Staw

First topic message reminder :

Oliver zrobił sobie poranny spacerek. Jak dawno nie był w st. Albans! Oxford był cudowny, uczył się tam naprawdę wiele, ale tamtejszy akademik go dobijał, dlatego wolał wrócić do swojego mieszkania tutaj i dojeżdżać na zajęcia, których teraz miał stosunkowo mało. Stał przy brzegu ze swoją śliczną suczką rasy golden retriver Cassie, która zapędziła się kiedy spuścił ją ze smyczy i wleciała do wody z której nie chciała teraz wyjść. A on się zastanawiał czy powinien wejść w swoim drogim i ślicznym garniturze do tego syfu. Jednak szybko się zdecydował kiedy okazało się, że suczka źle pływa i trochę się podtapiała. Zostawił jednak najpierw wszystkie kosztowne rzeczy na brzegu po czym wszedł po pas do lodowatej wody i chwycił psiaka.

Jude już miała odetchnąć z ulgą, ale wtedy ją podniósł. Pisnęła cicho i objęła mocno szyję Felixa. Spojrzała na niego z rozbawieniem.
- A mówiłeś, że mi tego nie zrobisz - jęknęła. Objęła go też mocno w biodrach, więc jak ją będzie chciał wrzucić, to polecą razem!
- Nie chcę wracać w mokrych ubraniach Felix - wymruczała mu prosto do ucha i przygryzła jego płatek. No okej, trochę go nakręcała. Ale było ciemno i trochę sie bała tego stawu, mimo wszystko.

Uśmiechał się przez cały czas, gdy ona tak panikowała. -A czy złamałem dane ci słowo? -no bo przecież nie wylądowali jeszcze w wodzie, tak. -Nie będziesz wracać w mokrych ubraniach. -zrobił krok do tyłu. Postawił ją w końcu na ziemi ciągle trzymając ją przy sobie. -Naprawdę myślałaś, że ci to zrobię? O tej porze, w zimnej wodzie? -odsunął nieco głowę by mógł spojrzeć na nią.

Kiedy opuścił ją w dół, położyła dłonie na jego torsie i patrzyła mu w oczka, mrużąc nieco swoje. Odgarnęła włosy do tyłu. Trochę jej się nawet głupio zrobiło, że mu nie uwierzyła. Przygryzła policzek od środka, otwierając nieznacznie usta. Wyglądała teraz jak mała zagubiona dziewczynka!
- Nie złamałeś słowa. Trochę spanikowałam - westchnęła i uśmiechnęła się lekko. Często tak panikowała, ale tylko w niektórych sytuacjach. Sama nie wiedziała, czemu zrobiła to teraz!

-Trochę więcej zaufania. -uśmiechnął się nieznacznie i objął ją ramieniem. Zaczęli iść znów przed siebie, może chcieli obejść staw dookoła. I...wypalam sięęę ;< pomóż!

- Mam problemy z zaufaniem, przepraszam - uśmiechnęła się słabo. Mogę mu zaraz wypalić z mega informacją z życia Jude xd. Ale nie wiem, czy są na to gotowi! Jude wtuliła się w każdym razie w Felixa, odpływając myślami gdzieś w dal. Miętoliła przy tym tą kamizelkę chłopaka, bo też objęła go w pasie. Nawet nie była świadoma tego, że to robi.

Z tą informacją o opiekunie?xd -Rozumiem Jude. Ale od takich właśnie małych rzeczy warto zaczynać. -powiedział troskliwie gładząc ją po włosach. Ubuział ją jeszcze w czubek głowy. Wyczuł to,że ona jakoś nerwowo miętoli mu tą kamizelkę. -Jude, wszystko gra, tak? -zapytał, by się upewnić i lekko złapał ją za podbródek by na niego spojrzała.

No tak, z tą xd Ej, napisałabyś do mnie na gg? Bo nie mam numerów. To bym sobie zapisała xd.
Jude sama nie wiedziała jakim cudem jej myśli skierowały się w tak dziwną stronę. Oczy miała kompletnie nieobecne. Nawet nie usłyszała do końca pytania Felixa, tylko domyśliła się o co mu chodzi.
- Co? Tak, tak, w porządku - mruknęła uciekając wzrokiem. Odsunęła tą jego dłoń. Przestała go też obejmować. Objęła się tylko ramionami i szła dalej przed siebie.

Felix po takim zachowaniu stanął jak wryty i w pierwszej chwili nie ruszył za nią tylko patrzył jak się oddala. Potem ruszył za nią szybkim krokiem, by ją dogonić. -Jude, o co ci chodzi? Zrobiłem coś nie tak? -zapytał, nie podnosząc głosu. Nie miał w zwyczaju krzyczeć na kobiety, zresztą przecież nie miał ku temu jakiegoś większego powodu.

Jude objęła się ramionami jeszcze ściślej. Kiedy Felix ją dogonił stanęła w miejscu i oddaliła się od niego o dwa kroki.
- Nie Felix, nic nie zrobiłeś źle. Po prostu... coś mi się przypomniało. Możemy już wracać? - zapytała, usiłując powstrzymać drżenie głosu.

Widział, że coś jest nie w porządku, ale już nie naciskał ani nie pytał. Schował ręce do kieszeni swoich spodni i podążał za nią nic nie mówiąc. Mimo że powiedziała, że nic złego nie zrobił to i tak zachodził w głowę, co spowodowało tak diametralną zmianę w jej zachowaniu.

W pewnym momencie Jude zaczęła cała drżeć. Ledwo powstrzymywała łzy. W końcu jakieś tam pojedyncze zaczęły lecieć jej po policzku. Wytarła je drżącą dłonią. Potknęła się nawet, ale przytrzymała się ręki Felixa, który szedł obok. A zaraz potem odskoczyła od niego jak poparzona. Mruknęła nerwowe "przepraszam", nawet na niego nie patrząc. Znowu czuła ten ogromny ciężar na klatce piersiowej. Biedna właśnie dostawała ataku paniki;<.

Był kompletnie zdezorientowany. Aż bał się teraz cokolwiek robić w jej kierunku, żeby go nie odtrąciła. -Co cię tak wytrąciło z równowagi, skoro twierdzisz, że to nie moja wina? Odskakujesz ode mnie jakbym był złem wcielonym. -powiedział zatrzymując się. Chciał ją zatrzymać przez złapanie za ręce, ale uznał, że to by jeszcze pogorszyło sytuację.

W końcu spojrzała na niego. W jej oczach mógł zobaczyć najzwyczajniejszy strach, pomieszany z bólem i kompletną dezorientacją. Wbiła sobie paznokcie w dłonie tak mocno, że pewnie od razu przecięły skórę. Wciąż cała się trzęsła.
- To nie ty Felix. Tylko ja - powiedziała cicho i pokręciła głową. Próbowała złapać jakiś głębszy oddech, ale jej nie wychodziło. Znowu zaczęła iść w bliżej nieokreśloną stronę, pewnie nie w tą, w którą powinna iść. Nie chciała, żeby Felix widział ją w takim stanie. Była wściekła na siebie,że do tego dopuściła. Tak długo udawało jej się nad tym panować.

Widział jak się trzęsie i bardzo chciał ją do siebie przytulić, bo zatrzymać te dreszcze, bo pomyślał, że to z zimna tak drży. -Powiesz mi o co chodzi? -zrobił kilka kroków w jej stronę, jednak zachowując zdrowy dystans. Kompletnie nie wiedział, co ma o tym sobie myśleć. Tak nagle zmieniła swoje zachowanie, że to naprawdę wywołało burzę w jego głowie.

Zatrzymała się znów, ale patrzyła na swoje buty, zamiast na niego. Miała mętlik w głowie, a serce waliło jej jak oszalałe. Chciała opanować tylko swoją panikę, nic więcej. Czuła, że Felix weźmie ją za wariatkę, a nie chciała tego.
- Nie mogę Felix. Nie mogę. Nie chcę, żebyś się ode mnie odsunął - powiedziała drżącym głosem. Po jej policzkach, teraz już swobodnie, zaczęły płynąć łzy. Dramacik;x.

To ten dramacik, o którym wspominałaś już wcześniej? xd
Felix westchnął i rozejrzał się wokoło, nie mając w tym żadnego celu. Potem popatrzył na nią. -A dlaczego niby miałbym się od ciebie odsuwać? Czy odsunąłem się po tych wszystkich akcjach, które razem przeszliśmy? Nic to dla ciebie nie znaczy? -powiedzmy,że trochę się wkurzył, ale nadal panował nad tonem głosu. Chciał jej pomóc w jakikolwiek sposób, ale nie wiedział, jak ma to zrobić skoro nie wiedział w czym rzecz w ogóle.

Nie, chyba jeszcze o coś innego mi chodziło xddd
Podniosła wzrok i przez chwilę po prostu patrzyła mu prosto w oczy. Powoli uspokajała się. Przynajmniej pozornie. Nie drżała już tak bardzo, ale w środku wszystko jej się zawiązywało na supeł. Wciąż miała ten potworny ciężar na sobie. Cofnęła się i kucnęła, opierając się o drzewo. Spuściła wzrok i zaczęła bawić się swoimi palcami, żeby opanować drżenie dłoni.
- To znaczy dla mnie bardzo wiele Felix. Po prostu... jeszcze nikomu o tym nie mówiłam - powiedziała, cały czas płacząc. Schowała twarz w dłoniach i przez dłuższą chwilę milczała. Nawet nie wiedziała co w tej chwili mógł sobie myśleć chłopak. I co pomyśli, kiedy się dowie. Ale czuła, że jest mu winna wyjaśnienia. Tylko jakoś nie chciało jej to przejść przez gardło.
- Mój opiekun... Gwałcił mnie... Zanim tu przyjechałam - powiedziała w końcu, chociaż kosztowało ją to wiele odwagi i sił. Usiadła na ziemi, podciągnęła kolana pod brodę i objęła nogi ramionami. Oparła czoło o kolana i zaczęła szlochać bezgłośnie. Cała się tylko trzęsła. Chciała, żeby Felix powiedział już co ma powiedzieć i poszedł. Bo nie wierzyła w to, że z nią zostanie. Przecież to było... obrzydliwe. Ona była obrzydliwa.

Momentalnie cała złość mu minęła, gdy usłyszał jej wyjaśnienie. -Jude...-wydusił z siebie tylko i kucnął przy niej, trochę nieśmiało teraz wyciągnął w jej stronę rękę i pogładził ją po plecach. -To bardzo wiele dla mnie znaczy, że mówisz mi o tym. -starał się by jego głos brzmiał jakoś ciepło. Był zmartwiony, nawet mu takie rzeczy nie przychodziły w najśmielszych wyobrażeniach. Nigdy wcześniej nie dawała po sobie poznać, że była ofiarą gwałtów. O nie nie, Felix na pewno jej teraz nie zostawi! Wcale nie uważał jej za obrzydliwą, co najwyżej miał ochotę zabić tego debila, który jej to robił. -Zabiłbym tego skurwiela. -powiedział przez zęby i jakoś tak automatycznie zacisnął pięść.

Podniosła zapłakaną twarz i spojrzała na niego niemalże ze zdziwieniem. Nie sądziła, że tak zareaguje. Patrzyła na niego tymi zamglonymi oczyma i dziękowała mu w duchu, że jej nie znienawidził. Bo nie była w stanie wykrztusić ani słowa. Zesztywniała momentalnie, kiedy jej dotknął. Ale już po chwili rozluźniła się nieznacznie. Musiała skarcić się w myślach, że przecież on jej nic nie zrobi. Przy nim zawsze czuła się bezpieczna. W końcu odetchnęła głęboko i otarła łzy wierzchem dłoni. Trochę potrwało, zanim chociaż trochę się uspokoiła.
- Mogę u ciebie dzisiaj spać? - zapytała bardzo cicho, wciąż drżącym głosem, patrząc na niego prosząco. Bała się, że obudzi się z krzykiem w nocy. Ale nie chciała zostać sama.

Dlaczego niby miałby ją znienawidzić? Za to, że padła ofiarą jakiegoś belzebuba? przecież to nie była jej wina. Sama nie dałaby sobie rady z nim. -Jasne,że możesz, nawet musisz. -odpowiedział cicho i przytulił ją do siebie, bo już naprawdę nie mógł wytrzymać. Otarł wierzchem dłoni jej ostatnie łezki. -Chodźmy. -wstał i podał jej rękę. Możesz zacząć u niego.

leżał na trawie nad stawem i palił zioło, napawając się pierwszą nocą wolności. wreszcie został wypuszczony z aresztu domowego! nie musiał już siedzieć w tej śmierdzącej piwnicy. co prawda musiał spędzić ostatnie kilka dni w celi, dostał prace społeczne i w dodatku będzie poprawiał rok, ale... czy życie nie było piękne? czyż wolność nie była piękna? ach, w takim oto nastroju puszczał kółka z dymu i gapił się w niebo.

Alisha wyspała się po imprezie i spotkaniu z dannym i postanowiła iść na wieczorny spacer. strzelam, że znali się z kennym więc kiedy go zobaczyła, bo pewnie miała jakiś noktowizor w oczach, od razu się przysiadła. - cześć hollywood. strasznie dawno cię nie widziałam. - powiedziała przyglądajc mu się uważnie. czy się zmienił czy przytył, a może schudł, ale takich szczegółów już nie widziała! a to smuteczek.

na pewno się znali, bo nawet byli razem w klasie, chociaż właściwie kenny prawie w ogóle nie chodził na lekcje. w takim razie poznali się na jakiejś imprezie albo alisha musiała kiedyś rodzielać go i willa jak się bili.
- hej, bejbe. - odparł seksownym głosem z całkiem przyjemnym uśmiechem na twarzy, bo aktualnie wszystko było dla niego piękne, nawet alisha. xdddd no dobra, ona zawsze była ładna, ale pewnie jakby się tu pojawiła betty, to nawet ją by z radością wyściskał. bo był wolny! leżał na trawie i palił trawę! czego więcej do życia potrzeba! - wiem, wiem. byłem więziony i torturowany w lochach. - oznajmił z głupawym uśmieszkiem, chociaż w sumie miał trochę racji.

zmarszczyła brwi i roześmiała się. - oj kenny. chyba coś brałeś.- mruknęła z rozbawieniem i spojrzała na jego skręta który według niej wszystko wyjaśniał. - a pilnował cię zły smok i wyswobodził królewicz? - zapytała bo to co przed chwilą powiedział brzmiało co najmniej bajecznie. położyła się obok niego i spojrzała w niebo po czym wyciągnęła dłoń po tego skręta bo też chciała trochę. a will nigdy jej nie dawał ;c nie wiem dlaczego ale kenny na tym avku kojarzy mi się ze zmierzchem........... wiem błyskotliwe spostrzeżenie. xd

- jaaa? no co ty. jestem teraz zreformowanym, grzecznym chłopcem. - powiedział od razu z całkiem poważną miną, ale doskonale wiedziała, ze to nieprawda. - złego smoka widziałem, ale niestety nikt nie reagował, kiedy zrzucałem mój długi warkocz z wieży. - zaśmiał się tak, że aż zaczął kaszleć i musiał się poklepać trochę po klatce, żeby mu przeszło. pewnie właśnie ten moment alisha wybrała, żeby mu ukraść skręta, zamiast mu ratować życie! i eeeeeeej, mi też się kojarzy!!!!!!! jak teraz to wypowiedziałaś na głos, to musze mu zmienić. xdddd