pomnik

malowała czerwoną farbą jakiś wielki pentagram obok pomnika.

a z drugiej strony seba go obsikiwał i próbował tak manewrować penisem żeby zrobić jakiś wzorek. tak był pijany i na dodatek śpiewał na cały głos "everything is awesome"!

jakie portki.
clementine usłyszała odgłos lania, więc wyrwało ją to ze skupienia. podeszła bliżej niego. - idź to robić gdzieś indziej - zaczęła wymachiwać swoim dużym pędzlem tak, że go aż chlapała.

co chcesz, ładne!
chwiał się trochę i o mały włos nie przewrócił się we własne siki, na szczęście głos klementyny wyrwał go z tej nostalgii i nieco się pobudził - i popatrz co narobiłaś! - wskazał na swojego penisa, którego nawet nie schował, a który teraz był ochlapany farbą - wyczyść go! - rozkazał jej. he he, spryciarz.

hm.
spojrzała się na niego jak na idiotę, bo to nie była miley, która by się od razu na niego rzuciła i wsadziła jego penisa do buzi. - nie liczyłabym na to - prychnęła i umoczyła pędzel w farbie, żeby zaraz ukucnąć na ziemi i kontynuować malowanie.

wuuuut. dalej mnie u niej gifek przeraża.
szkoda! niepocieszony z tego powodu seba zaraz wsadził interes w spodnie i zapiął je. zerknął na to co malowała, dobrze że to nie była na przykład świeża krew, bo przypał! - ty to nazywasz sztuką! - burknął niczym krytyk sztuki, który codziennie odwiedza wystawy i ocenia obrazy. pewnie nawet nie wiedział kto to picasso.

zignorowała jego obecność dopóki się ponownie nie odezwał. - nazywam sztuką to na co mama ochotę - przejechała jeszcze raz po tym samym miejscu, ale on dalej nad nią stał i się gapił. - zgubiłeś coś? - warknęła, bo nienawidziła jak jej się patrzyło przez ramię czy przeszkadzało.

jak mogła go ignorować! to seba, był przystojny, pijany i napalony bo znowu mógł ruchać co tylko miał ochotę - nie - włożył ręce do kieszeni - myślałem, że to ty zgubiłaś rozum bazgrząc takie durnoty i chciałem pomóc ci go znaleźć - podsumował kąśliwie - pff, nawet swoim penisem mógłbym stworzyć takie bohomazy - komentował dalej - jezu, powinien to zrobić! - olśniło go nagle więc zaczął rozpinać rozporek żeby umaczać w farbie penisa i tworzyć sztukę.

clem była teraz w swoim własnym świecie artystycznym, więc seba ani żaden inny facet nie pociągał jej w tej chwili. był czas na seks i na artyzm. teraz przyszła kolej na tworzenie, więc penisy ją mało obchodziły. no chyba, że jej projekt miałby coś wspólnego z aktem, ale nie tym razem. - twoja opinia mnie tak bardzo interesuje - odpowiedziała w ogóle na niego nie patrząc. głównie to go ignorowała, ale kiedy zaczął paplać jeszcze więcej, to wstała na równe nogi. - no to proszę bardzo - to ona mu ściągnęła na dół spodnie razem z majtkami i pokazała na kubeł farmy.

zamoczył na pewniaka penisa w farbie, ale że to była jakaś chemicznie przetworzona farba, na dodatek żrąca to zaraz poczuł pieczenie więc zaczął się drzeć wniebogłosy i ruszył biegiem do domu z interesem na wierzchu. moczył się całą noc w wannie, ahahahaa. nie chce mi się jednak, idę zaraz spać.

a ona dokończyła swoje dzieło i poszła spać spokojnie, bo jutro ją czekają zajęcia.

była na spacerze z małą i przechodziła sobie tutaj. nudziły jej się te spacery i chodzenie po tych samych miejscach, w których była już miliony razy, ale co poradzić!

essie nawet nie miała kaca po wczorajszej imprezie. dobrze się trzymała. ale spacer zawsze się przyda, więc szła tutaj sobie. zobaczyła jednak maddie, do której podeszła z uśmiechem. bo chyba się przyjaźnią nie? boże czemu tak bardzo nie ogarniam xd - hej.

tak, przyjaźnią się! ej, essie kręci z jeremy'm? bo wtedy by wychodziło na to, że przyjaciółka madeline kręci z kolejnym hurdem. ach, te st. albanowskie konotacje. nie nadążam.
- cześć! - uśmiechnęła się szeroko na widok essie. spotkanie z nią to zawsze urozmaicenie nudnego spaceru. annie pewnie zasnęła w spacerówce, to już zupełnie nie było z tego spaceru pożytku. - co tam? - zagadała banalnie.

dobrze że chociaż to ogarnęłam. trochę kręci, trochę nie. sama nie wiem. na pewno dobrze się dogadują. i pewnie się jej podoba bo inaczej by się tak fajnie nie dogadywali xd
ucałowała ją pewnie w policzek na przywitanie i przyglądała się chwilkę śpiącej annie. na jej pytanie wzruszyła ramionami. - nic się nie zmienia, maddie... - powiedziała obojętnie. - lepiej opowiadaj co u ciebie, bo pewnie więcej się dzieje. - stwierdziła.

one chyba nawet jakimiś bff były albo kimś w tym stylu... zresztą chyba tak w trójkę były razem z carly. przynajmniej dopóki carly i madeline się nie pokłóciły na śmierć i życie! dziwne, że essie nie nauczyła się od madeline, że od hurdów trzeba się trzymać z daleka. chociaż jeremy'ego to nawet maddie lubiła. 
- u mnie też się teraz nic nie zmienia, ess. - wyznała z lekkim zająknięciem, jakby popadnięcie w rutynę było dla niej bolesne. może było? zgrywała idealną panią domu, chociaż kompletnie się do tego nie nadawała. essie na pewno wiedziała, że madeline zeszła się z blaise'm i nie musiała jej tego teraz, po czasie, opowiadać.

carly z essie to na pewno bff więc rzeczywiście we trzy mogły się przyjaźnić. a essie wierzyła, że mad i karli jednak w końcu dojdą do porozumienia... ona sie chyba nigdy nie uczyła na czyichś błędach.
- nie wyglądasz na szczęśliwą z tego powodu... - stwierdziła unosząc brew. znała ją i wiedziała kiedy coś jest nie tak, a maddie w tym momencie na pewno nie była szczęśliwa. i takie rzeczy to na pewno wiedziała bo na pewno plotkowały sobie przez telefon.

ciekawe czyją stronę trzymała essie w tym konflikcie... chyba że była między młotem i kowadłem i trzymała się z obiema i liczyła na to, że w końcu się pogodzą i będą mogły znowu spotykać się w trójkę.
- czemu miałabym nie być szczęśliwa? wszystko się w końcu ułożyło. - odpowiedziała od razu, bo myślała, że jest superszczęśliwa i wszystko jest idealnie, tak jak powinno być. w końcu nie mogła liczyć na lepsze szczęśliwe zakończenie swojej historii (no, chyba że dylana by nie było na obrazku i pogodziłaby się z carly). nie nadawała się jednak do tej całej zabawy w dom, tylko nie miała odwagi przyznać tego przed sobą samą.

pewnie jednak nie trzymała żadnej strony bo nie chciała się z nimi sprzeczać o to wszystko. chociaż i tak na pewno się nasłuchała od nich obu dość...
- to chyba ja powinnam zadać ci to pytanie.... - stwierdziła wzruszając ramionami. - nie wyglądasz na promieniującą szczęściem, a już na pewno nie tak jak powinnaś, skoro w końcu wszystko ci się układa. - stwierdziła przygladając się jej. bo może dostrzeże jakiś znak!

na pewno się nasłuchała! dziwne, że nie zamknęła ich w toalecie i nie czekała aż się pogodzą, żeby je wypuścić.
- może po prostu jestem zmęczona. zajmowanie się domem i dzieckiem nie jest takie proste i przyjemne, że mogłabym teraz tu tańczyć na ulicy i promieniować szczęściem... - zauważyła. chociaż madeline i tak zawsze miała jakieś problemy, więc nigdy nie byłaby w stanie promieniować radością. nawet jeżeli większość problemów sama sobie stwarzała.

essie chyba nie była aż tak kreatywna, żeby wpaść na taki pomysł.... po za tym pewnie by wątpiła, żeby dzięki temu właśnie się pogodziły.
- to czemu nie zostawisz małej blaiseowi i nie wyjedziesz na weekend? sądzę, że świetnie by sobie poradził. - zapewniła ją, bo na pewno lubiła chłopaka za to co robił dla maddie. i z pewnością tak samo jak ona nienawidziła dylana...

- nie mogę ich tak zostawiać... nie mogę go zawalać swoimi obowiązkami i uciekać kiedy chcę, tylko dlatego, że potrzebuję od nich odpocząć... jeszcze mi się to spodoba i będę chciała tak robić częściej. albo dylan stwierdzi, że nie zajmuję się annie i będzie chciał mi ją odebrać. nie wiem, essie. od tego nie ma przerwy. - odgarnęła sobie włosy z twarzy.

- maddie.... każdemu należy się chwila odpoczynku. a ty nigdy nie odpoczniesz jak będziesz wiecznie zestresowana... weź blaise'a i wyjedźcie razem. na cały weekend. odciągnij swoje myśli od tych wszystkich problemów. ja z nią zostanę. będziemy się świetnie bawić, obiecuję ci. a ty odpoczniesz, widzę, że tego potrzebujesz. - powiedziała łapiąc ją za dłoń. - i naprawdę nie wierzę, że zostawiałabyś częściej annie. - dodała, bo wiedziała, że córka jest dla maddie całym światem.

- dzięęki, jesteś niezastąpiona. - przytuliła ją, bo zrobiło jej się bardzo miło na serduszku, że essie tak o nią dba i chce jej z własnej woli pomagać. - muszę to jeszcze przemyśleć, porozmawiać z blaise'm... jak nie teraz, to może kiedyś indziej. - zaczęła się plątać i tak. to nie był najlepszy okres ze względu na rozpoczynającą się sądową walkę z dylanem. - zresztą jestem pewna, że masz dużo własnych spraw na głowie. - dodała jeszcze.

uśmiechnęła się do niej ciepło. oczywiście, ze chciała jej pomóc, bo jak nie ona to kto! żeby odpoczęli sobie od tego wszystkiego z blaisem to musieli pojechać gdzieś razem. a nie, że jedno odpoczywa a drugie zostaje z dzieckiem, a maddie nie za bardzo komu miała powierzyć małą. - jak chcesz, tylko pamiętaj, że ta propozycja zawsze będzie aktualna. - powiedziała unosząc kącik ust bo nie zamierzała się wycofywać z tego co powiedziała. - dużo własnych spraw na głowie? - zaśmiała się. - skarbie, na pewno nie są ważniejsze od pomocy tobie w złapaniu chwili oddechu. mój świat się nie zawali jak przez weekend zaopiekuję się annie.