l4l morgan & astrid

taylor ponosiły emocje związane z ciążą. z góry postanowiła, że zaprosi na ślub wszystkie swoje najpiękniejsze przyjaciółki, wszystkie księżniczki a tych chujków z 1d nigdy w życiu bo oni nie byli jej przyjaciółmi ani tym bardziej hazzy, jej jedynego prawdziwego szczęścia. chlipały tak przez dłuższą chwilę - nawet nie wiesz jaki zaszczyt mi sprawisz, będąc moją druhną, każda z was będzie miała prześliczną sukienkę. a co ja jak w swoją się nie zmieszczę, bo będę taka gruba i co ja zrobię? - znów się rozryczała - ale wiesz, te dwie sukienki to jest dobry pomysł, będę najbardziej oryginalna i wszystkie będziecie mi zazdrościć - klasnęła w dłonie. zachowywała się niczym na emocjonalnej huśtawce - astid, harry ja się niczego nie spodziewałam, to był najcudowniejszy prezent jaki mogłam w ogóle dostać od niego. jak dobrze, że odchodzi od zespołu - westchnęła - on powinien zawsze śpiewać solo, a nie z tymi pedałkami - wywróciła oczami.

ja nawet nie ogarniam, że harry odchodzi z zespołu. jak mógł to zrobić przed liamem! powinni wziąć biebera na jego zastępstwo, żeby pozostało pięciu.
- istnieje mnóstwo pięknych ciążowych sukienek, tylko popatrz! aż chce się być w ciąży na swoim ślubie! - zachwycała się i już pokazywała jej kolejne sukienki, od których dostawały oczopląsu. astrid pewnie w zakupoholicznym szale nawet ciążowe ciuchy kupowała. cóż. dobrze, że już nie miała kasy i nie robiła takich rzeczy. chociaż jak teraz zaczęła pracować, to pewnie znowu to wróci. ale nawet nie przyznała się taylor i blance i nikomu, że pracuje, bo bylo jej wstyd gdzie! - a na kiedy planujecie ślub? - spytała, bo to bardzo ważne w kwestii wybierania sukienki, żeby było wiadomo, w którym będzie miesiącu. - powinniście śpiewać razem! - wymyśliła.

klaskała w dłonie jak opętana, ona tylko rozsiewała plotki specjalnie, żeby wszyscy myśleli, że harry faktycznie tak postanowił bo nie postanowił! liam musi koniecznie rozwalić ich ślub, niech zażąda badań na ojcostwo i zrobi się jeszcze większa afera xd była pod wrażeniem swojej przyjaciółki, którą ściskała bardzo mocno, ale niezbyt bo ją cycki bolały. miała już je spore, to nosiła bluzki z dekoltem bo chciała dalej się podobać facetom, nieważne że pokazywała przy okazji swój wielki brylant oświadczając, że jest już zajęta - jeszcze nie wiem, wczoraj nie mieliśmy szansy nawet o tym porozmawiać, jeżeli wiesz co mam na myśli... - puściła jej oczko - poza tym louis mnie rozdrażnił, pedałek jeden... astrid, trzymaj mnie za rękę bo nie zdzierżę - skoczyło biedaczce ciśnienie - podaj mi wody kochaniutka - wachlowała się ręką - ślub planujemy gdzieś za miesiąc, brzuszek będzie wyglądał słodko w tej sukience - wzięła głęboki oddech.

ty pewnie sama nie wiesz, czyje to dziecko. xd taylor naprawdę jest popieprzona, że rozsiewała takie plotki! chciała mieć harry'ego tylko dla siebie, jaka zaborcza!
- nie przejmuj się nim, nie będzie przeszkadzał w waszym życiu! - zapewniała ją i zaraz usługiwała taylor, przynosząc jej szklankę wody. nauczyła się kelnerować po jednym dniu pracy. xd szkoda, że nie mogły napić się superdrogiego szampana z okazji zaręczyn, ale jeszcze to nadrobią po narodzinach. - ojaoja, to tak niedługo! koniecznie musicie się zgłosić do pippy middleton, żeby wam zorganizowała wesele! to będzie największe wydarzenie roku!!! - cała aż skakała, bo nie mogła usiedzieć z ekscytacji. - już niedługo będziesz mężatką i matką, możesz w to uwierzyć?!?!?!?! żyjesz w bajce! - zachwycała się. borze, zawsze jak nimi gramy, to one się ekscytują i gadają jak idiotki. xd

owszem, wiem, hazzy xd chociaż wcale na to nie wypada, bo wypadałoby, że liama... ale haylor forever.
taylor skakała teraz na łóżku jak głupia, bo to wszystko z emocji się działo. wypiła szklankę wody, uściskała astrid - nie mogłam sobie wyobrazić lepszego scenariusza na życie kochanie, nawet nie wiesz jak się bardzo cieszę, że zostanę żoną najprzystojniejszego faceta na świecie. wszystkie laski go chcą, ale on teraz jest mój, na zawsze... a pomyśleć, że przespałam się z liamem - aż się wzdrygnęła na samą myśl - jak mogłam być taka ślepa i nie zauważyć tego, że harry tak naprawdę kocha mnie i tylko mnie? będę najlepszą mamusią na świecie, tak tak astrid - pokiwała głową - taylor styles, jak to brzmi pięknie - rozmarzyła się xd ojezu jaka ona jest głupia.......xd

zawsze może być jeszcze benka... ale już starczy, że jego siostra jest w ciąży. taylor to chyba zapomniała o swoim epizodzie ze związkiem z benem, ale cóż. tylko celebryci się dla niej liczyli!
- harry zawsze cię kochał i ty zawsze kochałaś go! nieważne, co działo się po drodze! prawdziwa miłość zawsze odnajdzie drogę do siebie! - zachwycała się, bo sama chciałaby pewnie przeżyć taki płomienny romans. to nic, że taylor i harry rozstawali się miliony razy. ważne, że dostali happy end. - twoje życie nie mogłoby być piękniejsze! - popłakała się, ale nie ze wzruszenia, tylko ze swojego losu, bo taylor miała wszystko, a astrid nic.

dobra, to skończyło się na tym że ryczały przez następne sto lat a potem ona musiała wrócić do siebie na chatę. next!

astrid siedziała na łóżku i płakała nad swoimi sukienkami, bo musiała je sprzedać. znowu wydawała mnóstwo pieniędzy na pierdoły i nie miała co jeść. niedługo zacznie podbierać jedzenie ze spiżarni w internet & tacos. chociaż brzydziła się tam jeść. tak bardzo była zdesperowana!

morgan wróciła od juda i trochę była zaskoczona widząc płaczącą astrid. co prawda zawsze marudziła, ale już od jakiegoś czasu nie przechodziła załamania nerwowego. - co się stało? - rozebrała się i usiadła obok niej na łóżku.

astrid tylko płakała, gdy nikt nie patrzył, bo potem się kończyło na tym, że głupi dean ją na tym przyłapywał czy coś. zresztą minęło już dużo czasu i ludzie przestali już śmiać się z niej i jej sytuacji na każdym kroku, więc wydawać by się mogło, że i ona trzyma się lepiej. starała się sprawiać takie wrażenie, choć to nie była prawda.
- muszę oddać swoje sukienki! - zawyła.

to nie umiała za bardzo się ostatnio kryć, skoro to już druga osoba, która przyłapuje ją na płaczu. - o nie - objęła ją. trochę to było dla niej głupie, ale wiedziała, że oddanie sukienek to tak jakby ktoś jej umarł. - brakuje ci pieniędzy? przecież masz prace - pogładziła ją po ramieniu. pewnie nawet nie widziała połowy rzeczy, które astrid kupowała.

dziewczyna straciła w życiu wszystko, nie wymagaj od niej zbyt wiele. 
- pracę sracę. muszę wymyślić sposób, żeby wykiwać tam ich wszystkich, pozwać, zdobyć pieniądze i zamknąć tę budę. dla dobra ludzkości. - wymyśliła, ale nie była taką podłą intrygantką, więc wcale nie zamierzała tego zrobić, tylko padła do tyłu i leżała teraz na tych wszystkich sukienkach.

- dlaczego stracisz pracę? - zmarszczyła brwi, przyglądając się jej. w sumie to się na początku dziwiłą, że w ogóle zdobyła ją, ale cieszyła się, że jej całkiem nieźle idzie. morgan właściwie nie różniła się czasami od astrid tak bardzo, bo sama była rozpieszczona i nie chciała by pracowac za grosze w takiej melinie.

- nieważne. - wywróciła oczami, bo zupełnie nie o to jej chodziło teraz i nie chciała sobie przypominać, że ta praca istnieje w dzień, w którym miała wolne. astrid była na pewno jeszcze bardziej rozpieszczona od morgan, bo po morgan tego często nie widać, a u astrid to była jedna z najważniejszych, od razu widocznych cech. - powiedz mi coś miłego. - wymyśliła zaraz i obróciła się tak, żeby spojrzeć swoimi szczenięcymi oczętami na przyjaciółkę.

jasne, że astrid była o wiele bardziej rozpieszczona od morgan. ta przynajmniej nie marudziła tyle i nie była aż taką zakupoholiczką. całe szczęście, bo pewnie jeszcze kasę juda by marnowała na milion lakierów to paznokci, a on głupi by jej pewnie na to pozwolił xd a nawet jakby się stawiał, to by go przekonała. - ładnie sobie ułożyłaś włosy - wyszczerzyła się.

jasne, że jude by jej na to pozwolił i jeszcze się cieszył, że jest uszczęśliwiona. astrid był potrzebny taki jude. albo inny frajer. jeszcze bogatszy. z tymi bogatszymi był ten problem, że nie chcieli dawać się tak wykorzystywać. i pokazywać w towarzystwie bankrutki.
- dziękuję. - poprawiła włosy. - co robiłaś dzisiaj ciekawego? byłaś u jude'a? myślałaś o tym przemeblowaniu pokoju, które ci proponowałam? - zasypała ją pytaniami, żeby zająć myśli czymś innym niż sukienkami.

nie chce mi się już nią grać, to pogadały i poszły spać i daj kogośinnego xd

siedziała na łóżku i oglądała w internecie zdjęcia z imprezy elity, na którą oczywiście nie dostała zaproszenia i już nigdy nie dostanie.

morgan musiała się dzisiaj wybrać na zajęcia na kacu. nie mogła sobie niestety pozwalać na opuszczanie tylu zajęć, więc nie miała innego wyjścia. przypał, ale co zrobić. życie. na szczęście nie dzisiaj nie siedzieli na zajęciach cały dzień i mogła wrócić do pokoju, żeby odespać. - cześć - mruknęła w stronę astrid, po czym walnęła się na swoje łóżko.

morgan ostatnio cały czas żyje na kacu... astrid za to coraz częściej się ostatnio z nią wymijała. astrid pracowała, morgan imprezowała... nie miały czasu na zacieśnianie swojej przyjaźni, tak samo jak morgan nie miała czasu na robienie prania astrid.
- hej, nieznajomo. - zamknęła laptopa i spojrzała na przyjaciółkę. - żyjesz? - spytała najgłupiej na świecie.

astrid przynajmniej miała jakieś pożyteczne zajęcie, nie to co morgan. która na pewno nie robiłaby za nią prania nawet jakby miała na to czas. przyjaźniły się, ale nie miała zamiaru jej wysługiwać. nie była jej sprzątaczką, więc musiała się nauczyć sama wykonywać takie rzeczy. - nie - mruknęła i przekręciła głowę w jej stronę. - a ty nie w pracy? - potarła oko.

no co ty, wczoraj już wymyśliłam, że astrid zawsze "niezauważalnie" podrzucała swoje brudne ciuchy do prania morgan, więc ta jej go robiła, czy tego chciała czy nie. szczególnie, że astrid nie umiała obsługiwać pralki i pewnie się nie nauczy.
- byłam na zajęciach, potem idę do pracy. nie spędzam w pracy 24/7, jakbyś nie zauważyła. - oparła się o ścianę, bo tak było jej wygodniej i już przyzwyczaiła się do dotykania wszystkich paskudnych rzeczy w akademiku, takich jak ściana, hm. - chociaż może nie zauwazyłaś, bo ostatnio ciągle cię nie ma. - dodała, ale bez wyrzutu, po prostu stwierdzając fakt.

morgan nie jest głupia, żeby nie zauważyć, że ma w praniu nie swoje ciuchy ;x ewentualnie jaj jej po jednej czy dwóch rzeczach wrzucała na jedno pranie, to mogła jej wyprać, bo by się jej nie chciało z powrotem wracać do pokoju. jakby jej więcej wrzucała, to by sobie zabrała je i astrid by łaziła goła ;x - no tak - wzruszyła ramionami. nawet nie ogarniała kiedy astrid chodziła do pracy, a kiedy miała wolne. - szkoda życia na bezczynne siedzenie w pokoju - okryła się kołdrą i odwróciła na bok w jej stronę, bo już jej było niewygodnie.

astrid na pewno to jakoś sprytnie robiła i miała wyprane ciuchy. chyba że tak się stoczyła, że nawet w brudnych ciuchach chodziła. zresztą pewnie chodziła w tym samym, bo była tak biedna, że nawet nie miała żadnych ubrań. to nie to co kiedyś, kiedy nie musiała robić prania, bo nigdy nie zakładała tej samej rzeczy dwa razy!
- wolałabym bezczynnie siedzieć w pokoju. - zauważyła, bo praca ją strasznie denerwowała, nawet pod rządami deana, a może szczególnie przez to. - więc jakie ty masz plany na dziś? - spytała, bo zauważyła, że ostatnio morgan wychodziła cały czas.

na pewno nie była wystarczająco sprytna, bo morgan nie jest wystarczająco dobra, żeby komuś usługiwać. no chyba, że miała tylko dwie bluzki i nosiła je na zmianę. przypał trochę, w ogóle się nie prezentowała teraz. - i się nudzić? - ziewnęła. w sumie jakby miała taką głupią pracę jak astrid, to pewnie też wolałaby posiedzieć w pokoju i chociażby obejrzeć telewizję. ale niestety za to nie płacą. - jeszcze nie wiem. może gdzieś wyjdę jak odeśpię - zamyśliła się, bo jak na razie nie miała żadnych lepszych planów.