teatr

był niesamowicie wybredny! chyba nikt nigdy nie będzie w stanie go zachwycić... a lea na pewno by się ucieszyła gdyby potrafiła owinąć sobie wokół palca księcia. wtedy wszystko byłoby możliwe! gdyby wiedziała jak harry do tego podchodzi to pewnie by się cieszyła... - i nikt nie jest cię w stanie niczym zaskoczyć? - zapytała unosząc brew. była ciekawa czy kiedykolwiek udałoby jej się zrobić coś, co wprawiłoby go w zachwyt, co sprawiłoby, że oszalałby na jej punkcie... coś mi się wydaje, że to będzie jej kolejne zadanie na liście do wykonania... może i niemożliwe, ale szybko się nie poddaje.

/ tylko aggie go zachwycała! tak bardzo, że zrobił jej dziecko xdddddddddddddd

niestety dla lei, ale chyba jedyną osobą, która mogła go sobie owinąć w okół palca była aggie. przynajmniej na tę chwilę. miałaby dużo do nadgonienia, skoro aggie była z nim w ciąży i tyle razem przeszli. wcale nie miał w planach, żeby była dla niego taka ważna, ale tak wyszło. nie musiał się nawet do tego przyznawać, bo większość ludzi o tym wiedziała. - to zależy od kreatywności tego kogoś - jakby wpadła na jakiś super plan, to może i udało by mu się zaskoczyć go. ale nie do końca owinąć wokół palca, bo to właśnie harry robił to z wszystkimi ludźmi dookoła niego i to oni mieli spełniać jego zachcianki. ale spróbować nigdy nie zaszkodzi, skoro jest aż taka ambitna.
skiba jaki szpieg xd

haha. no i pewnie, ze jest ambitna. chociaż ona to najchętniej by chciała owinąć sobie każdego ważnego faceta wokół palca coś mi się wydaje. a może po prostu potrzebowała, żeby ktoś ją sobie owinął wokół palca... trudno powiedzieć. - a jeśli ten ktoś jest... bardzo kreatywny? - uniosła brew. już jej głowa pracowała na najwyższych obrotach. przynajmniej mogła odciągnać swoje myśli od wszystkich okropnych rzeczy, które ostatnio się działy i które dla niej były prawdziwą tragedią, chociaż z boku wcale pewnie tak nie wyglądały.

harry może ją sobie z chęcią owinąć wkoło palca, skoro już latają za nim aggie, gilbert i pippa, to może do nich dołączyć i lea. znajdzie się dla niej tyle miejsca. a nawet myślę, że z przyjemnością by ją przyjął do grupy swoich wielbicieli. - w takim razie pozostało mi tylko czekać aż mnie zaskoczy - uśmiechnął się. lubił niespodzianki, więc z chęcią poczeka aż lea wymyśli coś super.

lea nie lubi tłumów.... chętnie poszuka kogoś innego i mniej podziwianego przez wszystkich. w sumie, żeby wkurzyć alphonse'a mogłaby również wybrać sobie kogoś z najniższej półki, ale wtedy to sama by się męczyła... a harry.... harry na pewno będzie dobrą odskocznią mimo wszystko. w sumie wystarczyłoby jakby się zaprzyjaźnili... o, może to będzie dobry plan. sama się pogubiłam. - więc lubisz stawiać przed ludźmi wyzwania? - zapytała.

co z tego, że nie lubi jak nie będzie o tym wiedziała xd tak jak nikt nie wie o tym, że harry puka ukradkiem gilberta. na przemian z pippą i kiedyś aggie. bo ta teraz raczej wystarczała mu tylko do krótkich spotkań, bo i tak czuł się w jej towarzystwie trochę dziwnie po tym wszystkim. a o bzykaniu to raczej żadne nie myśli, bo raczej obydwoje mają uraz po tej ciąży xd - owszem - uniósł w górę brwi, przyglądając się jej. zaraz wypił resztkę wina i poprosił o dolewkę.

/ i tak aggie go kiedyś znowu wyrucha he he. i nie będą się lubiły z leą!

coś mi się wydaje, że niedługo nikt nie będzie się lubił z leą xdd
problem w tym, że lea jest przyjaciółką gilberta, więc prędzej czy później wyciągnie z niego takie nowinki.... albo sam jej powie po jakiejś imprezie z dużą ilością alkoholu! ten harry to ma szczęście, że tyle ludzi się wokół niego kręci i go wielbi... wystarczy tylko być księciem i proszę co się dzieje.
- jesteś strasznie małomówny. - stwierdziła.- kiedy się poznaliśmy sądziłam, że jesteś duszą towarzystwa, gadatliwy, zabawny.... teraz nie wiem czy masz zły dzień, czy na co dzień tak się zachowujesz... - zmarszczyła brwi. nie żeby chciała go urazić czy coś, ale wydawał się jej ciekawszy kiedy się poznawali, a teraz mruczał do nie jakieś wymuszone zdania. przynajmniej tak się jej wydawało!

lea kontra całe forum xd
jak się wygada, to obydwoje będą mieli problem, bo harry ma więcej mocy niż oni razem wzięci. i będzie im za to utrudniał życie, tak jak gilbert jemu utrudnił. dlatego do tej pory jeszcze nie wygadał nikomu ich małego sekreciku i lepiej, żeby tak zostało. - wybacz, ostatnio przez to, że miałem tyle pracy odzwyczaiłem się od takich wypadów i rozmów - poprawił się na fotelu. to była w sumie prawda, bo po stracie dziecka zamknął się trochę w sobie i dopiero teraz wracał do formy. - ale mniejsza o to. opowiedz lepiej co u ciebie, tyle czasu się nie widzieliśmy - położył jej dłoń na kolanie.

och, to że jej powie, to jeszcze nie znaczy, że całe miasto od razu musi o tym wiedzieć. nie była jakąś paplą, szczególnie, że na dobru gilberta jej wybitnie zależało. zawsze miała go za takiego nieporadnego dzieciaka, którym trzeba się było opiekować...
- och nic się nie dzieje. - wzruszyła ramionami, ale pewnie trochę jej ulżyło, że to nie po prostu przez jej towarzystwo był taki niemrawy. bo wtedy to chyba by wpadła w jakąś depresję, skoro dla nikogo nie byłą wystarczająco dobra nawet do rozmowy! - u mnie? - zaśmiała się. - co może się dziać u mnie, harry... nie mam tak ciekawego życia jak ty. czadami pójdę na jakiś nudny bankiet, spotkam się z osobami, które opowiadają mi o problemach trzeciego świata, które za cholerę mnie nie obchodzą, poprzytakuję, pouśmiecham się i tak cały czas. - wzruszyła ramionami. - ty chyba masz podobnie, co?

to i tak nie zmienia faktu, że wiedziałaby o tym jedna osoba za dużo. obraził by się na nich oboje, chociaż lea nic by nie zrobiła, bo w końcu to gilbert by się jej wygadał. nie warto denerwować księcia. był jak duże dziecko i jeśli miał zły humor, to był gotowy zniszczyć go i innym. - tak, głównie dlatego tu teraz jestem - mógłby westchnąć, ale nie ma w tym tyle złego, skoro nie musi próbować nie usypiać tylko może wkręcić się w rozmowę z leą. - ale co zrobić, czasami trzeba się poświęcić. dobrze, że tym razem możemy pomęczyć się we dwoje - napił się wina. szkoda, że nie zechciał whisky bo przynajmniej by się prędzej upił.

boże musieliby uciekać z kraju, żeby harry ich nie dopadł. a pewnie i tak by to zrobił. nie byłoby dla nich ratunku...
- skoro jesteśmy tu oboje, to może nie ma potrzeby się męczyć, tylko możemy postarać się sprawić, żeby ten wieczór zaliczyć do udanych i przyjemnych. - puściła mu oczko i napiła się. nigdy nie przepadała za piciem, zeby się upić, więc nie szalała z tym winem. - ja na przykład mogę zrobić to, żebyś poczuł się lepiej. - mruknęła zaraz i zaczęła smyrać go wysoko po wewnętrznej stronie uda. bo przecież nie złapie go za klejnoty w teatrze... na takie coś z pewnością nigdy by sobie nie pozwoliła.

na pewno by tak było jeśli na prawdę chciałby się na nich zemścić. nie warto jednak zadzierać z księciem, bo wszędzie ma kontakty i nie zawaha się ich użyć.
- podoba mi się ten pomysł, szkoda marnować czas na siedzenie w udrękach  - pochwalił ją. trzymały się go ostatnio refleksje na temat życia i śmierci. dobrze, że nigdy nie mówił o tym na głos i nie zamęczył jej teraz jakimś kazaniem dotyczącym tego, że nigdy nie wiadomo na kogo przyjdzie czas. - dobrze ci idzie zaskakiwanie mnie, od razu czuję się lepiej - pewnie od razu mu stanął jak go tak smyrała. - nie żebym kiedykolwiek w to wątpił - dodał zaraz.

chociaż gilbert wcale nie był na tyle rozważny, żeby o tym wiedzieć... a potem to lea musiałaby im obojgu chronić dupę przed harrym. eh.
- trzeba cieszyć się życiem, póki się jest pięknym i młodym. potem nie ma się ani wyglądu ani siły. - stwierdziła pół żartem pół serio. ona się obawiała, że będzie miała lat czterdzieści i nie bedzie w stanie sobie sama zrobić herbaty a co dopiero uganiać się za facetami... zaśmiała się cicho. - mówiłam, że jestem kreatywna.... nawet bardzo. - powiedziała rozbawiona i przesunęła dłoń odrobinę wyżej. - jaka szkoda, że musimy tutaj siedzieć jeszcze przynajmniej dwie godziny... - dodała zadziornie. pewnie planowała go tak smyrać przez cały czas. przynajmniej nie zaśnie...

- trochę w tym prawdy jest - pokiwał głową. chociaż on i tak uważał, że będzie wiecznie młody. może nie koniecznie piękny he he. miał dobre geny, skoro babka tak długo na tym świecie szaleje. a on miał nadzieję, że pójdzie w jej ślady, będzie żył sto lat jak nie dłużej i będzie sobie chodził na panienki. skoro książę to na pewno go nadal będą chciały. będzie je przekupywał. - cenię u innych kreatywność - uśmiechnął się zadowolony. chociaż może nie aż tak, bo wcale nie podobała mu się myśl, że ma siedzieć tu kolejną godzinę albo i więcej z nakręcającą go leą. - zawsze możemy się stąd wyrwać ukradkiem. nikt nie powinien mieć nam tego za złe, skoro się tu zjawiliśmy i teraz wszystkie oczy zwrócone są na aktorów, a nie na nas - zaproponował jej. miał nadzieję, że pójdzie na to i będą mogli razem stąd uciec.

to nie chciałby być wiecznie młody.... najlepiej by było żeby ta młodość szła z pięknem, ale nie każdy dostaje pełny pakiet.
- taaak? a co jeszcze u nich cenisz? - zapytała zaciekawiona i obróciła się bardziej tak, żeby jak najlepiej go widzieć. a lei taka myśl z pewnością bardzo się podobała. jednak jego propozycja była na tyle kusząca, że długo się nie zastanawiała i zgodziła się. pewnie posiedzieli jeszcze chwilkę, żeby nie było, że dopiero się zaczęło a oni się zmyli a potem pojechali do niego, gdzie możesz zacząć.

kino pomyliło mu sie z teatrem i nie chcieli go wpuścić bo nie był elegancko ubrany - nikt mi nie mówił że na avengersów trzeba zakładac garnitur!!!! - kłócił się z ochroniarzem xd

nina musiała przyjść do teatru bo widocznie chciała się ukulturalnić. albo jej ojczym ją tutaj zaciągnął, bo musiała poznać swojego nowego idealnego partnera, którego i tak nie chciała w ogóle. zauważyła, że coś się dzieje przy wejściu. złapała za kieckę i popędziła w kierunku leo - co ty tutaj wyprawiasz, leonardzie? - zapytała poważnie.

wryło go widząc ją w tej kiecce bo zazwyczaj to widywał ją zwyczajnie ubraną. a kiedy powiedziała do niego "leonardzie" to w ogóle się zdziwił bo nikt do niego nie mówił w tak poważnym tonie. nawet nie zczaił, że to o niego chodzi - kto to leonard? - podrapał się po cole zdezorientowany, bo halo... do niego mówili wszyscy leo! więc nie ogarniał że chodziło o niego i zaczął sie rozglądać za tym leonardem.

postukała go palcem po głowie rozbawiona. w jednej chwili z poważnej zmieniła się w uśmiechniętą, zadowoloną dziewczynę. leo od zawsze poprawiał jej humor - do ciebie mówię, leo. coś ci się poprzestawiało w tej głowie od tej ilości maryśki, którą palisz. nie masz przypadkiem na imię leonard? z tego co pamiętam, to tak jest. ale co ty robisz w teatrze, hm? - próbowała dopytać.

wyjątkowo dzisiaj nie był aż tak zjarany. rozglądał się dalej zdezorientowany i w końcu, po dłuższej chwili udało mu się skupić wzrok na ninie - aaa, tak, jestem leonard, leo, leonard właśnie - pokiwał głową - nie wiem co tutaj robię, chyba pomyliły mi się wejścia - przyznał lustrując ją wzrokiem - ale ty to chyba nie jesteś tutaj przypadkiem co? - zaśmiał sie.

spojrzała na swoją sukienkę, potem na swojego ojca i tego kolesia z którym musiała siedzieć jak na jakimś kazaniu. wróciła wzrokiem do rozbawionego leosia - niee, ja tutaj przyszłam na piękną sztukę, ale tak szczerze, to okropnie mi się na niej nudzi i nie mam wcale ochoty tutaj siedzieć - jęknęła niezadowolona - wolałabym rozwalać z tobą zombiaki. myślisz, że ojciec nie zauważy jak zniknę z pola jego widzenia? - nachyliła się nad nim, szepcząc.

rozbawia mnie jej gifek xd
leoś był na pewno fajniejszy niż ten gośc, z którym próbował ją zeswatać ojciec! może i leo był głupi, ale na pewno milion razy zabawniejszy! - twój tato tu jest!? - pisnął przerażonym głosem i odskoczył od niej na chwilę. zaraz jednak się do niej przysunał i szepnąl - bo wiesz, twój staruszek nieco mnie przeraża - przygryzł dolną wargę ze stresu.

gdzie ty w ogóle paczysz xd jak zwykle tam, gdzie nie trzeba xd typowy leo.
pewnie, że był sto razy lepszy od tego kolesia! może i nie miał odpowiedniej ilości pieniędzy i tytułu książęcego, nie był aż taki mądry i nie miał żadnych głębszych aspiracji za które mógłby szanowny tatuś go podziwiać, ale był cudownym towarzyszem dla niny. pogładziła go po policzku - nie musisz się go bać. on tylko wygląda jak tyran, ale taki nie jest. on jest kochany, nic ci nie zrobi. nie lubicie się, to prawda... - westchnęła.