ruby

mogła sobie znaleźć chłopaka z imieniem na literę 'z', a nie takiego, który jest obok andersona na liście kontaktów. dobrze, że do annie tego nie wysłała xd
- gdybyś miała chłopaka to nie przyjechałabyś do edynburga - stwierdził i uznał to za najlepszy argument, dlatego zaczął ściągać z siebie kurtkę, dając jej tym samym znak, że nigdzie się nie wybiera. za bardzo go kusiła i nie mógł odpuszczać okazji. teraz długo jej zajmie przekonanie go, żeby sobie poszedł.

dobrze, ze lista nie szla od poczatku bo z bo wtedy tez moglaby miec problem xd juz chyba wolalaby to wyslac do annie. byloby awkward, ale przynajmniej nie musialaby sobie co chwile w myslach powtarzac, ze ma chlopaka.
- wtedy jeszcze nie mialam chlopaka. to sie stalo po powrocie do st albans - zaczela panikowac jeszcze bardziej kiedy zaczal sie rozbierac. - nie mozesz zostac - probowala mu uniemozliwic rozebranie sie, ale bylo juz za pozno. westchnela, probujac wymyslic co teraz. - ide sie ubrac - oznajmila i ruszyla do sypialni. nie tak sobie wyobrazala dzisiejszy wieczor, ale skoro nie mial zamiaru szybko wychodzic to musiala sie ubrac w cos czego tak szybko z niej nie zerwie.

annie przyjęłaby do wiadomości, że to pomyłka, a anderson, cóż, nie.
- jestem pierwszą osobą do której przyjeżdżasz w momencie emergency, ale potem wybierasz kogoś innego? - spytał z lekkim wyrzutem, bo właściwie czuł się trochę obrażony. chciał być tą osobą, do której ruby się zgłasza, a teraz poczuł coś dziwnego kiedy okazało się, że został zastąpiony. - a co, twój 'chłopak' - pokazał palcami cudzysłów, co oznaczało, że nadal nie wierzy w jego istnienie - ma dojść? gra słów niezamierzona - zaczął się zaśmiewać do siebie z własnego żartu. ale skoro ruby postanowiła się przebrać to znaczy, że przestała go wypraszać i zadowolony ściągnął buty. - jak dla mnie możesz zostać w tym. mogę dołączyć i też ubrać się w szlafrok jeśli masz drugi - gadał podążając za nią do sypialni, no ale zatrzymał się przed wejściem, żeby dać jej trochę prywatności. a mógł wykorzystać okazję i się na nią rzucić xd

anderson przyjmowal do wiadomosci tylko to co chcial.
- nie wiedzialam, ze byles do wyboru - powiedziala niezadowolona z tego, ze sie jej czepia. sam zawsze sie upieral przy tym, ze sa tylko kumplami i musiala sie pogodzic, ze nigdy miedzy nimi nie bedzie niczego glebszego. nawet lepiej! to by tylko za bardzo skomplikowalo sprawy. przewrocila oczami kiedy mowil o jej chlopaku w cudzyslowiu. - tak, chce zeby doszedl - nie bawil ja jego zart. anderson byl teraz cockblockiem xd tak jej sie spieszylo zeby sie ubrac, ze nawet nie zamknela za soba drzwi. mogla sie spodziewac, ze za nia pojdzie, ale ufala mu na tyle zeby nie musiec sie bac, ze wejdzie do niej kiedy sie przebiera. sama siebie oszukiwala, bo pewnie tego wlasnie chciala xd - nie jestes zabawny - ubrala spodnie od dresu i odwrocila sie plecami do drzwi zeby sciagnac z siebie szlafrok i nalozyc na siebie szeroka bluzke. co najwyzej mogl sobie popatrzyc na jej plecy. specjalnie ubrala najmniej atrakcyjny stroj z nadziela, ze to ostudzi jego entuzjazm. i jej.

- myślałem, że byłem już wybrany - mówił co najmniej tak jakby byli parą. poczuł się bardzo zazdrosny, to właściwie urocze! przy okazji zaborczy xd a przecież nigdy nie dał jej do zrozumienia, że jest kimkolwiek więcej niż koleżanką, z którą zdarzało mu się sypiać. - więc zapraszamy, chętnie go poznam. skoro jest taaaki ważny w twoim życiu - oczywiście mówił cały czas ironicznie i tak jakby naprawdę był obrażony o to, że znalazła sobie kogoś innego. dotknęło go to bardziej niż by się spodziewał. tym bardziej ciężko było mu zaakceptować istnienie jakiegoś innego chłopaka skoro przybył tu na skrzydłach po otrzymaniu bardzo sexy zdjęcia od niej. inaczej wyobrażał sobie to spotkanie. stał w korytarzu i gapił się na ścianę, żeby jej nie podglądać, ale jednak zdarzyło mu się zerknąć w stronę przebierającej się ruby. kiedy już się ubrała to wszedł do sypialni - spójrz mi w oczy i powiedz, że nie chciałaś tego do mnie wysłać - ciągle nie mógł się z tym pogodzić. podszedł do niej na tyle blisko, że jak się odwróci to wpadnie prosto na niego.

- wybrany do czego? - prychnela. to byloby faktycznie urocze gdyby nie to, ze teraz troche zaczal irytowac ruby swoimi tekstami xd - nie masz prawa tak mowic - wiedzial jak ona sie czuje, sam dal jej do zrozumienia, ze nie ma na co liczyc wiec nie mogl teraz sie tak odzywac! byli tylko znajomymi i starala sie do tego dostosowac. - tak? swietnie, zaraz go zaprosze - poszukala poprawny numer i nawet zamachala telefonem andersonowi przed nosem zeby mogl na wlasne oczy zobaczyc, ze faktycznie arnold istnieje. nawet miala ustawione ich zdjecie razem w kontaktach. tak sie zaangazowala! xd ona tez o wiele inaczej wyobrazala sobie dzisiejszy wieczor, ale skoro on nie mial zamiaru jej sluchac i robic to o co go prosila to wyszlo jak wyszlo! nie spodziewala sie, ze stal zaraz za nia wiec kiedy sie odwrocila faktycznie na niego wpadla. odruchowo polozyla dlonie na jego klacie. - nie rob tego - mruknela i odwrocila wzrok. to ze zdjecie nie mialo dojsc do niego bylo prawda, ale nie potrafila mu teraz spojrzec w oczy i tego powiedziec.

- do dostawania takich zaproszeń - to było najważniejsze. niech ruby nie myśli, ze anderson usunie to zdjęcie z telefonu. oby dani go nie znalazła hehe. zmarszczył czoło kiedy zobaczył wspólne zdjęcie ruby i arnolda. wyglądał na nudziarza! miał okulary na nosie i to dlatego xd - i co mu powiesz jak mnie tu zobaczy? zamierzasz się przyznać do tego, że wysłałaś do mnie coś co było przeznaczone tylko dla jego oczu? - zarechotał głupawo, bo ciągle jeszcze nie akceptował tego, że ruby naprawdę była teraz bardziej zainteresowana jakimś innym gościem. - bo chciałaś - wymruczał i odruchowo złapał ją w biodrach. to były instynkty, żeby tak się przy niej zachowywac. nie kontrolował tego! nie przejmował się tym, że chciał zepsuć ruby związek, który dopiero się zaczął. to było silniejsze od niego! poza tym wierzył, że on miał pierwszeństwo xd

- od dostawania takich zaproszen jest moj chlopak - dalej mu przypominala o tym, ze kogos ma chociaz to nie wydawalo sie pomagac. ruby miala nadzieje, ze chociaz raz jej poslucha i usunie zdjecie! bedzie musiala sama dostac sie do jego telefonu i to zrobic xd juz zabrala sie za pisanie wiadomosci, ale anderson mial racje. chyba po raz pierwszy hehe. - to nie jest zabawne - burknela zla, ze sie z niej nabijal. usunela to co napisala po czym zablokowala telefon i odlozyla go. - nie swiadomie - przyznala, ze mogla byc taka mozliwosc, ze faktycznie mogla wolec wyslac to jemu i dlatego tak wyszlo. zaczelo sie jej robic cieplej kiedy poczula na sobie jego dlonie. lubila kiedy ja dotykal i bylo to bardziej podniecajace niz kiedy to robil arnold, ups. - musisz isc - przypomniala mu, ale nie odsunela sie od niego. to przyciaganie bylo silniejsze od niej.

- tak, tak, twój chłopak - przedrzeźniał ją. teoretycznie zaczynało do niego docierać, że kogoś ma, ale to były tylko puste słowa, które w kółko powtarzała. jej zachowanie mówiło co innego i wskazywało na to, że wcale nie chciała, żeby anderson sobie poszedł. tym bardziej, że wcale nie dała znać swojemu chłopakowi, żeby przyszedł i żeby ustawił andersona do pionu, więęęc poczuł się bezkarny i dalej mógł robić co chciał i prowokować ruby. - nie muszę jeśli nie chcesz - popatrzył jej w oczy, wierząc w to, że jednak podświadomie chciała, żeby został.

miala nadzieje, ze cos do niego dochodzilo jednak! troche sie pozmienialo i musial zrozumiec, ze teraz nie bedzie mogl jej swobodnie calowac czy dotykac. to bardzo utrudnialoby jej zycie! pewnie bedzie zalowac tego, ze jednak nie poprosila arnolda by przyszedl. moze jakos by sie z tego wytlumaczyla, a teraz utknela tu z andersonem. - dlaczego mi to robisz - wymruczala cicho i zacisnela dlonie na jego koszulce, przyciagajac go blizej do siebie. jego wzrok sprawial, ze wymiekala. albo raczej glupiala! obnizal jej iq xd rozbudzal dzikie instynkty, nad ktorymi zawsze miala kontrole. przy nim ja tracila i nie potrafila szybko jej odzyskac. dlatego dlugo nie minelo zanim przestala sie opierac i go pocalowala.

nie będę komentować pierwszej części twojej posta dotyczącej tego ile się zmieniło i że nie mogli się już swobodnie dotykać i całować xd skoro nawet ona nie stosowała się do tych nowych zasad to co dopiero anderson, który nigdy nie stosował się do zasad i ledwo co wczoraj znowu wylądował w areszcie!
- nic nie robię - mruczał i udawał niewinnego kiedy przyciągnęła go tak blisko siebie. dobrze, że nie wykrzyczał czegoś triumfalnego w stylu "in your face, arnold!", bo ruby szybko by oprzytomniała. od razu oddał jej pocałunek, który był z jego strony tak łapczywy jakby anderson bał się, ze w każdej chwili ruby może zmienić zdanie i go od siebie odtrącić. nauczył się juz, że nie można tracić czasu. przesunął swoje dłonie lekko pod jej koszulkę, ale nadal trzymając jej biodra i jeszcze nie posuwając się dalej.

hehehe! jak juz wspominalam przy nim niestety zapominala o calym swiecie. nastepnym razem na pewno jej sie uda! teraz znalezli sie w sytuacji, z ktorej ciezko bylo wyjsc. mogla go na sile wypchnac i 'zerwac' z nim, ale to nie przyszlo jej do glowy. ups!
troche szkoda, ze tego nie powiedzial bo wtedy przynajmniej przypomnialby jej o istnieniu arnolda! od razu by jej przeszla ochota na figle z andersonem. musial korzystac bo rzeczywiscie nigdy nie wiadomo bylo kiedy sie rozmysli. im dalej szli tym mniejsze bylo na to szanse. odsunela sie od niego i zmierzyla go wzrokiem. tak wyglodnialym jakim on przed chwila na nia patrzyl. zaczela sie wycofywac w strone lozka, ciagnac go za koszulke. ktora zaraz zaczela z niego sciagac.

anderson nie dał się wyrzucić z mieszkania i zyskał prawa do ruby poprzez zasiedzenie xd
nie zamierzał jej przypominać o istnieniu arnolda i pytać czy ruby na pewno czuje się ok z tym co robią w obliczu tego, że ma chłopaka. nawet mu nie przyszło do głowy, żeby przejmować się jakimś biednym chłopakiem, któremu właśnie przyprawiał rogi. ech, anderson faktycznie zawsze wybierał sobie najgorsze kandydatki i łamał wszystkie zasady bro code'u. wyszczerzył się kiedy patrzyła na niego w ten sposób, bo po prostu nie mógł powstrzymać entuzjazmu! dlatego z tym entuzjazmem pomógł jej ściągnąć z siebie koszulkę i już wyskakiwał ze spodni, trochę się w nich plącząc z pośpiechu. zachęcony jej zachowaniem powrócił do całowania jej, napierając na nią tak, że musiała się położyć na łóżku, a on wspiął się po łóżku nad nią. też podciągnął jej koszulkę, żeby pomóc jej się pozbyć. a mogła zostać w szlafroczku!

na to wyszlo xd
ech, anderson myslal tylko o sobie! tyle dobrze, ze tym razem przynajmniej nie ryzykowal utraty przyjaciela. tylko probowal rujnowac przyjazn ruby xd dobrze, ze jego blizniacza wiez z dani nie byla na tyle mocna, ze wlaczal jej sie alarm kiedy byl w poblizu jej.
ulozyla sie na lozku i zrzucila z siebie koszulke, po czym szybko zaczela zabierac sie za pozbywanie sie swoich spodni. latwiej by bylo gdyby zostala w szlafroku, ale musiala troche utrudnic im zadanie! myslala, ze uda sie jej powstrzymac, ale teraz nie myslala w ogole o konsekwencjach ich czynow. ani o tym, ze biedny arnold teraz jest zupelnie nieswiadomy tego co sie tu dzialo.

rujnował przyjaźń ruby i jej związek xd ale wcale nie postrzegał tego w tych kategoriach. uważał, że skoro tak dobrze się bawią z rudą to nikt nie powinien im w tym przeszkadzać i czegokolwiek zabraniac. nie myslał o konsekwencjach i tym jak to wpływa na ruby i jej relacje z innymi.
ruby naiwnie myślała, że jak się przebierze to nic się nie wydarzy, a anderson tylko bardziej się nakręcił jak dostrzegł jej gołe plecy podczas przebierania xd teraz już totalnie zapomniał o arnoldzie i o tym, że ruby chciała go stąd wyprosić. obsypywał jej ciało pocałunkami, cały czas tak łapczywie jakby robili to pierwszy albo ostatni raz.

chlopaka moze sobie znalezc innego, ale z inna dani bedzie ciezko xd dobrze, ze chociaz zostala jej peggy. ciekawe czy nadal bedzie ja wspierala po dzisiejszym dniu.
zalowala, ze ich relacja jest taka skomplikowana. musiala sie pogodzic z tym, ze anderson musi byc jej the one that got away, ale nie szlo jej to za dobrze. nigdy by sie nie spodziewala, ze tak sie od niego uzalezni.
przechodzily ja dreszcze gdy ja calowal. chciala zeby ta chwila trwala jak najdluzej, ale w koncu przyciagnela go do siebie i pocalowala. przez to ze teraz mogla regularniej uprawiac seks zrobila sie bardziej odwazna. chwycila jego dlon i przesunela wiadomo gdzie.

peggy stanie teraz po stronie chłodnej królowej lodu dani i będzie przekonywać ruby, że nie warto wchodzić w głębsze relacje z zielonymi chłopcami.
anderson nie uważal ich relacji za skomplikowaną. uważał, że dani wszystko komplikuje swoim wtrącaniem się, a ruby słuchaniem się jej. no ale nie zdawał sobie sprawy z tego, że jego uczucia do ruby też są bardziej zawiłe niż to na co pozornie wyglądało.
chętnie zajął się nią ręką i całował ją na przemian z lekkim odsuwaniem ust, zeby słuchać jej jęków rozkoszy, które jeszcze bardziej go podniecały. kiedy widział, że doprowadził ją już na skraj przyjemności to wyciągnął rękę, ale wsadził co innego xd

ech peggy!
ciekawe czy kiedykolwiek to zrozumie! ruby zaczynala powoli byc juz zmeczona tym, ze zachowywal sie jakby mu na niej zalezalo, a potem wylatywal z tekstami, ktore uswiadomialy ja, ze jednak tak nie jest. nie rozumiala jego zachowania, ale nie analizowala go. nie chciala sobie dopowiadac czegos czego moglo nie byc.
dala sie poniesc chwili, ale kiedy doszlo do finalu i miala czas by zlapac oddech zdala sobie sprawe z tego co sie stalo. szybko wstala z lozka i chwycila pierwsza lepsza koszulke, ktora okazala sie byc andersona. nie zwrocila uwagi na to, ze nie nalezala do niej. znowu zaczela panikowac i pospiesznie zbierac jego ciuchy. - to nie mialo miejsca - rzucila w niego spodniami.

szkoda, że go nie analizowała. może to ona by pierwsza zrozumiała, że anderson jednak czuje do niej coś więcej niż pokazuje. właśnie w tych jego nieświadomych tekstach i gestach należało upatrywać się jego prawdziwych intencji.
podniósł się leniwie obserwując jej krzątanie się.
- wyglądasz w tej koszulce jeszcze bardziej seksownie niż w szlafroku - rzucił beztrosko, pozostając ciągle w rozkosznym stanie po seksie. na koszulce pewnie był rick i morty albo coś takiego i ten widok dla niego był pociągający xd - tak jak zawsze. i know the drill - nie przejął się jej zmianą nastroju. tyle razy już to przerabiali! dlatego nie spieszył się do ubierania i uciekania.

bala sie, ze nawet jesli by cos odkryla to mogla sobie to wkrecac i wcale tak nie bylo. bylo jej wystarczajaco trudno z jej zauroczeniem. nie chciala sie zastanawiac jeszcze nad tym czy zachowanie andrsona faktycznie znaczy, ze cos czuje.
- mhm - uznala ze to stwierdzil tak dlatego, ze bluzka byla krotsza i gdyby sie schylila za mozno to byloby jej widac tylek. od razu by sie przebrala jakby zorientowala sie, ze ubrala cos z rickiem i mortym xd teraz miala wazniejsze sprawy na glowie! - wiem, ze ciebie to nie obchodzi, ale jestem w zwiazku - przypomniala mu, ze wlasnie zdradzila swojego chlopaka. chwycila go za ramie zeby go pociagnac i pospieszyc. - to byl ostatni raz, cos takiego juz nigdy nie moze miec miejsca - powiedziala powaznie.

no i będą się tak bujać do końca świata!
- okej - mruknął niezadowolony, ale nie był takim chamkiem, żeby jeszcze jej się narzucać skoro mówiła mu (po raz pięćset czterdziesty drugi), że nic między nimi nie może być. tak naprawdę podejrzewał, że słowa ruby jak zwykle miną się z jej czynami i wolał nie dyskutować o tym teraz, tylko wylądować w łóżku znowu za jakiś czas. na wycieczce na pewno zobaczy ją z arnoldem i poczuje się zazdrosny! może nawet uprzytomni sobie, że ruby naprawdę kogoś ma. póki co ubrał spodnie z ociąganiem i wyciągnął rękę w jej stronę - koszulka - przypomniał jej, że miała na sobie część jego garderoby, a jednocześnie zmuszał do rozbierania skoro ona go zmuszała do ubierania się xd - będę z tobą szczery. nie sądzę, abyś była szczęśliwa ze swoim chłopakiem - rzucił poważnym tonem.

na to wychodzilo!
ulzylo jej, ze sie nie stawial. nie mial po co skoro juz zrobili to co mieli zrobic. wszystko jeszcze bylo swieze, ale zaczynala miec wyrzuty sumienia. nie chciala myslec o tym jak okropnie bedzie sie czula przy arnoldzie. kiedy ten otwieral sie przed nia i juz planowal by poznala jego rodzine. anderson wzrokowiec musi zobaczyc na wlasne oczy zeby do niego dotarlo, ze ruby wcale nie zmyslala. - och - spojrzala na koszulke, ktora miala na sobie. chciala mu mowic zeby sie odwrocil, ale uznala, ze nie ma sensu skoro przed chwila i tak widzial ja w calej okazalosci. sciagnela ja z siebie i rzucila w niego. szybko jednak nalozyla inna zeby nie mogl sie zbyt dlugo napatrzec. - co ty mozesz o tym wiedziec - mruknela niezadowolona z tego, ze zwraca jej uwage.

anderson był gotowy zostać i spędzić razem czas, pójść na spacer czy wypić piwko. zawsze znajdowali coś do roboty! a ona teraz postrzegała go tylko jako maszynę do ruchania hehehe.
spodziewał się, że ruby nie będzie chciała ściągać tej koszulki przy nim, więc trochę ją prowokował + liczył na to, że zostawi sobie tę koszulkę, żeby o nim myśleć. ale z drugiej strony to była jedna z jego ulubionych koszulek, więc chciał ją odzyskać. zagapił się jak się przebierała i dopiero wtedy narzucił na siebie swój t-shirt.
- jakby nie patrzeć to ze mną właśnie się przespałaś - stwierdził dobitnie. był niezadowolony, że tak ukróciła ich miłe chwile i kazała mu się znowu wynosić. miał ciężkie życie z nią!

haha jasne! robila to co powinna zrobic juz dawno temu. czyli zmusic go do tego by sobie poszedl. jak byla zaspokojona to bylo latwiejsze xd
nie mogla zostawiac dowodow! co jakby dani rozpoznala koszulke? albo co gorsze, co jesli by ja kusilo by ja nosila? nie mogla sobie na to pozwolic. o tym, ze arnold by mogl ja znalezc nie pomyslala xd miala inne priorytety. - dzieki, anderson. jeszcze mi o tym przypominaj bo nie czuje sie z tym wystarczajaco zle - zdenerwowala sie. - arnold jest dla mnie dobry. potrzebuje kogos takiego w moim zyciu - dalej o nim mowila z nadzieja, ze to zniecheci andersona. - nie mozemy sie dluzej spotykac - oznajmila nagle. - to wszystko jest zbyt pokrecone - chwycila do i zaczela wyciagac z pokoju.

no tak, nie mogła oprzeć się przyciąganiu, ale kiedy już było po wszystkim to nie miała sentymentów i wyrzucała go na bruk.
ruby w ogóle nie przejmuje się arnoldem xd bardziej boi się wściekłości dani niż swojego chłopaka, którego właśnie zdradziła, ups.
- skoro arnold jest taaaaki cudowny - mówił sarkastycznie i zamachał rękoma robiąc przy tym głupią minę - to.... - zaciął się. - to okej. chcę, żebyś była szczęśliwa - zdobył się na chwilę szczerości i powiedział to już bez żadnych głupich min. - mam nadzieję, że wiesz co robisz - spojrzał jej w oczy takim głębokim spojrzeniem, że gdyby analizowała jego zachowania to mogłaby sobie bardzo dużo dopowiedzieć. - wiem gdzie są drzwi - dodał, więc nie musiała go wyciągać siłą. ubrał się i poszedł.