garden centre

- wiem - postukal sie palcem po skroni. jego geniusz sie nie konczyl xd - parapetowka? - zamyslil sie. - jak moglismy zapomniec o parapetowce! - powiedzial z niedowierzaniem i pacnal sie w czolo. nie potrzebowali wymowki do imprezowania to zapomnieli.

brawo flynn, koledzy będą wdzięczni!
- nie zaplanowaliście parapetówki? - zdziwił się. ben już dawno zorganizowałby trzy. chociaż jednocześnie mogło mu ulżyć, że parapetówka się jeszcze nie odbyła, więc to oznaczało, że jej nie przegapił - jeżeli chcecie ją dopiero robić we wrześniu to musicie mi dać znać z wyprzedzeniem, bo mój kalendarz się szybko wypełnia, wkrótce zaczną przyjeżdżać pierwszaki, trzeba będzie zorganizować integracje w akademiku... - zaczął opowiadać.

- mielismy juz imprezy - zaczal sie zastanawiac czy to byly parapetowki tylko ich tak nie nazwali. przy okazji ujawniajac, ze benek nie byl zaproszony, ups. sam sie zawsze wpraszal to myslal, ze nie potrzebuje zaproszenia xd - nie wiedzialem, ze jestes taki zajety - zasmial sie.

- kiedy następna? - zainteresował się i już chcial wbijac. - byłem w weekend na takiej imprezie, że nie uwierzysz co ja widziałem... - aż musiał zafalować dłonią przed twarzą, bo na samą myśl zrobiło mu się gorąco - no jacha! zostałem oficjalnie kierownikiem do spraw integracji pierwszoroczniaków w akademiku! - wypiął dumnie pierś. oficjalnie czyli sam sobie nadał tytuł i wydrukował wizytówki xd zaczynał juz trzeci rok, czuł się dorosły i doświadczony. będzie rozdawać gumki na wejściu do akademika, zainspiruje się orgią. albo będzie je przypinać pinezką do tablicy ogłoszeń, żeby każdy mógł sobie na korytarzu wziąć. hehehe powodzenia.

- moze jutro, moze w sobote - nie wiedzial jeszcze. nie planowali tak daleko w przyszlosc. to pewnie zalezalo od tego na co mieli ochote w dany dzien. chyba, ze naprawde byla jakas okazja. - to w motelu? - byl ciekawy ile lasek poderwal kuzyn. on nie skorzystal z okazji. - gratulacje - powiedzial, ale nic mu ten tytul nie mowil. haha benek tak szybko go straci jak go wymyslil xd

- koniecznie musisz dać mi znać - zapowiadał się, żeby do nich dołączyć. czuł się częścią paczki. czuł się częścią wielu paczek, był wolnym elektronem xd - słyszałeś o tym? - zachichotał jak dzieciak. myślał, że jest bardziej cool od kuzyna i ze tylko on tam był. jednak jak wiadomo nie był cool, tym bardziej jak teraz chichotał i pokazywał flynnowi rękami w powietrzu jakie cycki widział. - dziękuję, zapracowałem na to - sam sobie dał awans jak uznał, że przez poprzednie dwa lata dobrze mu szło organizowanie eventów w akademiku xd

- jasne - obiecal, ale nie bylo gwarantowane, ze nie zapomni. chyba, ze bedzie wysylal ta sama wiadomosc do wszystkich na liscie znajomych. - tez tam bylem - zasmial sie bo mu sie udzielilo. nie dziwilo go, ze i benek sie tam znalazl skoro jakims trafem zawsze byl na imprezach, na ktore go nikt nie zapraszal. nie pytal czy poruchal bo nie wierzyl, ze by mu sie udalo xd ciekawe czy koledzy benka mu zazdroscili tytulu xd

ben nie da mu zapomnieć i będzie codziennie pytać czy dzisiaj jest impreza.
- tamta noc otworzyła mi oczy - powiedział z przejęciem - na pewno wiesz o czym mówię, takie wydarzenia zmieniają człowieka - brzmiało jakby naprawdę brał udział w samym środku pięciokąta z samymi laskami, a nie po prostu widział to z boku xd i tak poruchał lepiej niż flynn. koledzy na pewno byli z niego dumni. z seksu i z tytułu xd byli aspołecznymi nerdami grającymi w d&d i bojącymi się interakcji z dziewczynami. byl ich bohaterem xd kupili roślinki z flynnem i wrócili do akademika. po drodze ben mu opowiadał jakie ma plany eventów na wrzesień.

kupowała kwiatki na sklepu żeby ożywić to miejsce. miała wózek wypełniony małymi skrzydłokwiatami, a teraz tachała wielką donicę z monsterą i ledwo jej to szło.

pamiętał, że musi iść do garden centre, ale jak tu przyszedł to zapomniał po co. kręcił się próbując sobie przypomnieć, ale nie doznał żadnego olśnienia. zamiast tego wyszedł naprzeciw ruth.
- pomóc ci? - przyspieszył kroku i juz probował zabrać jej z rąk donicę zanim jeszcze zaakceptowała jego pomoc, więc trochę pokracznie chciał ją wyrwać.

pewnie przyszedł też po roślinki, albo nawóz. ale nawet w sklepie z tak małym asortymentem nie mógł skupić swoich myśli xd
usłyszała tylko jego głos, a nie zobaczyła twarzy zza tego wielkiego kwiatka - tak, jasne, kimkolwiek jesteś - zaśmiała się, nie rozpoznając leona i od razu oddała mu kwiatka przenosząc cały ciężar na niego.

było to możliwe, ale jakie roślinki? jaki nawóz? jaka wielkość doniczek? tyle niewiadomych!
leon niby taki nieogarnięty, a jednak rozpoznał ruth zza monstery xd widać rude włosy mu mignęły. zaraz to on przejął doniczkę i zasłonił siebie.
- och, już się kiedyś poznaliśmy na konferencji dla lokalnych przedsiębiorców, potem rozmawialiśmy parę razy - zaczął jej tłumaczyć, bo myślał, że ruth naprawdę nie wiedziała kim on jest. był mało charakterystyczny, łatwo go zapomnieć. poza tym babcia z alzheimerem pytała kim jest kilka razy w tygodniu.

trzeba było wziąć jamesa ze sobą, załatwiłby to szybciej!
to dlatego, że była pewnie tak samo niewielka jak peggy i monstera jej cały świat dosłownie teraz przysłoniła xd a leon to dryblas pewnie xd tak go sobie wyobrażam przynajmniej!
- leon - uśmiechnęła się wypowiadać jego imię - to znaczy napoleon - nie wiedziała czy woli skrót czy pełne imię - pamiętam - zapewniła - jak idzie sprzedaż motelu? - zapytała od razu nawiązując do tego jak się poznali i wskazała gdzie jej koszyk oraz gdzie zanieść tą wielką donicę.

widać james miał inne zadania i był potrzebny na miejscu.
ja sobie wyobrażam napoleona jako niepozornego, ale ola chyba kiedyś pisała, że jest wysoki xd jeżeli jest patyczakiem to tym bardziej jest karykaturalny xd
- to ja - uśmiechnął się zza roślinki, choć ona tego nie dostrzegła. na szczęście między liśćmi widział gdzie wskazała koszyk i był w stanie jej pomóc z tym zadaniem. - robimy postępy - skłamał, żeby nie dzielić się swoimi problemami - a jak idzie rozkręcanie sklepu? - od razu odwzajemnił pytanie.

albo baraszkował z raven xd
tak, pisała że jest wysoki i mi się utrwaliło. wyobrażam go sobie właśnie jako takiego pokracznego patyczaka trochę, który z kontrolą własnego ciała sobie nie radzi xd
- to ty - odparła wskazując na niego i śmiejąc sie. sami tworzyli niezręczne sytuacje. ona nie widziała jego uśmiechu, on skupił się na drodze do koszyka więc może nie do końca dotarł do niego ten lekko zestresowany śmiech - dobrze słyszeć - choć tak na prawdę niedobrze, bo poznała kogoś miłego, sojusznika a ten chciał zwiewać do usa - na tyle dobrze, że stać mnie na rośliny - pochwaliła się wskazując koszyk wypełniony mniejszymi doniczkami - będzie zielono - przyznała zauważając że zainwestowała w sama sukulenty.

czyli wywijał się od obowiązków.
trudno się nie zgodzić z taką wizją leosia xd
- super! - szczerze się ucieszył i trochę nazbyt entuzjastycznie wykrzyknął. tak jakby był zaangażowany w jej życie i jej sklep, a nie znał ją przelotnie. - zielony zawrót głowy - zaśmiał się, chociaż sam nie wiedział co gada. podobała mu się, więc był jeszcze bardziej zakręcony niż zwykle przy niej - może też powinienem zanieść trochę do motelu, od razu będzie lepiej wyglądać - zastanawiał się na głos. roślinki sprawiłyby, że nagle motel magicznie wyglądałby normalnie xd - nie, to nie ma sensu skoro będzie lepiej sprzedać samą ziemię, bo remont pochłania za dużo pieniędzy - wygadał się przypadkiem, ale to dlatego, że skarcił sam siebie.

może miał urlop xd
hehe, trafiłam.
na szczęście ruth też była entuzjastyczna więc jego nadmierny entuzjazm nie odrzucał jej. może właśnie dlatego że był takim uroczym patyczakiem! - można tak to nazwać, lubię rośliny, mam ich dużo w domu - zdradziła szczegół z jej życia prywatnego. pewnie dużo grzebała w roślinkach dla odstresowania - wszystko lepiej wygląda z roślinkami, tylko trzeba o nie dbać, mogę ci pozyczyć książkę i pokazać jak to robić - już się zaangażowała za bardzo i mina jej zrzedła jak przyznał że chce zrównać hotel - och, nie mówiłeś że chcesz podjąć tak drastyczne kroki - dodała lekko zdziwiona.

urlop na randki.
- czyli teraz w sklepie będziesz się czuła jak w domu - podsumował - bo będzie tam dużo roślin, tak jak w domu - dodał w ramach wytłumaczenia. dobrze, że nie popłynęli dalej z tematem roślinek, bo ruth byłaby zawiedziona gdyby po takim szkoleniu okazało się, że wszystkie by padły u leona, bo zupełnie zapomniałby o podlewaniu ich. nawet kaktusa by zasuszył i może miał już takie doświadczenie. - dziękuję za propozycję, jesteś bardzo pomocna - doceniał nawet jeśli nie skorzysta z propozycji - drastyczne? - zaśmiał się nerwowo i odłożył roślinkę do jej koszyka, lekko przygniatając inną doniczką. - nie, to tylko taki pomysł, nic pewnego - potargał się po włosach. dobrze, że miał ręce wolne to mogły mu się załączyć nerwowe tiki.

każdy brał na co chciał!
- można tak powiedzieć, to chyba dobrze prawda? - zerknęła na niego szukając potwierdzenia i aprobaty - to znaczy to że lubię swoją pracę i lubię tam przebywać? - też się wytłumaczyła. jak studiowała prawo i tylko zakuwała to nie czuła się tak swobodnie jak teraz, to była dla niej duża zmiana i duża ulga. zdecydowanie częściej się uśmiechała! - chyba moja pomoc na nic się nie zda - skoro nie wyraził zainteresowania roślinkami, jedynie rozwaleniem motelu - tak brzmią - poprawiła doniczkę po nim żeby nie przygniatała innych kwiatków. miała jednak jakiś gen perfekcjonizmu po danielu - brzmiało dość pewnie - za taki uznała jego ton głosu.

- tak, to dobrze - potwierdził - to znaczy, że chcesz, żeby w twojej pracy było tak samo przytulnie i bezpiecznie jak w domu... zewnętrznie. bo wewnętrznie już tak jest - filozofował. napoleon w motelu miał tylko wewnętrznie i zewnętrznie rozwalone ściany i termity xd może jak mu ruth kiedyś opowie o presji związanej ze studiami to przełoży to na własne doświadczenia i zrozumie, że mimo wszystkich przeciwności w st. albans i tak ma więcej czym oddychać - tym razem to ja ci pomogę w zaniesieniu tego do sklepu - zaoferował się - będę miał w końcu okazję go zobaczyć na żywo - wcześniej nie przyszedł, ale to tylko dlatego, że zapomniał, standard. - to skomplikowane, a ty na pewno nie masz czasu i ochoty tego słuchać - od razu wycofał się z zagłębiania w temat, ale był przyzwyczajony do tego, że trzymał swoje problemy w środku i tak naprawdę tu w mieście tylko perry i james częściowo wiedzieli, że mu się nie układa, ale i tak znali tylko skrawki historii.

- tak - zaśmiała się na jego koślawe filozofowanie. nawet ona się tak bardzo nie zagłębiała w temat, po prostu akceptowała że jest teraz szczęśliwa znała przyczynę i to jej wystarczyło - można w skrócie tak to określić - wytknęła mu że owija w bawełnę, ale zrobiła to na tyle uroczo i miło że nie mogło brzmieć jak czepialstwo. tylko peggy się czepiała! właśnie, leon musi dojrzeć do tego do czego już dojrzała ruth czyli do spełniania swoich zachcianek, a nie cudzych - właściwie to teraz jest zamknięty, ale chętnie wpuszczę cię na małe oprowadzanie - lubiła się chwalić swoim przybytkiem, szczególnie ze sama o niego dbała - będziesz musiał nieść tego dużego kwiatka - wskazała na doniczkę - więc może jednak będziemy mieli czas żebyś co nieco mi opowiedział? - nie naciskała, ale czuła jakaś sympatię do niego, na tyle że chętnie go wysłucha i doradzi. perry to niezbyt dobry sojusznik dla napoleona xd

napoleon nie rozumiał, że ruth doznała oświecenia i teraz uzyskała wewnętrzny spokój. on nadal był rozdarty między starym życiem a tym tutaj, który miał być tymczasowy. znajomość z rudą na pewno pomoże mu dojść do pewnych wniosków na temat własnego zycia i poszukiwania własnej drogi i szczęścia. 
- nie chciałbym się narzucać, mozemy tylko odłożyć rośliny i wrócę innym razem - już chciał się wycofywać, nawet jeśli zaakceptowała jego propozycję. nie mógł mieć poczucia, ze się narzucił. nie miał za wielu sojuszników, więc musiał korzystać z tych co ma xd i ruth też wywoływała w nim od razu poczucie zaufania, więc był skłonny uznać ją również za sojuszniczkę. przekonała go, więc jak szli z roślinkami to napoleon opowiedział jej pokrótce o okolicznościach swojego przyjazdu i tym, że próbuje uratować motel dla babci, która nie przeżyłaby zrównania go z ziemią. pominął aspekty tego na co jest chora i co zostawił za sobą w nowym jorku. ale już wpuścił ruth trochę do swojego życia i spraw, do których inni nie mieli wglądu.

szukali z tiffy idealnej choinki na święta! wiadomo, że żywej!

akurat stal przy choinkach zastanawiajac sie czy powinien w tym roku ustroic taka na swieta. spojrzal w strone tiffy I patricka, ale udawal, ze ich nie widzi xd

też zauważyła blake'a i przyjęła postawę udawania, że go nie widzi.
- ta jest ładna - poszła w zupełnie drugą stronę, do jakiś oklapniętych drzewek ukrytych z tyłu. tiffany ze swoim powołaniem do pomocy innym mogła teraz chcieć się zlitować nad smutną choinką, której nikt nie weźmie xd