il sole

aww lubię te filmy ;x
gabriel zgodnie z zapowiedzią zaprosił olivię na kolację, to znaczy jego kierowca przyjechał po nią i zabrał ją siłą z bingo czy innego zajęcia, które olivia wolałaby od spotkania z gabrielem. no ale cóż! podczas gdy ona siedziała niezadowolona, on gadał jak najęty.
- to podobno najlepsza restauracja w całym albany - mówił. ach, tak, od czasu pojawienia się w mieście ciągle nie do końca ogarniał gdzie jest i myślał, że jest w albany w nowym jorku. kazał pilotowi zabrać go tam gdzie olivia i spał podczas podróży. - jakoś w to wątpię. najstarsze wino jest z xxi wieku. - kręcił głową niezadowolony, że przyszli do takiej meliny.

ja też, choć są tandetne xd
pewnie olivia bardzo opornie podchodziła do tego spotkania, ale na wszelki wypadek sie wystroiła żeby nie robić wstydu!
- w londynie można znaleźć o wiele więcej przyjemnych miejsc - wyjaśniła. nie skumała, że gabriel mówił o zupełnie innym miejscu. pewnie wyłączyła się trochę słysząc jego słowotok - daj spokój, skoro już tu jesteśmy to nie róbmy scen - nie lubiła w takich sytuacjach być na świeczniku. poprosiła sommeliera o jakieś dobre czerwone wino - nie jest tu tak źle - oczywiście dla niej st. albans było zadupiem, gdzie nic się nie działo. ale na pewno było lepsze aniżeli świecący fleszami londyn. a fleszów miała dość.

tandetne filmy są najlepsze.
- londyn jest na piątym miejscu pod względem najprzyjemniejszych miejsc. madryt, hongkong, tokio, wiedeń, londyn, taka jest kolejność. - oznajmił tak jakby to był jakiś fakt naukowy, a nie jego prywatne preferencje. też nie ogarnął, że ona sugerowała, że mogli odwiedzić pobliskie miasto w poszukiwaniu lepszych restauracji. nie ma to jak rozmawiać o dwóch różnych rzeczach. - cudownie! wiedziałem, że ci się tu podoba. - od razu jego entuzjazm się zwiększył, chociaż dopiero co miał ochotę zwolnić fernando za to, że wybrał taką słabą restaurację. zamachał na kogoś w oddali i zaraz znalazł się obok nich kwartet smyczkowy i zaczął im przygrywać romantyczną nutę.

zaśmiała się - hongkong? tokio? są jeszcze bardziej zaludnione niż londyn, niemożliwe że są przyjemniejsze - ona nie lubiła takich spędów. tolerowała je tylko jeśli już musiała. nie żeby wywoływały w niej panikę, od małego jej uczyli obejścia z ludźmi. co nie zmienia faktu, że nie lubiła spędów - jest miło - potwierdziła z nieco mniejszym entuzjazmem niż gabriel. nie chciała żeby ją tutaj zapraszam do końca życia! spojrzała na ten kwartet z niedowierzaniem, nie lubiła takich klimatów - och i to ma mi zaimponować? - uniosła brew.

- w weekend cię zabiorę. - zaproponował, a może znowu zarządził? co do kolacji nie miała wyboru, teraz gabriel będzie ją porywać i zabierać w różne miejsca. wycieczka do hongkongu i tokio? dla niego to było tylko machnięcie ręką i zaliczenie obu miejsc w jeden weeekend. - wiem, że takiej dziewczynie jak ty trudno zaimponować. - przytaknął i patrzył na nią swoim uśmiechem czarusia. - ale może to zrobi na tobie wrażenie. - wyciągnął z kieszeni marynarki pudełeczko, które otworzył i postawił przed olivią. był to pierścionek zaręczynowy z ogromnym brylantem.

spojrzała na niego znad menu - wybacz, ale w weekend mam już zaplanowane inne zajęcia, nie mogę nikogo zawieść - jej sekretarz zaplanował jej skrzętnie cały weekend. od brunchy, po kurtuazyjne mecze tenisa z biznesmenami - nie przesadzaj - uśmiechnęła się łaskawie. nie czuła się aż tak wyjątkowa żeby było trudno jej zaimponować. wystarczył miły poranek, naleśniki, dobra kawa, a gabriel wyskakiwał tu z takimi wielkimi rzeczami. w ogóle jej nie znał, miał o niej tylko jakieś wyobrażenie. chwyciła pierścionek i spojrzała na brylant - piękny kamień, pasuje do moich oczu - skwitowała - czy ta kolacja ma jakiś podtekst? - zapytała na spokojnie. dobrze, że donieśli im wino.

- mnie chyba też nie chciałabyś zawieść, prawda? - patrzył na nią świdrującym wzrokiem, który zwykle działał na wszystkie dziewczyny, ale najwyraźniej nie na olivię. ech, łatwiej było sobie kupić dziewczynę niż zabiegać o względy księżniczki! poza tym gabriel zawsze zasypywał dziewczyny prezentami, wycieczkami, drogimi kolacjami i to wszystko robiło na nich wrażenie. nie musiał mieć więcej sztuczek albo nawet osobowości, żeby im zaimponować. oczywiście z olivią było inaczej. - powinniśmy wziąć ślub. - oznajmił bez ogródek. - tylko pomyśl. połączylibyśmy nasze rody. razem rządzilibyśmy połową europy. oboje jesteśmy seksowni, więc nasze dzieci byłyby nieziemskie. - opowiadał. jego sekretarz chyba nie miał pojęcia co ten wyprawia, bo szybko odwiódłby go od tego pomysłu. ale cóż, planowany odwołany ślub gabriela już za trzy tygodnie, więc jeśli olivia się pospieszy z decyzją, to wszystko już było gotowe!

- nie bądź zachłanny - odparł na pytanie czy nie chciałaby go zawieść. to było trochę zuchwałe z jego strony. nie była jego własnością, mogła robić co chciała. ba, wcale nie musiała się z nim spotykać, ale wszyscy jej wpoili że ważnym osobom sie nie odmawia, a gabriel zdecydowanie był ważną osobą. dobrze, że dotarło wino. olivia od razu wzięła łyk. nie dała po sobie poznać że uważa ten pomysł za kompletną pomyłkę, miała nieskazitelną pokerową twarz - to bardzo miłe i schlebiasz mi tymi komplementami - zaczęła tłumaczyć - ale teraz jestem bardzo zajęta, nie mam na to czasu - wyjaśniła biorąc ostatni łyk wina i wstała wzywając swojego ochroniarza - zapłać proszę? - pożegnała go i wyszła. najgorsze było to ze jej matka pewnie pochwaliłaby jego pomysł.
idę, pa!

- masz rację, skoro mają takie słabe wino, to nie ma sensu zostawać na kolacji. - udawał, że wcale nie uraziła go tym, że nie dała mu odpowiedzi i uciekła. ale nie powiedziała "nie", więc gabriel wierzył, że ma szanse. zabrał pierścionek i poszedł też. wysłał do niej następnego dnia trzysta bukietów i dwóch kucharzy, którzy przygotowali dla niej lepszą kolację niż tu w il sole. papa!

przywlókł tutaj na kolację ruby! zajęli jeden ze stolików i obsługiwał ich elegancki kelner. - możesz wybrać co tylko chcesz i na co masz ochotę - podał jej menu. on już sam wiedział czego chce. - masz ochotę na wino? jeżeli tak, to na białe czy czerwone? - zapytał.

sorki, zagapilam sie I nie zauwazylam, ze zaczelas xd
- czerwone - usmiechnela sie lekko. wziela od niego karte I bacznie zaczela sie przygladac daniom, ktore byly w niej wypisane. w ogole wow, ze ruby sie zgodzila na te randke. zwykle nie byla taka spontaniczna.

on chciał ją mieć dla siebie jako swoją dziewczynę, dlatego też będzie ją rozpieszczał ile się da. szkoda tylko, że ruby się nie da tak łatwo zapewne zdobyć! przynajmniej nie frankowi. - czerwone, w takim razie poprosimy butelkę czerwonego wina. a co do zamówienia dalszego, niech pan da nam chwilę, moja pani jeszcze musi się zastanowić - posłał jej szeroki uśmiech. był czarujący, wiadomo. miał w sobie to coś.

rzeczywiscie byl czarujacy, ale racja, ruby nie da mu sie tak szybko zdobyc. szczegolnie gdy dowie sie, ze jest wrogiem Annie, z ktora sie przyjazni. dagna mnie uswiadomila, ze dramki beda xd
- risotto z grzybami brzmi zachecajaco - odpowiedziala po chwili zastanowienia. zamknela menu I polozyla je na stole.

uuuups, to faktycznie będzie drama.
- to poprosimy risotto z grzybami a dla mnie steka z pieczonymi ziemniakami - powiedział do kelnera, który za chwilę im wszystko przyniósł. tak naprawdę spędzili ze sobą przemiły wieczór, a on później odprowadził ją do domciu! bo ja zaraz lecę ;x

dawno nią grałam, więc załóżmy że na chwilę wróciła do monako gdyż została pilnie wezwana przez matkę ;x teraz jednak zamiast siedzieć przy fancy stoliku z jakimś przystojniakiem siedziała przy restauracyjnym barze gaworząc z kelnerem i popijając na raty szociki tequili. a szło jej to topornie ;x

szanowny pan billy przyszedł tu na kolację ale nie prywatną tylko służbową. on żył tylko swoją własną pracą i niczym więcej, romanse nie były mu w głowie. czy zauważył, że nie ma olivii w mieście? zauważył ale starał się nie dobijać do niej drzwiami i oknami. to nie jego styl. jednak teraz się nagle pojawiła. cudownie. postanowił się przywitać. podszedł do niej - cześć - powiedział krótko i poprosił o whisky barmana.

w skrócie opowiem dlaczego olivii na mieście nie było. była w monako kłócąc się z matką o to dlaczego nie przyjęła oświadczyn gabriela + dostała ultimatum, że ma teraz to u niego wybłagać bo to taka super partia he he.
- cześć przystojniaku - po trzech szotach już takie rzeczy mówiła najwyraźniej - wspaniale wyglądasz, pogładziła go po garniaku który pewnie miał na sobie skoro to było służbowe spotkanie - czyżby randka? - dopytała.

i teraz będzie musiała błagać! no no, ciekawe rzeczy będą się niedługo działy.
uniósł wysoko brwi ze zdziwienia. - przystojniaku? do kogo to mówisz? - rozejrzał się dookoła rozbawiony. olivia nigdy tak do niego nie mówiła! - dziękuję ci bardzo. nie, ja nie chodzę na randki. zazwyczaj - wzruszył ramionami. - ostatnio na randce byłem z tobą - przyznał się. - służbowe spotkanie, nic ciekawego - westchnął i napił się alko.

muszą być dramki ;x
musiał być zdziwiony widząc podpitą olivię, której do głowy nie dobijały się klasycznie bąbelki, a tequila - najwyraźniej ten alkohol - uniosła kieliszek i wypiła do końca - wyzwala we mnie inną energię - zaczęła się bronić przed tym że nazwała go tak swobodnie tym przystojniakiem - ciągle pracujesz billy, musisz mieć ten trochę czasu na rozrywkę - randki pewnie były taką rozrywkę. zamówiła kolejny kieliszek, a chłopak mógł dostrzec jej zarumienione od alkoholu policzki, słodko.

on o nią zazdrosny nie będzie na szczęście xd
- dziewczyno, chyba troszeczkę dzisiaj przesadziłaś z alkoholem. nie za dużo dzisiaj kieliszków? może pójdziemy się na chwilę przewietrzyć? - zaproponował odstawiając jednak na chwilę własny alkohol. poprosił barmana, żeby zamienił jej kieliszki na szklankę z wodą z cytryną. - olivia, musisz przystopować zanim coś zrobisz i zanim stanie się coś czego nie chcesz - nachylił się nad nią mrucząc jej to wszystko już do ucha.

gabriel czy billy, czy obaj? xd
- to słodkie - zaśmiała się cicho - że mówisz do mnie per 'dziewczyno' - zazwyczaj mówili do niej per 'księzniczko' czy coś, miła odmiana. nie protestowała kiedy podmienił jej napoje, bo nie miała w zwyczaju kłócenie się w miejscu publicznym czy coś - skąd możesz wiedzieć czego chcę? - odmruczała mu do ucha, po czym zarzuciła na siebie płaszczyk i chwyciła go za rękę - chodźmy się zatem przewietrzyć - i wyprowadziła go na zewnątrz!

billy o olivię, bo niby miałby czemu xd
jak tylko wyszli, odetchnął z ulgą. nie chciał żeby olivia wywołała kolejny skandal, bo się upiła i zrobiła burdę w publicznym miejscu. trzymał ją pod rękę. - w ogóle, gdzieś ty była kiedy cię nie było? i dlaczego w ogóle pijesz? przecież nie masz tego w zwyczaju - pomiział ją po policzku. martwił się o nią troszeczkę, może dlatego że ją lubił jako przyjaciółkę. a może dlatego że był po prostu psychiatrą xd

w sumie racja, olivia się bardziej postara żeby był zazdrosny xd
ostatni skandal był wywołany przez gabriela, a nie przez nią. ona była krystalicznie czysta! - spokojnie - roześmiała się odpalając swojego elektro papieroska - byłam w monako, nic wielkiego - a przynajmniej nic z czego chciałaby się spowiadać - wypiłam kilka szotów, nic wielkiego - wzruszyła ramionami - dlaczego mam wrażenie, że dajesz mi burę? martwiłeś się? - zaczęła dopytywać.

no jak na razie się nie stara wcale xD
- nic wielkiego, a masz już dobrze w czubie - westchnął i pokiwał niezadowolony głową. nie pochwalał tego co robi olivia. nie wiedzieć czemu czuł się odpowiedzialny za przyjaciółkę. - tylko mi nie mów, że pijesz przez gabriela - wywrócił oczami. jakby tak było, musiał by porozmawiać z gabrielem, żeby się uspokoił. - o ciebie? pewnie, że się trochę martwiłem, w końcu jestem twoim przyjacielem - objął ją ramieniem.