sala 13

First topic message reminder :

frank leżał w śpiączce od jakiś dziesięciu dni i nie było wiadomo, czy w ogóle się obudzi. ;x

a u mnie w szkole sufity się zawalają. <3 w zeszłym roku chyba w trzech miejscach spadły! i jeszcze ściany pękają, mrmr. <3
- nieee, to ja cię przepraszam! wiesz, że nie miałam tego wszystkiego na myśli. wcale nie chcę żadnego czasu dla siebie..... - powiedziała bardzo cicho, ale może była brzuchomówcą i alex przytykając ucho do jej brzucha mógł wszystko doskonale zrozumieć. oczy jej szkliły od momentu, w którym go teraz zobaczyła.

/oj przepraszam ;ccccccc/

haha, u mnie w gim kapało z sufitu, a ta biblioteka to w mieście ;d
- boże..... - nie słuchał jej za bardzo, bo teraz w ogóle był za bardzo zdenerwowany tą całą sytuacją, żeby racjonalnie myśleć. przejął się ogromnie, jak jeszcze nigdy w życiu! bo przecież mogło stać się jej coś poważnego i mogła być w śpiączce np. miał same czarne myśli. ale teraz już nie, skoro był przy niej i rozmawiała z nim. - jak to się w ogóle stało? - popatrzył na jej całą sylwetkę i nie wiem, czy była cała połamana i wyglądała jak taka mumia, czy co xd
nic się nie stało przecież xd

/ ale macie dziwne szkoły ;x /

hahaha. przynajmniej w naszych szkołach wszyscy wiedzą, co to celibat, lily!
a minnie nie była cała połamana, bardziej poobijana, coś tam na pewno miała pozawijane, ale nawet nie wiem dokładnie, co jej się stało, bo to właściwie nie koniec jej nieszczęść, tylko dopiero początek, ech! i dlatego trzymali ją tu jeszcze i robili jakieś miliony badań, a ona nie wiedziała dlaczego, bo nikt jej nie chciał nic powiedzieć.
- wyszłam z klubu i chciałam pojechać do szkoły.... wsiadłam za kółko, a resztę znasz. - zmarszczyła czoło. jak za mgłą pamiętała to, co się stało, a tym bardziej dlaczego podjęła tak głupią decyzję, żeby w ogóle prowadzić w swoim stanie!

/na ten temat to się już nie wypowiadam xddd /

xd zazdrościsz nam, lily!
hmmm, to ja się boję, co z nią będzie dalej, w takim razie. zacisnął pięść, która najchętniej sam sobie zdzielił w ryj, bo to było oczywiste, że to przez niego tutaj teraz leży, cała poobijana! - przepraszam - uderzył zamiast tego tak leciutko w jej dłoń, żeby jej nie zlamać czasem. - jestem idiotą - westchnął i zaczął całować ją po rękach, cieszył się, że żyje!

/jasne jasne ;3 i zmieniam zdanie, alex jest chyba słodszy niż theo xd/

oboje są słodcy! ale alex oczywiście bardziej<3 i przestań się wtrącać.xd
- wcale nie jesteś. i nie masz za co przepraszać. - spojrzała mu głęboko w oczy. dla niej najważniejsze było to, że żyje i że się pogodzili. poza tym wcale nie uważała, że leżała tu przez alexa. - to ja jestem idiotką. to wszystko moja wina. - westchnęła. czasem była taka głupia i podejmowała takie nieodpowiednie decyzje! ale jeszcze nigdy nie miały one tak poważnych konsekwencji. chyba powinna przestać pić.

/dobra sory ;c /

oni mają to w genach po prostu! tylko ruby jakoś nie wyszła, ale w końcu z innego ojca xd
- jak to nie? - jęknął, ale nie jakoś jak gej, tylko po prostu zrozpaczony facet. chociaż już nie taki zrozpaczony, bo przecież był szczęśliwy, że minnie jest względnie cała i w nie takiej złej formie, jak się spodziewał. - nieee - pokręcił głową, ściskając jej dłonie i patrząc prosto w oczy. - nie powinienem w ogóle pozwolić ci wtedy wyjść i w ogóle kłócić się z tobą - powiedział nie przestając gapić się w jej oczy.

haha, no wiadomo!
- nie mów tak, przecież wiesz, że wszystko zaczęło się ode mnie. mogłam ci powiedzieć, co się dzieje, ale po prostu było mi z tym wszystkim za ciężko.... - mówiła cicho, spuszczając na chwilę wzrok na ich splecione dłonie, ale zaraz znów spojrzała na alexa, ze łzami w oczach. wciąż wszystko strasznie przeżywała. może nawet bardziej, niż to, co stało się z nią. w końcu ona była cała i powiedzmy, że zdrowa, czego nie można było powiedzieć o rene, a tym bardziej o jej dziecku...

- dobra, nieważne, kotku - cmoknął ją w skroń. - ważne, że jesteś w miarę cała - uśmiechnął się lekko, nie widział żadnych gipsów ani nic to stwierdził, że nie jest z nią tak źle. chyba, że np. miała obydwie nogi w gipsie, czego nie widział, bo była pod kołdrą! - kiedy stąd wyjdziesz? - zapytał, bo chwilowo zupełnie zapomniał o rene, która w ogóle była jego byłą.

- ważniejsze, że tu jesteś. - powiedziała od razu, bo naprawdę miała już czarne myśli, że on się na nią śmiertelnie obraził i nie przyjdzie i wolałby, żeby na tym drzewie umarła. - nie chcą mi powiedzieć! właściwie nic nie chcą mi powiedzieć. powtarzają, że nic mi nie jest, ale co chwilę robią jakieś nowe badania i rozmawiają naukowym językiem. - zmarszczyła czoło. to denerwowało ją najbardziej. chciałaby już wyjść i wiedzieć, że wszystko jest z nią w porządku. pozdrawiam rene, która romansowała z oboma bliźniakami!

uśmiechnął się i cmoknął jej dłoń. najchętniej wziąłby ją na ręce i wyniósł ją stąd, zwłaszcza, że jego uwadze nie umknął wielki grzyb na ścianie. - pewnie sprawdzają, czy wszystko w porządku. na pewno niedługo cię wypuszczą - uśmiechnął się i wziął sobie w ogóle jakiś taborecik i na nim siedzial, bo tak to cały czas klęczał... zapomniałam xd - kocham cię, minnie - wymruczał cicho, przybliżając się z tym taboretem jak najbliżej łóżka, robiąc przy tym dużo hałasu i budząc innych pacjentów.

- ja ciebie też..... nie kłóćmy się już nigdy. - uśmiechnęła się przy tym delikatnie. i ja idę, więc na pewno siedział przy niej do wieczora, aż go jakaś gruba pielęgniarka wygoniła z sali, bo skończyły się godziny odwiedzin, ale on i tak pewnie wszedł zaraz przez okno, żeby czuwać przy minnie całą noc, bo taki z niego słodziak!

tak pewnie było! pa!

dramy ciąg dalszy, czyli minnie siedziała nadal w szpitalu i wreszcie nawet dowiedziała się, dlaczego ją tu tak długo trzymają i po co te badania, ale chyba wcale nie chciała się tego dowiadywać.... teraz leżała na łóżku, gapiąc się tępo przed siebie, cała była ogłupiała, nawet nie mogła uporządkować myśli.

lily przychodziła do niej codziennie chociażby na krótką chwilę i opowiadała o różnych mało interesujących rzeczach, ale nie chciała jej zostawiać samej na długo. teraz też przyszła i przyniosła jej jakąś jej ulubioną książkę, czy coś. ładowarkę do telefonu albo laptopa, żeby mogła sobie serfować po internecie w godzinach największej nudy. - cześć kochana. - powiedziała z delikatnym uśmiechem wchodząc do sali i zaraz nachyliła się by ucałować jej policzek. - mam dla ciebie obiad jeszcze ciepły i wierzę że to milion razy lepsze niż to co ci tutaj dają. - powiedziała wypakowując jakąś ogromną torbę z jedzeniem dla niej, żeby nie głodowała całą noc. widziała, że jest przybita ale raczej zwalała to na tak długie siedzenie w szpitalu.

minnie wszystkie te mało interesujące rzeczy bardzo fascynowały. cieszyła się, że może z kimś porozmawiać, że nie musi siedzieć sama i umierać z nudów. chociaż myślę, że u niej w sali zawsze ktoś siedział, nigdy nie była sama. ale i tak sam fakt, że była w tym szpitalu, był strasznie dobijający i chciała już wstać z tego łóżka i uciec przez okno.
- czeeść. - uśmiechnęła się lekko, od razu zaglądając, co dobrego i pachnącego przyniosła jej do jedzenia lily. - dzięki! chociaż nie wiem, czy cokolwiek przełknę. dzisiaj nic nie jadłam. - zmarszczyła czoło, zamykając pudełeczko, bo pewnie do niego zajrzy dopiero za kilka godzin, jak już wszystko wystygnie. - chyba mnie jutro wypuszczą.... - zaczęła cicho. niby to była dobra wiadomość, ale minnie wyraźnie wcale się z tego nie cieszyła.

słuchała jej uważnie i przyciągnęła sobie krzesło by na nim usiąść bliżej Minnie. - to świetna wiadomość Minnie! - powiedziała radośnie i przytuliła ją krótko. - W końcu! Nawet nie wiesz jak mi bez ciebie pusto w pokoju. No i boję się sama spać! Cały czas mi się zdaje że ktoś tam chodzi i w efekcie zanim zasnę to się ze stresu popłacze trzy razy. a tak to przynajmniej sobie tłumaczę że się tak wiercisz. - powiedziała z rozbawieniem, żeby ja jakoś rozchmurzyć bo przecież to był priorytet. uśmiechnięta minnie!

uśmiechnęła się jakoś na to gadanie lily, bo jej entuzjazm był zaraźliwy, chociaż troszeczkę. ale nadal wyglądała dość niemrawo.
- no taaak, a ja przestanę się obawiać, że ten grzyb na mnie spadnie. - podniosła oczy na sufit, którego każdy skrawek znała już na pamięć przez wieczne gapienie się do góry i pewnie ten grzyb teraz będzie jej się po nocach śnił. chociaż miała też większe zmartwienia! ale chyba nie chciała o nich mówić. jak zwykle inne rzeczy były wazniejsze. - widziałaś się z tylerem? żałuję, że tu siedzę i nie mogę się z nim zobaczyć. mam dla niego przygotowany prezent od dwóch tygodni. - jęknęła. bo dzisiaj były jego urodziny! ale pewnie lily zapomniała.

starała się jak mogła! ale i tak widziała, że minnie była trochę przybita o co postanowiła zapytać, ale ta zaczęła mówić o tylerze i tak dalej i lily westchnęła. - wysłałam mu tylko życzenia. nie wiem.... strasznie się od siebie oddaliliśmy i bardzo tego żałuję, bo mi go brakuje. - westchnęła cicho i pokręciła głową bo zawsze była z nim blisko, przynajmniej tak się jej zdawało a tutaj takie coś i w sumie w ogóle się nie widują, co sprawiało jej przykrość. oblizała usta i przyglądała się minnie. - nie wyglądasz najlepiej. - mruknęła w końcu biorąc głęboki oddech. - lepiej od razu powiedz co jest bo i tak to z ciebie wyciągnę. - powiedziała z powagą.

bo minnie wcale nie chciała o tym mówić! chciała od razu zmienić temat, bo urodziny tylera wydały jej się o niebo ciekawsze od jej złych wieści.
- w takim razie kiedyś przypadkiem umówię z wami obojgiem w tym samym miejscu i czasie i będziecie zmuszeni w końcu rozwiązać wszystkie sprawy między wami. - oznajmiła, bo oboje byli jej najlepszymi przyjaciółmi i nie mogła pozwolić na to, by oni za soba nie przepadali. szczególnie, że byli rodzeństwem! - nie chcę o tym rozmawiać. widziałaś się już z robertem? - zmieniła znowu temat, uparciuch jeden.

- to nic nie da bo on pójdzie, patrz. - mruknęła i pokazała jej smsa w którym na jej urodzinowego smsa wyzwał ją od dziwki. więc było jej przykro! westchnęła i pokręciła głową. - nie chcesz o tym rozmawiać, ale taka jest konieczność minnie. jak cię coś gryzie to chce żeby gryzło i mnie! - mruknęła poważnie i zaraz pokręciła głową. - póki mi nie powiesz o co chodzi ja też ci nic nie powiem. - mruknęła