nude tin can gallery

siedział w tej galerii na jednym z wernisaży, oglądając sobie najnowsze obrazy swojego kolegi. w jednej dłoni miał kieliszek dobrego wina, w drugiej miał ulotkę i czytał to co autor miał na myśli.

przyszla tu Aimee pewnie, ale ja zgubila. wiec chodzila sobie sama, troche zagubiona I bardziej skupila sie na wypatrywaniu kolezanki niz na ogladaniu obrazow. nie zawuwazyla nawet augusta, w ktorego weszla. - ojejku! przepraszam! - speszyla sie. z poczatku nie ogarnela, ze to on, ale zaraz sie zarumienila, bo sie jeszcze bardziej zawstydzila.

tak zapewne Aimee również tu z nią była, jak to często bywało na takich spotkaniach. zarówno raven jak i ta druga były mu znane, bo od czasu do czasu widywał je na uczelni, jak i na spotkaniach na temat jego książek. jak tak na niego wpadła, to wylała na niego wino, bo kieliszek niestety ale wylądował na jego koszuli. - och to ty... - uśmiechnął się do niej szeroko. wyglądała tak słodko z rumieńcami na twarzy. - nic się nie stało - machnął ręką, spoglądając na tą plamę.

raven strasznie podobal sie august. nie dosc, ze byl przystojny to jeszcze byl swietnym pisarzem. a Aimee pewnie czesto o nim gadaja I sie nim zachwycaja. dlatego bylo jej teraz strasznie glupio I miala ochote zapasc sie pod ziemie! - ale ze mnie niezdara - wymamrotala. spojrzala przerazona na ta plame. - naprawde nie chcialam - dalej go przepraszala. gorzej juz chyba byc nie moglo.

bawiło go to, że tak przepraszała. chociaż, mógł to w odpowiedni sposób wykorzystać, prawda? miał tendencje do manipulowania ludźmi, a raven była bardzo podatna na jego każde słowo. była taka niewinna, słodziutka, mógł z nią zrobić co tylko chciał. zawołał kelnera, żeby przyniósł mu jakąś szmatkę, żeby mógł się wytrzeć. wziął raven delikatnie za rękę i stanęli gdzieś w kącie. - uwierz mi, raven, nic się nie stało. koszulę możemy oddać do prania - zapewnił ją ponownie. delikatnie dotknął jej policzka i odgarnął jej włosy z twarzy. - no już, nie denerwuj się. złość piękności szkodzi - nie czuł się z tym źle, że podrywa osiemnastolatkę.

Cale szczescie nie wiedziala jaki z niego manipulant. inaczej zaplakalaby sie! byla taka naiwna, ech. - bedzie ciezko sie tego pozbyc - dalej panikowala, ale jak zlapal ja za reke I odciagnal na bok zaraz zapomniala o calym swiecie. serce zabilo jej mocniej gdy dotknal jej policzka. - juz sie nie denerwuje - zapewnila go, smiejac sie nerwowo. sposcila wzrok na dol, bo byla o wiele za niesmiala by na niego spojrzec gdy byli tak blisko.

a może raven będzie go w stanie zmienić? zmieni jego podejście do życia i przestanie wykorzystywać to, że jest taki doskonały w rozpoznawaniu ludzkich emocji? rodzice go tego nauczyli i tak już mu zostało. oho, jak spuściła wzrok, wiedział, że jest jego. jest jego pod każdym względem. była dla niego niczym modelina, którą mógł układać jak tylko chce. uśmiechnął się do siebie. - ale raven, nie musisz się mnie bać, ja nie gryzę. nie jestem złym człowiekiem. nie krzyczę na ciebie. jak chcesz, możemy wyjść stąd, przejdziemy się. albo pójdziemy do mnie bo ja muszę i tak i tak się przebrać - będzie go miała dla siebie. ciekawe czy skorzysta.

byc moze, kto wie! raven jest taka slodka I urocza, ze moze da rade pomoc augustowi pozbyc sie tej okropnej cechy. chyba, ze ogarnie jak ten ja wykorzystuje I nie bedzie chciala miec juz z nim nic wspolnego. byloby jej bardzo przykro! - wiem.. po prostu zrobilo mi sie troche glupio - wyznala mu, nadal przygladajac sie jego butom. - mozemy - odpowiedziala mu krotko, po czym zerknela na niego. byla tak niewinna, ze nie pomyslala nawet o tym co by mogli robic u niego. gdyby ktos ja oblal to na pewno tez by chciala sie przebrac.

- mhm, to zapraszam do siebie moja droga raven - pojechali do niego, zacznę!

oglądała wystawę, ale tylko z zewnątrz. zmienili witrynę i zatrzymała się na chwilę, żeby wchłonąć trochę sztuki xd a raczej zastanowić się o co chodzi ze zdjęciami przedstawiającymi sedesy.

andy mial troche ciezki dzien bo dopiero doszly go sluchy o tym, ze umarla jakas mloda dziewczyna. bylo mu strasznie smutno, wiec spedzil caly dzien na modlitwie dla niej. teraz zdecydowal isc sie przewietrzyc. poznal tiff, wiec podszedl do niej. - czesc, czemu sie przygadasz z takim zaciekawieniem - stanal obok niej i rowniez zaczal sie przygladac zdjeciom.

zwróciła się w stronę, z której usłyszała jakiś głos. od razu rozpoznała andy'ego i szeroko się uśmiechnęła.
- cześć! andy! to ja, tiffany, poznaliśmy się na górce jak wyjadłam ci jedzenie. - powiedziała do niego szybko, bo nie była pewna czy ją zagaduje, bo ją pamięta czy po prostu lubi zaczepiać obcych ludzi na ulicy. - ach, ja tylko... - machnęła w stronę witryny, na której zaprezentowane były mało romantyczne zdjęcia. - codziennie tędy wracam do domu i zauważyłam, że zmienili wystawę. - wyjaśniła.

zasmial sie gdy mu przypomniala o ich pikniku. - tak, pamietem - usmiechnal sie szeroko. mial dobra pamiec. z reszta tiffany byla dosyc specificzna postacia i nie moglby zapomniec tego w jaki sposob sie poznali. - i co myslisz o tej? - zapytal, po czym skrzyzowal rece na klacie.

jej uśmiech zrobił się jeszcze szerszy kiedy andy przyznał, że ją pamięta! jak wiadomo miała lekkiego crusha, więc jarała się ponownym spotkaniem i tym, że on wie kim ona jest. spojrzała ponownie na wystawę, próbując wymyślić coś błyskotliwego i roześmiała się.
- właściwie to zupełnie nie znam się na sztuce. jestem prostym człowiekiem, widzę zmianę kolorów to się zatrzymuję. - wyjaśniła mu. - jak zmieniają plakaty na biedronce to też oglądam. - dodała wesoło. fascynujące xd nie wiem jaki jest angielski odpowiednik biedronki, sorry.

andy sie nawet nie domyslal ani troche, ze mogl sie podobac tiff. ani zadnej innej dziewczycie. byl dla wszystkich mily, a czasy flirtowania byly daleko daleko za nim. - plakaty w biedronce rzeczywiscie bywaja interesujace - przyznal ze smiechem. lubil takie osoby jak ona! wydawala sie bardzo pozytywna.

andy taki słodki i niewinny, nie zdawał sobie sprawy z tego jak oddziałuje na małolaty! tiffany za to nie była najlepsza we flirtowaniu, więc nie dała mu jasno do zrozumienia co jej chodzi po głowie.
- wiadomo! jak inaczej wyhaczyć najlepsze promki? duuuh - odparła jakby to była oczywista oczywistość. była cały czas zajarana, że andy z nią rozmawia i nie uważa jej za idiotkę, że gada o plakatach z biedronki.

nie mogl sobie pozwolic na zdawanie sobie z tego sprawy. jego pelna uwaga byla skierowana w strone religii. moze nawet dobrze, ze tiff nie umiala flirtowac bo gdyby andy sie skapnal, ze to robi to nie moglby z nia rozmawiac! albo zrobiloby sie bardzo awkward jakby jej powiedzial, ze jej nie chce. - dobry patent. chyba tez zaczne zwracac wieksza uwage na te plakaty - pokiwal glowa. gdyby uwazal ja za idiotke to mialby grzech. wiec miala szczescie bo andy byl bardzo tolerancyjny i nigdy nie ocenial ludzi. a przynajmniej sie bardzo staral tego nie robic.

no tak, lepiej zwodzić nieświadomą głupią tiffy xd która oczywiście sprowadzała to sama na siebie. nie spytała przecież andy'ego czym się zajmuje.
- o, jeśli lubisz promocje, to ja jestem specjalistką, mogę ci powiedzieć wszystko co gdzie kiedy najlepiej kupować. - oznajmiła wesoło, zadowolona z tego, że może mu zaimponować swoimi rozlicznymi umiejętnościami. myślała, że andy ją lubi, a on po prostu nie mógł jej nie lubić, bo miałby grzech xd

nie jego wina, ze nie ogarnia co tiff o nim mysli xd zreszta nie moze oczekiwac, ze kazdy facet, ktory jej sie spodoba odwzajemni to uczucie.
- w takim razie zamieniam sie w sluch - byla slodka jak sie tak cieszyla z takich blahostek. no niestety, zycie ksiedza nie jest latwe xd moze gdyby wiedzial, ze sie jej podoba to by podszedl do niej w troche inny sposob i nie robilby jej nadziei. a tak myslal, ze sobie po prostu gadaja jak zwykli znajomi.

wcale tego nie oczekiwała, a wręcz rzadko się to zdarzało, więc tym bardziej była zajarana, że póki co z andy'm wszystko idzie tak fajnie. zdradziła mu swoje triki w polowaniach na promki, a potem musiała iść, bo mama do niej wydzwaniała, że obiad już na stole. zacznij next!

myslal ze 'nude' sugeruje ze beda tu jakies gole babki. niestety sie pomyslil I teraz utknal pomiedzy jakimis starymi babciami ktore nie chcialy mu dac spokoju.

biedak xd gdzie on teraz pomieszkiwał?
vicky wracała z pracy, wyglądała trochę niedbale, z lekko poczochranymi włosami i smarem samochodowym na nosie, ale cóż...
pewnie normalnie minęłaby to miejsce, ale od wejścia stało stado babć więc się zainteresowała. skakała żeby sprawdzić kogo tam napastują i był to biedny marcus - odsunąć się! - krzyknęła zwracając na siebie uwagę - ten chłopak jest pilnie potrzebny, w kościele spadł ołtarz, tylko on może to naprawić! inaczej wieczorna msza się nie odbędzie! - babcie na pewno były religijne więc kazały mu iść z bogiem i ratować ich miejsce kultu. w ten sposób vicky wyciągnęła go z tłumu!

ogolnie nadal z Danielle, ale tymczasowo na kanapie u jakiegos kumpla pewnie xd
jeszcze nigdy nie ucieszyl sie tak na widok vicky. byl w tej chwili bardzo wdzieczny za jej kreatywne pomysly. szybko przecisnal sie pomiedzy babciami I pomachal im na do widzenia. - dzieki - zarzucil jej reke na ramiona gdy juz znalezli sie w bezpiecznej odleglosci od staruszek. - ale chyba nie musze isc teraz do kosciola? - zapytal z rozbawieniem.

danielle będzie musiała za nim latać i go przekonywać ech, co za dzieciak.
ostatnio w celi wziął ją za postrzeloną więc dobrze, że chociaż tutaj ją docenił. pewnie ruszyli w kierunku zupełnie innym niż kościół bo vicky wcale się tam nie wybierała - no co ty, stanąłbyś w płomieniach szarlatanie - zażartowała i zaraz zaczęła go macać po kieszeniach, a kiedy wymacała paczkę fajek to wyjęła ją i odpaliła jednego papieroska - idealnie - zaciągnęła się.