#4 |alex|

First topic message reminder :

no więc przyszli do niego. a na razie mieszkał sam! ależ fajna sprawa. Weszli a lily ściągnęła trochę mokrych rzeczy i wskoczyła na łóżko. miękkie i fajne. Zaraz rozebrała się do bielizny i rozłożyła ubrania na kaloryferze po czym wskoczyła pod kołderkę.
- no to co z tą czekoladą? - zapytała z rozbawieniem.

Mi się nie chce drugi raz xd. Zresztą chyba już gadałyśmy nawet o tym. Nie mogę przeżyć, że się effy i cała reszta skończyli ;c
- O co chodzi, Lily? - zmarszczył brwi. Nie rozumiał dlaczego nagle tak zmienił się jej humor. Usiadł na krawędzi łóżka.

No tak! Ja tego też ;x 3 generacja nie jest taka spoko.
- O co chodzi?! O wszystko Robert chodzi! jestem zagubiona jak małe dziecko w tej chwili! Zawsze po spotkaniu z tobą przez dlugi czas nie myślę o niczym innym bo nie jestem w stanie! Minnie truje mi dupę, że jestem idiotką a reszta nie może się ze mną dogadać. - jęknęła osuwając się pod ścianą i schowała twarz w dłoniach. Miała serdecznie dość wszystkiego.

Milczał, słuchając tego co mówi. Dobre miał przeczucie! Co go nie cieszyło, bo teraz zbierało się na poważną rozmowę, których nie lubił. Dość długo siedział tak i gapił się na nią.
- Obiecaj mi więc coś - powiedział w końcu.

- Po co, Robert? Powiedz mi tylko po co a obiecam ci wszystko! Do tej pory moje obietnice bardzo szybko się zrywały przez moją głupotę. Jaki jest sens tego wszystkiego? - zapytała spoglądając na niego ze smutnym wzrokiem, który podniosla.

- Więc postaraj się, żeby dotrzymać tych obietnic! To nie jest aż takie trudne - jęknął. Było mu trochę smutno, że to wszystko takie skomplikowane jest. Chciałby żeby wszystko było chociażby tak jak przed ich pocałunkiem.

Westchnęła ciężko i pokręciła głową.
- Staram się. - powiedziała cicho i otarła jakąś pojedynczą łezkę z policzka. - Nic mi nie wychodzi, wszyscy doskonale to wiedzą. Nie wiem czy ktokolwiek jest w stanie to zmienić. I jakakolwiek sytuacja. - mruknęła cicho. Było jej ogromnie przykro. Też przecież chciała by było wszystko super!

- To postaraj się mocniej - westchnął. Też popełniał błędy, ale miał wrażenie, że Lily radzi sobie z tym gorzej niż ktokolwiek. I wierzył, że jak będzie chciała i postara się mocniej, to wszystko będzie okej.

Lily sobie przecież nie radzi. I każdy to wie. Ja myślę, że to depresja głęboko ukryta po tych wszystkich wydarzeniach. Dlatego jest taką egoistką i dlatego wszystko bierze do siebie. Dlatego też często się obraża i chce by ludzie ją kochali teraz, bo bała się, że zostanie sama! A nie ułatwiała tego swoim zachowaniem, więc tak czy siak czeka ją samotność. Tak przynajmniej teraz sobie myślała.
- Nie wiem co mam robić. - wyznała cichuteńko i oparła czoło o kolana. Czuła się paskudnie.

Raniła Roberta takim zachowanie, bo chciał żeby było dobrze i żeby ona w to też wierzyła! Bo jak tak dalej pójdzie, to żeczywiście skończy jako stara panna ze stadem kotów w mieszkaniu. Podszedł do nie i chwycił jej podbródek, obracając jej głowę tak żeby patrzyła na niego.
- Postaraj się i uwierz, że będzie dobrze. Skoro nawet ja w to wierzę, to dlaczego i ty nie miałabyś spróbować? - spojrzał jej w oczy.

A siebie nie? Przede wszystkim raniła siebie! Jasne, że nie chciała być starą panną, bo miała już pomysł jak nazwać dzieci, i jak będzie je ubierać i co mówić, żeby jadły i były grzeczne. Miała wszystko idealnie zaplanowane, ale ciągle coś stawało jej na przeszkodzie i raniło ją bardziej. A ona stawała się coraz gorsza.
- Boję się tego. - powiedziała cicho również patrząc w jego oczy. I mówiła szczerze. Bała się że go skrzywdzi bardziej! Albo siebie.

Jak będzie się tak zachowywać, to skońcy się tym, że imionami dla dzieci nazwie swoje koty właśnie i to je będzie ubierać i karmić. I krzyczeć na nie. Biedna lily, kiepska przyszłość ją czeka.
- Nie bój się - powiedział, a właściwie to bardziej jej rozkazał.

Prawda, że kiepska? No ale co zrobić. Kobiet na świecie jest wiecej niż mężczyzn więc niektóre po prostu muszą zostać starymi pannami potoczonymi kotami jak Wioletta Villas na przykład.....
- Co to zmieni, robert? Nawet jeśli nie będę się bała. - wymruczała obojętnie. Nie widziała żadnych szans na nic dobrego w swoim marnym życiu. Pewnie teraz jeszcze większą miała deprechę. Jak rów marsjański czy coś w ten deseń! A to feler, westchnął seler!

I to jeszcze jak. No z tym, że wioletta miała psy, nie? No a lilka chyba bardziej za kotami jest? No nie ważne. Ważne jest to, że skończy sama jak palec!
- Lily, nie mam już na to siły, skoro ty ciągle widzisz to wszystko w ciemnych barwach - westchnął i poszedł sobie usiąść.

W sumie nie wiem. lily będzie na pewno stać na całe Zoo więc co za różnica! o w sumie żadna! Będzie miała żyrafy i niedźwiadki polarne w osobnych pokojach. No i pandzie na pewno xdddddd Ale to żeby płakać nad swoim marnym losem.
- Super. - mruknęła i wstała. - Nie wiem co mam robić! Nie mam zielonego pojęcia co powinnam mówić i robić i mam tego serdecznie dość! A ty wcale nie pomagasz. - mruknęła i wycelowała w niego swoim zgrabnym paluszkiem.

No i już ci miałam przypominać o tych pandziach! xd Bo oczywiście nie mogła o nich zapomnieć. A ona chyba w ogóle kiedyś panterę chciała czy coś podobnego? xd No nie ważne. Robert pewnie odwiedzałby ją z powodu tych pand.
- Nie zwalaj teraz na mnie winy. Próbowałem pomóc, ale mam czasem wrażenie, że ty tej pomocy nie chcesz - zmarszczył czoło.

Coś ty. Nie odwiedzałby jej bo byłaby za grubymi i wysokimi murami zamknięta na milion spustów chyba, że byłby dostawcą pizzy, która stałaby się jej jedynym pożywieniem. Może chciała ja nie pamiętam wszystkich jej zachcianek. ;c
- To wcale nie była pomoc. - powiedziała z wyrzutem. - Mogłeś jasno wszystko określić. A ja od początku jestem w cholernej niewiedzy! Cudownie, że pieprzymy się przy każdym prawie spotkaniu, ale to nic nie zmienia! Kompletnie nic. - warknęła.

Włamałby się specjalnie, żeby popatrzeć na pandy. Albo by właśnie tym dostawcą pizzy dostał i najpierw zażądałby wizyty u zwierząt, a potem dałby jej jedzenie. Przeczesał dłonią włosy. Nawet wstał ze zdenerwowania.
- Więc zejdźmy się! Wróć do mnie, niech wszystko będzie tak jak dawniej - spojrzał na nią.

No to superaśnie musiałby być wysportowany! W sumie pasuje na chlopaczka od dostaw pizzy. Ja nie wiem jaki dzisiaj u mnie był bo widziałam tylko czapkę przez okno xd
- Jak dawniej? - od razu stała się potulna jak baranek a w oczach miała łzy. - Nie wiem czy da się jak dawniej Robert. Wszystko bylo inaczej, ja byłam... mądrzejsza. Ja.... - jęknęła i zamknęła się w łazience bo nie wytrzymała tego napięcia i patrzenia się na niego! Tam się rozpłakała na pewno opierając się u umywalkę czy coś.

Poćwiczyłby trochę i dałby radę! A może zostanie jakimś sporowcem i będzie jeździł na olimpiady. Kto wie. Ja ogólnie pizzy dawno nie zamawiałam. A zjadłabym sobie xd
- Lily.. - mruknął i przetarł dłonią twarz. nie umiał w ogóle z nią rozmowiać o takich sprawach, przykre. Po chwili wszedł za nią do łazienki, a jak się zamknęła to wyważył drzwi xd. Podszedł do niej i ją przytulił.

Nie zamknęła się bo nie była na tyle mądra. A gdyby to zrobiła to jak widać i tak by nic nie dało, bo robcio jest mądrzejszy i musiałby płacić za drzwi. W sumie takie poważne rozmowy nigdy nie szły im za dobrze,b o zawsze najpierw się kłócili i na koniec godzili dopiero, ale i tak wszystko szło po ich myśli. Kiedy ją przytulił wtuliła się w niego i zadrżała.
- Przepraszam. - wyszeptała wtulona w jego seksi ciałko.

Powiedziałby, że przez przypadek wypadły, bo miały słabe zawiasy xd. Ale i tak pewnie nie wymigałby się od zapłacenia. No cóż. W ogóle pies na mnie śpi i jest mi nie wygodnie xd
- nie szkodzi - szepnął i usiadł sobie obok niej, dalej ją do siebie tuląc. Tak było mu wygodniej.

to mnie mama kopie xd i kręgosłup mnie tak boli! Nie chciała już nic mówić bo swoim gadaniem na pewno po raz kolejny wszystko by zepsuła. A już nie chciała. Wcale nie uważała, że nie szkodzi. Wręcz przeciwnie. Gdyby miala na tyle odwagi ukamienowała by samą siebie. Westchnęła jedynie cicho.
- Chcę wrócić pod kołdrę. - bo pewnie miała gęsią skórkę od zimna już, więc wstała chwyciła go za rękę i pomaszerowali pod kołderkę, gdzie było znacznie cieplej.

a mi jest zimno, bo już sobie poszła. tak przynajmniej mnie krzała swoim cielskiem, a teraz został mi skrawek koca, bo brat całym się opatulił xd
On też już nie chciał się odzywać, bo znowu pewnie by się o coś pokłócili, a na to w ogóle nie miał ochoty ani siły. Pomógł jej nawet wstać i przytulił ją mocno, kiedy już leżeli w ciepłym łóżku.

to ja nie mam kocyka ani nic, ale jest tak gorąco dziś, ze chodziłabym w majtkach i staniku po domu! Ale niestety nie mieszkam sama. Chociaż w sumie bym sama nie wytrzymała, ale to inna sprawa. A mi pies pewnie grzeje łózio już xd Pociągnęła nosem kiedy już leżeli i się do niego przytulała w łóżku.
- Jasne, że chciałabym znów z tobą być. - powiedziała cicho po dłuższej ciszy. Musiała sobie przemyśleć całą tą ostrą wymianę zdań.

a u mnie jest tak zimno, że najchętniej ubrałabym kurtkę xd. moja mi łóżka niestety nie ugrzeje, bo zawsze dopiero nad ranem do mnie przychodzi i się na mnie tak uwali, że ledwo co się ruszam. i to mnie czasem denerwuje strasznie, bo nie mogę nawet kołdry spod niej zabrać.
- więc bądź - odpowiedział, tuląc ją cały czas do siebie,