gabriel

archie sie za to wyspal, ogarnal i nudzilo mu sie w domu to postanowil odwiedzic gabriela. wszedl sobie do domu na luzika i poszedl go szukac. - gdybym wiedzial, ze impreza dalej trwa to zostalbym na dluzej - powiedzial rozbawiony jak w koncu znalazl gabriela.

- impreza nigdy się nie skończyła! - stwierdził. był w takim stanie, że faktycznie mógł nie zauważyć kiedy wszyscy poszli i w domu nastąpiła przejmująca cisza. w jego uszach nadal dźwięczało, a wino nigdy się nie kończyło. - i nigdy się nie skończy! będę pić do końca świata i jeden dzień dłużej. - stwierdził, wlewając w siebie zawartość butelki i robiąc przy tym obrót wokół własnej osi, przez co oczywiście trochę się zachwiał. dziwne, że jeszcze się nie pochorował. miał mocny żołądek.

- wlasnie widze - zasmial sie. nie wiedzial czy gabriel tak dobrze sie bawil i przez to nie chce by impreza sie skonczyla, czy tez byl po przejsciach i teraz musial odreagowac. czytal dzisiaj woof i widzial, ze imie gabriela pojawilo sie tam dwa razy, wiec druga opcja byla calkiem mozliwa. - brzmi jak swietny plan - wzial od niego butelke wina i sam sie napil z gwinta.

gabriel nie wiedział jeszcze, że istnieje coś takiego jak woof, a tym bardziej, że pisze brzydkie plotki na jego temat. w hiszpańskich magazynach plotkarskich często przewijało się jego nazwisko, a w anglii był póki co mniej rozpoznawalny (chociaż on oczywiście myślał, że jest gwiazdą świata). kiedy archie zabrał mu butelkę, to od razu powróciło do niego uczucie osamotnienia. tak jak stał, tak dosłownie opadł na ziemię i położył się, przytulając policzek do swojego perskiego dywanu.
- czemu ona nie chciała za mnie wyjść? - zajęczał i wcale nie miał na myśli olivii, która wczoraj odrzuciła jego oświadczyny. w końcu dopadło go złamane serce po narzeczonej, która go zostawiła miesiąc wcześniej.

archie najwyrazniej lubil ploteczki hehe mozliwe tez, ze bal sie, ze ktos rozgada jego sekrety to musial byc na czasie by sie przygotowac na taka ewentualnosc. - o - zernkal na gabriela gdy ten sie polozyl na podlodze. - kto nie chcial za ciebie wyjsc? - pociagnal jeszcze jednego lyka z butelki bo chyba bedzie musial sie troche upic, zeby miec pomysl na to jak pomoc koledze. usiadl zaraz obok niego na podlodze, czekajac az mu opowie o co chodzi.

- miłość mojego życia, moje słońce i gwiazdy, ta jedna jedyna, przy której inne się nie liczą - tłumaczył mu. no jeśli archie nie domyślił się po tym dokładnym opisie o kogo chodzi to nigdy się nie domyśli xd a tak serio to kiepski z archie'go kumpel skoro nie wiedział, że gabriel miał narzeczoną xd - przecież jestem przystojny i bogaty i mogę jej podarować wszystko i świetnie tańczę, mam swój helikopter i wyspę... - wymieniał swoje rozliczne zalety, próbując znaleźć jakieś braki, dla których kobieta jego życia go nie chciała.

archie na pewno wiedzial o kogo chodzi, ale musial sie upewnic. no i ja jak zwykle nie ogarniam hehe ale skoro gabriel oswiadczal sie tez olivii to moze mial duzo wiecej ex nazeczonych, ktore nie chcialy za niego wyjsc. - juz, juz - poklepal go po plecach. - moze ona potrzebuje czegos innego niz helikopter czy wyspa.. - zasugerowal. gabriel skupial sie na samych powierzchownych rzeczach, a wedlug archiego raczej nie to bylo w zyciu najwazniejsze.

fakt, wydarzenia dnia wczorajszego mogły wskazywać, że chodzi o olivię, jednak olivia była tylko plastrem, który miał pomóc w leczeniu złamanego serca... ale się nie udało. gabriel przez cały ostatni miesiąc zachowywał się jak wariat i dopiero teraz wyszły z niego te wszystkie prawdziwe emocje.
- cokolwiek potrzebuje, ja to wszystko mogę jej dać! - zapewnił go, chociaż raczej powinien to mówić swojej byłej, a nie jemu. - daj - przejął od niego butelkę i próbował się napić leżąc bokiem, więc wylał wino na siebie i swój mega drogi dywan, ale się nie przejmował.

nic dziwnego, ze olivia tez go nie chciala, ech. troche przykro mu sie patrzylo na gabriela w takim stanie. pomimo to, ze pewnie sam sie prosil o taki los, to i tak archie zyczyl mu jak najlepiej i chcial, zeby wszystko mu sie w zyciu ladnie ulozylo. - a powiedziales jej to? albo co wazniejsze, pokazales jej to? - przygladal mu sie caly czas. westchnal gdy rozlal wszedzie wino, ale nie wolal nikogo kto by to posprzatal bo i tak bylo juz pewnie za pozno i te plamy nie zejda. - moze musisz jej po prostu udowodnic, ze to wszystko nie sa puste slowa - poradzil mu.

gabriel był w bardzo dziwnym stanie. nigdy wcześniej w życiu nie był w takiej rozsypce. nie dopuszczał do siebie złych rzeczy i zawsze żył w swoim własnym świecie. pierwszy raz rzeczywistość go dopadła! dobrze, że miał archie'go u boku, który go wspierał. po jego poradach podniósł się i wyprostował. popatrzył poważnie na archie'go.
- lecimy do hiszpanii! teraz, w tej chwili! - zarządził. to nic, że nie spał od 36 godzin, był kompletnie zalany i miał zaplamioną marynarkę. musiał lecieć do swojej byłej i ją odzyskać.

nic dziwnego, ze sie rozsypal! nie mozna w sobie tak wszystkiego trzymac i teraz sie przekonal o tym na wlasnej skorze. cale szczescie archie nie bal sie takich sytuacji. mozliwe, ze byl nawet dumny z gabriela, ze w koncu to z siebie wyrzucil. nie powie mu jednak tego teraz bo i tak nie bedzie tego pamietal. spojrzal na niego troche zdezorientowany. - wiesz, zawsze jestem fanem spontanicznych pomyslow, ale moze najpierw powinienes sie przespac? - to chyba nie byl najlepszy pomysl by milosc jego zycia widziala go w takim stanie. chociaz z drugiej strony, ojciec archiego tez byl w przypalowym stanie wiekszosc czasu, a jednak rodzice mieli epickie love story, wiec moze to nie jest najgorszy plan.

hahaha, ostatnie zdanie <3 no tak, to był przełom w życiu gabriela, więc można być z niego dumnym!
- nie! muszę ją znaleźć od razu! - uparł się, bo był w takim stanie upojenia alkoholowego, że każdy pomysł był dobry i konieczny do realizacji jak najszybciej. zawołał fernando, żeby załatwiał już helikopter i kazał archie'mu wsiąść do niego razem ze sobą, ale jak tylko wzbili się w powietrze to gabriel zasnął, więc pilot zawrócił i archie odłożył gabriela spać we własnym łóżku. zacznij next.

kręcił się po jednym z wielkich pomieszczeń, popijał wino i gadał do dyktafonu o swoim życiu i dzieciństwie, bo chciał potem przekazać wszystkie swoje jakże interesujące historie billy'emu do wpisania w biografii.

oh god why. marta najwyraźniej została tu przez niego przyciągnięta w ramach prostych rozrywek. ubrała jego ulubione ciuchy, odstrzeliła się tak jak mu się podobało. trochę nie miała dla niego czasu, bo miała niedługo ważny egzamin. weszła do pomieszczenia i położyła dłonie na biodrach - jestem - uśmiechnęła się szeroko i sztucznie.

akurat był w środku opowiadania historii, więc kiedy ktoś wszedł i mu przeszkodził to nie był zbyt zadowolony. myślał jednak, że to służąca oznajmiła, że przyszła, na przykład dlatego, że przybyła nowa dostawa garniturów od armaniego i mógł je wszystkie poprzymierzać. zdziwił się jednak widząc marthę, której wcale tu nie zwoływał! najwyraźniej fernando musiał uznać, że gabrielowi przyda się towarzystwo, szczególnie po tym co odwalał ostatnio i jak samotnie się poczuł.
- co ty tu robisz? nie prosiłem o twoje towarzystwo. nie możesz pojawiać się tu kiedy chcesz. - ściągnął brwi. płacił za jej towarzystwo po to, żeby pojawiała się kiedy on chce, a nie kiedy ona chce. - gdzie jest fernando? zaraz mu powiem, żeby cię odwiózł. - rozejrzał się naokoło. pewnie miał w każdym pokoju dzwonki, dzięki którym mógł wzywać służbę, na wypadek gdyby fernando znajdował się akurat na drugim końcu rezydencji.

- to fernando mnie tutaj przyciągnął. powiedział, że potrzebujesz czyjegoś towarzystwa, a akurat chyba nie miał innego pomysłu to jestem. jak chcesz, mogę sobie pójść - rozłożyła bezradnie dłonie. nie chciała tu być. ale musiała. - powiedz tylko słowo a znikam. pójdę na imprezę albo do domu się pouczyć, mam wiele innych propozycji spędzenia czasu - zmarszczyła nos. mogła przecież zadzwonić do któregoś z kochanków, bo czemu nie! przecież i tak marta z gabrielem się publicznie nie pokazywali razem.

prychnął. będzie musiał sobie poważnie pogadać z fernando, który próbował go uszczęśliwiać na siłę! tym bardziej, że gabriel nadal nie wiedział, że martha pomieszkiwała w jego domu (no cóż, to duży dom, łatwo się wyminąć) i wcale sobie tego nie życzył (nie było tu miejsca hehehe, ego gabriela by się nie zmieściło). popatrzył na nią chwilę, w pierwszej chwili chcąc ją oddelegować. zmierzył ją wzrokiem, przypominając sobie pewnie jak wyglądała pod ubraniami i czy warto, żeby została.
- niee. zostań. - powiedział w końcu. skoro już się pofatygowała xd poza tym fernando znał go lepiej niż on sam i wiedział lepiej, że przyda mu się towarzystwo ładnej pani.

pomieszkiwała, to prawda ale w większości wracała do mieszkania swojej ciotki, żeby mu nie przeszkadzać. z resztą, ona też miała prywatne zycie i spotykała się z przyjaciółkami! a gabriel to w ogóle jest głupi, bo marta studiuje public relations, mogłaby mu wizerunek poprawić... ale nie, wolał podpisać kontrakt na seks xd - okej. skoro już zostanę tu na chwilę, to możemy porobić coś ciekawego. znaczy to ty o tym decydujesz bo ten czas jest w pełni dla ciebie nie dla mnie - podeszła do niego bliżej.

nie potrzebował jej usług w zakresie public relations, wolał inne jej usługi! poza tym gabriel miał już ludzi od pr-u. on miał ludzi od wszystkiego! od seksu jak widać też. oczywiście dzisiaj też poszli tylko na seksy, bo gabriel nie sądził, że mógłby z marthą robić cokolwiek innego ciekawego. w jego oczach była tylko od jednego, ups.

a po wszystkim poszła do domu xd

przyjechali limuzyną, no i teraz wchodzili do jego rezydencji. chyba tu była na parapetówce? już nie pamiętam. tak czy inaczej gabriel lubił patrzeć na dziewczyny i ich zachwycone reakcje kiedy je przyprowadzał. to zazwyczaj wystarczało, żeby im majtki spadły. w sumie ashley spadały już w kwiaciarni.

pewnie byla, bo nie mogla przegapic takiej imprezy. w tym momencie jednak nie za bardzo interesowala ja chata gabriela. ashley w ogole majtek nie nosila pewnie, wiec mial ulatwione zadanie. nie czekala az ja zaprosi do sypialni i po prostu przyciagnela go do siebie, po czym zaczela go calowac.

gabrielowi spodobała się ta szybka akcja, tym bardziej, że gdyby chcieli iść do sypialni, to musieliby pokonać z pół kilometra xd fernando wchodził za nimi i znając swoje obowiązki już przesuwał im bliżej elegancką kanapę z drugiego końca holu. gabriel tymczasem całował ashley chętnie i namiętnie.
- mm, taka jesteś niegrzeczna? - wymruczał jej do ucha i wodził teraz ustami po jej szyi, a dłońmi już wędrował pod jej koszulkę.

nikt nie mial na to czasu. gdyby chciala isc na spacer to poszlaby gdzies indziej xd dobry fernando. na niego zawsze mozna liczyc. - nawet nie wiesz jaka - usmiechnela sie pomiedzy pocalunkami. szkoda, ze nie nosila swoich pejczow w torebce. powinna miec jakies travel size na takie spontaniczne przygody. od razu wsadzila mu reke w spodnie aby ocenic z czym ma doczynienia.

- chcę się dowiedzieć - wymruczał, bo nie wiedział jeszcze na co się pisze xd ale póki co mu się podobało, szczególnie kiedy jej ręka wylądowała w jego spodniach. a on chciał jej kwiaty kupować, adorować ją! głupi! ale skoro tak, to już ściągnął jej bluzkę/sukienkę, złapał ją i przeniósł na kanapę, którą fernando przytachał. (i sobie poszedł. nie stał i nie czekał na dalsze rozkazy xd)