la cosa nostra

powinny obalić razem kilka butelek wina, pójdzie łatwiej.
może to był jedyny bonding jaki miały w sumie.....
- tak, jeszcze nie raz nas zaskoczy - zgodziła się z nią o dziwo. nawet nieźle im dziś szło - nie wiem czy zauważyłaś ale jestem już pełnoletnia - przypomniała jej nie tłumacząc się dlaczego i od kiedy pije whisky. nie czuła potrzeby. nie była siksą, choć annie uważała inaczej.

wino integruje!
tak naprawdę miały wiele mężczyzn, o których mogłyby rozmawiać. dylan, arthur, andy... kręciły się w tym samym towarzystwie xd
- zaskoczy albo zastosuje jakąś starą wymówkę. możemy obstawiać co to będzie - nawet się zaangażowała w tę rozmowę, wow. faktycznie dobrze im dzisiaj szło. za dobrze! annie na skrzydłach miłości i musicalu była w zbyt dobrym humorze i przelewało się to na romy. - pelnoletnia, ale jeszcze nie wystarczająco dojrzała na whisky - jednak nie mogła być dla niej za miła xd

prawda!
hahahaa, chyba nie wiedziały że mogły rozmawiać o AŻ tylu mężczyznach xd
- ja obstawiam coś w stylu: 'spotkałem starego kumpla i poszedłem z nim na piwo powspominać stare czasy' - bo pewnie tak też było xd annie była aż dziwnie miła! - mam chłopaka i robię z nim dojrzałe, dorosłe rzeczy - pochwaliła się xd - więc jestem też wystarczająco dojrzała na whisky - oznajmiła. nie ma to jak pochwalić się seksem xd

walczyły między sobą o uwagę arthura i andy'ego, więc chyba wiedziały. po prostu nie chciały o tym gadać, bo każda chciała ich dla siebie!
- czyli obstawiasz, że powie nam prawdę zamiast mówić, że 'utknąłem w korku, bo był flash mob' - wymyślała swoją wersję. romy obstawiała szczerość, a annie kłamstwa, to też pokazuje ich podejście do życia heheh. wywróciła oczami słuchając o dojrzałych rzeczach, które romy robiła z arthurem, którego annie traktowała jak jeszcze większe dziecko niż romy. w jej oczach był taki biedny i bezbronny, a romy robiła mu straszne rzeczy. - i jak wam się układa, hm? - wykorzystala okazję, żeby podpytać jak to wygląda z jej perspektywy.

nie wiem czy romy wiedziała jakie rzeczy andy wyprawiał z annie, raczej nie. i może to i lepiej bo mogłoby dojść do rękoczynów!
- nie wiem jak ciebie, ale mnie nie zawsze okłamywał - odwróciła kota ogonem oznajmiając że z nią był często szczerzy hehehe. i na tym się skończył siostrzany bonding ups! to raczej romy była bezbronna, a arthur robił jej straszne rzeczy - dobrze - chwyciła menu zasłaniając swoją winę i udając że przegląda przystawki - jesteśmy szczęśliwy - wymamrotała choć nie było widać jej twarzy. oczywiście, że skłamała.

annie też nie przyszłoby do głowy, że romy jest dla andy'ego kimś więcej!
- tylko tak ci się wydaje, bo nigdy nie poznałaś prawdy - spochmurniała. myślała, że wymieniaja się śmieszkami i hitami z tekstów dylana, a romy postanowiła tak nieładnie zagrać. koniec bondingu! nie widziała jej miny, ale wiedziała po ostatnim spotkaniu z arthurem, że to nie jest prawda. - arthur jest naprawdę wyjątkowy - powiedziała też przeglądając menu.

obie żyły nieświadome xd
- to tylko twoja wersja wydarzeń - koniec bondingu. i tak były dla siebie za długo miłe! nie było między nią i arthurem dobrze, ale postanowiła robić dobrą minę do złej gry. na pewno nie będzie brać porad u siostry - wiem o tym i doceniam jego wyjątkowość każdego dnia - znowu skłamała, ale na szczęście wtedy przyszedł dylan i wybawił ją od tej konwersacji. teraz mogły słuchać jego wymówek do końca kolacji. next!

zoe siedziała tutaj na kolacji z okazji urodzin jakiejś koleżanki czy coś ale była totalnie nieobecna bo myślała ciągle o tej kłótni z patrickiem. dlatego też próbowała się znieczulić alkoholem w postaci whisky.

odwiedziła go mama z jakimiś ciotkami i poszli wspólnie na kolację, żeby ciotki mogły z nim pogadać pierwszy raz od wypadku. ale oscar był zmęczony ich gadaniem, ciągłym przypominaniem o tym, że był w śpiączce i że przegapił wszystkie święta, ślub kuzyna i quinceañerę kuzynki. musiał od nich odpocząć, więc wstał do łazienki (a właściwie chciał chwilę posiedzieć w ciszy i poklikać coś na telefonie), ale idąc przez restaurację dostrzegł zoe przy innym stoliku i dał jej sygnał ręką, żeby poszła za nim. stanął więc w zagłębiu przy łazienkach i czekał czy do niego dołączy.

zoe widziała go, że przyszedł ale nie chciała mu przeszkadzać ani trochę. nie wiedziała też ani oscar tym bardziej, że teraz ich przeszłość wychodziła na jaw i że nari na pewno się zemści. a zoe będzie kompletnie wściekła na patricka, jak łatwo stać się jej wrogiem, ups! wypiła szklankę na raz i poszła za oscarem, przepraszając koleżanki, że musi iść do łazienki. stanęła przy nim - cześć - przywitała się z nim ale nie przymilała się, co to to nie. nie ma tak dobrze xd

oscar nie był jedyną osobą z sekretami, więc jeszcze wiele wyjdzie na jaw i się na wszystkich zemści xd póki co oscar był ciągle zdezorientowany przez to wszystko i sam nie wiedział czego i kogo pragnie, ale kiedy zoe się do niego nie przymilała to czegoś mu brakowało. nawet jeśli miał to na własne życzenie po tym jak ostatnio ją olał. no ale był zbyt zdezorientowany i wkurzony na świat, odbijało się to na zoe, innych bliskich i nim samym.
- cześć. pięknie wyglądasz - uśmiechnął się zadowolony z tego, że przyszła. - ale jednocześnie jakbyś się nudziła - przekręcił głowę, żeby jej się przyjrzeć.

wszyscy się na wszystkich zemszczą, to jedna wielka skomplikowana drama xd na razie został ujawniony ich romans, a romanse zoe pozostawały tymczasowo w cieniu. który gdzieś tam się na nią czaił i miała wrażenie, że prędzej czy później i tak dowie się o nico, patricku, nejcie... i wielu innych. heheh, brakowało mu jednak tego, że się do niego kleiła, że potajemnie na niego zerkała. ale sam dał jej do zrozumienia, że na razie tego nie potrzebuje - dziękuję, ty też niczego sobie - posłała mu miły uśmieszek - nie jestem dzisiaj w nastroju na świętowanie - westchnęła. poprawiła bransoletkę na nadgarstku na którym miała świeży tatuaż.

póki co zoe zapewniała go, że na niego czekała, a on naiwny w to wierzył. może podświadomie mógł się domyślać, że tak nie było, ale chciał w to wierzyć, żeby chociaż ta jedna, jedyna rzecz nie zmieniła się podczas jego 'nieobecności'. oscar zasadniczo był dupkiem z potrzebą bliskości, więc brakowało mu przymilania, ale jednak jak było za dużo przymilania to się wkurzał xd
- chcesz stąd uciec? - zaproponował, bo on też nie chciał siedzieć na tej kolacji, mimo że mama specjalnie przyjechała z dublina, a ciotki z hiszpanii. nie dbał o to. czuł się jak małpka w cyrku, której jedyną sztuczką było to, że spała przez długi czas.

podświadomie i tak wiedział, że żadna z nich na niego nie czekała. w końcu nari miała w międzyczasie chłopaka z którym była przez pewien czas no i jeszcze przespała się też z patrickiem. który teraz rozpętał piekło. ale kolejne i tak nadchodziło. oscar nie wiedział sam czego jeszcze chciał od swoich dziewczyn, więc jak te przestawały to był skonfundowany, ups! - z chęcią - pokiwała głową ale nie wiedziała co to oznacza - ale co chcesz zrobić? jaki masz plan? - zapytała zainteresowana. bo musiał mieć jakiś plan!

oscar ogólnie nie wiedział czego chce od życia. trudno było mu ułożyć na nowo relacje skoro wszyscy się zmienili, a on nie. chociaż oczywiście tak naprawdę on też się zmienił przez tę całą sytuację, ale uważał, że ma dobrą wymówkę do tego.
przez jego twarz przemknął lekki uśmiech gdy tak szybko się zgodziła.
- musimy mieć jakiś plan? - zaśmiał się pod nosem i objął ją ramieniem w biodrach, lekko przyciągając do siebie. to był odruch! poza tym byli ukryci, więc nie spodziewał się tego, że nari ich przyłapie. - powiedziałaś, że nie masz ochoty na świętowanie. więc na co masz ochotę? - wow jaki kochany xd

nikt nie wiedział po takim czasie czego chce od życia. no może jedynie patrick, ale patrick miał najbardziej ogarnięte życie z nich wszystkich. zoe kompletnie się życie rozjechało, raz chciała zostać cukierniczką, potem jednak psychologiem i robiła wszystko na raz, a co jej z tego pozostanie? pewnie nic, bo skończy jako jakaś super ciocia i wieczna kumpela dla znajomych. nie spodziewała się tego, że ją do siebie przyciągnie. położyła mu odruchowo dłonie na klacie - nie musimy. mam ochotę na kieliszek wina, zaszycie się w mieszkaniu i taniec do rana - zaśmiała się lekko.

przynajmniej inni znajomi mieli czas na rozkminianie życia, popełnianie błędów, podejmowanie decyzji, korzystanie z szans. a oscar miał dziurę w życiorysie i teraz znalazł się w innej rzeczywistości. chciał kontynuować to co było wcześniej, ale okazywało się, że między tym co 'wtedy' a 'teraz' była wielka przepaść.
- w takim razie lecimy złapać pierwszy pociąg do londynu - zapowiedział z uśmiechem. nie był na bieżąco, nie wiedział, że zoe planowała wrócić do st. albans. poprzednio chwaliła się wyprowadzką. wiedział, że nie ma na myśli jego mieszkania skoro siedział w akademiku.

- a to już nieaktualne, bo wróciłam do albans - zaśmiała się z tego - wybacz, nie miałam okazji powiedzieć ci o tym na ostatniej imprezie. więc wystarczy, że pójdziemy do mnie, mamy stąd góra dziesięć minut na piechotę - nie nadążał za nią zapewne, zmieniała zdanie co pięć minut, hehe. no tak, oscar miał wyrwę w życiorysie, zoe miała... zoe miała chaos w życiu - to co, idziemy do mnie? - zapytała miziając go lekko po klacie, nieznacznie. nie narzucała się na pewno z dotykiem jak poprzednim razem było.

- naprawdę? - wyszczerzył się trochę za bardzo. ucieszył się, że chociaż jedna rzecz się nie zmieniła, a raczej wróciła do punktu wyjściowego. czyli miał rację co do postrzegania zoe jako tę jedną jedyną niezmienną w jego życiu tamtym i tym. - mieszkasz tam gdzie wtedy? pamiętam gdzie to było - bo według jego czasoprzestrzeni był tam całkiem niedawno xd - idziemy - potwierdził. - ale tamtędy - wskazał na wyjście dla pracowników. nie zamierzał dać się złapać ciotkom na wyjściu.

czyli to nie tylko wina nejta ale i oscara, że tu mieszkała! wina twoich postaci hahaha xd - naprawdę - uśmiechnęła się również do niego. cieszyła się że tak się ucieszył z tego, że znów jest w albans - mhm, tam gdzie poprzednio, nie zmieniłam miejsca zamieszkania. nadal mam wielkie mieszkanie z łóżkiem na środku, z wysokimi sufitami i mnóstwem ciekawych zdjęć, to się nie zmieniło - zaśmiała się i spojrzała na wyjście dla pracowników. złapała go za rękę - to chodźmy - pociągnęła go w kierunku wyjścia.

dlaczego xd nikt jej nie kazał xd to, że oscar i nate mieli z tego jakieś korzyści wewnętrzne to inna sprawa.
- czarnymi ścianami i mnóstwem roślin, pamiętam wszystko - zapewnił ją, bo dla niego wizyta u niej naprawdę była niedawno. w przeliczeniu na jego czasoprzestrzeń jakieś dwa miesiące temu. no i uciekli tyłem i poszli do niej, jak chcesz to możemy dalej nimi.

próbowała zagadać kelnera na tyle żeby dostać tu stolik bez rezerwacji!

absolutnie nie wiedział co się dzieje, ale fernando przygotował mu ubrania i wsadził w limuzynę, a teraz wszedł do środka i wszyscy już się kłaniali i zapraszali do jego stałego stolika.

na widok gabriela (hehe) odetchnęła z ulgą, od razu pewnie podeszła i zaczęła po hiszpańsku - qué bien que estés aquí. me encantaría cenar contigo - zaczęła klepać go po klacie i poprawiać mu marynarkę. goryle ją dopuścili do niego bo raczej była im znana!

kiedy aurora do niego podeszła, to ben miał pewność, że zaklęcie podziałało i znowu zwracał na siebie uwagę kobiet, szczególnie tych, które go interesowały. uśmiechał się do niej szeroko kiedy go dotykała i do niego mówiła, nawet jeśli nie rozumiał absolutnie ani słowa. 
- moze do mnie dołączysz? - spytał po angielsku i wykonał gest zapraszający w kierunku stolików, chociaż jeszcze nie wiedział, który jest jego. kelnerzy wyglądali tak jakby oni wiedzieli. już wyciągali najdroższego szampana z piwniczki xd w sumie bycie gabrielem jest łatwe skoro wszyscy za niego robili i nie musiał udawać, ze wie co się dzieje xd