Plac zabaw

First topic message reminder :

Dobra to umówili się tutaj. Kaya była niesamowicie wdzięczna Charliemu za to że zaopiekował się Victorem. No i poznała Claudię, która nie wzbudziła u niej żadnych negatywnych uczuć wręcz przeciwnie. Wydawała się bardzo sympatyczna i otwarta. Siedziała na ławeczce i patrzyła się na rzucające się śnieżkami starsze dzieci. Zastanawiała się kiedy jej Victor będzie się tak bawił.

wiem! w sumie minnie też powinna wiedzieć o tym, że oni ze sobą rozmawiali, ale może alex jej nie mówił, a ona też nie chciała zaczynać tematu, bo wiedziała, że theo chciał sam z nim porozmawiać, więc jeśli alex jeszcze nic nie mówił, to oznaczało, że jeszcze nic nie wiedział... i tak dalej. a teraz minnie zauważyła theo dopiero, kiedy wyciągnął jej słuchawkę z ucha, właściwie myślała, że ktoś jej wyrywa słuchawki razem z całym telefonem i resztą dobytku, więc chciała się bronić, ale podniosła wzrok i zobaczyła połowę swojego ulubionego duetu bliźniaków, więc uśmiechnęła się szeroko.
- hejhej! - zawołała wesoło, bo miała wymówkę, żeby nie siedzieć nad tą historię. - "uczę się" to za duże słowo. - zaśmiała się i pokazała mu, nad czym właśnie pracowała, czyli jakimś prześmiewczym obrazkiem hitlera, który raczej wyglądał jak bóbr, a nie człowiek, bo niestety nie miała talentu plastycznego.

No to theo na pewno jej się zaraz poskarży. za to plus jeden że zaakceptowała to w sumie ruby i na pewno chociaż to go cieszyło. znaczy... powiedziała, że będzie go wspierać i rene też! jak sobie poukłada, więc theo stracił mniej przyjaciół niż zakładał! a to naprawdę super. no i zyska betty co nie! xddd To już w ogóle. miał nadzieję jednak, że alex się opamięta i pokocha go takim jaki jest teraz. i to z kim jest! roześmiał się na jej rysunki. - myślałaś kiedyś o jakimś konkursie karykaturalnym minnie? jestem pewien, żebyś go wygrała. - powiedział i odepchnął się mocniej od podłoża.

a jak jej się poskarży, to minnie od razu poleci i nagada alexowi, jaki to jest niedobry. będzie go pod pantoflem trzymała... a nie, bo ona nie nosiła pantofli! no to problem. a z rene to właśnie nie przeczytałam ich gry! ale jak go będzie wspierać, to fajnie też.
- wiadomo, w końcu mam niebywały talent! może powinnam pójść na akademię sztuk pięknych... - roześmiała się, zamykając zeszyt i kładąc go sobie na udach. wciąż zastanawiała się nad swoją przyszłością, w końcu wkrótce miała kończyć szkołę. - co tam? - spojrzała na niego.

och! to pod butem będzie go trzymać, trampkiem, na to samo wyjdzie.
- może powinnaś. - roześmiał się cicho. - w sumie całkiem to by bylo fajne minnie, gdybyś skończyła asp naprawdę. - pokiwał głowa z uznaniem i uśmiechnął się już całkiem poważnie chociaż oboje wiedzieli, że minnie nie ma żadnego talentu do rysowania i takich tam! ale kogo to obchodzi... - w sumie bywało lepiej minnie, chociaż nie ma tragedii. - uśmiechnął się nieznacznie. - widziałem się z alexem i w sumie nic nie wiedział, znaczy.... o mnie i o florianie. nie do końca chciałem mu mówić, ale florian się wygadał i się wkurzył. chyba mnie nienawidzi. - mruknął cicho. - za to ruby w sumie przyjęła to spokojnie dość.

zamiast pantoflarzem będzie trampkarzem!
- theo, masz rację! to takie oczywiste! - klasnęła w dłonie z entuzjazmem. - nie wiem, czemu wcześniej na to nie wpadłam. przecież jestem urodzoną artystką! - śmiała się, oczywiście cały czas mówiąc ironicznie. - wkurzył się? - zmrużyła oczy, zaskoczona. - na pewno cię nie nienawidzi. - pokręciła szybko głową. musiała bronić jednocześnie racji i theo, i alexa, co było trudne. - pewnie po prostu był w pierwszym szoku i szybko mu przejdzie. - stwierdziła w końcu.

to mi się kojarzy tylko z młodymi graczami piłki nożnej ;x
Roześmiał się cicho. - wiem minnie że dzięki mnie wpadasz na te genialne pomysły i jestem niesamowicie zadowolony, że umiem cię do tego wszystkiego namówić. - pokiwał głową z rozbawieniem. - minnie skarbie. cieszę się, że w niego tak wierzysz, ale bez urazy. znam go od 17 lat i wiem o nim naprawdę dużo. wkurzył się to nie był szok nawet. chciał bić floriana. - westchnął cicho i zaczął się wysoko huśtać, żeby się zrelaksować.

- pff, jeszcze może powiesz, że to wszystko twoja zasługa i że to ty odkryłeś mój talent! - zaśmiała się i usiadła okrakiem na tej huśtawce, żeby móc na niego patrzeć. odchyliła się do tyłu i łańcuch wbijał jej się w plecy. - a ty jakbyś zareagował, gdybyś nagle dowiedział się, że alex jest z facetem? też chciałbyś tamtego pobić. ale czy to sprawiłoby, że byś go znienawidził? - spojrzała na niego uważnie. ach, ta minnie. czasem nawet zdarza jej się pomyśleć.

- jasne, że tak minnie, co dobre to tylko moja zasługa. - powiedział z uśmiechem i poczochrał swoje włosy cudowne. miał takie fajne loczki! pewnie miał nawet szampon i odżywkę do włosów lokowanych. super sprawa. - gdybym był w jego sytuacji tak minnie. znienawidziłbym go. - powiedział szczerze bo pewnie by tak było i wcale mu się w sumie tak bardzo nie dziwił.

- w takim razie naprawdę mi zaplanuj przyszłość, theeeeeeeo. - wymruczała błagalnie i odepchnęła się nogami od ziemi, zaczynając lekko bujać. a nie, ona siedziała okrakiem. no to tak się bujała, chociaż wiadomo, że to niełatwe. a ona te jego włosy kochała, tak samo jak kochała włosy alexa, miała podwójną radość dzięki temu, że oboje mieli loczki! - jesteście tacy głupi. - westchnęła zrezygnowana i pokręciła głową.

- chciałabyś. a jak mi za to zapłacisz, bratowo? - zapytał unosząc brew i zaśmiał się cicho. on chciałby, żeby alex był na tyle mądry, żeby nie zostawiał nigdy minnie bo uważał ją za idealną bratową! - nie jesteśmy głupi minnie, tak się po prostu dzieje, nie umiem ci tego wytłumaczyć. - wzruszył ramionami.

- no chciałabym! i myślałam, że w rodzinie takie usługi to za darmo. - zaśmiała się i kopnęła go, jak akurat przelatywał obok niej, ale pewnie nawet nie zdążył tego poczuć, bo zaraz już przehuśtał się na drugą stronę. a minnie by miała theo i florka za szwagrów, fajowo! jeszcze tyler by wziął ślub z ruby (niemożliwe!) i wtedy i on i od razu lily dołączyliby do rodziny, więc byłaby jedna wielka szczęśliwa rodzinka! - jesteście braćmi! bliźniakami! łączycie się telepatycznie i tak dalej! nie możecie się nienawidzić. - zmarszczyła czoło.

- oj nie... nie słyszałaś nigdy że z rodziną wychodzi się dobrze tylko na zdjęciach? - zapytał z rozbawieniem. lily i tak będzie w rodzinie z minnie skoro ich rodzice się mieli spotykać co nie... więc w sumie na to samo wyjdzie. zaśmiał się. - gdyby to minnie było takie proste! muszę jeszcze powiedzieć o wszystkim rodzicom i o ciąży renesme... - westchnął ciężko. - chyba mnie zabiją.

- jesteś okropny! wolę nie być twoją bratową, tylko po prostu przyjaciółką. - naburmuszyła się, oczywiście udając, bo nie potrafiła się obrażać. chyba nie miała tego zmysłu wykształconego. xd a z tymi rodzicami to w ogóle wypadło mi z głowy zupełnie! westchnęła. - chyba nie powinnam ci mówić, ze wszystko się ułoży i wcale cię nie zabiją, bo co ja tam wiem.- zmarszczyła nos. w sprawie alexa się bardzo pomyliła. - a rozmawiałeś z rene? - spytała. nie powiedziała mu wtedy, że rene wylądowała w szpitalu i nie wiedziała, czy on w ogóle o tym wie.

zaśmiał się. - jako przyjaciółce na pewno obniżył bym ci sporo cenę, spoko. - powiedział i obrócił głowę żeby sie wyszczerzyć bo w sumie najczęściej to patrzył przed siebie a nie na panienkę marshall bo bał się jej wzroku. no widzisz! to ci przypomniałam xd - chyba nie powinnaś, to się okaże jak im powiem. - wymruczał i pokręcił głową z cichym westchnięciem. chciał wziąć floriana na święta do siebie, ale obawiał się że to nie wypali! i tak mu było smutno! będzie miała wytrzymać bez niego taki długo czas. - rozmawiałem, byłem u niej wczoraj w szpitalu. florian mi powiedział, że się tam znalazła. zaoferowałem jej pomoc, będę oficjalnym ojcem dziecka no i mam zamiar się nią dobrze zaopiekować. w sumie to nimi obiema. zrobiłem głupstwo kiedy ją tak odsunąłem, ale to było dla ratowania sytuacji, więc nie miałem trochę wyjścia. - westchnął cicho. - ale już jest w miarę okej, powiedziała, że jak sobie to ułoży to nawet będzie mnie wspierać. - uśmiechnął się do niej. potem musnął jej policzek i uciekł do floriana.

- ale mam nadzieję, że wszystko się ułoży. - spojrzała na niego, próbując złapać jego wzrok, którym rzeczywiście cały czas uciekał, a nie powinien, bo minnie naprawdę go wspierała i w jej oczach było coś ciepłego, żadnego oceniania. - to znaczy, że z nią udało ci się wszystko poukładać? to tym bardziej z alexem i resztą rodziny też na pewno ci się uda. - stwierdziła i pewnie uciekła razem z nim do akademika, bo i tak by dłużej na tej huśtawce nie wysiedziała i poszła do pokoju udawać dalej, że się uczy.

huśtała się i słuchała jakiejś muzyki. czekała tu na kolegę, bo mieli iść razem do kina, ale chyba coś mu wyskoczyło, bo dostała wiadomość, że nie da rady przyjść. więc była nieco smutnawa.

oliver chodził wkurwiony wkoło placu bo myślał.

post stulecia! poza tym jego zajęcie też! niesamowite. oliver myślał... valeria przeszyła wzrokiem cały plac zabaw i dopiero kiedy odchylała się do tyłu i patrzyła w tamtym kierunku dostrzegła jego zgrabny tyłek. tak się zapatrzyła, że spadła z tej huśtawki i jęknęła rozmasowując swój zgrabny tyłeczek. aż jej słuchawki wypadly z uszu i już nie słyszała głosu micka jaggera i davida bowie w piosence dancing in the street.

na pewno. nie mogę się w sumie na niczym skupić. oliver nie wiedział o co chodzi z smsem którego mu wysłała, ale nie odpisał bo pewnie kogoś zabijał. a i teraz najchętniej rozstrzelałby całe miasteczko i uciekł w suną dal. spojrzał w jej stronę i cicho westchnął po czym szybkim krokiem podszedł w jej stronę i pomógł się jej zebrać. - nic ci nie jest? mogłaś zawołać,a nie robić sobie krzywdę. usłyszałbym cię. - chociaż nie wiadomo czy nie był głuchy na słowa.

zaśmiała się do niego z ziemi i leżała chwilę, kiedy w końcu pomógł jej wstać. - wszystko w porządku. w zasadzie to twoja wina. zwalasz z nóg! - klepnęła jego pierś i znowu opadła tyłkiem na huśtawkę, odbijając się lekko od ziemi. nie zapomniała, że jest na niego wściekła. a o smsie niestety zapomniała. chociaż wczoraj, jak się upiła z megie, to chciała jeszcze do niego dzwonić. całe szczęście się powstrzymała. jeszcze przez nią oliver by zginął! i miałaby go na sumieniu. zerknęła w jego oczy zaczepnie. dopiero teraz zrozumiała, jak za nim przez te dni tęskniła!

uśmiechnął się do niej nieznacznie i pociągnął ją za rękę, żeby weszła z huśtawki na której sam usiadł i pociągnął ją na swoje kolana. Przy niej był całkiem innym człowiekiem. opanowanym, spokojnym. i chociaż ostatnio się pokłócili i miał ochotę wszystkim rzucić to teraz przytulając ją do siebie wiedział, że to jest to i że to właśnie jej osoby potrzebuje przy swoim boku do końca życia! a podejrzewał, że nie będzie ono zbyt długie, więc się nie martwił, że rzuci go za brzydotę czy coś podobnego. - stęskniłem sie. -szepnął nachylając się do jej ucha po czym musnął jej szyję.

spojrzała na niego obrażona, kiedy zajął jej miejsce. było jej niewygodnie na tych jego kolanach, bo był taki chudy i w ogóle. odchyliła głowę by moc swobodniej na niego patrzeć z jakiejś większej perspektywy i wydęła usteczka. - ja chyba za tobą w sumie też. - powiedziała siląc się na obojętny ton, ale jej głupie oczy śmiały się do niego z jakiegoś szczęścia. złapała się jego szyi i przesunęła nosem po jego policzku. pewnie nie miała chusteczek a musiała go w coś wytrzeć!

jednak nie umiem dzisiaj grać. powtarzał jej cały czas jak bardzo ją kocha i może poszli spać do niego czy coś... to też jej mówił jak ją kocha nie wiem sama.

poszli, bo ją nosiło i musiała się z kimś przespać.

Wyszedł z domu na fajkę i przyszedł tu już jakiś czas temu. Siedział na karuzeli, nie odpychając się, bo rzygać mu się chciało na samą myśl o zakręceniu się. Kończył już właściwie palić, chociaż miał zasadę, że zawsze robił to niemal do samego filtra. Podobało mu się tutaj, bo było mało ludzi. Pewnie wszyscy siedzieli w kościele... Jezus a bezbożnik.