panorama miasteczka

wszyscy się tym jarają, jak dobrze że wolę od tego książkę ;x mój tata zmusza mnie tylko do tego, żebym obejrzała w końcu igrzyska śmierci, bo on oglądał i jestem wielce oburzona! mickey spojrzał się na tego puchatka, pogłaskał go bo był fajny - legolas? nazwałaś swojego kota legolas? - zaśmiał się - fajnie - podrapał się po policzku.

bardziej władcą się jarałam niż hobbitem, ale ksiażki też czytałam halo! i igrzyska były spoko, ale masz fajnego ojca, mój to tylko filmy gdzie się zabijają bezsensu lubi xdddddddd - a co jest w tym dziwnego? - podeszła do niego i chwyciła kota - legolas to spoko imię, lepsze niż jakiś puszek - bo nie chciała pospolicie nazywać swojego kota xd

no wiesz, mój to też ogląda takie filmy ale ja wtedy ostentacyjnie wychodzę! podrapał się po nosie, wszystko wydawało mu się teraz takie zabawne, świat kolorowy. nie wiem jakim cudem on cokolwiek ogarniał na tych swoich inteligentnych studiach - ale ja przecież nic nie powiedziałem. po prostu masz fajnego kota i tyle - zaśmiał się - puszek okruszek... - zauważył - co tutaj robisz o tej porze? - zapytał

ja też wtedy wychodzę, ale jak ogląda gwiezdne wojny, władcę czy igrzyska to siadam z nim i oglądam ;x ja też nie wiem jakim cudem on ogarniał takie mądre studia jak on tyle jarał! - nie puszek okruszek tylko legolas, nie przyzwyczajaj go - głaskała kota, a ten miauknął i uciekł do chłopaka. chyba nie lubił jak edith mu marudzi nad uchem - spaceruje, a co? - zerknęła na niego - jesteś rabusiem? - zapytała głupkowato. bo mógł być i mógł ją okraść i zabrać jej kota!

wziął kotka na ręce, skoro już się tak do niego łasił. pogładził go po głowie, nawet pocałował go w ten pyszczek, uwielbiał wszystkie koty świata. on mało czego nie lubił. cieszył się z życia po prostu - nie no nic, tak tylko pytam. twój kot chyba mnie polubił. tylko nie wiem czy to przez to że jestem miłym człowiekiem czy przez moje imię - zaśmiał się znów - bo na imię mi mickey - przedstawił się i oddał jej kota - a ty? - zapytał.

on to w ogóle wszystko uwielbiał! śmieszek z niego, powinni zacząć wspólnie z edith jarać na przykład - przez twoje imię? - zmrużyła oczy - mickey - zaśmiała się - mickey mouse - śmiała się dalej - gdzie zgubiłeś minnie? - zażartowała i chwyciła legolasa, który niezbyt chętnie chciał znaleźć się na jej rączkach - edith - przedstawiła się i zamrugała oczyskami - podziwiasz widoki? - zaraz zwróciła się ku panoramie, która nocą była jeszcze śliczniejsza.

- rodzice uwielbiali oglądać kreskówki no i odziedziczyłem to imię po najbardziej znanej myszce na świecie, cóż. przynajmniej miałem oryginalne imię - podrapał się po policzku - minnie? nadal szukam - puścił jej oczko rozbawiony - pewnie, że tak. zobacz, okolica jest jeszcze bardziej interesująca niż w dzień! - klasnął w dłonie - nigdy nie widziałem żeby ktoś wyprowadzał kota na spacer - zauważył.

- oryginalne - zaśmiała się - ale dzieciaki w szkole to pewnie uwielbiały cię maltretować co - szturchnęła go przyjaźnie, a potem przytuliła legolasa do siebie - chciałam wyjść na spacer, a nie chciałam chodzić sama - wyjaśniła prędko, a potem uciekła bo te zuchwałe pytania ją speszyły xd

poszedł do domu.

poszli na spacer przez całe miasto, żeby wszyscy widzieli ich razem (bridget tego dopilnowała) i wylądowali tutaj u kresu swojej wędrówki. miasteczko na pewno pięknie wyglądało, gwiazdy na niebie też i zayn też i bridget wzdychała z zachwytu nad wszystkim. w ciągu tego wieczoru zdążyła już zapchać pamięć swojego telefonu zdjęciami z zaynem, ale wciąż jej było mało. zagadała go też na wszystkie głupie tematy i kazała mu opowiadać ciekawostki z życia one direction i śpiewać. 
- to kiedy nagrywacie kolejną płytę? - spytała z nadzieją w głosie, bo wciąż wierzyła, że zespół się zejdzie z powrotem!

zayn wzdychał ciężko, bo przyjechał tu poruchać, a nie na jakieś piesze wycieczki po st albans (którego tak nawiasem wcale nie lubił). żałował, że nie trafiła mu się jakaś puszczalska tylko akurat fanka byłego one direction. ale pozował z nią grzecznie, żeby wyhaczyły ich media i żeby dzięki temu, że o nich powiedzą mógł pochwalić się swoją nową solową płytą. - ja już swoją nagrałem - odpowiedział wymijająco i usiadł na trawie. - chodź tu do mnie - pociągnął ją za bioderka, tak żeby usiadła obok niego.

bridget wydała całe oszczędności na zayna! najpierw chciała licytować alfonsa, żeby mu potem kazać iść do domu, bo nie chciała, żeby ktoś inny go wylicytował, ale sama była na niego zła, więc nie chciała z nim gadać, ale wiedziała, że wtedy nie będzie jej stać na licytowanie zayna, a to było dla niej mimo wszystko najważniejsze. szansa jedna na milion! musiała ją wykorzystać. 
- wiem! znam wszystkie piosenki! - zapewniła go od razu z ręką na sercu i już coś nuciła pod nosem, kiedy siadała obok. - cieszę się, że się zaprzyjaźniliśmy, zayn. - zacieszała na buzi i poklepała go po udku jak kumpla. piper miała swoich przyjaciół z one direction, to ona miała swoich.

i dobrze, że wylicytowała zayna, bo tak by odesłała alfonsa do domu i by siedziała sama, oglądając stare teledyski 1d. na jej miejscu gdybym mogła któregoś franco wylicytować to też bym olała chłopaka, z którym się pokłóciłam xd - świetnie! cieszę się, że mam takie fanki - uśmiechnął się szeroko. był teraz tym zaynem, który musiał się fałszywie uśmiechać do mediów i udawać takiego świętego. marketing. - ja też się cieszę, bridget - objął ją. - jakim cudem cię nigdy nie spotkałem? - zapytał z udawany rozczarowaniem. skoro jeszcze nie dała mu się wyruchać, to chciał mieć ją w garści, dając sobie jak największą szansę manipulacji nią.

hahaha, cóż za prawdy życiowe. własciwie najpierw chciałam, żeby bridget tylko wylicytowała alfonsa, żeby zrobić mu na złość i zepsuć mu wieczór, ale jednak wylicytowanie zayna wydało mi się lepszą rozrywką dla niej. 
- to dla nas zaszczyt. - zapewniała go, bo bardzo poważnie podchodziła do swojej roli fanki one direction, nawet po ich rozpadzie. - nie wiem! moja przyjaciółka znała się z harry'm i niallem... i nawet się z nimi całowała! też chciałam się z wami tak zaprzyjaźnić. - westchnęła. bombardowała go swoim gadaniem, mówiąc czasem za dużo. cała bridget. w ogóle ona już go poznała na jego urodzinach, bo wstawiała wtedy foteczki na insta ze wszystkimi z zespołu, ale pewnie nie mieli okazji wtedy pogadać. dobrze, że dzisiaj była okazja!

uwielbiam bree i te jej głupotki xd
i dobrze, że go wylicytowała, bo przynajmniej miała okazję poznać choć jednego z nich. też bym się jarała na jej miejscu. szkoda tylko, że musiała na to kasę wydać xd pewnie na comic relief, bo to teraz taki okres. - cieszę się - powiedział z uśmiechem. w dupie miał te całe one direction. najważniejsze, że go w uk nadal znali po tym jak wyjechał do swojego kraju. - twoja przyjaciółka? - w ogóle nie kojarzył piper. tyle się fanek wokół nich kręciło. - więc nic nie stoi na przeszkodzie, już jesteśmy przyjaciółmi - dał jej buziaka prosto w usta, przyciągając ją do siebie.

nie wiem do których głupotek nawiązujesz, ale to na pewno typowa bree.
oj tam, dla niej żadne pieniądze się nie liczyły, jeśli chodziło o one direction. byli warci wszystkiego! własnego brata by przehandlowała za spotkanie z którymś z nich. nie chciało jej się tłumaczyć kim była piper, skoro zayn zaraz obdarował ją buziakiem! była wniebowzięta!
- zayn, bardzo mi pochlebiasz i spełniasz wszystkie moje marzenia w tym momencie. - zapewniła go, bo w środku cała skakała. całowała kogoś z 1d! i to nie tego, co piper! będą miały co sobie opowiadać, kiedy się spotkają. - ale nie sądzę, żeby mój chłopak był zadowolony z tego, że ktoś inny mnie całuje. wiesz, właściwie jestem strasznie na niego wściekła, traktuje mnie jak smarkulę i rozmawia sobie ze swoimi byłymi w trakcie naszej kłótni i w ogóle nie wiadomo co... - westchnęła ciężko. czuła niesamowitą więź z zaynem, dlatego wiedziała, że może mu się zwierzyć.

wszystkie!
dla zayna w sumie ta kasa też się nie liczyła, skoro szła na kogoś innego niż on. dobrze, że był w miarę dobrym aktorem i umiał tak udawać, żeby mu wierzyli, że serio robi to na cele charytatywne. - jestem tu po to, żeby spełniać marzenia naszych największych fanek - dalej ją obejmował. używał 'naszych fanek' dlatego, że ogarnął, że wtedy ma większe pole do popisu. nawet ta która nie lubiła go aż tak bardzo dała się przerobić. - no nie! nie wierzę w to! - powiedział zbulwersowany. ujął buźkę bridget w swoje dłonie. - jesteś najpiękniejszą i najmądrzejszą dziewczyną, którą w życiu spotkałem - patrzył w jej oczyska. - nie możesz pozwolić na to, żeby ktokolwiek sprawiał ci smutek - dalej się na nią gapił, po czym przyciągnął ją mocno do siebie. a w duchu siebie przeklinał, że trafił na taką, która potrzebuje wsparcia duchownego, a nie cielesnego.

skoro wszystkie, to rzeczywiście typowa bree. cody nie ma telefonu!!!
bridget była oczywiście cała oczarowana zaynem i wydawało jej się, że był najlepszym, co ją w życiu spotkało, a przynajmniej dzisiejszego dnia.
- och, zayn! rozumiesz mnie tak doskonale! zawsze wiedziałam, że mnie rozumiesz, kiedy słuchałam waszych piosenek i się z nimi utożsamiałam. - rozgadała się teraz na ten temat, bo każdy temat jest dobry do rozgadywania się. całą noc spędzili na wtulaniu się w siebie i bridget nie mogła przestać gadać, więc zayn nie mógł uciec. ale rano miała lekcje, to musiała na nie pójść! zaczynam gilbertem.

już ma! xd
- moje fanki są najważniejszym co mnie w życiu spotkało - zapewnił ją, po czym wtulił się w jej ramię i usnął, udając że ją słucha. co chwilę nawet mruczał coś przez sen i kiwał głową.

no to feliś. spacerował sobie, bo z tego co pamiętam to napisałam, że uwielbia sobie spacerować. pogoda może i nie była najpiękniejsza ale wcale mu to nie przeszkadzało. i (tak jak ja) miał świetny humor więc nucił sobie coś pod nosem zabawnego z czego sam się pewnie śmiał, bo to może i inteligentny chłopak, ale chwilami nieogarnięty.

jestem tak zmęczona, że ja pierdole. musiałam to napisać!
feliś spacerował z johnem, który był pewnie jego guru odkąd nie był już prawiczkiem i miał prawdziwą dziewczynę od dłuższego czasu. feliś wgl jest prawiczkiem? bo jak tak to na pewno jest w klubie czystości lucy! - no i wyobraź sobie, że w końcu przeszedłem ten poziom w grze - zakończył swoją pasjonującą opowieść o jakiejś gierce xd

ja dzisiaj wyszłam z pracy jednak o 7 także szalona sprawa. ale wyszłam wyjebana w kosmos.
eee nie wiem czy jest prawiczkiem... podejrzewam, że tak, bo kto by go chciał xd i nie nie zapomniałam, że ma eks, ale był tak nieporadny w życiu codziennym, że w łóżku to pewnie lepiej nie mówić co by się działo. - jak to zrobiłeś! - zdziwił się. - dalej nie jestem w stanie tego zrozumieć, przecież to jest nie do przejścia. - pokręcił głową. na pewno oboje urządzali sobie jakieś maratony gier i cieszyli się wtedy jak dzieci...

to skoro byl to he he, lucy go pewnie swoim zastępcą uczyniła. miał władze w rękach, przecież to taki super poważny klub! objął go i poczochrał jego włosy - pokażeeee ci jak będzie okazja - zaproponował - też trochę minęło zanim to rozgryzłem, ale jest do przejscia - mówił dumnie - poza tym hej to nie jest trudniejsze od randki - bo na samą myśl o randkach go ciarki przechodziły. dobrze, że z elką już na nie nie chodzili.

haha, feliś u władzy? to nieprawdopodobne.
- nie nie nie, to nie jest do przejścia, wiesz ile razy próbowałem!? - westchnął. john musiał oszukiwać, nie dało się tego przejść tak po prostu. na samo słowo "randka" się wzdrygnął. unikał ich jak ognia. w sumie w ogóle dziewczyn pewnie unikał jak ognia w większości... nie wszystkich oczywiście, ale zdecydowanie nie czuł się komfortowo w ich towarzystwie. - nie ma w życiu nic trudniejszego niż randka! - westchnął ciężko.

raz mu coś w życiu wyszło!
- widocznie nie wkładałeś w to serca - poklepał go po ramieniu. john to na pewno wkładał dużo serca w gry, seriale sf i komiksy! nie wiem jakim cudem wyrwał dziewczynę, dalej jestem pełna podziwu! - oczywiście, że nie ma nic trudniejszego jak randka! -pokiwał głową - ale jak już przejdziesz etap randek to masz z górki - wyjaśnił. chyba zapomniał o tym, że feliś bał się dziewczyn. a skoro ich się bał to chyba żadnej, nigdy na randkę nie zaprosi.