że też nie mogła się zatrzymać, więc jak się celeste zatrzymała to tiffy już była niżej i musiała wbiegać z powrotem do góry, akurat na główne atrakcje. jej pierwszą reakcją było oczywiście to, że zaczęła się śmiać. śmiała się nadal kiedy ziomek się darł na celeste, ale widząc jej minę w końcu się uspokoiła.
- przepraszamy, to przez te parówki, które jadłyśmy - objęła celeste. ziomek sobie poszedł przeklinając na nie, a tiffy znowu zaczęła się śmiać. - hej, celeste, pamiętasz jak sturlałaś się w ramiona jakiegoś przystojniaka i się porzygałaś? - opowiadała to jak najlepszą anegdotkę. - był bardzo przystojny - dodała poważnym tonem.

kręciło się jej w głowie - tiffy przestań! nie śmiej się ze mnie! niedobrze mi i głowa mnie okropnie boli - jęczała niezadowolona, wycierając się jakąś chusteczką, bo była cała zarzygana, znaczy usta miała całe w wymiocinach - nie mów mi nawet jaki był a jaki nie był! nie chcę tego słyszeć. chcę iść do domu. pomóż mi - wyciągnęła ku niej ręce.

- przepraszam! to było naprawdę zabawne. nic się nie stało. - zapewniła ją, bo sama była królową przypałów, więc dobrze było widzieć jak ktoś inny miał przypał. tiffy na pewno nie będzie jej tego wypominać, no chyba że będą wspólnie śmiać się ze swojej listy przebojów przypałów. - chodź chodź - pomogła jej wstać i ogarnęły celeste do porządku, a potem poszły na pociąg. ale zasnęły i przegapiły stacje, więc potem musiały jechać w drugą stronę i dopiero w srodku nocy udało im się wrócić do domu.

siedział tutaj i palił papierosa, obserwując jak jakieś dziewczyny robiły fikołki.

zapomniałam, że ma zmieniony ryjek i sie zdziwiłam xd
miała duzo rzeczy do załatwienia w londynie i tymczasowo mieszkała tu w hotelu. dlatego teraz wybrała się na jogging! miała na sobie jakiś szary dresik i krótki top odsłaniający jej brzuch. biegła tędy zatrzymując się nieopodal franka. oparła dłonie na kolanach i łapała oddech patrząc na rosnącą wokół trawkę.

loool xd jak tak dalej pójdzie wszyscy będą mieć pozmieniane i nikogo nie poznasz!
franek ją obserwował, bo jej się nie dało nie zauważyć. patrzył co tam ciekawego robi, ale nie podszedł do niej, bo palił papierosa, a przecież dym papierosowy szkodził takim ładnym dziewczynom jak christine.

co chwile zmieniasz xd
christine natomiast chwilę łapała oddech, a potem zerknęła na swój smartwatch sprawdzając ile przebiegła i stanęła przy drzewie żeby się porozciągać jeszcze trochę. dlatego wypięła tyłek wprost we franka stronę robiąc jakieś skłony. mógł sobie chociaż popatrzeć hehehe.

lubię zmieniać! mam już parę ryjków pozapisywanych.
a i owszem korzystał z widoków. zgasił papierosa i przez chwilę sobie patrzył na to co ma przed sobą centralnie, siadając wygodnie. jak już mu się znudziło, postanowił, że do niej podejdzie. położył dłoń na jej ramieniu - cześć christine - przywitał się z nią.

xddddddddddddd
christine rozciągała się w najlepsze i dopiero kiedy usłyszała czyjś głos za sobą to wyprostowała się o odwróciła - cześć - przywitała się - spotkałeś mnie w momencie, w którym nie prezentuję się najlepiej - zaśmiała się nerwowo wskazując na swój dresik. i tak jej pasował!