the breakfast club

- to nie jest takie proste - zaczęła się bawić pierścionkami na swoich palcach ze stresu. właśnie, peggy nie rozumiała jakie poważne obowiązki miał arthur. gdyby tylko wiedziała! miał poważniejsze obowiązki niż marty. ciekawe czy peggy go jakoś usprawiedliwiała, czy raczej już wmawiała sobie niechęć do niego - ty to tak nazywasz - powiedziala cicho pod nosem. nie wiedziała, że niechęć peggy związana jest z czymś osobistym, ale dostrzegała tą nadmierną niechęć - myślisz o poznaniu w kontekście podwójnej randki? - dopytała. nie wyobrażała sobie, że spotka się z peggy i arthurem tylko po to żeby ruda go oceniła.

- dlaczego nie? - zmierzyła ją wzrokiem. zaczęła się zastanawiać czy ten stres nie wynika z tego, że chłopak wywołuje w niej za dużą presję. nie wiedziała, że tak naprawdę to ona ją wywoływała xd - zawsze byłam realistką i ceniłaś tę cechę we mnie, więc teraz nie irytuj się dlatego, że nie pokrywa się z twoim zauroczeniem - wywróciła oczami. sądziła, że romy po prostu nie może sobie poradzić z brzydką prawdą. nie zorientowała się, że zrobiła się jeszcze bardziej krytyczna niż zwykle przez swoje aktualne niepewności. kelner przyniósł im w końcu jedzenie, więc mogły się za to zabrać. - jasne, podwójnej randki, czemu nie - odpowiedziała bez entuzjazmu, bo nie wiedziała czy do tego czasu będzie jeszcze miała kogo przyprowadzać na podwójną randkę. dla niej takie spotkania w celu oceniania chłopaków przyjaciółek/sióstr to był standard. totalnie dopisuję grę peggy romy arthur do listy i peggy na samym wstępie kopara opadnie jak się okaże, że romy spotyka się z księciem xd

- dlatego, że oboje mamy dużo obowiązków i czasami nie możemy dostosować grafików do wymagań osób trzecich - choć to pewnie bardziej romy dostosowywała go do arthura, aniżeli on do niej! romy sama na siebie na otoczenie nakładała zbędną presję - i kompletnie nie pozwalasz mi się cieszyć tym zauroczeniem - wytknęła jej i wbiła widelec w kilka liści sałaty które wepchnęła do buzi - możemy pójść na spektakl w londynie, albo na czytanie poezji - zaczęła proponować. o ile ich trójka cieszyłaby się z takiej randki o tyle marty prawdopodobnie by tam umarł. heheh, dopisuj do listy. lista totalnie jest coraz większa, a nasze dyspozycyjności coraz mniejsze xd

- nie możesz też opuszczać obowiązków po to, żeby dostosowywać się do niego. widziałaś, żebym ja kiedyś ominęła jakiekolwiek zebranie przez chłopaka? nie. - powiedziała z naciskiem. najłatwiej było jak była z adamem na odległość i miała czas na wszystko. teraz faktycznie czasami musiała nadrabiać kiedy zasiedziała się u marty'ego albo nie wyspała w nocy! - nie chcę, żebyś straciła głowę dla chłopaka - wyjaśniła protekcjonalnym tonem. peggy z doświadczenia wiedziała, że to kiepsko się kończyło. słysząc o czytaniu poezji od razu przypomniało jej się jak marty nie mógł już na jednym wysiedzieć. - albo zorganizuję dinner party u siebie. - zaproponowała. jej dinner party na pewno nie wymknie się spod kontroli tak jak impreza romy, a do tego peggy będzie mogła zamiast marty'ego zaprosić kogoś neutralnego typu dani, która była przecież też kuzynką romy. może kiedyś nam się uda wszystko zagrać xd

- nie jestem tobą peggy - co było prawdą. peggy tworzyła swoje małe klony żeby zawojować świat! dobrze, że nie wiedziała jak ruda nadrabia w nocy po schadzkach z marty'm. jeszcze by się okazało że są bardziej podobne aniżeli się jej wydawało! - nie tracę! - zapewniła ją odstawiając głośno filiżankę - po prostu cieszę się, że go mam - wyjaśniła pokracznie, bo co romy mogła wiedziec o związkach i chłopakach? absolutnie nic! - zapytam co arthur na dinner party - pokiwała głową uznając że to dobry pomysł. pewnie wszyscy wystawią peggy i utknie z romy i arthurem ups. posiedziały jeszcze trochę, a potem uciekły do swoich zajęć!

czytała menu wywieszone na szybie, ale nie miała odwagi wejść do środka.

przechodzil akurat tedy i zauwazyl ja. stanal obok, nie za blisko bo sam nie lubil kiedy ludzie wchodzili w jego prywatna przestrzen. - maja tu dobre english breakfast. veggie jesli nie jestes fankom tlustego bekonu - usmiechnal sie do niej.

i tak się przestraszyła tego, że ktoś sie pojawił i odezwał, bo nie zauwazyła go w pierwszej chwili. podskoczyła, ale szybko się opanowała jak zobaczyła, ze to żadne zagrożenie.
- ochhh, uwielbiam tłusty bekon - rozmarzyła się aż. - serwują to tez o tej godzinie? - dopytała go jako specjalisty.

chcial ja przepraszac za to, ze ja przestraszyl, ale wyprzedzila go kontynuujac rozmowe. - ja tez, to najlepsza czesc sniadania - zasmial sie. - nie wiem, ale mozemy sprawdzic - zaproponowal. - jesli nie to zloze skarge skoro to miejsce nazywa sie the breakfast club, a nie serwuja sniadania przez caly dzien - zazartowal.

tiffy uczyła się stawiać czoła swoim strachom, a że strachy były wszędzie naokoło to nauczyła się przechodzić do porządku dziennego po wszystkich swoich mini atakach paniki.
- przez chwilę myślałam, że jesteś wegetarianinem - wypaliła ze swoją kiepską obserwacją. - nigdy tu nie byłeś? zabawne, ja też nie, a przecież oboje mieszkamy tu całe życie - zauważyła i zajrzała przez szybę do środka. - może innym razem... teraz jest dużo ludzi - przestąpiła z nogi na nogę. stresowało ją wejście do nieznanego miejsca wypełnionego obcymi ludźmi.

skoro nie mogla sie tego pozbyc to nie zostalo jej nic innego jak sie przyzwyczaic.
- nie przepadam za warzywami - zasmial sie. bylo nawet widac po jego szarej skorze, ze od dawna jego organizm nie przyjmowal witamin xd - jakos nigdy nie mialem okazji tu zajrzec pomimo tego, ze slyszalem dobre opinie - rowniez zajrzal do srodka. - jesli chcesz moge wejsc i kupic cos na wynos - zaproponowal inne wyjscie.

chociaż coś dobrego z nauki sekty wynikło xd
nie przyglądała mu się na tyle, żeby domyślać się ile czasu nie przyjmował witamin. może jak mu zajrzy w zęby jako przyszła pani stomatolog to dowie się czegoś interesującego xd blake się miesza w zeznaniach, bo w sumie przed chwilą polecał jej english breakfast xd heheh dobrze ogarniamy.
- i zjemy tutaj? - wskazała na przysypany śniegiem stolik, przy którym nikt nie jadł od września.

moze nie byla taka zla haha xd
znajdzie same dziury od jedzenia slodyczy xd. chyba nie bylo tak zle. bylby przypal gdyby zniechecil ja do siebie stanem swojego uzebienia.
hahah wiem dlatego napisalam ze slyszal dobre opinie xd - mozemy zjesc tutaj. albo gdziekolwiek chcesz - spojrzal na stolik. bylo troche zimno, ale lubil ja na tyle zeby to mu nie przeszkadzalo. - english breakfast i herbata? - usmiechnal sie do niej.

póki co miała dobry wpływ na dobrobyt tiffy xd
tiffy powinna oceniać chłopaków na podstawie stanu uzębienia. w ten sposób nie całowałaby się z randomami po pijaku xd najgorzej byłoby jakby blake został jej królikiem doświadczalnym i na jego zębach ćwiczyłaby swoje umiejętności xd
popatrzyła na ten stolik niepewnie kiedy powiedział "gdziekolwiek chcesz". te słowa wzbudziły w niej wątpliwości. zerknęła jeszcze raz za szybę.
- może jednak wejdziemy do środka? ale tam, do tego stolika w rogu? - wskazała o który jej chodzi. skoro miała stawiać czoła strachom to musiała się przełamywać. spędzenie czasu wśród ludzi było lepszą opcją od zamarznięcia. - english breakfast i sok pomarańczowy - zadecydowała.

ciekawe jak dlugo xd
haha chyba, ze miala jakis fetysz, o ktorym jeszcze nie wiesz i krecily ja niezadbane zeby, ktore mogla naprawiac xd blake nie mogl ryzykowac zeby mu wylecialy zeby skoro pracowal w telewizji wiec raczej by nie dal jej na sobie robic eksperymentow xd moze nawet jego zeby nie wygladaly tak tragicznie skoro musial sie dobrze prezentowac. w jego usmiechu cala nadzieja skoro byl brzydki xd
nie zdal sobie sprawy z tego, ze mogl zabrzmiec jak creep. czesto mu sie to pewnie zdazalo xd - dobrze - otworzyl drzwi i wpuscil ja do srodka. no chyba, ze wolala by on wszedl pierwszy wiec to zrobil. poczekal az zajmie miejsce przy stoliku i poszedl zlozyc zamowienie.

muszę wymyślić jakieś pranie mózgu xd
hahaha wspaniale, może sama nie wiedziała, że ma taki fetysz, ale go w sobie odkryje xd haha, zrobiłby sobie złote zęby i zmieniłby karierę na rapera, pozostałby osobistością telewizyjną xd
tiffany teraz obracała się w towarzystwie julio i sekty to nie wiedziała kto mówi jak creep, a kto jest normalny xd niektórym nie ufała w ogóle, a innym za bardzo. ciągle była rozchwiana po porwaniu i nie wiedziała jak funkcjonuje świat.
usiadła przy stoliku i rozglądała się niecierpliwie kiedy na niego czekała. oceniała poziom zagrożenia ze strony innych osób obecnych w lokalu, ale nikt nawet nie zwracał na nią uwagi.
- i co? serwują śniadanie cały dzień? - spojrzała na blake'a z nadzieją kiedy wracał od kasy.

hehe xd
rapper blake, to by na pewno do niego pasowalo xd
troche by bylo slabo gdyby wychodzil na wiekszego creepa niz lider sekty, ups. nic dziwnego, ze tiffy sie go bala bardziej xd z julio musial byc dobry manipulant to nic dziwnego, ze mu zaufala.
- serwuja sniadanie i niedlugo do nas dojdzie - poinformowal ja zadowolony i dosiadl sie do stolika. - zaraz ocenimy czy jest faktycznie tak dobry jak mowia inni - powiedzial z usmiechem. byl ciekawy jak sie czuje, ale nie chcial jej meczyc takimi pytaniami wiec probowal cos wyczytac z jej zachowania.

skoro tiffy tak bardzo ufała liderowi sekty, który był creepem to teraz wszyscy creepersi wydawali jej się godni zaufania, a bała się normalnych ludzi xd odwrotność tego co próbowała osiągnąć.
- nawet jestem podekscytowana - poinformowała go, ale nie z tradycyjnym poziomem entuzjazmu. bardziej statycznie jak captain holt xd - a kto tak mówił? możemy wierzyć ich opinii? - dopiero teraz zaczęła się zastanawiać, ale zaraz machnęła ręką. - teraz już za późno. zaraz się dowiemy - gadała trochę do siebie, trochę do niego. w końcu ogarnęła się i przypomniało jej się, że jest w towarzystwie. - przepraszam, zachowuję się jak oszołomka. to największa przygoda jaką miałam od dłuższego czasu - wyznała mu szczerze.

haha dobry progress robila xd
- to dobrze - nawet on byl bardziej podekscytowany. mial juz to wycwiczone bo wiekszosc ludzi nie dala by sobie rady z depresyjnym blake'm. sam mial siebie czasem dosyc wiec nie mogl przytlaczac innych. przygladal sie jej kiedy gadala do siebie. - nie przejmuj sie. ciesze sie, ze sie dobrze bawisz - powiedzial z lekkim rozbawieniem.

zastanowiła się nad jego słowami.
- tak. chyba nawet dobrze się bawię - przyznała kiwając głową, bardziej zastanawiając się nad tym niż wyskakując z entuzjazmem. szkoda, że leila była w rozsypce w międzyczasie xd - dziękuję - uśmiechnęla się ładnie do blake'a. zaraz wszamali swoje śniadanie na kolację, które im smakowało, więc byli zadowoleni, a potem blake musiał ją odprowadzić do domu.

umówiły się, bo obie miały sporo do opowiadania. czekała na przybycie rosie i już planowała w głowie tematy do rozmowy.

rosie sie nie spieszylo i po drodze rozmyslala o wczorajszych zakupach z riverem przez co sie troche spoznila. - jestem! - powiedziala wesolo gdy w koncu doszla na miejsce i dosiadla sie do dorothy.

już wesoła xd szybko poszło. musi spotkać esther i dante oraz mateo hehehe.
- czeeść! - wstała i wysłała jej buziaczki w powietrzu przy jednym i drugim policzku głośno przy tym cmokając. - mam nadzieję, że kazałaś mi czekać, bo nie moglaś się wyrwać z objęć swojego przystojniaka - nie była na bieżąco xd i chyba nawet nie wiedziała jak dante wygląda. pomyliła go z innym przystojniejszym chłopakiem, którego rosie jej pokazywała xd

haha jak mogla nie byc wesola po tym jak miala okazje pokazac nogi riverowi. spotkanie z esther i dante albo mateo na pewno by jej pomoglo wrocic do swiata realnego xd
- dante to juz przeszlosc - poinformowala ja. - nie byl tego wart, znowu jestem wolna i moge flirtowac z kazdym przystojniakiem z st albans! - powiedziala calkiem entuzjastycznie. byla na etapie, w ktorym wmawiala sobie, ze wyszla na tym lepiej niz dante.

powinna sobie dawkować przyjemności i co drugi dzień spotykać osoby, które jej mogą popsuć humor xd
- co? - wyrwało jej się. zwykle dorotka szybko kończyła swoje związki, ale rosie ją tym razem zdecydowanie przebiła. - dlaczego nic o tym nie wiem? kiedy to się stało? - wazniejsze było to, że rosie jej nie poinformowała niż to jak do tego doszło.