kuchnia

Minnie robiła sobie właśnie jakąś gorącą czekoladę, bo było jej strasznie zimno i miała ochotę zakopać się pod koc na cały wieczór, a czajnik w ich pokoju, który Lilka przywiozła z domu, był już oczywiście zepsuty i dlatego musiała korzystać z tego akademickiego, którego nikt nie był od pięciu lat i był w nim sam kamień. Stała oparta o blat i czekała, aż woda się zagotuje.

Rene dalej była nieco roztrzęsiona. Sean dalej się nie odzywał i nie miała znaku życia od Theo. Nie miała pojęcia co ma zrobić. Nie mogła nawet powiedzieć Ophelii, więc trochę się przed nią kryła. Poszła do kuchni, znaleźć jakąś melisę. Miała nadzieję, że ktoś ją przez przypadek tu zostawił.
- Cześć - mruknęła, widząc Minnie. Nie wiem jaką one tam mają relację, ale pewnie się lubią! zaczęła szperać po szafkach. W końcu jęknęła i oparła się o jedną z nich.
- Minnie, błagam cię, powiedz mi, że masz coś na uspokojenie - powiedziała patrząc na nią niemalże błagalnie.

Są przyjaciółkami! I może będą szwagierkami kiedyś. ;o
- Hej. - uśmiechnęła się, bo miała lepszy humor od Rene, pewnie dlatego, że jeszcze nie słyszała o aresztowaniu chłopaków! Ona zawsze sobie tak beztrosko żyje i jako ostatnia się dowiaduje o dramach. - Mhm, ja zawsze mam coś na uspokojenie. Co tylko chcesz. - wyszczerzyła ząbki, starając się jednocześnie wywołać na jej twarzy uśmiech. I każdy wiedział, że Minnie ma pod łóżkiem cały sklep monopolowy, tam na pewno coś na uspokojenie by się znalazło!

A no faktycznie! Ahah, to mogą poobgadywać bliźniaków cnie!
- Cokolwiek, byleby pomogło - mruknęła przeczesując włosy palcami, tak z czoła do tyłu. Wyjęła komórkę z jeansów i zerknęła na wyświetlacz. Dalej nic. Miała nadzieję, że któryś z chłopaków w końcu się odezwie, ale przecież Theo nie mógł, a jej brat jak zwykle miał milion ważniejszych rzeczy na głowie. Podniosła głowę i spojrzała żałośnie na Minnie. Nawet nie wiedziała, czy może jej powiedzieć! Ale może wtedy szybciej by dotarło to do Alexa, a on by coś z tym zrobił. Nic już nie wiedziała, biedna;c

- To zależy, czy wystarczy ci gorąca czekolada czy potrzebujesz czegoś mocniejszego. - stwierdziła, zalewając wodą swój wielgachny kubek, pewnie z disneylandu, z myszką minnie. Spojrzała na Rene uważnie, mrużąc oczy. - A co się stało? - od razu było widać, że coś jest nie tak. Szczególnie, że sama przyznała, że potrzebuje czegoś na uspokojenie! Nie mogła więc teraz wmówić Minnie, że nic się nie dzieje.

- Czekolada chyba mi tym razem nie wystarczy - powiedziała wzdychając cicho. Patrzyła przez chwilę w ten jej kubek, przygryzając mocno wargę. Musiała się komuś wygadać i miała gdzieś, czy Theo będzie na nią zły. Ona była na niego wściekła!
- Aresztowali Theo. I Floriana. Za pobicie i dragi - jęknęła. Chociaż wiadomo, że Theo był ważniejszy niż Florek!

- W takim razie idziemy do mnie! - zarządziła i akurat podniosła kubek, żeby go zanieść do pokoju, kiedy usłyszała te wieści. Automatycznie postawiła kubek z powrotem na blacie, z głośnym hukiem. A Kenny to co, nim to się już nie przejmowała! xd - Nie wierzę! W co oni się znowu wpakowali. - pokręciła głową. Wiedziała, że lubią wpadać w kłopoty, ale nie w kłopoty z prawem! Kiedy powiedziała o pobiciu, od razu jej się przypomniało, jak Alex chciał iść z nimi, a ona go od tego odciągnęła. Gdyby tam poszedł, też by teraz gnił w areszcie!

Ale ona nie wiedziała o Kennym!xd Wiedziała tylko o Theo i Florku.
- Nie mam pojęcia, prosiłam Theo, żeby nie pakował się w żadne kłopoty. To nie, musiał pobić tego pieprzonego Holywooda - jęknęła. Na moment ukryłą twarz w dłoniach i odetchnęła głęboko. A potem poszły do Minnie, zacznij;d

przyszedł sobie zrobić zupke z paczki, bo nie był jakoś uzdolniony kulinarnie, a na pizze nie było go stać (albo jakiekolwiek inne jedzenie na telefon). no dobra wcale tak nie było, bo był chyba milionerem, dobra może nie aż tak, ale wygrał kiedyś w totka jakiś milion to coś tam jeszcze miał... w każdym razie wstawił wodę w elektrycznym czajniku i czekał aż się zagotuje ta woda, gapiac się na ten czajnik, a myślał o emily. i ojacie, chyba burza u mnie się zaczyna;o to znaczy, ze idzie lato<3

o matko burza xd jak ja dawno nie widziałam burzy ;c emily rozmawiała z jeanem i powiedział jej że to nie ma sensu, więc pocieszała się lodami śmietankowymi na które mam ogromna ochotę w kuchni. była w jakiś leginsach i rozciągniętej dużej koszulce. włosy miała spięte w wysokiego koka i siedziała skulona przy jakimś stoliku który na pewno tam był. nie wiedziała, że ktoś wszedł.

ale chyba już przeszła, miejmy nadzieję. ale przez chwilę mogłam poczuć się jak we wakacje xd oja, też mam teraz ochotę na lody śmietankowe! jemu dopiero teraz się przypomniało, że kątem oka zauważył jakąś sylwetkę, ale była w tak beznadziejnym stanie, że nawet nie spojrzał na nią. xd ale teraz ciekawość go zżerała i odwrócił się, opierając tyłek oblat stołu. i zobaczył emily! - o kurcze, emily. hej! nie poznałem cię! - odparł zdziwiony, ale stwierdził, że i tak wygląda uroczo. chociaż przed chwilą beznadziejnie.. ale jak się przyjrzał to wyglądała całkiem uroczo.

no wakacje... ;c jeszcze niedużo! kiedy usłyszała swoje imię drgnęła zastanawiając się któż do niej mówi, a potem uśmiechnęła się blado na widok philippa, chociaż przecież go lubiła! - cześć. - odpowiedziała i wyciągnęła do niego dłoń z pudełkiem lodów. - skusisz się? - zapytała bo pewnie się bała, że dupa jej za bardzo urośnie ale nigdy nie powie tego na głos przecież. - no tak. zazwyczaj wyglądam trochę inaczej kiedy się widzimy. - powiedziała unosząc kącik ust. - co słychać? - zapytała kreśląc łyżeczką w lodach serduszka. pewnie uważała, że jej to pomoże czy coś.

jejku, no miesiąc i trochę ;o dobra ja mam za niecałe dwa miesiące, bo 17 xd
pewnie, że chciał, postanowił ostatnio poudawać biednego i żebrać od wszystkich żarcie albo jeść takie zupki, w których była sama chemia... dlatego się skusił, widząc te serduszka to aż jego własne zaczęło szybciej bić, bo sądził, że to do niego xd - mmm, pyszne - oddał jej pudełko, bo miał swoją łyżkę. - nie, no coś ty, przecież wyglądasz normalnie -odparł z uśmiechem i woda mu się zagotowała, to poszedł zalać makaron. - u mnie w porządku, ale lepiej mów co u ciebie! wyglądasz na jakąś.. przygaszoną - przyjrzał jej się uważnie, przysuwajac sobie krzesełko naprzeciwko niej.

ja też do 17.. a potem 19 wesele więc odreaguję wszyściuteńko!
uśmiechnęła się kiedy stwierdził, że ma dobre lody, pewnie kupowała zawsze najlepsze z carte dore bo uwielbiała ich smak. ja się zakochałam w tych milkowych carte... ;o ale to nawiasem. zaśmiała się. - nie wyglądam normalnie philippe. nie kręć, co? - powiedziała z rozbawieniem bo naprawdę był kochany, że mówił jej takie rzeczy. znaczy w ogóle uważała go za kochanego chłopca! ale za to to bardziej. - ach szkoda gadać. - wzruszyła tylko ramionami i wsunęła w usta kolejną porcję lodów. - przepraszam, że wczoraj tak uciekłam, ale byłam już naprawdę zmęczona, po za tym było trochę zimno. - powiedziała spoglądając na niego i wcale go nie kłamała. oczywiście nie było to głównym powodem jej ucieczki, ale pośrednim jak najbardziej.

łohohohoho, to odreagujesz :d mmm, robisz mi tylko smaka! :c - och, emily, przestań, nie wiem o czym mówisz - pokręcił głową z lekkim uśmiechem. miło mu było, że udało mu się wywołać na jej twarzy uśmiech! - hm, coś trzeba z tym zrobić, chociaż w niedzielę wieczór to będzie trochę trudne.... - zastanowił się, ale do niczego odkrywczego nie doszedł, więc przestał myśleć. - no tak - przeczesał palcami włosy z tyłu głowy - uciekłaś tak nagle. tak szybko, że nawet nie zdążyłem cię zatrzymać - roześmiał się. oj, gdyby wiedział! nie byłoby mu tak do śmiechu.

no wiem xd i na szczęście, że odreaguję, bo będę chyba umierać przez te ponad dwa tygodnie ;x uśmiechnęła się. - nie wiesz? a to psikus, philippe. - powiedziała z rozbawieniem i założyła za ucho jakiś kosmyk włosów, który wysunął się jej spod gumki. - co chciałbyś niby z tym zrobić, co? - zachichotała, że jest taki pomocny i w ogóle. - jakoś dam sobie radę nie martw się. a tobie nie szkoa tak niszczyć organizmu na tą całą chemię? - zapytała unosząc brew i uśmiechnęła się nieznacznie. - po co miałbyś mnie zatrzymywać, hm? poradziłam sobie doskonale jak widzisz. z resztą przecież to był twój kuzyn, więc sama doskonale wiem, że rodzina jest ważna, a po za tym mówiłeś że dawno się z nim nie widziałeś, i ja to doskonale rozumiem, że chcieliście porozmawiać. nie lubię przeszkadzać. - wzruszyła ramionami i zamknęła pudełko z lodami bo jej się znudziły.

mam nadzieję, ze będzie ładna pogoda, to sobie też odreaguję, ale dopiero po 22 chyba. jeżeli w ogóle będę dopuszczona do matury xd bo z matmą to nigdy nie wiadomo u mnie xd - oj, emily - roześmiał się - robisz z igły widły - ale zaszalał z tym związkiem frazeologicznym! - hm, no właśnie jeszcze nie wiem co, ale musi być jakiś sposób, żebyś miała lepszy humor! - i popatrzył na tą swoją zupkę, którą swoją drogą trzymał już w dloniach albo na stoliku, bo pewnie go parzyła w łapki, w sensie gorąca miska, bo zupy nie trzymał w dłoniach... - no dobra, w takim razie najważniejsze, że wróciłaś do pokoju cała i zdrowa! - uśmiechnął się, myśląc, ze tym uśmiechem ją zarazi.

ja dopuszczona będę, ale nie wiem czy zdam ;x niby z tej ostatniej miałam 34 % ale wiadomo! inne zadania czy coś i padnę ;x - wcale nie robię, po prostu to nie jest zdrowie. - powiedziała troskliwie i uśmiechnęła sie do niego łagodnie. - wystarczy, że jesteś philippe, to naprawdę poprawia mi humor. - i nie kłamała bo się uśmiechała przy nim, co prawda gdyby przyszła nawet betty to emily by się uśmiechała żeby nie było, że jest smutna, bo podejrzewała, że to betty jest plotkara i nie chciałaby by się coś wydało, jasne! dziwne by było, jakby trzymał zupę w dłoniach, ale jakby co to nic na ten temat nie mówię xd uśmiechnęła się do niego oczywiście też bo miał śliczny uśmiech i lubiła w ogóle obdarzać innym swoim uśmiechem. po za tym nie chciała mu zrobić przykrości. usiadła jakoś inaczej na krześle już nie taka skulona w sobie. - a ty nie miałeś żadnych niebezpiecznych przygód po drodze? - zapytała. pewnie by się martwiła gdyby powiedział, że miał!

ja z tej wcześniejszej miałam 26 xd ale z tej liczę na więcej, chociaż zamknięte były do dupy. w ogóle nas baba od matmy straszy, że pewnie będzie mega trudna w tym roku, skoro robili jeszcze jedną próbną ;/ i w ogóle to było do jej wyglądu, a nie zupek, ale może być i tak xd - wróciłem też cały i zdrowy. wypiliśmy z jeanem po jednym piwku i potem wróciłem do siebie - ups nie powinien chyba mówić, ze nauczyciel pije piwo, ale co tam.

ja z wcześniejszych miałam 28 i 20 więc ten ;xxx nasza nam powtarza że jesteśmy idioci, więc ten.. i jak to bylo za jej czasów. aah, nie skojarzyłam xd ale nieważne! uśmiechnęła się. - cieszę się, że porozmawialiście. - powiedziała z uśmiechem takim słodkim i poprawiła znów kosmyk włosów. - jean wiedział o tym,że byłeś w szpitalu? - zapytała przygladając mu się uważnie ale nie jakoś nachalnie. w ogóle taki z niej aniołek, że aż dziwne to jest! zastanawiam się czy na świecie są jeszcze takie osoby jak ona ; o

a ja z tej wczesniejszej 44, ale to była ta łatwa xd no niby aniołek, a zwodzi jednego i drugiego. albo raczej zwodziła. no i teraz okłamuje albo no dobra zataja prawdę, co do jeana! taki z niej aniołek ;d - taaa, jako jeden z pierwszych.... - westchnąl. chyba tak było xd

omamo, i ty się boisz o to? błagam ;x nie zwodzi! po prostu sama nie do końca wie czego chce. znaczy ona wie! to jean jej utrodnia wszystko! miało być fajnie i mieli być razem a jemu się teraz odwidziało. i było jej przykro. pokiwała głową. - jak sobie w ogóle teraz radzisz co? jest już dobrze? - zapytała bardzo troskliwie bo się o biedaka martwiła! wolałaby go już tam nie zobaczyć więcej bo to była przykra sceneria a philippe najwyraźniej się tam ogromnie męczył. pogładziła wierzch jego dłoni z delikatnym uśmiechem.

no, ale średnią mam np. 1,85 xd i to była tamta z operonu ;d
no właśnie, a philippe wyobrażał sobie to wszystko zupełnie inaczej, ale że był taką ciotą to bał się w ogóle ponownie ją pocałować albo chociaż dać jej jakieś znaki xd - jest całkiem dobrze. powiedziałbym nawet, że trochę bardziej niż całkiem - usmiechnął się. - ale w dużej mierze to dzięki tobie, emily - spojrzał na nią, o mało nie wylewając na siebie gorącej zupy. - gdyby nie ty to chyba bym tam nie wytrzymał... - odparł.

ja mam dobre oceny ze sprawdzianów a potem nie mogę napisać matury ;x
- jak zawsze wszystko przekręcasz. jesteś silnym facetem philippe i na pewno byś sobie poradził bez żadnego problemu nawet gdyby mnie tam nie było. moim zadaniem było po prostu zaproponować ci rozmowę gdybyś jej potrzebował nic więcej. - uśmiechnęła się do niego delikatnie i puściła jego dłoń. skoro on jej nie da żadnych znaków czy coś to nie ma mowy żeby cokolwiek z tego było bo ona się nie domyśli, a nawet jeśli to tym bardziej by się teraz bała cokolwiek, wiadomo! miała powody.

też niedobrze ;d w ogóle nie gadajmy o matmie już, wystarczy, że muszę siedzieć jutro na dwóch ;/
- och, emily - pokręcił, nawet udało mu się nie jęknąć tym swoim zniewieściały głosikiem, tylko tak bardziej męskim głosem wymruczał to. super składnia tego zdania xd - ale gdyby nie ty, to chyba nie miałbym za bardzo z kim rozmawiać - uśmiechnął się i w ogóle zapomniałam, że pogłaskała go po tej dłoni, a miał się tym podekscytować xd dobra to kiedy puściła jego dłoń, on ją chwycił z powrotem, zanim zdążyła ją całkowicie cofnąć.