panorama miasteczka

żadna część tej historii by mu się nie spodobała. i zastanawiam się po której części obraziłby się śmiertelnie i na bree i na allie ;x
wszystkie moje postaci muszą uczyć twoje życia, ech. kiedy jakaś twoja postać nauczy moją co? ;x
oczywiście, że było słodko i cudownie. alfons o to zadbał. może i niezbyt podobał mu się taki pomysł spędzania czasu, ale skoro bree tego chciała to angażował się w to stuprocentowo - ja ciebie też - odparł dając jej słodkiego buziaczka. chyba pierwszy raz w życiu powiedział jej że ją kocha xd

nawet nie wysłuchałby tej historii do końca, bo już po pierwszym zdaniu by się obraził!
wendy nauczy życia ralfiego na przykład. daniel też uczy ralfiego. widzisz. wszystkie moje postacie uczą życia ralfiego.
awwwww, pierwszy raz jej powiedział! bridget chyba nawet nie zauważyła, że nigdy tego nie powiedział, bo zawsze i tak gadała naokoło, że alfons ją kocha. no dobra, może jednak zauważyła, że nigdy tego nie mówił, ale uważała go za mężczyznę "silnego i milczącego".
to wyznanie sprawiło, że puszczanie lampionów stało się nagle milion razy bardziej romantyczne.
- wiesz, że powiedziałeś mi to pierwszy raz? - spojrzała mu w oczka.

ralfie nie potrzebuje żeby go życia uczono ;x niech finn nauczy faye jeszcze xd z tym będzie gorzej!
bo alfons nigdy nie odczuwał potrzeby żeby to mówić, teraz jak widać coś się jednak zmieniło skoro chciał to powiedzieć. może ta cala rozłąka z bree i ten areszt domowy tak na niego podziałały co? bardzo możliwe - teraz już cały czas będę ci to mówił - sprawił że ta chwila była jeszcze bardziej romantyczna. zaraz zjawią się tutaj jednorożce rzygające tęczą mówię ci ;x

to za trudne! niech się sama nauczy jak taka mądra!
alfons pewnie uwazał, że nie musi jej tego mówić, skoro sama sobie to wmawia cały czas.
- to powiedz jeszcze raz. - poprosiła słodko. wszystkie nasze gry dzisiaj takie romantyczne ;x

gardzisz, ech! ona potrzebuje mentora! xd
- kocham cię - powtórzył a z tyłka wyskoczyły mu fajerwerki. dobra nie wyskoczyły wcale, było uroczo. pewnie tam w trawie się kochali potem he he.

puścili jeszcze milion lampionów i robiła im zdjęcia jak się całowali ;x

siedział tu sobie i w ciszy i spokoju przygrywał na gitarze, nucił coś pod nosem i co chwilę przerywał i zapisywał na milionie karteluszek i po nich mazał i grał w kółko to samo, ale w inny sposób... tak. pisał piosenkę.

skye wyszła sobie na spacer, ale wtedy zobaczyła na swojej drodze jego! no chłop jak marzenie, i tak ślicznie grał na gitarze... więc usiadła sobie gdzieś pod drzewkiem i dyskretnie wsłuchiwała się w dźwięki muzyki, mniej dyskretnie się w niego wgapiając.

skye jaka stalkerka... i pomyśleć, że to kiedyś webb był stalkerem na jej miarę. niestety to nie ten webb, więc brooklyn w ogóle nie zwrócił na nią uwagę. nie zwracał uwagi na cały świat, był całkowicie skupiony na muzyce. coś mu nie pasowało i nie mógł tego zgrać, więc się w końcu wkurzył i rozrzucił kartki naokoło.

skye w tym momencie od razu podleciała bliżej. - nienienienienienie.... - jęczała zbierając te kartki. - dlaczego ty to robisz! to było genialne! - mruknęła zawiedziona i zaraz wręczyła mu te kartki z powrotem. - graj dalej. - poprosiła.

spojrzał na nieznajomą jak na idiotkę, kiedy zaczęła zbierać jego kartki. skupił się na rzucaniu kamykami w stronę miasteczka, chociaż oczywiście nie mogły one dolecieć i spowodować jakiejś apokalipsy.
- nie znasz się na muzyce, jeśli tak twierdzisz. - skomentował, nawet nie patrząc na te kartki, tylko odkładając je na bok.

mógł na nią patrzeć jak na idiotkę ale to nie zmieniało faktu, że skye była bardzo niepocieszona, że przestał grać.
- może i się nie znam, ale wiem co mi się podoba. - mruknęła urażona bo co jej będzie mówił, że się na muzyce nie zna, co z tego! jak jej się coś podoba to o tym wie i wszystkim innym też na pewno się spodoba xd

ważniejsze było, żeby grał, a nie, żeby nie uważał jej za idiotkę.
- ludziom się podoba każdy szajs, który im wciskają. - stwierdził od razu. był bardzo krytycznie nastawiony do swojej muzyki najwyraźniej. a przynajmniej do tej jednej piosenki, w której nie pasowało mu jedno przejście i od razu twierdził, że całość nadaje się do śmietnika.

tak właśnie było. chociaż z drugiej strony to też wolałaby jednak żeby nie uważał jej za idiotkę, skoro miał być jej mężem, i to chyba najlepszym z dotychczasowych bo grał na gitarze! w końcu nie wiedziała, że finn też gra to spadł niestety w rankingu.
- to zagraj coś innego... - poprosiła i zrobiła słodkie oczka, bo lubiła słuchać dźwięków muzyki. były tak spokojne i urocze jak ona. no chyba, że to gitara elektryczna to już kompletnie jej nie przypominało.

ciekawe co by zrobiła, gdyby wyszło na jaw, że finn gra na gitarze. on przynajmniej był miły, nie to co brooklyn! no ale brooklyn grał w zespole i pisał piosenki, więc to bardziej ambitne od śpiewania szant przy ognisku.
- gramy koncert w przyszły piątek w hard rock cafe, możesz przyjść. - zniszczył jej marzenia o prywatnym koncercie. - przyprowadź koleżanki. - pewnie chciał załatwić kumplom z kapeli groupies, bo zawsze o nich marudzili. skylar wyglądała na taką.

to już bardziej skomplikowana sprawa. musiałaby długo nad tym myśleć pewnie.
- nie chce iść na koncert, chcę żebyś grał tu. - pokazała trawkę zaraz obok miejsca w którym siedział. mówiła to tak obrażonym tonem jakby co najmniej byli super ziomkami ;x no ale relacje damsko męskie przecież łatwe nie były i skye czasem tego wszystkiego nie ogarniała.

nie mogłaby się zdecydować, a oni i tak mieliby ją gdzieś ;o smutne.
- skoro nie chcesz przyjść na koncert, to znaczy, że wcale nie podobało ci się tak jak mówiłaś. - stwierdził zaraz. on chciał doprowadzić do wybicia się zespołu, a nie grać na polanie dla przypadkowych dziewczyn. w tej sposób nie wypełnią sali koncertowej i nie nagrają płyty.

- jesteś beznadziejny. - obraziła się, że nie chce dla niej grać i sobie poszła

jej słowa upewniły go w przekonaniu, że piosenka jest do dupy, więc zabrał się za wymyślanie innej.

przyszli sobie popatrzeć na panoramę miasta, skoro tak bardzo nie lubisz grać w domu pfff. siedzieli sobie na kocyku i popijali sok pomarańczowy.

jak ty czytasz szpiegu ty.
john przyniósł kocyk i kanapki i soczek i było słodko. siedzieli i patrzyli na świecące się domy i ulice - z daleka wszystko wygląda piękniej - powiedział wgapiajac sie w panorame.

jak już wiesz mam dobrą pamięć, to akurat to mi wpadło w oko xd
oparła głowę o jego ramię i przyglądała się migoczącym światłom. wzięła drugi kocyk pod którym się schowali i było im ciepło - johnny, myślisz, że wszystko się ułoży? i że już wszystko będzie dobrze? - zapytała od niechcenia.

akurat, jasne xd
spojrzał na nią lekko zdziwiony bo raczej nie spodziewał się takiego pytania - dlaczego pytasz o to? - zamrugał oczyskami - oczywiście, że będzie - pokiwał głową - należy się nam szczęśliwe zakończenie - dał jej buziaka w policzek.

tak, a przy okazji lubię szpiegować. i mieć wszystko pod kontrolą xd
przytuliła się do niego i objęła go w pasie łapkami - szczęśliwe zakończenie istnieje tylko w bajkach. mnie wystarczy to, żeby wszystko było dobrze. żebyśmy my byli razem już zawsze, żeby wszyscy przestali płakać, żeby piper była szczęśliwa. chciałam wam jakoś podziękować i zabrać was na wycieczkę ale lekarz mi nie pozwolił - zrobiła smutną minkę - zabierzesz mnie gdzieś w fajne miejsce? - zapytała robiąc słodkie oczyska.

meh.
- dla nas istnieje - wyjaśnił zaraz zakładając kosmyki jej włosów za ucho - przecież wszystko już jest dobrze. piper jest szczęśliwa, my jesteśmy razem, wszystko co najważniejsze ułożyło się - tłumaczył - jasne - pstryknął ją w nosek - ale tylko jak lekarz pozwoli - zaznaczył od razu - gdzie chciałabyś pojechać? - zapytał zaraz.