Panorama miasteczka

Nie wiem jak się tutaj znalazł! Pewnie ciągle nie mógł się przyzwyczaić do obecnej sytuacji, biedak! Zapewne miał gitarę, siedział na ławce i coś nostalgicznie brzdąkał. Musiał się zastanowić co powie Lei, pewnie była na niego cholernie zła! I musiał się zastanowić co zrobić. A na dodatek teraz jeszcze rozkręci się wszystko z Madison, ale będzie uroczo!

Tym bardziej nie wiem jak ona się mogła tu znaleźć, ale lubiła dużo chodzić, a kiedy miała słuchawki w uszach to mogła dojść naprawdę daleko. I tak się znalazła tutaj. Nie trudno było zauważyć Brendona, który był jedyną żywą istotą na tym wzgórzu, jakby nie było. Na początku Mad się zastanawiała skąd zna tą twarz, a wtedy ją olśniło. Gapił się na nią jakiś czas temu w kawiarni. Wyciągnęła słuchawki, wyłączyła odtwarzacz i bez słowa usiadła obok niego na ławce by nie przeszkadzać mu w grze. A jaka jest sytuacja z Leą? xd

Sytuacja z Leą jest taka, że z nią spał przez jakiś czas i wgl się kumplowali dobrze, a on potem z jej kuzynką zaczął się spotykać, która ma szesnaście lat, hahahaha! xd I to wyszło na jaw, bo on nie wiedział, że Ruby to jej kuzynka. ;cc Pewnie nie zauważył ją tak się wczuł w granie. Może nawet coś podśpiewywał sobie! Musiało to wyglądać śmiesznie. Ale Madisonka się na niego gapiła, bo był taki piękny dlatego też poczuł ten wzrok i zwrócił głowę w stronę jej twarzy. - Cześć. - Mruknął z uśmiechem i momentalnie odłożył gitarę na bok.

Hahahah, przykra sprawa xddd No, powiedzmy, że się na niego gapiła. Lubiła chłopców grających na gitarze, bo oni zawsze się w to tak wczuwali. Bradziu też miał takie skupienie wymalowane na twarzy dopóki nie skończył grać. -Cześć. -odpowiedziała i lekko się uśmiechnęła. -Jak miło, że mnie zapamiętałeś. Bo z zapamiętaniem ciebie nie miałam żadnego problemu jak powiedziałeś kim jesteś, wiesz no. -oznajmiła entuzjastycznie. Trochę przerysowała, bo przecież nie skojarzyła od razu,że jest wokaslitą Bloody Frogs! Ale mogłoby mu się przykro zrobić, więc wolała skłamać.

Przeczesał dłonią swoje rozwiane włosy! Nawet na taki mróz nie nosił czapki. Głupek! Na pewno będzie chory! A potem znów zerknął na dziewczynę. Fajnie, że siedziała tak blisko to mógł się jej przyjrzeć dokładniej, bo ostatnio nie miał takiej okazji. - Oczywiście, że cię zapamiętałem Madison. - Mruknął jej imię nawet, żeby nie miała wątpliwości iż ją pamięta! - Jak się masz? - Zapytał od razu. Od ich ostatniego spotkania trochę minęło, więc mogło się coś u niej zmienić!

Głupek, głupek! Ona miała pewnie taką wielką wełnianą czapę z frędzelkami po bokach. Uroczo w niej wyglądała. -Ah, czuję się zaszczycona, że taka gwiazda zapamiętała takiego szaraka jak ja. -zaśmiała się. Włożyła dłonie odziane w rękawiczki pod swoje uda, żeby je jeszcze bardziej rozgrzać. Swoją drogą od siedzenia na takiej zimnej ławce mogą złapać wilka! -Dobrze się mam, nadal szkicuję, jestem zdrowa, tylko może na umyśle nie do końca, ale to mi w niczym nie przeszkadza. -wzruszyła ramionami. -A ty? Podbiłeś już Europę ze swoim zespołem?

On nie nosił czapek, bo to psuło jego piękną fryzurę! Chociaż pewnie na układaniu włosów nie spędzał ani minuty swojego cennego czasu. Zawsze były tak uroczo rozczochrane! - Nie przesadzaj. - Szturchnął ją delikatnie. Wcale nie uważał jej za szaraka, pewnie nawet po ostatnim spotkaniu ją polubił bo nie była piszczącą fanką, która od razu się na niego rzucała! - Więc twierdzisz, że jesteś wariatką? - Odparł z rozbawieniem. Przecież sama stwierdziła, że nie jest do końca zdrowa na umyśle. Może nie powinien z nią siedzieć tutaj, bo mogła go porwać i wykorzystać czy coś! xd - Och, jeszcze nie. Ale za niedługo mamy trasę po całym starym kontynencie.- Wyjaśnił i wzruszył ramionami. Był dziś jakiś rozmemłany!

Skinęła głową na jego pytanie. -tak, tak właśnie uważam. Hahaha - zaśmiała się jak czarownica. -Uważaj więc, bo niedługo przychodzi pora mojej przemiany, a wtedy mogę cię pożreć i już nie będziesz koncertował ani sypiał z fankami! -trzęsła się ze śmiechu normalnie. Pociągnęła cicho nosem, bo smarki już zamieniały się w płynną konsystencję. -Czyli wasza kariera rozkwita, cieszy mnie to bardzo. Mam nadzieję,że dostanę darmowy album z autografami? -szturchnęła ona jego tym razem. -Bo jak nie to pamiętaj, że się przemianiam..-dodała starając się zachować powagę.

Roześmiał się słysząc jej śmiech! - Spoko noszę w podręcznej torbie osikowy kołek, młotek i czosnek na takie zjawy jak ty. - Uśmiechnął się cwanie i podrapał po policzku, znów zapomniał się ogolić. Za niedługo zarośnie jak bezdomny, eh......... - Oczywiście, że dostaniesz. - Stwierdził kiwając głową. - Czuj się zaszczycona, tylko wyróżnione osoby dostają taki prezent. - Pewnie Lea też dostała płytę z autografem. Teraz rozbije nią Brendonowi głowę.;cc

-Ale ja nie przemieniam się w wampira, to coś znacznie gorszego! Na nic ci się zda twoje wyposażenie antywampiryczne. -dalej się śmiała, bo to takie zabawne było. -Czyli już drugi raz mogę się czuć zaszczycona w takim razie. To będzie pierwszy i chyba ostatni album zespołu, o którym będę mogła powiedzieć, że rozmawiałam z wokalistą face to face! -stwierdziła. Ale zawsze mogła nie mieć w ogóle takiego albumu.

- Wampir, czarownica, demon, co za różnica!? - Odparł rozbawiony. - Na wszystkie te kreatury działa to samo. - Wymamrotał. - A może niczym królewicz zamieniony w żabę do złamania twojego uroku potrzebny jest prawdziwy pocałunek miłości co? - Uśmiechnął się. przypomniał sobie pewnie jak jego mama opowiadała mu kiedyś tą historię. Albo nie jemu, to takie niemęskie! Na pewno podsłuchał jak opowiadała to jego siostrze. - Kto wie, może poznasz w swoim życiu jeszcze jakiś wokalistów.- Wzruszył ramionami. Może Micka Jaggera pozna!

-Pewnie znalazłbyś odpowiedni sposób na moje zgładzenie. Ale nieważne...-ucięła temat i wyciągnęła z kieszeni płaszcza paczkę chusteczek higienicznych. Katar zaczął jej ewidentnie przeszkadzać w oddychaniu, przy każdym wdechu dziwnie jej harczało w nosie. Odsunęła się trochę i odwróciła od Brendona, żeby się wysmarkać. -Ojejku, przepraszam cię. Chyba łapie mnie jakieś przeziębienie. -wymamrotała wycierając nos dokładnie. Schowała kulkę z chusteczki do kieszeni. -W zasadzie można takie coś zakładać, jeszcze mam dużo czasu do śmierci, więc nie skreślam swoich szans na poznanie wokalistów, zresztą nie tylko wokalistów, bo perkusiści strasznie mnie kręcą! -oznajmiła wesoło tuptając nóżkami.

Dobrze, że jego nie brało żadne przeziębienie. I mimo mizernego wyglądu jego układ odpornościowy był stosunkowo mocny i nie łapał żadnego paskudnego choróbska! Nie można było tego jednak powiedzieć o Madison, która co jakiś czas żałośnie pociągała nosem. - Wiesz o tym, że nie powinnaś marznąć kiedy jesteś przeziębiona prawda? - Zwrócił się do niej i uniósł prawą brew. Właśnie teraz marzła, ach! Pewnie skończy się tak, że będzie musiał się nią opiekować, jak słodko! - Perkusiści? - Nie rozumiał co takiego pociągającego jest w perkusji! - A gitarzyści już nie? - Wymamrotał słodko.

Bradziu pewnie przy odcieniu śniegu wyglądał jak anemik! Cud,że w jego żyłach krążyła krew, był blady jak wampir. Przydałaby mu się jakaś trasa koncertowa na Karaibach. -Wiem, wiem, ale nie mogłam wysiedzieć w domu. Chciałam zaczerpnąć świeżego powietrza. Zresztą to tylko katar. -wzruszyła ramionami. Ah, no może zostać jej prywatnym pielęgniarzem! No jak to, przeciez ostatnio się chwalił,że umie trochę na perce grać. -Gitarzyści mniej, ale perkusiści muszą wykazać się większą koordynacją ruchową. Dla mnie to jest niepojęte, jak każdą kończyną można wystukiwać inny rytm i jeszcze pamiętać te wszystkie uderzenia w utworach. Szok! -mówiła cała podekscytowana tym faktem. Wszystko, co tyczyło się bębnów ją ekscytowało/podniecało.

Ale taki właśnie był jego urok! Takim słodkim chudzielcem był i dobrze się z tym czuł. Zresztą pewnie nie wyglądałby dobrze gdyby przytył! Dlatego ciągle był taki chudziutki! Ale to nie znaczyło, że nie był silny lub mniej męski. Był najbardziej męskim mężczyzną w całym mieście! xd No tak, umiał grać na perkusji, ale to było dość amatorskie w porównaniu do tego co potrafił wyczyniać na gitarze! - Ojaaa, dobra perkusiści mają więcej do roboty, ale za to gitarzyści są przystojniejsi. - I wgl byli fajniejsi, bo mogli ganiać po scenie i się wygłupiać!

No tak, na pewno nie ma bardziej męskiego mężczyzny na świecie niż Brendon xd -Pf, nie zgodziłabym się z twoim stwierdzeniem. Zresztą skąd wiesz, że gitarzyści są bardziej przystojni? Faceci zawsze mówią, że się nie znają na urodzie kolegi. -popatrzyła na niego uważnie, mrużąc jedno oko. Gitarzyści mogli ganiać po scenie i się wygłupiać, ale największą robotę odwala perkusista! W dodatku zazwyczaj jest w tyle sceny i go nie widać, a stanowi najważniejsze ogniwo i zasługuje na największe uznanie. Napierdalaj tak przez 1,5h koncertu! xd

Cieszę się, że się zgadzasz z męskością Brendona. xd - Przecież widzę codziennie moich kumpli z zespołu i nieskromnie muszę stwierdzić, że ja jestem najprzystojniejszy. - Chociaż jeśli jego kumple wyglądali tak jak cały skład Panic At The Disco to z przykrością muszę stwierdzić, że Brendon Urie mógłby z nim konkurować. ;cc No ale gitarzysta też musi napieprzać swoimi paluchami po gitarze. Pewnie ma te palce całe obolałe potem i nie tylko. A jak musi solówki grać to już wgl! xd

-W takim razie musiałabym poznać też twoich kumpli z zespołu i wtedy ocenię czy się z tobą zgadzam czy nie. Bo jak kobieta rzuci okiem to werdykt może być odwrotny. -stwierdziła. Wstała z ławki i zaczęła sobie maszerować wokoło, żeby się nieco rozruszać. Wcale nie, Ryan jest lepszy niż Urie! Gitarzysta tylko paluchami, a perkusista całym ciałem, spocony jest najbardziej. I też wali solówki, jak zespół mu pozwoli xd

E tam, ja i tak wolę gitarzystów. Nie wiem mam jakiś do nich sentyment chyba, ale ciekawe przez kogo? Pewnie przez Hendrix'a, albo Slasha tak myślę. - Nie może być odwrotny, wtedy cały mój światopogląd zostałby zaburzony. - Zestresował się. Bo myślał, że to on jest najpiękniejszy na świecie, a Madison w jednym momencie przekreśliła to! Och, oczywiscie zgrywał się. Nie uważał się za super ciacho, tak tylko się zbijał.... Cham! I ja chyba z perspektywy czasu wolę Urie, kiedyś zachwycałam się Rossem, ale Urie ma słodki głos. <3

Nigdy nie podniecałam się gitarzystami jakoś specjalnie. -Ok, dla twojego dobra mogę skłamać. -zażartowała śmiejąc się. -Może zmienimy otoczenie na jakieś cieplejsze? Bo jutro jednak nie chcę obudzić się z gorączką. -oznajmiła. Nie byłaby zadowolona gdyby obudziła się z bólem mięśni, gardła, gorączką i smarkami do kolan. Ja już się w ogóle nie zachwycam P!ATD xd

Ja tylko gitarzystami, albo wokalistami się podniecam niestety. xdd - Dziękuje łaskawco. - Kiwnął nawet jakoś teatralnie głową i roześmiał się. - W porządku.- Odparł i spakował gitarę do futerału, ona pewnie też zmarzła, znaczy się gitara. xd - Więc gdzie chcesz iść? - Zapytał. Czekał na propozycję. Nie chciał jej nigdzie na siłę ciągnąć. Ja już też nie podniecam się PATD, chociaż ich albumy ciągle mam na kompie. Teraz mam niekończącą się fazę na Mercury'ego i Knopfler'a xdd

-Dasz płytę z autografami to mogę się w taki sposób odpłacić. -zaśmiała się i zaczęła klaskać w dłonie, tylko że nic nie było słychać przez rękawiczki. Głównie chodziło o rozgrzanie dłoni. -Nie wiem, do jakiejś najbliższej kawiarenki, na herbatę, czekoladę czy kawę, nieważne. Ważne, żeby było tam możliwie ciepło. -pociągnęła noskiem już nieźle zaróżowionym i poszli sobie. Zacznij gdzieś w gastronomii xd

Chowała się tu przed całym światem. Była wściekła. Miała ochotę zapalić, ale nie mogła, bo była w ciąży. Z drugiej strony i tak chciała dziecko usunąć, więc nie powinna się tym przejmować. I była wściekła, mówiłam to już? Tak dyskretnie udało jej się załatwić test ciążowy, a media - a przynajmniej woof woof - i tak odkryły i rozgłosiły jej tajemnicę.

Aiden miał dzisiaj wolne, o dziwo. Ale i tak musiał załatwić milion różnych spraw, więc od rana biegał po mieście. W końcu stwierdził, że ma dość i poszedł w swoje ulubione miejsce, żeby trochę się ogarnąć. Na widok Baśki uśmiechnął się lekko. Miał nadzieję, że kiedyś ją spotka i podziękuje jej za to, że załatwiła mu awans!
- Cześć piękna. Miałaś wpaść do klubu na degustację nowego drinka - powiedział z rozbawieniem, siadając gdzieś obok niej.

Przestraszyła się, kiedy usłyszała czyjś głos, bo była myślami gdzieś zupełnie indziej. Odwzajemniła jego uśmiech, bo nie chciała dać po sobie poznać, że targają nią takie silne emocje. A że była dobrą aktorką, to jej się to udawało.
- Cześć... Adrien. - przymrużyła oczy, przyglądając się mu. Ostatnio przespała się z Adrienem, więc nic dziwnego, że jej się imiona pomyliły. Chociaż ogólnie Aidena pamiętała, pamiętała o jego drinku! - Czy to ten drink, o którym myślę? - uśmiechnęła się od razu szerzej.