psychiatryk

byl lunch wiec zajal miejsce dla siebie i tiffy. zwinal dodatkowy kartonik soku jablkowego zeby sie podzielic.

słodziak!
utknęła gdzieś z tyłu kolejki, więc dotarła do blake'a dopiero po chwili.
- cześć! nie widziałam cię cały poranek - usiadła obok. mieli różne terapie grupowe xd

- czesc - usmiechnal sie na jej widok. - chris wyciagnal mnie dzisiaj na przymusowy spacer - wytlumaczyl sie, ze to nie bylo z jego wlasnej woli xd - a ty co robilas? - zaczal mieszac w talerzu. zbrzydlo mu juz to jedzenie i musial sie przygotowac psychicznie, zeby je zjesc xd

- i jak było? - dopytywala martwiąc się o jego samopoczucie - robiliśmy jesienne dekoracje - wskazała na okna, które były wyklejone krzywymi liśćmi. czyli tiffy znowu wylądowała na zajęciach artystycznych, tylko tym razem bez blake'a. a przecież dla niego tu była, ups xd

- przewietrzylem sie - powiedzial z usmiechem probujac ukryc to, ze wcale nie podobaly my sie te spacery. wolalby siedziec w lozku i ogladac kreskowki. - ladnie wygladaja - spojrzal na dekoracje. dobrze, ze nie widywali sie rzadziej niz jakby zostala na wolnosci xd

- to dobrze? - zabrzmiało to pytająco, więc zaraz się poprawiła: - to dobrze - chciała przekazać trochę swojej siły jemu skoro wcześniej on to robił dla niej. - wolałam nasze prace z domu kultury - stwierdziła. hahaha byłby przypał jakby ich zupełnie rozdzielili.

- dobrze - zgodzil sie z nia, ale chrisowi pewnie marudzil zeby go nie zmuszal do chodzenia na spacery. ta strategia nie dzialala wiec chyba bedzie musial przed wszystkimi udawac, ze sie dobrze czuje. - niedlugo bedziemy mogli tam wrocic - staral sie myslec pozytywnie.

czyli nadal nie przyznawał się tiffy co czuje tak naprawdę. pewnie udawał, że jest lepiej, żeby się nie martwiła i żeby się wypisała. odwrotność tego co chciała osiągnąć swoim pobytem xd
- tak myślisz? - ożywiła się kiedy o tym wspomniał. - czy to znaczy, że już niedługo będziesz gotowy? - nie pytała wprost 'czy się dobrze czujesz', bo psychiatra też nauczył ją, żeby tak nie robić. ciekawe czy poświęcała swoje sesje z psychiatrą na gadanie o sobie czy blake'u xddd

raz sie jej pozalil i wyladowala tutaj xd docenial jej pomoc, ale nie chcial zeby byla tutaj przez niego. spedzila tu juz wystarczajaco duzo czasu. jemu nie polepszy sie szybko.
- mam taka nadzieje - usmiechnal sie. nie chcial nic obiecywac, ale staral sie. zreszta zyl z depresja juz przez dlugi czas wiec byl przyzwyczajony. nie mial nadziei na to, ze jego stan mentalny sie poprawi wiec byl gotowy wrocic do normalnego zycia w kazdym momencie. haha moze dlatego ja zatrzymali na tyle jesli gadala o blake'u zamiast probowac przerobic swoje problemy xd

hahaha była jak pranki winstona, too small albo too big, nie było nic pomiędzy xd
- och! - wydobyła z siebie - bardzo mnie to cieszy - uśmiechnęła się szczerze. - bo wiesz... właściwie to chyba to już czas na to, żebym stąd wyszła... to nie przez ciebie, tylko przeze mnie - dłubała w jedzeniu i mówiła jakby z nim zrywała - już zaczynają się zajęcia i powinnam wrócić na studia, miałam rok przerwy - tłumaczyła się jakby czuła się winna, ze ma życie, do którego powinna wracać. myślała, że dobrze się czuje i że dzięki rozmowom z psychiatrami może lepiej zrozumieć blake'a, a oni ją trzymali, bo uważali, że się zamknęła w sobie i żyła w zaprzeczeniu co do swoich problemów xd

haha tak xd
- och - powtorzyl po niej. wymsknelo mu sie. chcial zeby wyszla, ale nie wiedzial, ze bedzie sie czul troche zawiedziony. milo bylo tu z nia posiedziec mimo wszystko xd - to dobry pomysl, nie powinnas omijac zajec - dodal szybko zeby nie poczula sie zle z tym, ze chce odejsc. - twoje kolezanki na pewno sie uciesza - usmiechnal sie. - a ja bede czekal az bedziesz mi mogla wszystko opowiedziec - zachecal ja.

- aleee... chciałabym ci o tym opowiadać w kawiarni - przekrzywiła głowę i przyglądała mu się. nie rozumiała jak długo będzie się użerać z tym co go gniecie i że tak naprawdę nigdy z tego nie wyjdzie. miała nadzieję, że naprawdę czuje się lepiej i że wkrótce też dołączy do prawdziwego świata. - bo jeśli nie to nie chcę cię zostawiać - wyznała niepewnie. nie rozumiała dlaczego tak jest, ale czuła, że musi/chce być przy nim!

- na pewno niedlugo bedziesz miala do tego okazje - zapewnil ja. uwazal, ze dobrze robi znowu nie mowiac jej calej prawdy. robil to dla jej dobra. pomagala mu swoja obecnoscia, ale nie chcial zeby zycie ja omijalo przez niego. - ciesze sie, ze tu jestes. ale jesli wyjdziesz to bede mial wieksza motywacje zeby sie starac zebym mogl cie zobaczyc - posunal dlon w jej strone, ale nie dotknal jej.

- obiecujesz? - popatrzyła na niego z nadzieją. jak zrobią pinky swear to nie będzie mógł się wywinąć i nieważne jak beznadziejnie będzie się czuł, będzie musiał się pojawić w tej kawiarni. uśmiechnęła się po jego słowach. był jej motywacją, aww. nie wiem tylko jak by zareagowała na to, że nie mówi jej całej prawdy. w aktualnym momencie to lepiej, że nie wiedziała, że wcale nie czuje takiej poprawy jak ona by tego od niego oczekiwała. za wysokie oczekiwania ups. - nie możesz się do niczego zmuszać - położyła dłoń na jego jakby to było naturalne. dla niej chyba było.

- obiecuje - powiedzial to glownie dlatego, ze chciala to uslyszec. nie przemyslal, ze bedzie musial sie naprawde bardzo starac skoro zlozyl obietnice xd moze mu to cos da.
postawila go w dziwnej sytuacji. nie chcial zeby siedziala tu dluzej przez niego wiec nie czul, ze moze byc z nia do konca szczery. co ogolnie trudno mu przychodzilo. ostatnio jak udawal, ze bylo dobrze to przez jakis czas dzialalo. - chce zeby mi sie polepszylo - chwycil jej dlon pewniej skoro nie przeszkadzal jej ten dotyk.

wkopał się, teraz się nie wywinie. no chyba że będzie miał bardzo dobry powód jak wyląduje na innym świecie xd tiffy byłoby przykro, że tak bardzo nie chciał się z nią spotkać xd
nie rozumiała, że postawiła go w dziwnej sytuacji. myślała, że naprawdę jest wśród specjalistów, którzy mu pomagają, chociaż faktycznie poznała tu wiele osób zamkniętych już na zawsze. uważała, że w porównaniu z nimi z blake'm jest wszystko ok xd 
popatrzyła na ich dłonie. kiedyś bała się dotyku, ale teraz dłoń blake'a była znajoma i przyjemna.
- co mogę zrobić, żeby się polepszyło? - spytała podnosząc wzrok. naprawdę chciała pomóc. jeśli nie będzie przy nim w psychiatryku to będzie czuła się bezczynnie.

haha tiffy nawet jego unalive by wziela personalnie xd
skoro myslala, ze z blakiem jest ok to pobyt tutaj chyba nie byl najlepszym pomyslem xd chociaz jak widzial swirow, ktorzy juz stad nie wyjda to czasami go motywowalo zeby chodzic na zajecia. - mozesz cieszyc sie zyciem na zewnatrz zebym sie stesknil i zaczal ci zazdroscic - zasmial sie.

to by było bardzo personalne. jak plaskacz xd
za dużo widziała xd była świruską tak jak pozostali to nie rozróżniała już z kim jest ok xd
- powinniśmy zaplanować co będziemy robić jak wyjdziesz - wymyśliła - żeby cię zmotywować - wyjaśniła. oby nie skończyło się jak w stranger things kiedy para się na coś umawia xd

ups xd
- to dobry pomysl - pochwalil ja. spodobalo mu sie nawet bo moze bedzie mial faktycznie wiecej motywacji. blake zaginie w upside down, a tiffy bedzie miala do niego zal, ze ja zostawil xd wymyslili kilka zajec, a potem skonczyl sie lunch i musieli sie rozejsc w swoje strony.

zachęcona tą rozmową i motywacją blake'a poszła się od razu wypisać, ale powiedzieli jej, że nie mogą jej wypuścić, bo jeszcze nie jest przystosowana do prawdziwego świata i jednak musiała jeszcze zostać ups xd

czekał aż rafe go odbierze z terapii bo najwyraźniej na takową teraz chodził. ale tak na prawdę na sesjach przesiadywał nic nie mówiąc!

potrzebowała jeszcze donieść jakieś zaświadczenie na studia, więc przyszła tu i zobaczyła sama.
- hej? - zdziwiła się na jego widok. - najlepsze miejsce spotkań - zażartowała niezręcznie, bo chciała rozładować atmosferę.

głównie zieloni tu przychodzili xd
siedział ze wzrokiem wbitym w podłogę, ale poznał znajomy, ciepły głos - hej - przywitał się z trochę wymuszonym uśmieszkiem - chyba tak, skoro ciebie spotkałem - zaśmiał się krótko, ale faktycznie było czuć niezręczność w powietrzu - też przyszłaś do doktora stinsona? - dopytał. może ten doktor był popularny!

miejscówka dobra jak każda xd
- tak - potwierdziła. popularny, bo w st. albans było za mało psychiatrów jak na fakt, że wszyscy mieszkańcy wymagali opieki psychiatrycznej - ale tylko na chwilę, nie będę go zatrzymywać - dodała jeszcze, bo samuel wyglądał jakby dopiero czekał na swoją wizytę. widziała, że sama coś gniecie, ale nie chciała dopytywać i być nachalna jak w przypadku blake'a, bo to backfired.

nie tak dobra jak miejsca dramek xd
nikt się nie spodziewał, że w takiej mieścinie będzie tyle osób wymagających psychiatrycznej pomocy xd
- byłem jego ostatnim pacjentem więc w zasadzie jeśli coś chcesz to teraz jest dobry moment - wskazał na drzwi. sama gniotło wiele rzeczy faktycznie i możliwe że był w tym momencie nawet w gorszym stanie niż tiffy? zerknął na nią, ale zestresowało go to więc wbił wzrok w podłogę.