skate park

- zjarałaś się - zauważył patrząc na jej zachowanie. jaki odpowiedzialny tobias xd był wyczulony po tym co się stało z zielonymi dziewczynami! - wracam do domu, co ty tu robisz? - zapytał dalej na nią patrząc. obserwował ze smiechem co próbuje robić - chodź - podszedł do niej i podał jej rękę pomagając wstać - lepiej? - zapytał kiedy już stała na nogach.

- wow to totalnie inny poziom - musiała się o niego oprzeć, bo trochę jej było niewygodnie tak stać. znając życie była cała rozhełstana i rozmemłana, włosy we wszystkie strony i rozmazany makijaż. ciekawe czy przypadkiem ktoś jej czegoś nie zrobił, ups, skoro nie była świadoma co tu robi na środku skate parku - nie wiem co tu robię - zaśmiała się znów i rozejrzała dookoła - a gdzie ja jestem? - zapytała poważnie bo nie wiedziala i tak - musisz mnie chyba zaprowadzić, ale chyba do akademika - nie kojarzyła w ogóle co się z nią dzieje xd

- to na pewno było zioło? - dopytal bo może gaby trzeba było do szpitala na płukanie żołądka zaprowadzić xd na pewno była uroczo poczochrana i naturalna a tobias wolał takie dziewczyny od tipsiar więc mu to nie przeszkadzało za bardzo. jak jej ktoś coś zrobił to przypał! - w skate parku - wskazał na rampy - do akademika? - zdziwił się - dlaczego tam? - zawsze gdzie indziej ja odprowadzał.

- chyba tak - pokiwała głową, ale jej się trochę kręciło w niej, więc oparła się o niego całym ciałem. wcale bym się nie zdziwiła, jakby gabby coś się faktycznie stało, skoro w ogóle nie wiedziała co się dzieje, ani nie ogarniała o co chodzi - w skater parku? a jak ja tu w ogóle dotarłam? - zapytała go bo nie pamietała jak tu w ogóle doszła do tego momentu - booooooo tam mieszkam! - przypomniała sobie nagle.

- chyba? - zaśmiał się nieco nerwowo - następnym razem jak będziesz chciała zioło to po prostu zadzwoń do mnie - on miał sprawdzonych dostawców chociaż. mogło jej się coś stać, dramka xd - tego nie wiem, spotkałem cię dopiero tutaj - a to nowość - powiedział a propo akademika - często tam bywam - pochwalił się bo przecież jego kuzynka tam mieszkala - idziemy? - zapytał.

w sumie nie planowałam, ale this got dark very soon, więc postanawiam, że gabby ktoś skrzywdził ale ona po prostu nie była tego jeszcze świadoma. czuła się wyśmienicie, nie zauważyła w jakim jest stanie a była pewnie w koszmarnym stanie, nic nie pamiętała i brakowało jej paru nagle momentów z tego wieczoru - musisz mnie ponieść - zarządziła - nie wiem czemu bolą mnie ręce i nogi - spojrzała na nie ale było ciemno więc nie widziała zasinień na nagdarstkach.

świetnie xd kolejna dziewczyna z trauma w życiu tobiasa. kiedy poprosiła żeby niósł ja to wziął ją na barana i ruszyli do akademika - czemu bolą cię ręce i nogi? - dopytal - bilas się z kimś? - gaby raczej nie była przemocowa ale wolał ustalić to i owo. na szczęście była lekka więc mógł ją swobodnie nieść. też nie dostrzegł żadnych niepokojących sygnałów.

na szczęście to tylko kumpela więc nie musi się martwić xd nikt nie zauważył że pewnie jacyś dziwni muskularni panowie ją tutaj przynieśli i myśleli że pewnie tu umrze no ale niestety nie udało się. na razie pewnie nie odczuwała jakiegoś wielkiego bólu, ale to się zmieni nad ranem. - a wiesz że mnie pamiętam? w sumie to niewiele pamiętam z tego wieczoru, wiem że poszłam do klubu i dalej już mam dziurę w głowie - zaczęła się śmiać jakby to było zabawne ale nie było wcale. - ale tu wysooooko - zauważyła gapiąc się dookoła.

martwił się o wszystkich, nawet o nią! nie róbmy z niego potwora bez serca! że też się sama szwedala! mogła ze znajomymi to nie byłoby takiego przypalu wtedy! - pięknie gabrielle, po prostu pięknie - skwitował jej postępowanie - może bardziej uważaj na siebie co? - zasugerował dość poważnym tonem. był przewrażliwiony po incydencie z zielonymi dziewczynami - taaak, wysoko i fajnie - zaśmiał się na jej stan. doniósł ja pod sam akademik, a potem patrzył czy wchodzi bezpiecznie! dobry kolega!

po powrocie zasnęła jak małe dziecko, jednak nad ranem poczuła już ból no i spojrzała na to jak wygląda więc pojechała do szpitala na badania gdzie dowiedziała się co się tak naprawdę z nią stało, a stało się całe mnóstwo niedobrych rzeczy więc tymczasowo wylądowała w szpitalu i musiała złożyć zeznania we własnej sprawie co poskutkowało tym że na razie zamknęła się trochę w sobie i nie chciała nikogo widzieć.

przyszła tutaj pojeździć sobie na wrotkach a przynajmniej próbowała bo to było jej wyzwanie na ten rok.

ledwo wyhamowała, żeby nie leżeć tak jak oni - weź go puść - powiedziała podając dłoń dzieciakowi, żeby wstał. jak dzieciak już wstał, uciekł gdzie pieprz rośnie - cześć - przywitała się w końcu i podała rękę również flynnowi.

- no na pewno. a to nie było tak, że jesteś po prostu już wolniejszy od niego bo jesteś po prostu starszy? - zapytała rozbawiona, spoglądając na niego. dobrze, że sie nadal nie wywaliła w tych wrotkach - dzieciak z ciebie - zaśmiała się z niego i zmierzwiła mu włosy. był uroczy! najwyraźniej wszystkich zielonych traktowała jak dzieci.

- to już ustaliliśmy ostatnim razem, przecież doskonale o tym wiesz i nie bij mnie po łapkach! - powiedziała niby to oburzona ale zaraz się roześmiała. flynn miał w sobie coś, co ją oczywiście bardzo ale to bardzo bawiło - jestem przedszkolanką, wybacz, że traktuję wszystkich jak dzieci skoro pracuję i przebywam w większości z dziećmi - westchnęła - ale patrz jakie mam cool wrotki! - pewnie miała jakieś różowe z jednorożcami i tęczą xd

- długo? czyli całe pięć minut? - żartowała dalej z niego w najlepsze. wiedziała, że dbał o siebie i to było widać, tylko że był trochę głupawy. lubił to same towarzystwo jak anderson, dlatego tak do siebie idealnie pasowali - przedszkolaki nie są jakieś super rozrywkowe przypominam ci - zauważyła - jak chcesz, mogę ci takie same załatwić! - wskazała znów na nogi.

- marudzisz - powiedziała wzdychając ciężko - pięć minut to jest krótko, nie za długo, nie za krótko, więc w sam raz. a ty narzekasz że ci włosy popsułam - zachichotała i spojrzała na jego stopy - załatwię ci takie. obiecuję. słowo ursuli! - przyrzekła mu, była słowna, przynajmniej według siebie samej - nie doceniam przedszkolaków? och... lubisz dzieci? - zapytała zaciekawiona.

wróciła domu na wrotkach.

siedzieli na jednej z ramp i pili tanie piwko z philipem. dała się mu namówić na to niekonwencjonalne jak dla niej spędzanie czasu. nie było to coś co chciała bardzo robić, ale bonusem było to że mogli się całować, co też uczyniła zaraz chwytając go za koszulkę i przyciągając do siebie!

przyszedl ze znajomymi. nie jezdzil na desce, ale uznal, ze to wspanialy moment by sie nauczyc. wczesniej nie ciagnelo go do takich rozrywek wiec niczym dziwnym nie bylo to, ze nie potrafil utrzymac rownowagi. rzucil sie od razu na gleboka wode i chcial zjechac z najwyzszego punktu przez co zwalil sie z deski i przejechal po ziemi pod nogi lili i philipa. przekrecil sie na plecy i zakryl dlonia slonce zeby lepiej widziec. - lilibet? - spogladal na nich z dolu nadal lezac na ziemi.