gabriel

wiadomo xd
myślałam, że tygrys spał przy tronie gabka niczym tresowany. albo chodził z nim jak jasmina z aladyna xd
- kolegą? - spojrzała na niego z niedowierzaniem i zaśmiała się. nigdy nie miała gabka w kategorii kolegi nawet w lnianych spodniach, sorry! - czyli mogę też przyprowadzać innych kolegów? - jeszcze na to się nie odważyła, albo miała po prostu do niego jakieś resztki szacunku!

może dopiero go tresowali i za jakiś czas tak będzie. na razie musieli pilnować bezpieczeństwa księcia xd
zignorował jej rozbawienie.
- nie jesteś tu więźniem, możesz zapraszać gości - potwierdził. - pod warunkiem że zajmiecie salę szafirową i będę mógł patrzeć - brzmiało jak orgia i nie byloby to zaskakujące w jego wykonaniu, ale on miał na myśli kolegów z kwartetu, a nie jakieś bezbożne spotkania xd

no wiadomo, był jedyny w swoim rodzaju jednak xd
- dziękuje wasza łaskawość - ukłoniła się nawet i dalej była dość rozbawiona. to i tak była miła odmiana od tego że była wkurzona i rozgoryczona jak przyszła prosić o pomoc - patrzeć jak wygłodniała zwierzyna na ofiarę? nie, dziękuje - tak, miała w głowie orgię, a nie obserwowanie jak gra z innymi, na to też by nie pozwoliła. zaczęła zwijać matę bo jednak gabriel wybił ją ze stanu zen! - jeśli chcesz coś lub kogoś pooglądać w złotej klatce to możesz tam - może wskazała właśnie na tygrysa. poczuła się trochę urażona!

trzeba o niego dbać jak o skarb xd
wyprostował się i to on był tutaj urażony. nie rozumiał, skąd ta nagła zmiana nastroju. szczególnie że żyli w całkiem niezłej symbiozie i widział poprawę humoru dani. nawet w dni, kiedy nie miał okazji się na nią natknąć w jej części willi, pokojówki przychodziły do niego z raportem na temat nastroju dani. pilnował, żeby wszystko dostawała i żeby była uszczęśliwiona. pewnych nawyków nie można zmienić.
- przykro mi. przyszłaś tutaj, bo nie miałaś przestrzeni, żeby grać, a ja nie miałem jeszcze okazji posłuchać - przyznał rozczarowany. - nie podoba ci się aranżacja sali szafirowej w salę koncertową? cholerny williams, gdzie on jest? zwolnię go! - zaczął się rozglądać za pracownikiem, jakby miał się kręcić w ogrodzie. gabek tak często groził zwolnieniami, że może przestało to robić na pracownikach wrażenie. następnego winowajcę rzuci do klatki tygrysa na pożarcie albo sprowadzi krokodyle xd

oczywiście, że tak xd
dani obawiała sie, że przez to że będzie tu mieszkać to będzie mu też coś dłużna. może jednak słowa ruby albo annie obijały się jej w głowie. dlatego każda, nawet najmniejsza aluzja gabka sprawiała, że była antagonistycznie nastawiona!
- nie umawialiśmy się, że będę ci coś winna, chociażby granie - wiedział, że przychodziło jej z trudem granie specjalnie dla niego. zrobiła to zaledwie raz czy dwa! - tu nie chodzi o aranżację - podeszła i położyła dłoń na jego ramieniu żeby nie rozglądał się tak nerwowo. jeszcze zrobi coś pochopnie jak z fernando!

co mogła być dłużna facetowi, który miał wszystko? no, oprócz miłości i rodziny xd gabriel nie patrzył na ich umowę jako na transakcję wiązaną i zapomniał, jak jest postrzegany i że takie altruistyczne działania w jego wykonaniu wzbudzały podejrzenie.
- nie jesteś, ale mogłabyś to zrobić... z wdzięczności - zasugerował jej, jak powinna mu się odwdzięczyć. tak, wolał granie od seksu! nie narzucał się! rozwój postaci. - a o co? - spojrzał jej wyzywająco w oczy. jeśli nie chodziło o aranżację, to musiało chodzić o to, że po prostu nie chciała grać dla niego. smuteczek! brak fernando dawał mu się we znaki, będzie musiał zastanowić się nad schowaniem dumy do kieszeni i odzyskaniem go!

prawie to z nią miał, no ale wiadomo.... nie wyszło bo bóg dramek chciał inaczej!
jasne, że jego altruistyczne działania wzbudzały podejrzenie, nie słynął z altruizmu, a z egoizmu.
- hm - spojrzała mu głęboko w oczy analizując jego słowa. nie dostrzegała jeszcze tej zmiany i rozwoju w nim, była zbyt mała. czekała na kolejne znaki! - nie chce... - zawahała się - nie chciałabym żebyś wykorzystał to co jest między nami dla swoich korzyści - przyznała czego się obawiała po rozmowach z najbliższymi. mogła sobie wmawiać, że nie leci na niego ale wiadomo że im bardziej by ją kusił tym mogłoby się to skończyć... cóż wiadomo jak xd

inaczej byłby happy end i deportacja do cmenarzystka postaci xd
gabriel był za bardzo gabrielem, żeby móc dostrzec w nim przebłyski zmiany czy altruizmu. choć nie oszukujmy się, nie zrobiłby tego samego dla każdej innej osoby. daniela zawsze miała u niego specjalne względy.
- spokojnie, mi querido - założył jej kosmyk włosa za ucho. to tyle z braku kuszenia xd - nie chcę, żebyś czuła się przymuszona do czegokolwiek. nie chcę cię wykorzystywać - zapewnił ją, patrząc jej w oczy. - zagrasz dla mnie tylko, jeśli będziesz na to gotowa - kolejna metafora xd choć w tej chwili gabriel naprawdę mówił o tym, mimo iskierek latających między nimi! - a póki co, możesz korzystać z sali szafirowej dla własnych celów - tu lepiej, żeby to nie była metafora xd

najgorzej xd
oczywiście, że był za bardzo sobą xd największy problem xd choć danielle faktycznie czasami czuła się dzięki niemu bardziej wyjątkowa. długo jeszcze nie przyzna tego na głos xd
to tyle z braku kuszenia, faktycznie!
- jeśli to zrobisz to koniec między nami - zagroziła mu stukając palcem w jego klatę, zaraz jednak położyła dłoń na jego klacie i westchnęła - nie wiem kiedy to się stanie - nie potrafiła mu w stu procentach zaufać, kolejne operowanie metaforami i iskierki wokół. pewnie aż wyczuwalne i namacalne! słysząc jego propozycję dotyczącą sali pokiwała głową - zjedzmy dziś wspólnie kolacje - zaproponowała bo to wcale nie było takie oczywiste, że jadali razem. szczególnie jeśli dani wracała późno z prób. oczywiście kolacja nie obyła się bez wytwornych strojów, ale zamiast się kusić wzajemnie to rozmawiali o muzyce i sztuce. kogo dani chciała oszukać z tym, że nie wpadła znowu w jego sidła? xd

bracia postanowili przyjść na akcję ratowniczą, żeby wydostać stąd dani, ale ochrona nie chciała ich wpuścić, bo nie byli na zatwierdzonej liście gości. anderson oczywiście stwierdził, że to żaden problem i chciał przeskoczyć przez ogrodzenie, ale to uruchomiło alarm i w ten sposób wylądowali w areszcie. dobrze, że nie w klatce z tygrysem. w międzyczasie wezwano dani, żeby skontrolowała tych niechcianych gości, którzy się na nią powołują.
- widzisz, mówiłem, że nas wprowadzę do środka - zachowywał optymizm xd

na ich szczęście gabek pojechał na wernisaż na jego cześć i go nie było więc osobą, która została wezwana była tylko dani, a nie dani i gabek!
stanęła przed klatką z niedowierzaniem i karciła ich wzrokiem - dlaczego zawsze musicie przynosić mi wstyd!? - dani oczywiście była elegancko ubrana, a oni byli brudni i w liściach jak jacyś włóczędzy xd

zalezalo mu zeby sie tu dostac wiec zgodzil sie na plan andersona. - wolalbym wejsc przez drzwi - nie byl przyzwyczajony do bycia za kratkami. - w koncu! - podszedl do krat. - przyszlismy po ciebie - poinformowal ja. powinna sie cieszyc, ze miala takich braci!

- czasem trzeba improwizować - nie przejmował się i rzucił swoją życiową dywizą. on był przyzwyczajony do bycia za kratkami xd - mówiliśmy, że jesteśmy twoimi braćmi, nie chcieli nas wpuścić - zwalił wszystko na niekompetentną ochronę. gdyby ich wpuścili, to by nie było problemu! - teraz możesz nas wypuścić i wracamy do twojego mieszkania - oczywiście wszyscy razem.

- jesteście dla nich intruzami, nic dziwnego że was nie wpuścili - dani specjalnie nie podawała ich na liście. chciała od nich odpocząć - nigdzie nie wracam - oznajmiła stanowczo, ale nie wypuszczała ich jeszcze żeby nie narobili zamieszania jednak! wszystkiego się po nich mogła spodziewać, dlatego mimo wszystko doceniała spokój który zapewniała jej willa gabka.

- no wlasnie, wypusc nas I wracamy - zgodzil sie z bratem. byl gotow obiecac dani, ze nie bedzie sie bzykal z ming w kazdym miejscu w mieszkaniu. takie poswiecenie! - jak to nie wracasz? musisz! - nie przyjmowal opcji, ze tu zostanie.

- jak to? też jesteś zamknięta w klatce? - przejął się, że gabriel ją tu przetrzymuje wbrew jej woli! - w złotej klatce! kumacie? dobre? - szturchnął marcusa, bo był dumny ze swojego porównania i to było to teraz bardzo istotne xd

suchary andersona xd
- wypuszczę was - obiecała - o ile - było jakieś 'ale' oczywiście! - o ile zostawicie mnie w świętym spokoju, nigdzie nie wracam! - powiedziała donośnie żeby skumali - chce od was odpocząć i tu jest mi dobrze - powiedziała na głos że ma ich dość, ups.

przewrocil oczami na zarty o zlotej klatce. musieli sie teraz skupic na uwolnieniu siostry!
- musisz wrocic! - nie przyjmowal jej odpowiedzi. - on toba manipuluje! - odwrocil sie do andersona. - pewnie jej zrobil pranie mozgu - nie moglo byc innego powodu dlaczego nie chciala isc z nimi xd

- jeśli chciałaś odpocząć, to mogłaś lecieć na sardynię - zasugerował jej. ruby zawsze w taki sposób sobie radziła z dramkami xd pokiwał głową na słowa brata, brzmiało to bardzo prawdopodobnie! - na pewno ma w tym budynku tajne laboratorium i przeprowadza na tobie eksperymenty! to dlatego nikt nie chciał nas wpuścić! - wszystko łączyło się w jedną całość xd

przewróciła oczami - nie wierzę, że wy nadal myślicie że chodzi tu o was - marcus i anderson w jej oczach byli teraz egoistami nie dbającymi o jej potrzeby tylko o własne - po prostu wracajcie do siebie - zamachała niczym księżniczka, po czym obsługa wywaliła ich poza posiadłość. mogli się poskarżyć swoim dziewczynom xd