mateo

był ostrożnie entuzjastyczny xd polly się załamie jak mateo przestanie potrzebować jej pomocy i będzie musiała inny projekt znaleźć.
- wiesz, że cały czas chodzę na rehabilitacje - przypomniał jej - których dzisiaj nie mam, prawda? - spojrzał na nią pytająco, bo musiał wybadać dlaczego tu przyszła i czy zapomniał, że byli umówieni. - polly prawdziwa opiekunka chorego xd - z zizzi? - wyczytał na torbie. - możesz wejść - pozwolił jej skoro przyniosła jedzenie z fancy miejsca. przekuśtykał w głąb mieszkania, żeby podążyła za nim. mogła obserwować jak się porusza. wyglądał trochę jakby w każdej chwili mógł się przewrócić, ale dawał radę.

zrobi kasting I wybierze najbardziej potrzebujaca osobe. albo nawet kilka od razu. po co mialy sie marnowac okazje.
- wiem - pokiwala glowa. - nie ma, przechodzilam obok I pomyslalam zeby cie odwiedzic - wyjasnila cel swojej wizyty. nie przejmowala sie, ze mogl nie chcec zeby przychodzila. to nie byla opcja xd obserwowala go I byla gotowa w kazdej chwili rzucic sie mu pomoc. - bardzo dobrze ci idzie - pochwalila go.

mogłaby w końcu sobie uświadomić, że powinna tę energię wykorzystać na dbanie o samą siebie.
- bo wiedziałaś, że nigdzie nie wychodzę i zawsze jestem w domu? - mruknął niezadowolony. będzie musiał znaleźć sobie jakieś rozrywki skoro oprócz gii kolejnym zagrożeniem była polly - nie potrzebuję, żebyś mi mówiła, że dobrze mi idzie, bo umiem przejść pięć kroków - już się denerwował, bo czuł się jakby traktowała go protekcjonalnie. jeszcze nie wyleczył się z bycia gburem. tym bardziej, ze po tych paru krokach dotarł do kanapy, na którą padł. normalnie tyłkiem, żeby nie było xd poradził sobie xd

powinno jej sie cos stac ze stresu xd
- nie wiedzialam - odpowiedziala szybko I z przejeciem. sklamala, ale nie chciala zeby o tym wiedzial. - po prostu mialam po drodze. jesli by cie nie bylo to moj brat z checia by zjadl twoja porcje - wymyslila. - przepraszam, chcialam ci okazac wsparcie - zrobilo jej sie przykro, ze tak do niej mowil. przyszla tu zeby uciec od problemow, a tworzyl sie kolejny xd usiadla na drugim koncu kanapy I zaczela rozkladac jedzenie.

powinno, może wtedy sobie coś uświadomi!
- okej - mruknął - to miłe - dodał obrażonym tonem xd - ale nie potrzebuję łaski - oznajmił niemiło - następnym razem - dodał łagodniej. był teraz rozdarty między byciem gburem a byciem wdzięcznym, między chodzeniem a niemocą. trzeba będzie mieć do niego cierpliwość. - przepraszam, nie chciałem, żeby to tak zabrzmiało - westchnął. teraz to on skłamał, ale faktycznie nie chciał otwierać tego problemu skoro polly tylko chciała być miła - nie lubię jak ludzie patrzą na moją struggle - nie wiem jak to po polsku powiedzieć xd

gorzej jak nie xd
- rozumiem - a przynajmniej probowala xd zrobil jej przykrosc, ale nie wystarczajaca by ja zniechecic do tego zeby przestala go odwiedzac xd zjedli I dosc szybko sie zmyla. zrozumiala, ze dzisiaj gardzil jej towarzystwem xd

siedział na kanapie i przeglądał papiery z pudełka gii. wcześniej schowała je tak, że na wózku nie miał do nich dostępu, ale teraz udało mu się je znaleźć i zapoznawał się z jej dowodami jeszcze raz na chłodno.

pewnie na szafie je trzymała żeby nie dostał haha.
gia wróciła z pilatesu na co wskazywał jej sportowy strój i brak makijażu. musiała trzymać formę żeby nie określili jej mianem brzydkiej dziewczyny, najgorszy dramat xd
- w końcu zacząłeś czytać te książki które leżały miesiąc na stole? - wytknęła mu mówiąc o książkach od eve. nie zauważyła, że to papiery jakieś, jeszcze!

teraz wyciągnął kulę i strącił pudło z góry hehe.
- nie, ale kupiłem nowe jeśli chcesz pożyczyć - powiedział nieobecnym tonem, patrząc na jakieś wycinki z gazet i odpływając myślami gdzieś zupełnie indziej. gadanie o książkach przyszło mu automatycznie, tak jakby jakaś klapka w mózgu była za to odpowiedzialna. mogliby całą konwersację na ten temat przeprowadzić z mateo w innym świecie myślowym.

czyli siał chaos tymi kulami, tyle.
- przecież wiesz, że nie jestem fanką książek - przyznała otwarcie. wolała czasopisma xd choć przeczytała kilka książek w swoim życiu, biografię grace z monako i biblię na pewno xd - powiedziałeś, że cię to nie interesuje - zaniechała trochę 'dochodzenia' skoro mateo nie wyrażał zainteresowania. ale teraz przysiadła się obok i spojrzała na zebrane przez nią dowody.

robił więcej bałaganu niż jak jeździł wózkiem i obijał się o wszystko.
- nie zaszkodziłoby ci poszerzyc horyzonty - zasugerował, że jest głupia. mieszkała w mieszkaniu pełnym książek, mogła korzystać. podniósł wzrok kiedy się dosiadła i w końcu połączył w mózgu o czym rozmawiają - nie interesuje mnie to - stwierdził uparcie - ale nie dawało mi to spokoju - mruknął i odłożył część papierów z powrotem do pudełka.

bo wtedy miał bardziej ograniczony zasięg.
- poszerzam horyzonty poznając nowe dziewczyny w mojej grupie na pilatesie - skontrowała - wszystkie są większe ode mnie - odparła dumnie. miała przeświadczenie że zawsze musi wyglądać idealnie jak na kobietę bo inaczej nie będzie się nadawać do niego. dzięki papa! - więc dalej nie masz zamiaru nic z tym zrobić? - zapytała trochę z pretensją. liczyła na to, że skoro zainteresował się drugi raz to coś oznacza!

teraz mógł wejść na nowy poziom, dosłownie, hehehe.
- ostatnio przeczytana książka to zawsze dobry temat do small talku - upierał się przy swoim, chociaż nie wiedział po co się w ogóle starał skoro wiedział, że gia gada o czymś innym i na coś innego zwraca uwagę - niby co miałbym z tym zrobić? - odsunął pudełko od siebie, próbując odsunąć od siebie wszystkie wspomnienia i wiedzę, którą nabył poprzez zebrane przez gię dowody. niestety nie było łatwo się od tego odciąć, na co wskazywało ponowne zapoznanie się z tematem.

tak xd
- tak jak ostatnio wypity drink, czy też ostatnio zjedzone danie w restauracji - gia w swoim mniemaniu mogła ze wszystkiego zrobić small talk. poza tym była ładna, to on podchodzili do niej i zagadywali, a nie odwrotnie xd
- nie wiem, może spróbować poszukać sprawiedliwości dla brata? - wskazała na ich wspólne zdjęcie z okresu kiedy angelo (dalej mnie to imie bawi) żył, a mateo był we włoszech.

- na przykład w zizzi podczas naszego wspólnego wyjścia z winter? - sama się wkopała, więc teraz mógł jej wypomnieć jak go zostawiła ze swoją koleżanką. zerknął na zdjęcie ze swoich szczenięcych lat i szeroki uśmiech brata. od razu zakłuło go to w serce. imię angelo powinno wzbudzać melancholię ze względu na sytuację, a nie śmiech xd - angelo wiedział w co się pakuje słuchając ojca - wyrwał jej to zdjęcie. tak naprawdę oboje byli wierni tatkowi dopóki to wszystko się nie stało. mateo zawsze trzymał lekki dystans, ale śmierć brata tylko potwierdziła, że musi odciąć się od rodzinnych tradycji. - ja się nie mieszam w te sprawy. dlatego wyjechałem - powiedział z naciskiem.

- wspominałam, że wyjście jest odwołane, musieliście o tym zapomnieć - szukała wymówki, kiepskiej - a ja zapomniałam odwołać rezerwację, przypadkiem - dalej kiepsko jej szło, ale nawet nie próbowała ukrywać że zrobiła to specjalnie - po prostu uznałam, że oboje potrzebujecie trochę rozrywki - przyznała się w końcu i zabrała mu zdjęcie na które się wpatrywał. tęskniła za angelo i gość, z którym miała się teraz hajtać nie był nawet w dziesięciu procentach taki jak on - wiedział, ale za bycie wiernym zapłacił najwyższą cenę - zerknęła na niego - czy to, że nie zgadzałeś się z jego wyborami oznacza, że nie interesuje cię jego śmierć? - zapytała dobitnie.

- kiedy? jak przypominałaś mi rano o której godzinie mam się stawić? - wytykał jej dziury w kłamstwie. w to, że zapomniała odwołać rezerwację akurat byłby skłonny uwierzyć, ale zaraz wygadała swoje prawdziwe zamiary - nie musisz mi organizować rozrywek, potrafię je sobie sam zapewnić, dziękuję - powiedział dobitnie i niezadowolonym głosem. najpierw zaprowadziła go na orgię, a potem organizowała randki w ciemno. dziwnym trafem zawsze kończyło się to spotykaniem eve. popatrzył tęsknie na zdjęcie jak mu je zabrała. miał nadzieję, że jak będą zbierać papiery to gia nie zauwazy, że schowa je sobie do kieszeni. - czemu w tym grzebiesz? - odpowiedział pytaniem na pytanie. - już go pomścili - przypomniał jej jak jego rodzina rozprawiła się z wrogą rodziną podejrzaną o śmierć angelo.

- nie przypominam sobie tego, na pewno rozmawiałam z kimś innym przez telefon i przez przypadek zrozumiałeś, ze mówię do ciebie, bo ty nie rozmawiasz z nikim - wytknęła mu że się izoluje. nie widziała tu nigdy nikogo więc chętnie widywałaby winter! może to eve go po prostu śledziła, o tym nie pomyślał już xd
na pewno nie zauważy więc spokojnie mógłby rozparcelować pół pudła, żaden z gii detektyw choć nieźle jej szło! - bo to sprawa nie jest zakończona - pacnęła zdjęciem o stolik ze złości - to nie marcello go zabił - mówiła pewnie.

- nie mam potrzeby na okrągło nadawać jak ty - wytknął jej, że to ona cały czas gadała i zaburzała mu ciszę i spokój. miał nadzieję, że gia nigdy nie zaprosi winter, bo ich dwóch by tu nie zniósł. próbował nie wierzyć w to, że eve leciała tylko na jego kasę, a teraz wkręciłby sobie, że eve go jednak śledzi xd nie zauważyłaby zniknięcia zdjęcia, a probowała rozpracować mafijną śmierć, good luck! - nie masz dowodów! - zniecierpliwił się - masz tylko poszlaki, które równie dobrze mogą prowadzić do udowodnienia winy marcello - złapał jakieś dokumenty - to wygląda jak desperacka i nieuzasadniona próba znalezienia innego rozwiązania niż to, które jest oczywiste - postukał w dokument.

- gdybyś chociaż po części zaangażował się i słuchał co mówię to może nadawałabym dwa razy mniej i nie musiała się powtarzać - a przez powtarzanie miała na myśli to, że jak mówiła żeby zrobił jej drinka to musiała ze cztery razy powtórzyć zanim biedny mateo to zrobił xd może jest detektywem na poziomie rutkowskiego, nie oceniaj xd
- gdybyś mi pomógł to te poszlaki mogłyby się zamienić w twarde dowody - upierała się przy swoim - czy moją żałobę nazywasz desperacką i nieuzasadnioną? - oburzyła się. może to był jej sposób na pogodzenie sie ze wszystkim, znalezienie winnego!

- a gdybyś ty szanowała moją przestrzeń to nie przeszkadzałabyś mi i nie gadała kiedy ja potrzebuję spokoju i skupienia - to znaczy kiedy chciał się odizolować od niej i od świata. wiedział, że gia nie szanuje jego przestrzeni, na co wskazywały jej bibeloty rozsypane wszędzie po mieszkaniu. prędzej się pokłócą niż nawiążą współpracę. niedobrany duet jak z typowych seriali detektywistycznych. kaleka i lala xd - to nic nie da - upierał się. nie miał sił fizycznych ani psychicznych, aby zagłębiać się w śmierć swojego brata. - nie przekręcaj moich słów - wyprostował się, bo nie chciał naskakiwać na to w jaki sposób przeżywała żałobę. - ale, nie bierz tego do siebie, nie jesteś najodpowiedniejszą osobą do prowadzenia tej sprawy. jeśli coś było podejrzane w śmierci angelo to oni już to na pewno zbadali. a ty zaplątałaś w papierach opakowanie po ciastkach - pewnie chodziło o dane producenta - i notatkę z adresem w londynie - zamachał tymi "śmieciami".

- nie nazywaj spokojem i skupieniem tego jak gapisz się w ścianę przez godzinę - zarzuciła mu. wiedziała, że specjalnie się izoluje bo widziała, że zachowuje się jak chujek trochę xd chciała go rozruszać swoją gadką i rozweselić. kompletnie tego nie doceniał tylko burczał! takie duety o dziwo najczęściej rozwiązywały sprawy halo!
- dlaczego nie jestem najodpowiedniejszą osobą? - wzięła to jeszcze bardziej do siebie. brawo mateo! - dlatego, że twoim zdaniem jestem ładna, ale głupia? - wbiła w niego wzrok - nie będziesz pierwsza osobą, która mi to powie - zachęciła go specjalnie - 'gia jest taka śliczna, ale zajmuje się tylko tym jak ładnie wyglądać', 'gia ma piękny uśmiech, ale lepiej niech nie otwiera buzi' - zaczęła przytaczać czyjeś wypowiedzi - gia jako jedyna odkryła, że marcello nie było we włoszech kiedy zginął twój brat i to ona odkryła, że dziwnym trafem wasz kuzyn massimo po pięciu latach pojawił się w mieście i kręcił koło twojego brata przez ten cały czas ze swoją świtą - zdradzała kolejne fakty.

- nie wiesz co dzieje się w mojej głowie i nad czym filozofuję w takich momentach! - próbował jej wmówić, że myślał o ważnych sprawach, a nie użalał się nad sobą. gia zawsze była trochę too much dla niego, ale teraz kiedy był w swoim zdołowanym mindsecie to tym trudniej było mu z nią obcować i ich charaktery bardziej się zderzały. takie duety są najlepsze, wydawca od razu by kupił taką książkę xd dał jej się wygadać i nic nie mówił kiedy wyrzucała z siebie wszystkie "komplementy" zasłyszane na swój temat i które faktycznie potwierdzały to co mateo o niej myślał. tym bardziej jeśli znajdował w pudełku poszlaki, które nie były oczywiste i myślał, że to tylko pomyłki gii. nie doceniał jej tak jak wszyscy, więc zrobiło mu się głupio kiedy mu to wytknęła. - więc myślisz, że massimo miał z tym coś wspólnego? - spytał łagodniej, ale nie odniósł się do jej wcześniejszych słów, tak jakby ich nie wypowiedziała. tchórz xd

- może jeśli chciałbyś się kiedyś tym podzielić to zrobiłoby ci się lepiej - miała na myśli zwykłe wygadanie się oczywiście. była too much dla każdego prócz gabriela, ale tak na prawdę była troskliwa i wrażliwa pod tą przykrywką panny idealnej. wyrzucała z siebie wszystko bo w przeciwieństwie do mateo nie ukrywała aż tak bardzo swoich uczuć i nie gapiłaby się w ścianę użalając nad sobą. każdy myślał, że jest pusta w środku, ale nikt przynajmniej z ciekawości nie chciał zajrzeć do środka żeby upewnić się w swoim zdaniu, lame - wszystko na to wskazuje - zaczęła wysypywać notatki zapisane na serwetkach, jakieś wyciągu z kont bankowych, zdjęcia radarów policyjnych, zapisane paragony. to wszystko nie składało się w kupe, ale gia zaraz to uporządkowała jako tako - wydaje mi się, że zabił go ktoś z twojej rodziny - zdradziła swoje mroczne podejrzenia.

- jak przeczytasz któreś z moich książek to możemy o tym podyskutować - odbił to tak, żeby jednak nie mówić o swoich uczuciach i upierać się przy edukowaniu gii. mateo chyba dość łatwo oceniał ludzi, tak myślę po paru interakcjach, które miał na przestrzeni czasu. nawet mimo tego, że gia była w życiu jego i jego brata już od wielu lat, a teraz mieszkali razem, to nadal nie zauważył, że jest do czego się w niej dokopywać. jeszcze znajdzie się taki, który będzie chciał poznać wszystkie jej warstwy! obserwował ją jak układała te wszystkie rzeczy i wczytywał się w informacje, które zaczynały się składać w pewną całość, nawet jeśli jeszcze dziurawą. patrząc pod odpowiednim kątem nabierało to sensu. informacja o rodzinie sprawiła, że cały się spiął. - nie chcę tego wiedzieć, nie chcę się mieszać - chciał się odciąć od rodziny i nie chciał poznawać coraz mroczniejszych faktów na jej temat - ale to mi przypomina dziwną wiadomość, którą dostałem kilka miesięcy przed śmiercią angelo - jednak dał się wkręcić i już szukał w telefonie starego maila sprzed kilku lat.