handmade store

jak nic nie odpowiedziała i nie patrzyła na niego to przywalił sobie lekko pięścią w czoło jako karę za to, że znowu wypalił z randką. myślał, że poprawnie odczytał jej sygnały skoro przed chwilą sugerowała, że by się zgodziła i go pocałowała, no ale potem wyglądała jakby się wahała i znowu był w kropce. na szczęście się zgodziła, więc ucieszył się z tego powodu i mogła to dostrzec na jego uroczej twarzyczce.
- wybiorę jakieś fajne miejsce - zapewnił ją - ale oczywiście sklep też jest super - dodał, zeby nie było, że krytykuje miejscówkę, w której teraz byli. tyle że z tego wszystkiego zapomniał, że przyszedł tu z nią posiedzieć, więc jak się zgodziła to zabrał kubek, pożegnał się i poszedł, zostawiając niewypitą herbatę i atmosferę niezręczności.

dobrze, że poszedł to nie musiała się czuć niezręcznie i mogła dokończyć sprzątanie zgodnie z planem haha! czekała na informację o randce i tym super innym, fajnym miejscu!

przyszła z koleżankami. kręciły się po sklepie, oglądały pierdółki i zaczęły podszeptywać stefce jako małe diabełki, żeby coś ukradła. stephanie oczywiście poczuła wyzwanie, jak i zobowiązanie, żeby się dziewczynom przypodobać, więc niepewnie sprawdzając, czy ekspedientka ją widzi, napakowała sobie bransoletek do kieszeni. koleżanki zachichotały z jej występków i wszystkie jak jeden mąż ruszyły do wyjścia jak gdyby nigdy nic, jeszcze coś niby oglądając po drodze.

pewnie ekspedientka to nie była ruth, która układała jakieś rzeczy przy innej półce, ale kątem oka słyszała ich szepty i widziała ich działania. nie oszukasz rudej xd jak szły do wyjścia to zagrodziła im drogę tuż przed drzwiami - gdzie tak się spieszycie? może jeszcze coś pooglądacie? - wskazała na witrynkę z glinianymi kubkami.

stephanie pamiętała swoją miłą interakcję z ruth i modliła się, żeby ta nie zwróciła na nie uwagi, ale oczywiście bóg dramek chciał, aby stało się inaczej. stefkę zmroziło, a dziewczyny zaczęły coś gadać, że spieszą się na pozalekcyjne zajęcia z orkiestry czy coś tam. może wszystkie były w mundurkach. powinny wyglądać na święte, no ale wiadomo, że tak nie było.

może ruth nie poznała stefki w mundurku, albo wtedy była to jeszcze grzeczniejsza wersja dziewczyny aniżeli teraz. nie uwierzyła im niestety, rozpoznała diabełki w oczach - wyciągać ręce z kieszeni - rozkazała stanowczo. możliwe, że w tej sytuacji bardziej przypominała peggy niż siebie. moc rudych rooseveltów hehe.

wszystkie dziewczyny wyciągnęły ręce z kieszeni i stefka też, pozostawiając bransoletki w kieszeni. nie spodziewała się, że ruth będzie je przeszukiwać. szczególnie, gdy koleżanki zaczęły mówić o tym, że one nigdy by nic nie ukradły. poczuła ogromne wsparcie... przynajmniej do momentu, gdy nie wskazały na nią paluchami i nie oznajmiły, że to ona kradła. wyciągnęły jej z kieszeni bransoletki i zaprezentowały ruth. 
- nie wiem jak to się tam znalazło... - zgrywała głupa, bo już i tak nie miała wiele więcej do stracenia.

haha dobre koleżanki z nich xd
ruth wcale nie chciała im grzebać w kieszeniach, nawet nie musiała skoro zaraz oskarżyły stephanie - jasne, to była czarodziejska sztuczka i tak się tam znalazły - skinęła głową żeby wywalała wszystko na blat przy kasie fiskalnej - zgodnie z kodeksem karnym jest to próba kradzieży i mam prawo, a nawet obowiązek wezwać policję - zaczęła je straszyć. pamiętała coś jeszcze ze studiów.

stefka i tak będzie latać za koleżankami, myśląc, że są fajne.
zażenowana stephanie wyciągała wszystko na blat, a koleżanki słysząc o policji wykrzyknęły, że one nie miały z tym nic wspólnego i uciekly ze sklepu. została tylko stefka, która zastygła w miejscu. już wyobrażała sobie jak z domu zastępczego trafi do poprawczaka, a stamtąd już prosta droga do więzienia. jak ojciec! niedaleko pada jabłko od jabłoni. 
- nie, proszę, nie, chciałam za to zapłacić - mówiła błagalnie. - i mogę nadal zapłacić! - wypaliła. ciekawe za czyje pieniądze chciała zapłacić.

klasyczna stefka!
i klasyczne uciekające i nie wspierające koleżanki stefki....
obserwowała z dużą uwagą to co wyciąga - wywracaj kieszenie - rozkazała na koniec chcąc być pewną że nic nie zakosi. pewnie stefka jak przestraszona sarenka wyglądała teraz! - jeśli mogłabyś zapłacić to na pewno nie kradłabyś czegoś takiego - pewnie wybrała samą taniochę - no nie wiem, policja brzmi sprawiedliwie... - zaczęła dywagować - chyba, że masz lepszą propozycję - czekała na moment skruchy.

może ktoś kiedyś ją uświadomi, że nie powinna się z nimi koleżankować.
nie kradła najdroższych rzeczy, bo nie chodziło o te rzeczy, tylko o adrenalinę i szacun na dzielni xd faktycznie była jak sarenka i całą ją zamroczyło, więc nie próbowała się bronić, tylko już wyobrażała sobie swoje dzieje w więzieniu. 
- mogę przynosić swoje wyroby do sprzedaży i nie będę brała za to grosza! - pisnęła w momencie jasności umysłu.

freddie? xd
dlatego ruth wiedziała, że żadna z niej złodziejka i dlatego może postanowi dać jej drugą szansę. może zbladła i dlatego ruda okazała miłosierdzie, poniekąd - to niezgodne z prawem, nie mogę ci nie przekazywać przynajmniej części dochodu z twoich wyrobów - nie chciała przez nią mieć zamkniętego sklepu - będziesz przez najbliższy miesiąc przychodzić i pomagać tutaj w ramach wolontariatu - zarządziła - zaraz spisze twoje dane i jak nie przyjdziesz chociaż raz to zadzwonie na policję - już miała plan.

freddie też nie jest najlepszym autorytetem xd
stephanie była przerażona i zgodziła się na wszystkie warunki ruth. tak naprawdę to powinna się jarać, że będzie pracować w tym sklepie i wyszło jej ta przygoda na dobre xd ale póki co była zażenowana tym, że została przyłapana i przestraszona, że groziło jej więzienie. wstydziła się też przed koleżankami, że wpadła i nie udało jej się wykręcić. nie połączyła faktów, że to przez koleżanki była w tej sytuacji xd

to słodziak, wiec na razie tylko nie jest xd
jak się zgodziła to ruth spisała wszystkie jej dane ze szkolnej legitymacji i nawet spisała jakąś prowizoryczną umowę żeby mieć podkładkę i żeby stefka nie chciała się z tego wywinąć - i możesz zacząć od teraz - wręczyła jej miotłę i kazała sprzątać zaplecze. pewnie zepsuła jej plany na impreze ups.

kręciła się po sklepie i dodawała etykietki z cenami do nowego asortymentu. ciężko pracowała!

szedł na jakieś zakupy do supermarketu i zobaczył pracującą stefkę przez witrynę więc wparował uradowany - znalazłaś pracę, ale super! - pochwalił ją bo myślał, że dzięki temu sie uniezależni od toksycznej rodziny. dobrze, że nie wiedział dlaczego tu pracuje xd

dobrze, że trzymała w ręce jakieś wiszące ozdoby z makramy, a nie szklany wazon, bo na widok jamesa wyleciało jej to z rąk. gdyby zniszczyła wazon, to dłużej musiałaby odkupywać winy u ruth xd
- ja tylko pomagam - wybąkała. nie wiedziała jak inaczej to wyjaśnić, a nie chciała sie przyznać do swojego występku. przy jamesie była aniołkiem xd

jakby rozbiła wazon to ruth zwiększyłaby jej wyrok, musiała uważać hehe.
- mogłaś powiedzieć - kontynuował dalej - moglibyśmy świętować razem z raven, poszlibyśmy coś dobrego zjeść na przykład - cieszył się jej sukcesem - czym się właściwie tu zajmujesz? - rozejrzał się nie widząc nawet do jakiego sklepu wchodzi. chwycił jakąś ceramiczną miskę i przyjrzał się.

nie mogła podpaść. 
- to nic takiego, nie ma co robić z tego sprawy ani wciągać w to raven - onieśmieliła się. james był z niej taki dumny i było jej głupio z tego powodu. nie byłby taki dumny, gdyby wiedział, jak do tego wszystkiego doszło. poza tym nie była pewna jak się czuje z pomysłem, że teraz nie ma już 'jej i jamesa', tylko cały czas jest z nimi raven - trochę sprzątam, trochę rozkładam... - podniosła makramę, która wypadła jej z rąk.

nie, ale może coś dobrego z tego wyjdzie xd
- no nie wiem, ja byłem bardzo podekscytowany moją pierwszą pracą - przypomniał sobie. uważał, że stefka czuje się podobnie, albo powinna. ale fakt, dalej nie wiedział jak tu się znalazła. gdyby powiedziała mu o wątpliwościach co do zmiany dynamiki pomiędzy nimi to na pewno by wszystkiego wysłuchał i zapewnił że jest dla niego ważna. ale myślał, że w pełni akceptuje raven - czyli robisz inwentaryzację - pokiwał głową - ważna pozycja - doceniał jej fuchę.

coś dobrego dla stefki? nie wierzyła w to!
- a jaka była twoja pierwsza praca? - obróciła to tak, żeby jednak posłuchać o nim. poza tym nie było jej przy nim w tamtych momentach i chciała to nadrobić. stefka powinna się jarać, że znalazła się w takim magicznym miejscu z handmade rzeczami, ale jednak ciągle czuła, że to kara i miała ciarki wstydu za każdym razem jak ruth przychodziła do sklepu. lubiła raven, ale bała się, że zabierze jej jamesa i przestanie mieć dla niej czas. - to nie jest nic na stałe - nie chciała, żeby miał za wysokie oczekiwania.

stefka fatalistka.
- zanim wyjechałem dorabiałem przy roznoszeniu gazet i koszeniu trawników - a potem jak wyjechał zmieniał pracę wraz ze zmianą miejsca zamieszkania więc było ich wiele. musi jej kiedyś poopowiadać o azjatyckich wojażach. ogólnie chętnie opowiadał i go zmyliła!
totalnie powinna się jarać i próbować wykazać przed ruth, zamiast tego dalej żyła wstydem związanym z prawie kradzieżą. może ruth widziała w niej jakiś potencjał!
- nie musi być na stałe, ale ważne że jest - powiedział pozytywnie i poczochrał jej włosy niczym małemu dzieciakowi. tak właśnie ją traktował. raven jak kobietę (z którą się bzyka na dodatek), a stefkę w podobnym wieku jak dzieciaka xd

realistka xd
- i podobało ci się to? - dopytywała, bo była ciekawa jego wspomnień. na pewno dużo różnych rzeczy jej opowiadał, ale miał za sobą tyle przygód i miejsc, że nadal pozostało wiele do opowiadania. ruth powinna zostać jej mentorką xd czas, aby stefka zaczęła słuchać swoich starszych mądrzejszych koleżanek. - po skończeniu szkoły znajdę coś na powaznie - planowała - może u ciebie w motelu będą kogoś szukać? - łudziła się, że motel będzie stać do tego czasu xd była dobrą uczennicą, ale nie miała większych ambicji i myślała, że bycie pokojówką albo recepcjonistką to najwięcej, ile może osiągnąć.

- w tamtym momencie cieszyłem się, że mam pracę i zarabiam pieniądze - nie była to jego praca marzeń, nadal nie miał pracy marzeń, ale nie poddawał się i brnął dalej. był optymistą w przeciwieństwie do stefki. może jak się wyrwie od kellerów to będzie bardziej podobna do jamesa.
powinna zostać, dobry model do naśladowania. bardziej niż perfekcyjna peggy xd - może będą, może nie - nie mówił jej, że w sumie to motel jest do kasacji. nie chciał żeby się o niego martwiła! - może pomyśl o pracy ale i o studiach - zasugerował ambitnie.

- i że nabierasz doświadczenie, tak, tak, znam cię - uśmiechnęła się. cały czas cieszyła się tym, że się odnaleźli i że mogła patrzeć jak potoczyło się życie tego chłopca, którego znała lata temu. a myślała, że james prowadzi bardzo udane życie xd widać nie potrzebowała wiele do szczęścia. - nie utrzymam się sama na studiach, muszę pracować - oddaliła ten pomysł. ciekawe, gdzie stefka będzie mieszkać po szkole. z romy i freddie'm xd