hyde park

- nie wiem czy nie wezmę dziekanki - wystrzeliła nagle z pomysłem, który wpadł jej do głowy w ostatnich chwilach kiedy to rozmyślała na temat tego, czy woli lukrecję czy jednak pianki. pianki wygrały. przynajmniej dla niej - i tak jakoś nie mam ochoty chodzić na zajęcia - dodała szybko marszcząc brwi i na chwilę przystanęła - będziesz musiał sie przyzwyczaić w takim razie do mojej nieobecności na zajęciach i nie, jedz sobie jedz - machnęła ręką i ruszyła znów dalej przed siebie.

może sobie z tiffany piątkę przybić. jeszcze niech dołączy do sekty julio to w ogóle będą bliźniaczkami.
- gabby, wiem, że ostatnio nie czujesz sie najlepiej, ale nie możesz pozwolić, zeby to cię zahamowało. nie możesz się poddać. on właśnie tego by chciał. a ja wiem, że jesteś silniejsza niż to - zaczął ją przekonywać, oczywiście cały czas dorównując jej kroku i wcale nie jedząc żelek, bo za bardzo się przejął słowami gabby.

mogła do niej na spokojnie dołączyć i dać sobie zrobić pranie mózgu, może by się jej to przydało do czegoś xd
- och ben - pokręciła głową zrezygnowana - nie jestem wcale silna. nie radzę sobie - przyznała mu się, ale chyba nie bardzo chciał o tym słuchać że sobie nie radzi. nikt nie chciał tego słuchać, nawet jej rodzice - naprawdę nie chce mi się chodzić na zajęcia. to, że jestem tutaj, chyba o czymś świadczy, nie sądzisz? - zapytała spoglądając na te swoje żelki - czerwone są najlepsze - wskazała na paczkę palcem - oj ben ben... - westchnęła bezradnie.

- gabby - zatrzymał się. - jesteś silniejsza niż myślisz tylko nie dopuszczasz tej mysli do siebie. wiem, bo ja to widzę - popatrzył na nią poważnie. - wiem, że trudno jest zebrać się w sobie i wrócić, tym bardziej teraz po tej dłuższej przerwie. co powiesz na małe kroczki? w czwartek mamy razem wykład z metod mikroskopowych i makroskopowych badań źródłoznawczych. pójdziemy na niego razem. będę twoim motywatorem! wspieraczem! będę tak długo pukać do twoich drzwi aż w końcu na niego pójdziemy! - zaczął wymyślać.

zmarszczyła nos kiedy do niej mówił i uciekła od niego wzrokiem, rozglądając się gdziekolwiek byleby na niego nie patrzeć. kiedy już się jej znudziło gapienie się na drzewa, znów na niego spojrzała - nieprawda - rzuciła na temat swojej własnej wewnętrznej siły i motywacji - zastanowię się co do wykładu, okej? a jeżeli mi się nadal nie będzie chciało, wrócę po prostu do swojego mieszkania, zostawię akademik. tak będzie chyba lepiej - poklepała go po ramieniu - to urocze, że się tak starasz - uśmiechnęła się nawet.

- to może być dobry pomysł. tam na pewno będzie spokojniej... chociaż wtedy nie będę mógł do ciebie dotrzeć w dwie sekundy jeśli będziesz mnie potrzebowała - zastanawiał się która opcja będzie dla niej lepsza. - oczywiście, że tak. wiesz jaka jesteś dla mnie ważna - odwzajemnił jej uśmiech, ale szerzej niż ona. - żelka? - podsunął jej paczkę skoro humor jej się poprawił.

- ale dom jest dla mnie jednak bezpieczniejszą opcją. tam mogę zamknąć się na cztery spusty i nikogo nie wpuszczać, tam nikt na mnie nie patrzy ani nikt mnie nie obserwuje - wytłumaczyła mu - nadal będziesz mógł do mnie przychodzić, ale musimy ustalić sobie jakieś hasło, żebym wiedziała że to ty - ale normalnie szpiegówa z niej! - dobry z ciebie kumpel - wzięła sobie od niego żelka. nazwała go kumplem, bo w sumie to sama nie wiedziała kim dla niej jest i nazwała go dla siebie najbezpieczniejszą wersją ever.

- ale tam będziesz sama - jęknął. to był chyba powód, dla którego chciała tam iść, ale samotność mogła oznaczać zarówno więcej, jak i mniej bezpieczeństwa. martwił się! - jakie hasło? latający arbuz? krasnoludki pachną fiołkami? - wymyślał bez sensu, ale przynajmniej z entuzjazmem. - myślałem, ze jesteśmy kimś więcej niż to - przyznał. trochę zrobiło mu się smutno, że tak go postrzegała. też nie miał pojęcia jak ich sklasyfikować, ale jednak wyżej w hierarchii niż kumpelstwo.

- owszem, będę tam sama. albo zaadoptuję jakiegoś psiaka ze schroniska! to by było dobre dla mnie i dla tego psiaka, który zapewne czeka na mnie. chciałabym dać mu bezpieczeństwo - pokiwała głową a potem się roześmiała na jego słowa - latający arbuz brzmi wyśmienicie. niech będzie ten latający arbuz! - zgodziła się z nim a potem spoważniała - kim właściwie dla siebie jesteśmy, hm? przyjaciółmi? znajomymi z uczelni? - zapytała w takim razie wprost skoro mieli się właśnie teraz określić. ta rozmowa szła zdecydowanie w dziwnych jak dla niej kierunkach.

- mogę pójść z tobą i pomóc ci wybrać, co ty na to? - też spodobał mu się ten pomysł i planował podpowiedzieć jej, żeby wzięla jakiegoś dużego psa, który będzie mógł ją w razie czego obronić przed złem tego świata. - a więc latający arbuz - zaśmiał się razem z nią. cieszył się z tego, że podobał jej się jego pomysł i z tego, że znowu się śmiała i że w takich chwilach była tą samą gabby co zawsze. - na pewno nie jesteśmy znajomymi z uczelni - odchrząknął - i na pewno jesteśmy przyjaciółmi... ale wiesz... całowaliśmy się parę razy - przypomniał jej. nawet więcej niż parę razy.

haha, chciał jej dać dużego psa, a dużych psów się panicznie bała! xd jaki byłby przypał jakby kazał jej wziąć jakiegoś doga niemieckiego czy owczarka, uciekłaby tam mu z krzykiem - dobrze, niech będzie. pójdziemy razem do schroniska. pomożesz mi też przenieść moje rzeczy z powrotem do mieszkania ale najpierw pójdę na wykład - była już w odrobinę lepszym humorze niż wcześniej - to kim jesteśmy dla siebie? bo się zgubiłam. przecież ty się z kimś spotykasz, dobrze pamiętam? - zauważyła bo chyba pamiętała o rosie - cholera jasna. czemu to się nagle robi skomplikowane - skrzyżowała ręce na cyckach.

opanowałaby strach przed dużymi psami i wtedy mogłaby już stawić czoła całemu światu. metoda wstrząsowa!
- i to mi się podoba! - klasnął w dłonie z entuzjazmem. - będę przy tobie na każdym etapie i jeśli w którymś momencie poczujesz, że to za dużo to daj znać - zaproponował. zmuszał ją do chodzenia na wyklady, a teraz udawał, że to ona decyduje na co jest gotowa, a na co nie xd - coo? nieee, ashley jest tylko moją przyjaciółką - potrząsnął szybko głową, bo to była jego pierwsza myśl. nie pamiętam czy gabby wiedziała o rosie, ale tak naprawdę one dwie spotykały się z nim na takich samych zasadach i podobały mu się tak samo. poza tym teraz benkowi włączył się tryb ruchacza xd - nie komplikujmy tego - zestresował się - nie musimy tego nazywać, prawda? lubię naszą relację taką jaka jest - przyznał. nawet jeśli ostatnio już się nie całowali i gabby była krucha to on nadal uwielbiał spędzać z nią czas.

czyli chciał ją wziąć metodą szokową xd
- oczywiście, że tak. tak jak to ustaliliśmy - uśmiechnęła się do niego, ciesząc się, że są na jej zasadach, które on szanował. czy gabby wiedziała o rosie? chyba wiedziała! - ale ja nie mówiłam o niej, tylko o tej blondynce z mojej paczki - bo one były razem w zielonej paczce i czasem pewnie się spotykały razem na imprezach u andersona i louisa - czyli właściwie to stanęliśmy na tym, że jesteśmy przyjaciółmi - oznajmiła mu bo tak naprawdę to już tak było. ben z gabby już się nie spotykali jako coś więcej ale on za to z rosie już tak, więc tak jakby nie działo się już nic czego rosie by na pewno nie chciała xd - to już nie komplikujmy tego w ogóle - nagle się wycofała.

- może. ostatnio mam powodzenie, nie nadążam - zaśmiał się. powiedział trochę żartem, a trochę serio, ostatnio rosła jego pewność siebie i ilość zaliczonych dziewczyn, więc możliwe, że zaliczył kogoś z jej paczki. ben też chodził na te imprezy i kumplował się ze wszystkimi tymi samymi ludźmi, więc jak powiedziała o swojej paczce to myślał, że ma na myśli jakąś inną paczkę, kumpelki z archeologii czy coś. czuł się częścią paczki flynna i reszty! ucieszył się, że nic nie komplikują, bo zrozumiał to po swojemu, poszli coś zjeść i wrócili do st. albans. next.

- ja też już za tobą nie nadążam - sfriendzonowała samą siebie dla bezpieczeństwa jak to twierdziła i zaczęła się powoli pakować bo chciała wrócić do mieszkania, więc zapewne już tam nocowała! zacznę coś.

po tych jakże traumatycznych wydarzeniach z wczoraj postanowili wyrwać się do londynu, leżeli teraz na kocyku i mieli piknik. tylko zamiast truskawek i szampana wzięli mcdonalda na wynos i vicky napychała buzię frytkami, ze stresu oczywiście!

archie byl jeszcze bardziej przytulasny I Vicky musiala sie pogodzic z tym, ze przymilal sie do niej w miejscach publicznych. nie chcial tracic ani chwili! - zostaw tez troche dla mnie - rozbawiony chwycil kilka frytek na zapas.

nie przeszkadzało jej to aż tak bardzo, dopóki nie robił jej siary xd ciekawe czy biegał za nią na przerwach na uniwerku i krzyczał coś typu 'kochanie, zapomniałaś kanapeczek'. tak, to byłaby siara!
- wybacz, mam wrażenie że wczoraj mój organizm spalił nadmiar kalorii i nadrabiam - jadła jak mały smok. powinny walczyć z leilą albo tiffy w zawodach na najszybsze jedzenie hot dogów. urocze.

az tak nie, tez mial jakis cringe meter, ktory by mu nie pozwolil na takie sceny.
- mozemy dokupic wiecej - zmienil zdanie skoro byla taka glodna. skoro potrzebowala zajesc stres to nie bedzie jej bronil. ulubione zajecie zielonych, wyscigi na picie I jedzenie.

chociaż tyle. chociaż bez koszulki mógłby za nią biegać!
- chciałabym tak jak ty być taka opanowana - zaśmiała się wstając do pozycji siedzącej - twoja siostra tam była, moja siostra tam była, summer tam była - wymieniała wszystkich którzy byli narażeni na ewentualną śmierć!

haha gdyby poprosila to by to dla niej zrobil. nic dziwnego, ze windsorzy go nie chcieli skoro mial biegac bez koszulki za prostymi dziewczynami.
usmiechnal sie lekko I pogladzil ja po policzku. - tez sie balem - zapewnil ja choc nie okazywal tego tak. juz raz go tak zaatakowali wiec mial doswiadczenie.

z tym awkiem mógł tylko to robić sorry. choć może przyjmą go w swoje łaski jeśli podkabluje florence.
vicky nie miała jakiś dziwnych akcji na koncie, ta była najdziwniejsza więc na pewno to przeżywała bardziej niż on. choć udawała, ze z tego żartuje. zagapiła się chwilę na niego kiedy ją gładził po policzku - widziałam się już z rosie i czuje się dobrze - oznajmiła - a ty rozmawiałeś z lilibet? - dopytała. dbała o jego rodzinne stosunki, pewnie przypadkiem xd nawet chciała się dopytać o summer, ale ta dalej nie odpisywała.

moze. albo zamienia go za arthura.
- to dobrze - powiedzial spokojnie. cieszyl sie, ze wszyscy wysli z tego cali I zdrowi. - tak, z nia tez wszystko w porzadku - przypadkiem czy nie, docenial, ze sie interesowala xd nie chcial zmieniac tematu, ale meczylo go to co robila siostra. - co do lili.. - zaczal. - spedza ostatnio czas z tym twoim poczochranym kolega.. philipem - zalil sie jej xd

vicky nie byłaby z takiej zamiany zadowolona xd
nie wszyscy, biedni andy! dobrze, że mu morfinę podawali xd
- to dobrze, że nic jej nie jest - chwyciła szejka i wsadziła słomkę do buzi siorbiąc i słuchając co ma do powiedzenia. jak usłyszała imię tego obdartusa (hehe) to aż się zakrztusiła - z tym philipem? - dopytała wyraźnie zdziwiona. vicky też nie była najlepszą kandydatką dla archiego i lili mogłaby się czepiać.

on raczej tez nie xd lubil swoje zycie. mogli zabrac lili, ona by sie ucieszyla.
- wszystko dobrze sie ulozylo - podsumowal. - z tym philipem - zaniepokoil sie jej reakcja. nie mogla wrozyc niczego dobrego, juz na sama mysl sie znowu wkurzal za wybory na lilibet. - a co jest z tym philipem? - zaczal dopytywac.